Ο Zanardi ολοκλήρωσε το τρίαθλο Ironman!


Respect στον γήινο υπερήρωα...

  • 15/10/2014

Ο Αlex Zanardi συνεχίζει να μας εκπλήσσει ευχάριστα και να επιβεβαιώνει σε κάθε ευκαιρία την αστείρευτη θέληση και δύναμη -ψυχική και σωματική- που διαθέτει.

Το νέο κατόρθωμα του Ιταλού οδηγού αγώνων και χρυσού Παραολυμπιονίκη της ποδηλασίας που έχει χάσει τα κάτω άκρα του σε ατύχημα το 2001 στο Lausitz, ήταν η συμμετοχή του στον πλέον σκληροτράχηλο αγώνα αντοχής, τον περίφημο "Ironman Triathlon", που διεξήχθη το Σάββατο 11/10 στη Χαβάη.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αγώνας περιελάμβανε κολύμπι 3,86 χλμ. στον ανοιχτό ωκεανό, διαδρομή ποδηλασίας 180,2 χλμ. και τέλος ένα μαραθώνιο 42.195 χλμ.

Ο 47χρονος Ιταλός ολοκλήρωσε τη συνολική απόσταση των 226,255 χλμ. σε χρόνο 9:47:14. Ήταν 272ος στη γενική κατάταξη ανάμεσα στους 2.187 αθλητές που τερμάτισαν. Με αυτό το αποτέλεσμα πέτυχε το στόχο του, που ήταν τερματισμός και μάλιστα σε καλή θέση.

Συνολικά 2.246 συμμετέχοντες ξεκίνησαν αυτή τη δοκιμασία αντοχής στο Big Island της Χαβάης.

Ο Zanardi έπρεπε να βασιστεί εξ ολοκλήρου στη δύναμη των χεριών του. Στο κομμάτι της ποδηλασίας χρησιμοποίησε το handbike του, ενώ στο μαραθώνιο έτρεξε με το Ολυμπιακό αναπηρικό καροτσάκι του. Στην ηλικιακή ομάδα M45-49 (άντρες ηλικίας 45 έως 49 ετών) τερμάτισε 19ος από τους 247.

«Είναι εκπληκτικό και θα φυλάξω σαν πολύτιμο θησαυρό αυτή τη μέρα στην καρδιά μου, για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Νιώθω περήφανος για το αποτέλεσμα που έφερα. Μπορείτε να φανταστείτε ότι το πρώτο μου τρίαθλο ήταν στην Kona; Είναι σα να λες 'Ok, μου αρέσουν τα αυτοκίνητα, θέλω να τρέξω σε έναν αγώνα και σκέφτομαι το GP F1 στη Μonza'. Δεν πάει έτσι, αλλά εγώ βρίσκομαι αυτή τη στιγμή εδώ, έχοντας μόλις ολοκληρώσει το πιο διάσημο τρίαθλο – και μάλιστα σε αρκετά καλή θέση. Είμαι πολύ περήφανος για τις επιδόσεις μου. Τα τελευταία 300 μέτρα ήταν όλα τα λεφτά, άξιζε και μόνο γι αυτό η συμμετοχή μου. Δεν ξέρω αν κάποιος έχει βιώσει τέτοια χαρά, αλλά όταν πέρασα τη γραμμή τερματισμού ήταν ένα απολύτως πρωτόγνωρο συναίσθημα. Ήταν εκπληκτικό. Παραλίγο να κλάψω. Δεν είμαι συναισθηματικός τύπος, αλλά ήταν μία συγκλονιστική εμπειρία για μένα».

Ο πρώτος γύρος (κολύμβηση) πραγματοποιήθηκε στο Kailua Bay κοντά στην Kona. Στη συνέχεια, έπρεπε να ολοκληρωθούν η ποδηλασία και ο μαραθώνιος, κατά μήκος της δυτικής και βόρειας ακτής του Big Island, που περιλάμβαναν πολυάριθμες υψομετρικές αλλαγές. Υψηλή θερμοκρασία, υγρασία και ισχυροί άνεμοι, κυρίως στο κομμάτι της ποδηλασίας, προστέθηκαν στην πρόκληση του Zanardi.

«Το κολύμπι ήταν πρόβλημα, επειδή μη έχοντας πόδια είναι πολύ δύσκολο για μένα να επιταχύνω, γι’ αυτό όποτε υπήρχε κενό μπροστά από μένα που μπορούσα να καλύψω, κάποιος άλλος επιτάχυνε και το κέρδιζε. Με χτύπησαν πολλές φορές και μου βγήκε ο αναπνευστήρας τρεις φορές. Ήταν πολύ δύσκολο. Αυτό μου κόστισε πολύ χρόνο, αλλά παρόλα αυτά είμαι αρκετά ικανοποιημένος με την επίδοσή μου. Παρά τα όποια προβλήματα, ήταν εκπληκτικά», περιγράφει ο Ιταλός.

«Όταν στη συνέχεια ανέβηκα στο handcycle μου ένοιωσα πολύ όμορφα. Μόλις έστριψα στον Αυτοκινητόδρομο 19 με πορεία βόρεια ήταν πολύ ξεχωριστή στιγμή επειδή ήξερα ότι είχα τόσο μεγάλη απόσταση μπροστά μου, αλλά ένοιωθα σούπερ. Είχα κάνει άριστη προετοιμασία με τον προπονητή μου Francesco Chiappero. Δυστυχώς, ξαφνικά είχα πολύ ισχυρό κόντρα άνεμο και ήταν δύσκολο να αναπτύξω ταχύτητα. Πάλεψα με τον άνεμο μέχρι τη Χαβάη και όταν έστριψα για να ακολουθήσω αντίστροφη πορεία, νόμιζα ότι θα έχουμε τον αέρα από πίσω. Αλλά αυτός άλλαξε κατεύθυνση. Στη συνέχεια είχαμε έναν ισχυρό πλευρικό άνεμο και πολλοί αγωνιζόμενοι στραπατσαρίστηκαν, αφού όταν κινείσαι σε κατηφόρα αναπτύσσεις υψηλή ταχύτητα. Ο άνεμος φύσηξε ξαφνικά δυνατά με αποτέλεσμα παραλίγο να τσακιστώ δύο φορές. αλλά στάθηκα τυχερός. Και όταν στρίψαμε ξανά στον Αυτοκινητόδρομο 19, όπου στην ουσία έχεις 70 χλμ. δρόμο, ο άνεμος άλλαξε πάλι σε κόντρα! Πάλευα με τον άνεμο και έπρεπε να επιλέξω σχέση μετάδοσης που συνήθως χρησιμοποιώ για να ανέβω στα βουνά».

«Είναι τρομερό. Στο μαραθώνιο σκέφτεσαι ‘ΟΚ, είμαι εδώ. Σε κάθε χιλιόμετρο βλέπεις στο κομπιουτεράκι σου και λες ‘Ναι, ένα λιγότερο, άλλο ένα λιγότερο... Αλλά το να κάνεις 180 χλμ. με το handcycle και το να μετράς τα χιλιόμετρα σου φαίνεται ατελείωτο. Δεν ήξερα τι να κάνω για να κρατήσω το μυαλό μου απασχολημένο. Μέτραγα τις ‘πεταλιές’ των χεριών μου και επειδή μου αρέσει ο αριθμός 333, μέτραγα 333 και σκεφτόμουν ‘θα είναι τρία χιλιόμετρα; αλλά ήταν μόνο 2,4, και έλεγα ‘αχ, όχι... αυτό το πράγμα δεν σταματά ποτέ, είναι μία ιστορία χωρίς τέλος’. Ήταν πολύ επίπονο».

«Το κομμάτι του μαραθωνίου, το οποίο ολοκλήρωσα με το αναπηρικό καροτσάκι, δεν πήγε τόσο άσχημα, αν μάλιστα λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι έπρεπε να το κάνω μετά από ένα τόσο μεγάλο αγώνα με το handcycle. Είχα προβλήματα, αναβαίνοντας τον Palani Road, επειδή ο ιδρώτας μου έπεφτε στις ζάντες και επομένως δεν είχα πρόσφυση με τα γάντια και τα χέρια μου γλιστρούσαν, αλλά είμαι ικανοποιημένος με το χρόνο μου».

Ολοκληρώνοντας ο Zanardi δήλωσε: «Θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι δεν ήλπιζα σε ένα χρόνο κάτω των εννέα ωρών. Αλλά είμαι πολύ περήφανος για τις επιδόσεις μου επειδή πιστεύω ότι δεδομένων των περιστάσεων, είχα μία καταπληκτική επίδοση και νιώθω πολύ, πολύ ευτυχισμένος. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος».