Η πορεία του Σωκράτη Μαλκότση

Ο μικρασιατικής καταγωγής Σωκράτης Μαλκότσης σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στο ΕΜΠ, από όπου αποφοίτησε το 1919, και στο Πολυτεχνείο της Λιέγης, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του ένα χρόνο αργότερα. Μεταξύ 1921 και 1924, εργάστηκε στην εγκατάσταση κέντρων αυτόματης τηλεφωνίας στην Αμβέρσα, προτού επιστρέψει στην Ελλάδα και ανοίξει τεχνικό γραφείο.

Το 1934, επεκτάθηκε στις μηχανικές κατασκευές  ιδρύοντας, με κύριο μέτοχο την Τράπεζα Χίου, την «Τέχνικα Σ. Μαλκότσης Α.Ε. Γενικών και Τεχνικών Επιχειρήσεων».

Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το μηχανουργείο ασχολήθηκε με την κατεργασία εξαρτημάτων για το δίκτυο των σιδηροδρόμων,  με μηχανουργικά δράπανα, εμβολοφόρους αντλίες βαθέων φρεάτων, μηχανήματα κατεργασίας μαρμάρων.
Στο πλαίσιο της προς πόλεμον προετοιμασίας, η εταιρεία συνεργάστηκε στενά με το Ελληνικό Πυριτιδοποιείο και Καλυκοποιείο του Μποδοσάκη κατασκευάζοντας βλήματα για λογαριασμό του Βασιλικού Ναυτικού, αλλά και όργανα ακριβείας, ένδειξη του υψηλού επιπέδου τεχνογνωσίας της επιχείρησης.

Κατά την Κατοχή, οι εγκαταστάσεις επιτάχθηκαν από τους Γερμανούς, οι οποίοι ανέθεσαν στην επιχείρηση εργασίες επισκευής πολεμικού υλικού. Το υψηλό επίπεδο τεχνικής κατάρτισης του ανθρώπινου δυναμικού του εργοστασίου αποδεικνύεται από την τάχιστη αντιγραφή μιας πετρελαιομηχανής καταστρώματος, την οποία οι Γερμανοί είχαν παραδώσει για επισκευή.

Κατά την περίοδο 1945-1950, η εταιρεία ασχολήθηκε με την ανακατασκευή πετρελαιομηχανών και ηλεκτροπαραγωγικών ζευγών για δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις ανά την Ελλάδα.  
Γύρω στο 1949, οι εγκαταστάσεις επεκτάθηκαν, χάρη σε χρηματοδότηση από το Σχέδιο Μάρσαλ. Οι πρώτοι πετρελαιοκινητήρες κατασκευάστηκαν τον Αύγουστο του 1949, ήταν τετράχρονοι, δικύλινδροι, αερόψυκτοι, με οριζόντια διάταξη των κυλίνδρων, ενώ ο αριθμός των απασχολούμενων τεχνικών είχε αυξηθεί σε 150 και είχαν αγοραστεί νέα μηχανήματα.   

Δύο χρόνια αργότερα, σε συνεργασία με βρετανικό οίκο, ξεκίνησε η παραγωγή μονοκύλινδρου, κατακόρυφου, υδρόψυκτου πετρελαιοκινητήρα, ισχύος 10-12 ίππων. με κωδικό ΕΜ-1 – Ελσα Μαλκότση ήταν η κόρη του ιδρυτή της επιχείρησης.  

Βεβαίως, το πρώτο ελληνικό τρακτέρ του οραματιστή Σ. Μαλκότση δεν μπήκε ποτέ στη μαζική παραγωγή, κυρίως γιατί το κόστος κατασκευής ήταν υψηλό ώστε να μπορέσει να ανταγωνιστεί τα εισαγόμενα, ενώ το κράτος δεν κράτησε τις υποσχέσεις του για παραγγελίες, χαμηλότοκη δανειοδότηση και δασμολογική προστασία.