Fiat Grande Punto Abarth: Διπλό ΤSSΙΜΠΗΜΑ

Τελικά ο Sergio Marchionne (διευθύνων σύμβουλος του FIAT Group από το 2004) αποτελούσε τον κρυφό άσο στο μανίκι της FIAT. Κέρδη-ρεκόρ για το 2007 (3,2 δισ. ευρώ) και το μέλλον του «gruppo» μετά την «αναγέννηση» της Alfa, αλλά και της Lancia, δείχνει εξαιρετικά ευοίωνο. Όταν όμως ο στόχος είναι να φτάσεις τα κέρδη το 2008 περίπου στα 3,4 με 3,5 δισ. ευρώ και η παραγωγή σου να πλησιάσει τα 3,5 εκατομμύρια οχήματα ετησίως μέχρι το 2010, τότε δεν θα πρέπει να καθησυχάζεις ούτε δευτερόλεπτο. Μέσα λοιπόν σε αυτό το εύρωστο και ευοίωνο κλίμα δεν θα μπορούσε να μην υπάρξει και η αναβίωση ενός ονόματος όπως αυτό της «Αbarth». Τα ζόρια που πέρασε η FIAT δείχνουν να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Οι κινήσεις ήταν προσεκτικές και η στρατηγική καλά μελετημένη. Ήταν πλέον η κατάλληλη ώρα να επανέλθει το πάθος, όπως το είχε οραματιστεί ο Αυστριακός Karl Abarth πίσω στο 1949, όταν ίδρυσε την εταιρεία του. Μια εταιρεία που από το 1971 πέρασε εξ ολοκλήρου στη FIAT και όλα αυτά τα χρόνια μέχρι και τη δεκαετία του 80 συνδέθηκε με την ένδοξη ιστορία της ιταλικής φίρμας στους αγώνες αλλά και με τα ιστορικά σπορ μοντέλα της.

Το πρώτο θύμα

Μιλάμε ουσιαστικά το δημοφιλέστατο Grande Punto. Πώς να ξεχάσει κανείς εκείνον το φονέα γιγάντων, το Punto GT. Δεν θα σας κρύψουμε ότι ουσιαστικά αυτό ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που μας ήρθε στο μυαλό όταν ακούσαμε πρώτη φορά για τις Abarth εκδόσεις του supermini. Και οπτικά αυτές οι εκδόσεις διαφέρουν από πολύ μακριά σε σχέση με τις πιο αθώες. Σκουρόχρωμα φωτιστικά σώματα, νέος προφυλακτήρας με μεγάλους αεραγωγούς, φιμέ τζάμια πίσω, διαχύτης, διπλή απόληξη της εξάτμισης, σήματα της Abarth (μην ψάχνετε για FIAT, καθώς η Abarth είναι ανεξάρτητη και ανήκει στο group, ενώ στην Ελλάδα θα αντιπροσωπεύεται από μικρό αριθμό εξειδικευμένων συνεργατών), κόκκινα-λευκά αυτοκόλλητα στα πλαϊνά και ζάντες 17 ιντσών. Άκρως δυναμικό σύνολο, το οποίο δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για τις προθέσεις του. Στο εσωτερικό υπάρχουν νέα μπάκετ καθίσματα, ασημένιοι δακτύλιοι στα όργανα, ελαφρώς «flat-bottom» τιμόνι, δερμάτινες επενδύσεις στο τιμόνι, τον επιλογέα και το χειρόφρενο, άσπρη φάσα στο ταμπλό και απομίμηση ανθρακονημάτων στην κεντρική κονσόλα και περιμετρικά του πίνακα οργάνων. Αλλά το βασικότερο είναι η καρδιά του σκορπιού. Ο «Τ-Jet» των 1,4 λίτρων έχει δεχτεί τις κατάλληλες βελτιώσεις, με την απόδοσή του να ανέρχεται στους 155 ίππους. Το turbo μεταβλητής γεωμετρίας είναι της ΙΗΙ, ενώ τα εμπρός ελατήρια είναι κατά 20% πιο σφιχτά από τα πιο καθημερινά Grande Punto Τ-Jet των 120 ίππων, ενώ υπάρχουν και μεγαλύτερες αντιστρεπτικές. Τα φρένα αποτελούνται από δισκόφρενα της Brembo σε όλους τους τροχούς (τετραπίστονες κόκκινες δαγκάνες εμπρός και μονοπίστονες πίσω), ενώ ο διακόπτης «Sport Βoost» στην κεντρική κονσόλα αναλαμβάνει να αυξήσει το overboost του κινητήρα στα 1,3 bar. Η ροπή φτάνει τα 230 Nm στις 3.000 σ.α.λ. (από 206 στην απλή λειτουργία), ενώ παράλληλα βελτιώνει την αίσθηση του συστήματος διεύθυνσης. Το απλό Abarth όμως είναι μόνο η αρχή, καθώς εμείς είχαμε στη διάθεσή μας την κορυφαία έκδοση «esseesse», που εν συντομία μπορείτε να τη λέτε και «SS» (Super Sport, δηλαδή). Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε turbo της Garett με πίεση υπερπλήρωσης στα 1,6 bar, ενώ η ισχύς ανέρχεται στους 185 ίππους και η ροπή στα 272 Nm. Η μόνη αισθητική διαφοροποίηση στο αυτοκίνητο δοκιμής αφορούσε τις λευκές ζάντες των 18 ιντσών της Ο.Ζ., ενώ φυσικά στο συγκεκριμένο κιτ βελτίωσης υπάρχουν και καλύτερα φρένα της Brembo με τρυπητούς δίσκους εμπρός και πίσω. Τι άλλο έχουμε στην SS; Ακόμη πιο σφιχτή ανάρτηση και επιπλέον χαμήλωμα του αμαξώματος κατά 20 χιλιοστά σε σχέση με το απλό Abarth. Αν κάποιος έχει στην κατοχή του το «μικρό» Abarth λιγότερο από ένα χρόνο και δεν έχει διανύσει πάνω από 20.000 χλμ., τότε με 4.500 ευρώ μπορεί να το μετατρέψει σε «esseesse».

Καμία σχέση!

Πολύ σωστά βεβαίως τώρα θα αναρωτιέστε αν το τσίμπημα του σκορπιού υπήρξε αποτελεσματικό. Λοιπόν, θα ξεκινήσουμε με αυτό που λέει και ο μεσότιτλος. Αυτά που ξέρατε για τα απλά Grande Punto απλώς ξεχάστε. Στην περίπτωση του «SS» μάλιστα οι διαθέσεις είναι ακόμη πιο αγωνιστικές και συνοδεύονται και από πιο μεθυστικό ήχο. Το V-Box έδειξε 7,9 δευτερόλεπτα για τα πρώτα 100 χλμ./ώρα από στάση, ενώ το 400άρι σε 15,9. Το μηχανικό σύνολο αρχίζει να τρελένεται όταν ο δείκτης του στροφόμετρου ξεπεράσει τις 2.500 σ.α.λ. και το σώμα του οδηγού κολλάει στο μπάκετ. Δεν μιλάμε βεβαίως για γραμμική λειτουργία, καθώς κάτω από αυτές τις στροφές νιώθεις την Garett να «κοιμάται» ελαφρώς. Τα φρένα είναι πολύ καλά σε αίσθηση και στις περισσότερες περιπτώσεις νιώθεις ότι λειτουργούν σαν «άγκυρες», αλλά δυστυχώς οι μετρήσεις μας δεν επαλήθευσαν τις πρώτες μας εντυπώσεις. Βεβαίως, πιστεύουμε οτι έφταιγαν και λίγο τα PZero Nero της Pirelli, που, παρότι προσφέρουν εξαιρετική πρόσφυση, χρειάζονται αρκετό χρόνο για να φτάσουν σε ιδανική θερμοκρασία. Όταν συμβεί αυτό το τελευταίο, και σε συνδυασμό με την εξαιρετική δουλειά των μηχανικών της Abarth στο στήσιμο του αυτοκινήτου, το SS ακόμη και σε σχετικά καλό οδόστρωμα μπορεί να ακολουθεί πιστά και απροβλημάτιστα τις εντολές του οδηγού. Τις πιο ανοιχτές και συνεχόμενες στροφές το αυτοκίνητο τις «καταπίνει» με μεγάλη ευκολία, ενώ και σε πιο κλειστές διαδρομές θα κινηθεί εξαιρετικά γρήγορα. Σε πιο κακό οδόστρωμα, βεβαίως, αν παραμείνεις κολλημένος στο δεξί πεντάλ, η υποστροφή είναι αρκετά έντονη, αλλά το ESP που δεν απενεργοποιείται περιορίζει αισθητά το φαινόμενο. Παρά το σκληρό set-up όμως και τις 18άρες ζάντες, δεν μπορούμε να πούμε ότι το Abarth SS είναι και εντελώς «κούτσουρο». Η ποιότητα κύλισης κινείται σε αρκετά καλά επίπεδα, τηρουμένων των αναλογιών, ενώ αν δεν περάσεις πάνω από εγκάρσιες ανωμαλίες ή μεγάλες λακκούβες, όπου το 40άρι προφίλ των ελαστικών σε κάνει να αναρωτιέσαι αν έχει μείνει πίσω και κάποιο ψαλίδι, τότε δεν φτάνεις και σε σημείο να σε πονάει ιδιαίτερα η μέση σου. Σε γενικές γραμμές μιλάμε για ένα πολύ ευχάριστο και σπορ αυτοκίνητο, που το μόνο που του λείπει είναι η λίγο καλύτερη αίσθηση και ακρίβεια στο τιμόνι και ένας λίγο πιο ακριβής και με θετικότερο κούμπωμα επιλογέας στο μηχανικό κιβώτιο των έξι σχέσεων. Κατά τ άλλα, οι αθεράπευτοι «Ρuntάκηδες» που ονειρεύονται ακόμη τα λογότυπα GT της δεκαετίας του 90 θα βρουν τη γιατρειά τους στο «δηλητήριο» του σκορπιού. Τα 22.900 ευρώ που χρειάζονται για την έκδοση SS, μάλιστα, είναι μάλλον ένα πολύ λογικό ποσό για ένα σκορπιό με διπλό κεντρί!-

Αbarth-Σύντομο ιστορικό
Ήταν το 1949 όταν ο αυστριακής καταγωγής Carlo Abarth ίδρυσε την ομώνυμη βελτιωτική φίρμα με σήμα το σκορπιό. Η εμπλοκή της εταιρείας στα αγωνιστικά δρώμενα ξεκίνησε με το 204 Α Roadster, το οποίο βασιζόταν στο Fiat 1100 και κέρδισε τα ιταλικά πρωταθλήματα 1100 Sport και Formula 2. Επτά χρόνια μετά, και καθώς η φίρμα είχε γίνει πολύ δημοφιλής ανάμεσα στους Ιταλούς, ένα Fiat Abarth 750 σχεδιασμένο διά χειρός Bertone σημείωσε ρεκόρ στις 24 ώρες της Μόντσα διανύοντας 3.743 χιλιόμετρα με μέση ταχύτητα 155 χλμ./ώρα. Από το 1958 η σχέση με τη Fiat έγινε πιο στενή και ακολούθησε σειρά επιτυχιών, όπως 10 παγκόσμια ρεκόρ, 133 διεθνή και πάνω από 10.000 νίκες σε πίστες. Χρονιά-σταθμός στην ιστορία της Abarth είναι το 1971, οπότε και πέρασε ολοκληρωτικά στα χέρια της Fiat. Ακολούθως, στη δεκαετία του 80 τα Ritmo Abarth και Fiat 131 Abarth κέρδισαν τρία παγκόσμια πρωταθλήματα ράλι: το 1977, το 78 και το 1980.

Υπέρ
Επιδόσεις - εμφάνιση
Οδική συμπεριφορά
Δυναμικά χαρακτηριστικά
Τιμή

Κατά
Αίσθηση τιμονιού και επιλογέα

Με μία ματιά: Κυβισμός (κ.εκ.)1.368 Ισχύς (PS)185 0-100 χλμ./ώρα (δευτ.)7,9 80-110 χλμ./ώρα 3,6 Τελική ταχύτητα 215 χλμ./ώρα Τιμή βασικής έκδοσης 22.900

Κείμενο: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ, φωτ.: ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΕΛΗΣ