Στην Άνδρο με Skoda Karoq 1.6 TDI 116PS DSG7 (video)


H Άνδρος είναι η εστέτ των Κυκλάδων, είναι η πρωτεύουσα πλοκή φύσης και ιστορίας του Αιγαίου, είναι ο τόπος των Καπεταναίων, του Εμπειρίκου και της Ελένης (φευ, όχι πλέον με αυτή την σειρά). Η Άνδρος είναι...

  • ΚΕΙΜΕΝΟ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΤΑΡΗΣ
  • 7/5/2018

«Δεν είναι ανάγκη πλέον να κρυφθώ, είμαι στην Άνδρο»

Ανδρέας Εμπειρίκος

Άνδρος είναι η τριτοκοσμική ταλαιπωρία της Ραφήνας, τα καράβια που φεύγουν όλα μαζί το πρωί και επιστρέφουν όλα μαζί το απόγευμα (κάποιο από αυτά αρκετά καθυστερημένο, καθώς περιμένει την τηλεοπτική Αντουανέτα να έρθει με το μαύρο τζιπ της, πώς να το αποφύγεις άραγε όλο αυτό, αν google-άρεις την λέξη «Ανδρος» ο Εμπειρίκος έρχεται μετά από καμιά δεκαριά σελίδες με το «ειδυλλιακό σαββατοκύριακο της Ελένης στα Άχλα»), είναι το παράλογα ακριβό εισιτήριο (που πέρσι έπεσε επειδή λειτούργησε ο ανταγωνισμός...), είναι τα υπεράριθμα του καλοκαιριού και τα παστωμένα αυτοκίνητα στο γκαράζ, είναι η μόνιμη ταραχή του Κάβο Ντόρο και εκείνη η ζεστή αγκαλιά που σε τυλίγει και φέρνει τα σωθικά σου ξανά στην θέση τους, όταν στρίβει το βαπόρι και τα φουγάρα του χαιρετούν το Γαύριο.

Άνδρος είναι (sorry Ελένη...) o Aνδρέας Εμπειρίκος και η Μάτση του, το «Όχι λαστέξ, όχι κορσέδες!/Όχι Πειραϊκή-Πατραϊκή!/Όχι αμάλγαμα σκορπιών/Μα εύανδρος Άνδρος (νέανδροι και νύμφες)\Εύανδρος Άνδρος στον αιώνα!», στον αιώνα λοιπόν!

Άνδρος είναι ο τόπος του νερού, των μυστικών υδάτων και των καλά κρυμμένων ρυακιών, των κρυφών πηγών, είναι οι λιονταροκέφαλες κρήνες στους Μένητες, το ορμητικό (ακόμα και το καλοκαίρι) ποτάμι στις Στενιές κάτω από την ερειπωμένη Φάμπρικα, είναι οι σκεπασμένες πηγές σε κάθε στροφή, οι κρυφές λίμνες και οι λάκκοι με τρεχούμενο νερό να ξαποστάσεις το καλοκαίρι, παντού νερό, Άνδρος Υδρούσα, η Άνδρος των υδάτων και της ροής τους.

Άνδρος είναι η ενδοχώρα της, πιο πολύ από κάθε άλλο νησί των Κυκλάδων, είναι τα μικρά και τα μεγάλα χωριά, τα πλούσια και τα πιο ταπεινά, τα ορεινά και εκείνα του κάμπου, τα χωριά του Βοριά και τα απάνεμα του Νότου, είναι τα χωριά με τις πορτοκαλιές και τις λεμονιές, τις συκιές, τις κληματαριές και τα μικρά μποστάνια, τα χωριά με τα τρεχούμενα νερά, με τα κλειστά καπετανόσπιτα, τους μισογκρεμισμένους περιστεριώνες, είναι τα ονόματα σαν σε τραγούδι, η Άρνη, οι Μένητες, οι Στενιές, τα Λάμυρα, τα Φάλλικα, η Κατάκοιλος, τα Αποίκια, η Κόχυλος, η Καπαριά, είναι εκείνος ο θαυμαστός χωματόδρομος από την Άρνη ως την φοβερή και τρομερή Κουβάρα, είναι το ανέβασμα στο κάστρο της Φανερωμένης με όλο το Αιγαίο και τον ανελέητο βοριά να σου αρπάζει -κυριολεκτικά- την ανάσα μέσα απ' τα πνευμόνια.

Άνδρος είναι η πρώτη φορά επάνω της, η διαρκής αίσθηση του θαύματος εν εξελίξει, η πάνδημη ψαλμωδία ενός ακάθιστου Ύμνου προς την ελληνική φύση, είναι ο καθεδρικός του Ανέμου, το άγιο Μελτέμι και ο όσιος Νοτιάς, όλα γύρω από τον αέρα, οι κουβέντες, οι λύπες και οι χαρές, τα έργα των ανθρώπων, οι ώρες, οι μέρες, όλα αφημένα στην διάθεση και την ορμή του αέρα.

Άνδρος είναι η πέτρα, κυρίαρχη παντού, στις «αιμασιές», σε σπίτια και περιστεριώνες, σε αλώνια, πηγάδια, καλντερίμια, τοίχους, νερόμυλους, πηγές και γεφύρια. Δεν ξεχωρίζεις την ανθρώπινη κατασκευή από αυτήν της φύσης, είναι τα κτίσματα που πήραν ατελείωτες μέρες –ακόμα και χρόνια-, πολύ κόπο και μοναδική τέχνη –που κατέχουν λίγοι- για να ολοκληρωθούν.

Άνδρος είναι η φούρια του καλοκαιριού, η γλυκιά περισυλλογή του φθινοπώρου, ο εσωστρεφής χειμώνας όσων μένουν πίσω, η ιεροτελεστία της άνοιξης, είναι η Θεοσκεπάστου και το Πάσχα στα ξωκλήσια, ο αέναος ελληνικός Δεκαπενταύγουστος, η Σωτήρα και η Παναχράντου, η καλοκαιρινή θαυματουργία των πανηγυριών και της εν χορώ και εν ανέμω μέθης.

Άνδρος είναι οι παραλίες της, δύσκολες, ακατάδεχτες, σκληρές, χρειάζεται κόπος για να φτάσεις στις καλύτερες, στης Γριάς το Πήδημα, στα Άχλα (sorry Ελένη, δεν θα σε ξαναενοχλήσω...), στο Βιτάλι, στο Ατένι, στη Βόρη, στον Ζόρκο και οι άλλες, της ασφάλτου, της φασαρίας και του μπιτσόμπαρου, στον Άγιο Πέτρο και στην Χρυσή Άμμο, στο Μπατσί και στο Νημποριό, όλες διαλεγμένες μία προς μία, με μόνο κριτή τον άνεμο για να σου δείχνει ποια να διαλέξεις.

Άνδρος είναι τα μονοπάτια της, ο καλύτερος τρόπος να «μιλήσεις» με το νησί, με την πιο σωστή σήμανση που μπορεί να βρει κανείς στην Ελλάδα, μοναδικό υπόδειγμα τουριστικής ανάπτυξης και βαθιάς έγνοιας για τον τόπο από ιδιώτες και φορείς, σχεδόν δεν πιστεύεις ότι βρίσκεσαι στην Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας και των μικρών, τρομαγμένων ονείρων.

Άνδρος είναι ο Κόσσης στον Άνω Φελλο και το χοληστερινικό ξεσάλωμα με τα εξαίσια κρέατά του, είναι η «Κρύα Βρύση» στην Άνω Κατάκοιλο με τον ευλογημένο κοκκινιστό κόκορα με μακαρονάδα και την φρουτάλια (τοπική ομελέτα με λουκάνικα), είναι η «Ενδοχώρα» και τα «Σκαλάκια» στην Χώρα, είναι το θαυμαστό «Παραδοσιακό Παντοπωλείο Άνδρου» στον πεζόδρομο της Χώρας με κάθε λογής τοπικά εδέσματα και βότανα, είναι το καταπληκτικό γλυκό του κουταλιού από λεμονανθούς στο καφενείο της Παλαιόπολης, κάτω από τον γέρικο πλάτανο, είναι πολλά ακόμα που πρέπει να ψάξεις, να βρεις, να χαρείς την ανακάλυψη.

Άνδρος είναι η επικράτεια του θήλεος, η εξ' ανάγκης επικράτηση της γυναίκας ως κυρίαρχος ψυχισμός πάνω στην στεριά που μένει πίσω και υπομένει (όπως εύστοχα απέδωσε το ζεύγος Βούλγαρη στην κατά τα άλλα πολύ μικρή τους Αγγλία), είναι οι κυρίες που στέκουν αυστηρές σε εύδροσο μέρος στην Χώρα και παρατηρούν διακριτικώς τους θερινούς επισκέπτας, είτε οι άλλες που κυκλοφορούν αλα μπρατσέτα με τις χειμερινές πλέξεις να αστραφτοκοπούν στις χρωματιστές εσάρπες τους, ένεκα ο βοριάς και η θερινή ψύχρα που ανακουφίζει τις ψηλοτάβανες κρεβατοκάμαρες της Χώρας.

Άνδρος είναι οι τούρκικοι σταθμοί σε όλη την ανατολική πλευρά (τι διάβολο τις θέλουν τις άδειες οι Αθηναίοι ραδιουργοί;) αλλά και η γνώριμη ενδημική γκρίνια για τις ανεμογεννήτριες με τα χούγια των μικρών τόπων, είναι τα σκουπίδια δίπλα στον δρόμο αλλά και το Μουσείο Γουλανδρή και η Κινηματογραφική Λέσχη, είναι η αθηναϊκή αποικία των δανεικών και της επίδειξης αλλά και η κραταιά παλαιά τάξη, είναι οι ξωμάχοι των αγρών και οι ναύτες στα ατμόπλοια των Γουλανδρήδων και των Εμπειρίκων, είναι και Αιγαίο αλλά και στεριά, είναι ελεύθερη και ανοιχτή αλλά και δύστροπη ντίβα όταν χρειαστεί, είναι απρόσιτη και άγρια προς το Κάβο Ντόρο και ήσυχη στα χωριά, είναι κοντά αλλά και μακριά, είναι «ταξιδευτής και επιστροφεύς».

Άνδρος είναι η πρωτεύουσα νήσος, ο τόπος που το Αιγαίο δοξάζεται όχι μόνο ως επικράτεια του λευκού και της πέτρας, αλλά και με την πολυπλοκότητα της ηπειρωτικής Ελλάδας, η Άνδρος είναι το λαμπερό υπερωκεάνιο που τραγουδά και πλέχει μόνη και ευειδής στο Αρχιπέλαγός μας, κόντρα σε κάθε απαγορευτικό απόπλου μιας Ελλάδας έκπτωτης και τρομαγμένης. Αυτό είναι η Άνδρος.

 

Skoda Κaroq 1.6 TDI 116PS DSG7

Μέσα στον ορυμαγδό των πάσης φύσεως και διαστάσεων crossover, η Skoda φαίνεται να ακολουθεί μια πιο ψύχραιμη οδό, επιλέγοντας να εστιάσει στην ουσία και την καλή τιμή, παρά σε υπερβολικά σχήματα και ακόμα περισσότερες εμπορικές υπερβολές. Το Karoq ακολουθεί τον δρόμο που άνοιξε το μεγαλύτερο Kodiaq, όντας μία πιο προσιτή και σαφώς πιο ταιριαστή (από άποψη μεγέθους) περίπτωση για την εγχώρια αυτοκινητική πραγματικότητα. Κάτι που φάνηκε στην απόδρασή μας στην Άνδρο, όπου δίχως υπερβολή αποτέλεσε την πιο σοφή επιλογή που θα μπορούσαμε να κάνουμε για το πολυποίκιλο και δύσκολο οδικό δίκτυο του νησιού.

Τα πράγματα που σε κερδίζουν εξ' αρχής είναι η εξαιρετική εκμετάλλευση των χώρων αλλά και ο ισορροπημένος οδηγικός του χαρακτήρας. Σε ό,τι αφορά το πρώτο, έχουμε να κάνουμε με μία ακόμα έξυπνη προσπάθεια της Skoda να σταθεί «ανάμεσα» σε δύο κατηγορίες (όπως έκανε και με το Kodiaq), κρατώντας το μέγεθος του αμαξώματος σε λογικά επίπεδα και εκμεταλλευόμενη στο έπακρο τους εσωτερικούς χώρους. Χώροι που πέρα από άνετοι (ιδίως για τους πίσω επιβάτες) έχουν και μία διάχυτη αίσθηση καλής ποιότητας, η οποία προκύπτει τόσο από τα πολύ καλά πλαστικά, όσο και από την άψογη συναρμογή μεταξύ τους. Στα «συν» και το πλήρες πακέτο εξοπλισμού, που ακόμα και από την βασική έκδοση Αmbition έχει όλα όσα είναι απαραίτητα για τον σύγχρονο οδηγό.

Το δεύτερο κυρίαρχο στοιχείο της προσωπικότητας του αυτοκινήτου είναι η απόλυτα ισορροπημένη οδική του συμπεριφορά. Και αν επάνω στο νησί δεν είχαμε την ευκαιρία να επιβεβαιώσουμε ξανά την μοναδική του ικανότητα να ταξιδεύει με πολλά χιλιόμετρα στην Εθνική οδό (κάτι που γνωρίζουμε πολύ καλά από προηγούμενες επαφές μαζί του), είχαμε πάντως την δυνατότητα να το χαρούμε στα στενά δρομάκια και τους ελιγμούς της τελευταίας στιγμής μπροστά στα πάσης φύσεως εμπόδια και τις διαθέσεις των ντόπιων οδηγών. Μοναδικό «εργαλείο» για νησιώτικη απόδραση, χωράει παντού, είναι ευέλικτο και με μικρό κύκλο στροφής, ενώ και η πολύ καλή ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετος και ήσυχος ότι θα χωρέσεις παντού. Η κίνηση μόνο στους εμπρός τροχούς δεν αποτελεί πρόβλημα στο 95% των περιπτώσεων, και μόνο αν ξεχαστείς ή αν ξεπεράσεις την κοινή λογική θα μπλέξεις σε μπελάδες. Στον τυπικό χωματόδρομο πάντως μέχρι την παραλία, είναι ένα από τα καλύτερα της κατηγορίας του, όντας άνετο και χωρίς τις έντονες αναπηδήσεις που θα συναντήσεις στην πλειοψηφία σχεδόν των άμεσων ανταγωνιστών του.

O κινητήρας δεν είναι από τα δυνατά του στοιχεία, όντας ένα τυπικό πετρελαιοκίνητο σύνολο, που λόγω κυβισμού απαιτεί λίγο παραπάνω στροφές για να κινηθεί σβέλτα ή να τραβήξει δυνατά για να γίνει το αγχωτικό προσπέρασμα στο ανέβασμα από την Χώρα. Στην όλη προσπάθεια δεν βοηθά και το αυτόματο DSG που ήταν μάλλον αργό στις αντιδράσεις του και ελαφρά εκτός των νερών του στο «φουρκετομάνι» της Άνδρου, όπου αρκετές φορές χρειάστηκε να καταφύγουμε στην χειροκίνητη λειτουργία. Όλα αυτά ανέβασαν την κατανάλωση κοντά στα 8,5 l/100km πάνω στο νησί, τιμή κάπως τσιμπημένη για τα δεδομένα ενός 1.600άρη diesel, όμως σε άλλες συνθήκες (ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο, κίνηση μέσα στην Αθήνα) τα νούμερα είναι σαφώς πιο κοντά στα δεδομένα της κατηγορίας, όπως έχουμε δει από την και πέραν της Άνδρου επαφή μας με το Karoq.

Σε κάθε περίπτωση πάντως μιλάμε για ένα σύνολο που τιμά και το τελευταίο ευρώ που δίνεις για να το αγοράσεις. Πρόκειται ίσως για το πιο ολοκληρωμένο πακέτο, με τα λιγότερα «πάνω» και «κάτω» στην απόδοσή του, και με έναν απίστευτα ομοιογενή χαρακτήρα που σπανίζει στον μεγάλο ανταγωνισμό της κατηγορίας. Mε λογική σχέση τιμής προς απόδοση (οι πετρελαιοκίνητες εκδόσεις ξεκινούν από τα 21.990 ευρώ) και εξοπλισμό, με εξαιρετικούς χώρους για μία οικογένεια και με μια οδική συμπεριφορά και ποιότητα κύλισης ανώτερης κατηγορίας, το Κaroq πέρα από το καλύτερο Skoda των ημερών μας είναι σίγουρα και μία από τις δυο-τρεις πιο ολοκληρωμένες προτάσεις στην κατηγορία του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ