New Gen Cars: Ήρθε το τέλος της ονειροπαγίδας;

Μετά τη φετινή Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης, περισσότερο από ποτέ έγινε προφανές ότι οδεύουμε με ταχύτατο ρυθμό στην εποχή του εξηλεκτρισμού. Όχι απαραίτητα στην εποχή του EV, της αμιγούς δηλαδή ηλεκτροκίνησης αλλά στην υβριδοποίηση και την επέκταση του plug-in με αποτέλεσμα να διαφαίνεται ότι η Toyota είναι η μεγάλη κερδισμένη μιας και για χρόνια επένδυε σε κάτι που πλέον όλοι έχουν αρχίσει να ενστερνίζονται.

Μέσα σε αυτή τη γενικευμένη τάση όμως, υπάρχει άλλη μια ροπή προς τη δημιουργία νέων μαρκών ή την αναβίωση κάποιων με νέα προοπτική, νέα υλικά, νέες τεχνικές κατασκευής και πολλά, πολλά ηλεκτρικά άλογα. Το θέμα δεν είναι εδώ τι μέλλει γενέσθαι. Τα αυτοκίνητα αυτά όπως είναι το Piech Mark Zero, θα ευδοκιμήσουν και θα πωληθούν σε έχοντες και κατέχοντες. Το θέμα είναι ότι αυτά τα αυτοκίνητα έχουν επάνω τους χαρακτηριστικά απόδοσης που πλησιάζουν αυτά ενός μονοθεσίου της Formula 1 αλλά και σχεδίαση στα ανώτατα όρια του supercar, μπαίνοντας στη στρατόσφαιρα των hypercars σε μια εποχή που το Politically correct, η αυτόνομη οδήγηση και η θέσπιση ορίων ταχύτητας παντού είναι «στα επάνω τους». Να, το πρώτο παράδοξο.

 Ζούμε περίεργες ημέρες στην αυτοκίνηση, με έννοιες όπως το car sharing και το urban mobility να είναι το νέο trend

Την ίδια στιγμή ένα σχεδόν…αναλογικό sportscar, η Alpine A110 χτυπούσε την πόρτα του Αυτοκινήτου της Χρονιάς αλλά στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης τα ωραία –σχεδόν- προσιτά coupe, αυτοκίνητα ήταν είδος υπό εξαφάνιση. Η Mercedes παρουσίαζε την SLC στην τελευταία της εκδοχή και οι BMW και Toyota παρουσίαζαν τη συμπαραγωγή τους Z4 και Supra με στόχο να μειώσουν το κόστος μιας συρρικνούμενης κατηγορίας.

Από την άλλη τα παραδοσιακά πεντάθυρα hatchback αμαξώματα στις hot εκδόσεις τους ανεβάζουν στροφές στις πωλήσεις δημιουργώντας το δεύτερο παράδοξο και συνάμα εύλογα ερωτήματα: Γιατί τα σπορ αμαξώματα βρίσκονται στην κατιούσα; Γιατί οι οδηγοί προτιμούν πολλά άλογα με πέντε πόρτες; Γιατί αυτοκίνητα όπως το Audi TT ψάχνουν εναγώνια την «επόμενη μέρα τους» με το φόβο του αφανισμού;

Ζούμε περίεργες ημέρες στην αυτοκίνηση, με έννοιες όπως το car sharing και το urban mobility να είναι το νέο trend. Κι εμείς –κάποιοι «εμείς»- αναζητούμε κάτι από το άρωμα περασμένων χρόνων, τότε που όμορφα αυτοκίνητα έστριβαν όμορφα, αποτελώντας «ονειροπαγίδες».  Μήπως ήρθε το τέλος τους;