Απαραίτητη η προσαρμογή στα εργοστάσια της Ανατολικής Ευρώπης

Η επέκταση των Αυτοκινητοβιομηχανιών στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ιδίως την τελευταία τριακονταετία, σήμανε την ανάπτυξη τόσο για τις ίδιες όσο και για τις χώρες καθαυτές. Αρχικά, βρήκαν φτηνό εργατικό δυναμικό, το οποίο μετατράπηκε σε εξειδικευμένο φτηνό δυναμικό με το πέρασμα του χρόνου. Δεν ήταν μόνο οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές που στράφηκαν προς αυτές αλλά και οι Ασιάτες και αυτό επέφερε μια μεγάλη αύξηση στην παραγωγή και τις πωλήσεις τους. 

Όμως, σύμφωνα με τους αναλυτές της αγοράς, η δημιουργία πολλών εργοστασίων κατασκευής αυτοκινήτων στις χώρες αυτές έχει αρχίσει να γίνεται πρόβλημα για τη διατήρησή τους ως παραγωγικές μονάδες. Αφενός η μείωση των πωλήσεων καινούργιων αυτοκινήτων και αφετέρου η αύξηση της ζήτησης για αμιγώς ηλεκτροκίνητα ή για οχήματα με υβριδικής διάταξης κινητήρα στη Ευρώπη επιβάλλει την αλλαγή στην οργάνωση και την παραγωγική διαδικασία, καθώς και την επένδυση χρημάτων για να προσαρμοστούν οι γραμμές παραγωγής στη νέα κατάσταση.

Οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα πρέπει να αποφασίσουν σε ποια από τα αυτά θα επενδύσουν καθώς και ποια από αυτά θα πρέπει να κλείσουν εάν η ζήτηση για καινούργια αυτοκίνητα συνεχίσει να είναι μειωμένη. Αυτό δεν θα επηρεάσει μόνο τις εταιρείες και τους εργαζόμενους στα εργοστάσια αλλά και τους συνεργαζόμενους προμηθευτές, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται στις χώρες αυτές.