Δώστε του το Πρωτάθλημα, να πάει… διακοπές!

Ο Verstappen έφτασε αισίως τους 224 συνεχόμενους γύρους ως πρωτοπόρος ενός αγώνα, επίδοση που τον φέρνει στην πέμπτη θέση του σχετικού πίνακα, πίσω από τους Alberto Ascari (305 γύροι), Ayrton Senna (264 γύροι από τον Βρετανικό μέχρι το ιταλικό γκραν πρι του 1988 και 237 από το γκραν πρι του Σαν Μαρίνο μέχρι αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών το 1989) και Nigel Mansell (235 γύροι από το βραζιλιάνικο γκραν πρι του 1992 μέχρι αυτό του Μονακό την ίδια σεζόν).

Με τις 41 νίκες, ο Verstappen ισοφάρισε το ρεκόρ του Ayrton Senna, σε μια πίστα στην οποία το 2017 ο Lewis Hamilton είχε ισοφαρίσει το ρεκόρ των Pole positions του Βραζιλιάνου! Και να σκεφτεί κανείς πως ο Ολλανδός είναι μόλις 25 ετών. Όσο για τους 195 πόντους του, είναι αρκετοί ώστε να κάνει… έναν μήνα παραπάνω διακοπές από τους υπόλοιπους οδηγούς του grid, δίχως να χάσει την πρωτοπορία στη βαθμολογία, καθώς έχει δημιουργήσει ένα «μαξιλαράκι» ασφαλείας 69 πόντων! Συνέβαλε, δε, τα μέγιστα ώστε η Red Bull να ανήκει εδώ και μερικές ώρες σε αυτό το κλειστό «κλαμπ» των μόλις πέντε ομάδων που έχουν περισσότερες από 100 νίκες στη Formula 1. Τις άλλες τέσσερις προφανώς δεν χρειάζεται να τις αναφέρουμε!   

Δεν χωρά αμφιβολία ότι ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα στο Μόντρεαλ ήταν ο Alex Albon. Απολύτως δίκαια αναδείχθηκε «οδηγός της ημέρας», έχοντας καταφέρει να μείνει στην πίστα επί 51 γύρους με το ίδιο σετ ελαστικών και κατακτώντας πολύτιμους βαθμούς. «Πλέον το έχω συνηθίσει» παραδέχθηκε γελώντας μετά τον αγώνα ο Βρετανός, ο οποίος τείνει να εξελιχθεί στον άνθρωπο των… ειδικών αποστολών, υλοποιώντας κάθε είδους διαφορετική στρατηγική εμπνέεται κατά καιρούς η ομάδα του. Τούτη τη φορά η δικαίωση ήρθε, με τον Albon να κάνει έναν από τους καλύτερους αγώνες της καριέρας του, αντέχοντας στην ασφυκτική πίεση που του ασκούσε για περισσότερους από 20 γύρους ο George Russell!

Μιας και ο λόγος για τον Russell, μάλλον θα πρέπει να έχει μετανιώσει οικτρά για το λάθος που έκανε στον 18^ο γύρο, με συνέπεια να χτυπήσει στον τοίχο και να βρεθεί τελευταίος. Πάλι καλά που κατάφερε κι έφτασε μέχρι τα πιτ και χάρη στο αυτοκίνητο ασφαλείας δεν βρέθηκε δύο γύρους πίσω από τους πρωτοπόρους. Όμως η ζημιά που προκάλεσε στο break duct του μονοθεσίου της Mercedes ήταν μεγάλη κι επιδεινώθηκε λόγω της ανηλεούς μάχης με τον Albon. Ίσως αν δεν είχε μείνει πίσω από τον επιστήθιο φίλο του για τόσους πολλούς γύρους, ο Russell να είχε καταφέρει να ολοκληρώσει τον αγώνα. Όμως η υθπερθέρμανση των φρένων τον οδήγησε στη δεύτερη φετινή εγκτάλειψή του. Την ίδια ώρα που ο teammate του, Lewis Hamilton, κατάφερνε να ανέβει στο βάθρο για δεύτερον συνεχόμενο αγώνα, πιστοποιώντας ότι η Mercedes βελτιώνεται διαρκώς και πως το διπλό πόντιουμ στη Βαρκελώνη δεν ήταν τυχαίο.

Πάμε, τώρα, στον Fernando Alonso. Επιστροφή στο βάθρο για τον Ισπανό, ο οποίος εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με την απόδοσή του εντός πίστας, αποδεικνύοντας ότι η φετινή σεζόν γι’ αυτόν δεν είναι «φωτοβολίδα», αλλά μια περίοδος «αναγέννησης». Θα μπορούσε, άραγε, ο Ισπανός να «απειλήσει» στο Μόντρεαλ τον Verstappen. Η απάντηση είναι αρνητική και την έδωσε ο Mike Krack. Ο επικεφαλής της Aston Martin ξεκαθάρισε πως ο ρυθμός του Alonso οριοθετήθηκε εν μέρει από την ίδια την ομάδα, όταν στα μισά του αγώνα υπήρξε μια υπόνοια προβλήματος με το σύστημα τροφοδοσίας καυσίμου, γι’ αυτό του είπαν να κάνει lift and coast. Όμως ακόμα κι αν δεν είχε συμβεί αυτό, δεν θα μπορούσε ο Alonso να κοντράρει στα ίσα τον Ολλανδό, με τον ίδιο τον Ισπανό να παραδέχεται πως «ήταν το πιο ανταγωνιστικό γκραν πρι της σεζόν έως τώρα για εμάς και η διαφορά από τον Max το πιστοποιεί». Για τον Aston Martin, εντούτοις, εξακολουθεί ο Lance Stroll να αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα», με τον Καναδό να απέχει παρασάγγας σε απόδοση από τον πολύπειρο teammate του. Κι αν δεν είχε μπροστά του τον –συνήθως… χαλαρό, για δικούς του λόγους- Bottas στο τέλος του αγώνα, ο Stroll δεν θα είχε κάνει την προσπέραση που τον έφερε στην ένατη θέση.

Σε ό,τι αφορά στη Ferrari, η αλήθεια είναι πως στον Καναδά έκανε το απόλυτο «damage limitation». Με βάση την εικόνα του grid, η ferrari μάλλον θα έπρεπε να είχε… ξεγράψει τον αγώνα από νωρίς. Όμως εφαρμόζοντας μιαν εξαιρετική στρατηγική, η «σκουντερία» κατάφερε όχι μόνο να δει και τα δύο μονοθέσιά της να μπαίνουν στους βαθμούς, αλλά να κάνουν ένα εμφατικό «4-5», αφήνοντας πίσω τους τον Sergio Perez. Το ζητούμενο, ωστόσο, παραμένει το εάν η Ferrari θα μπορέσει να έχει διάρκεια στην απόδοσή της. Όπως και το εάν ο Perez θα «αφυπνιστεί» άμεσα, καθώς εσχάτως η απόδοσή του κυμαίνεται σε μέτριο επίπεδο. Αν και στον Καναδά έχει τη δικαιολογία ότι το αυτοκίνητο ασφαλείας του χάλασε τη στρατηγική, μιας και δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τα σκληρά ελαστικά της Pirelli.

Για τη McLaren το καναδικό γκραν πρι είναι ένας αγώνας που μάλλον γρήγορα θα ξεχαστεί. Παρά τη… φιλότιμη προσπάθεια του Norris να μείνει στους βαθμούς, η ποινή των πέντε δευτερολέπτων που του επιβλήθηκε απολύτως δίκαια ήταν αρκετή για να αφήσει τη βρετανική ομάδα γι’ ακόμα μία χρονιά στο… μηδέν στον Καναδά. Από το 2014 η McLaren έχει να πάρει έστω έναν βαθμό στην πίστα του Μόντρεαλ, η οποία τείνει να εξελιχθεί σε… στοιχειωμένο τόπο για την ομάδα του Γουόκινγκ. Ο Όσκαρ Πιάστρι και πάλι έμεινε μακριά από τον καλό εαυτό του, κάτι που μάλλον δεν μας προξενεί πλέον ιδιαίτερη εντύπωση.