Βilly Monger: Το τρομακτικό ατύχημα δεν στάθηκε εμπόδιο στην καριέρα του

Η περίπτωσή του είναι μοναδική στα χρονικά του παγκοσμίου Motorsport. Θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει ως «την επιτομή του μαχητή». Σκεφτείτε το καλά. Δεν έχεις κλείσει καν τα 18 χρόνια σου. Όλα φαίνεται να κυλούν ιδανικά στη ζωή σου, μέχρι τη στιγμή που ένα ατύχημα φέρνει «τα πάνω-κάτω». Αυτό το μεσημέρι της 16^ης Απριλίου του 2017 σίγουρα δεν θα το ξεχάσει ο Billy Monger. Μα ούτε κι εμείς…

Ο «Billy the Whizz», όπως συνήθιζαν να τον φωνάζουν από πολύ μικρή ηλικία λόγω της ταχύτητάς του και του… σφυρίγματος που άκουγαν οι αντίπαλοί του στις πίστες όταν τους προσπερνούσε, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση παιδιού. Μεγαλωμένος στον «σκληρό» κόσμο του motorsport, έμαθε από τα μικράτα του να μην τα παρατά ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Ήταν δεν ήταν τριών ετών όταν ο πατέρας του, του χάρισε το πρώτο του kart. Άλλωστε ο Billy από το Gatwick είχε μέσα στο DNA του την ταχύτητα. Ο ίδιος ο πατέρας του ήταν πρωταθλητής στα kart στο «νησί», και φυσικά δεν ήταν δυνατόν να μην μεταλαμπαδεύσει από το πάθος του στον γιό του. Ο Billy, λοιπόν, έπιασε νωρίς το τιμόνι. Και δεν το άφηνε ούτε στον… ύπνο του. Διότι πάντοτε ονειρευόταν να φτάσει ψηλά. Μέχρι την κορυφή.

Γνώριζε ο μικρός Billy ότι έπρεπε να δουλέψει σκληρά για να τα καταφέρει. Δεν δίστασε, όμως! Τουναντίον, ακολούθησε κατά γράμμα τις οδηγίες των «δασκάλων» του και νωρίς έδειξε το μεγάλο ταλέντο του στις πίστες. Συμμετείχε σε όλα τα Πρωταθλήματα στη Μεγάλη Βρετανία, σημειώνοντας αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα, τα οποία σύντομα τον έβαλαν στο «κάδρο» των μεγάλων ομάδων που δραστηριοποιούνται στον χώρο του motorsport στην πατρίδα του.

Η πρώτη επαφή του με μονοθέσια ήταν το 2015 στο Ginetta Junior Championship της Μεγάλης Βρετανίας. Και μάλιστα με ιδανικό ξεκίνημα, μιας και στον πρώτο αγώνα της σεζόν στο Brands Hatch ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Μέχρι το τέλος της σεζόν βρέθηκε ακόμα πέντε φορές στο πόντιουμ των νικητών, πανηγυρίζοντας ακόμα μία πρωτιά, στην πίστα του Snetterton.

Το 2016 κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα των ως οδηγός αγώνων και συμμετέχει στο Πρωτάθλημα της βρετανικής Formula 4 με την JHR Developments. Τρεις παρουσίες στο βάθρο και η 12^η θέση στην τελική κατάταξη ήταν αρκετές ώστε να παραμείνει στην ομάδα και το 2017. Βάζοντας, παράλληλα, ψηλότερα τον πήχη, καθώς ήξερε πως τη δεύτερη σεζόν του στην F4 όλοι θα περίμεναν απ’ αυτόν νίκες και διεκδίκηση του τίτλου.

Η στιγμή του δράματος…

Η στιγμή που έμελλε να αλλάξει προσωρινά τη ζωή του Billy, όμως, έλαβε χώρα στις 16 Απριλίου του 2017 στο Donington Park. Ο αγώνας ήθελε 15’.25’’ για να ολοκληρωθεί, όταν ο Monger βρισκόταν στη δεξιά πλευρά της πίστας επιχειρώντας να προσπεράσει κάποια μονοθέσια. Όμως ακριβώς μπροστά του ήταν σταματημένο το μονοθέσιο του Patrik Pasma, με συνέπεια ο Monger να μην μπορέσει να το αποφύγει και να συγκρουσθεί με τον αντίπαλό του.

Η σύγκρουση ήταν σφοδρή, καθώς την ώρα της επαφής, ο Monger εκινείτο με ταχύτητα σχεδόν 190 km/h. Η αντίδραση των  διοργανωτών ήταν άμεση, όμως και πάλι χρειάστηκαν 90’ προκειμένου οι διασώστες να μπορέσουν να απεγκλωβίσουν τον Monger από τα συντρίμμια του μονοθεσίου του. Στα πρώτα 40’ της διαδικασίας, ο Billy είχε τις αισθήσεις του, ενώ στο πλευρό του βρισκόταν η αδελφή του, Bonny, η οποία δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να του μιλά. Όμως στη συνέχεια οι διασώστες έπρεπε να τον ναρκώσουν ώστε να ολοκληρώσουν τον απεγκλωβισμό.

Αμέσως διακομίσθηκε στο Queen’s Medical Centre του Nottingham, όπου εισήχθη εσπευσμένα στο χειρουργείο. Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα απ’ όσα συνέβησαν τις επόμενες τρεις ημέρες. Όμως είναι ευγνώμων στους γιατρούς, οι οποίοι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσουν τα πόδια του. Κι εν μέρει τα κατάφεραν, μολονότι ήταν υποχρεωμένοι να τον ακρωτηριάσουν στο γόνατο του αριστερού ποδιού και λίγο κάτω από το γόνατο του δεξιού άκρου.

Ο Γολγοθάς της αποκατάστασης

Αποφασισμένος να μην μεμψιμοιρεί, ο Billy έσφιξε τα δόντια. Μόλις τρεις εβδομάδες έπειτα από τη διπλή χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε, πήρε εξιτήριο κι επέστρεψε στο σπίτι του στο Kent, όπου ήδη οι γονείς του είχαν φροντίσει να διαμορφώσουν γι’ αυτόν ένα νέο υπνοδωμάτιο στο ισόγειο ώστε να μην χρειάζεται να ανεβαίνει στις σκάλες.

Ξεκίνησε αμέσως φυσιοθεραπείες, καθώς δεν ήθελε να χάσει χρόνο στην προσπάθειά του να επανέλθει στη δράση. Μόλις 11 εβδομάδες μετά από το ατύχημα στο Donington και δύο μήνες έπειτα από την έξοδό του από το νοσοκομείο, ο Billy κάθισε και πάλι σε αγωνιστικό μπάκετ, οδηγώντας ένα ειδικά διαμορφωμένο όχημα, με χειριστήρια στο τιμόνι. Ήθελε τόσο πολύ να ξαναπάρει στα χέρια του την αγωνιστική άδειά του…

Τον ίδιο μήνα, τον Ιούλιο του 2017, ο Lewis Hamilton στον προσκάλεσε στο Silverstone και ο Billy πέρασε τρεις ημέρες μαζί με το ίνδαλμά του, άλλωστε ο ίδιος είχε πει πως ο Lewis αποτελούσε ανέκαθεν το αγωνιστικό πρότυπο γι’ αυτόν, παρακολουθώντας τον από πολύ μικρή ηλικία. Αυτό το τριήμερο στον «ναό» του βρετανικού motorsport δεν θα το ξεχάσει ποτέ ο Billy.

Την ίδια ώρα όλος ο κόσμος του μηχανοκίνητου αθλητισμού αποδείκνυε την αγάπη του για τον Billy, καθώς μέσα σε λίγες ημέρες, η καμπάνια «Just Giving» που ξεκίνησε η ομάδα του, JHR Developments, κατάφερε να συγκεντρώσει σχεδόν 1 εκατομμύριο στερλίνες. Ποσό που προοριζόταν για τις άμεσες ιατροφαρμακευτικές ανάγκες του Billy, αλλά και για τη στήριξη της προσπάθειάς του να επιστρέψει στους αγώνες.

Ήξερε πως η επιστροφή στο motorsport ήθελε υπομονή. Ξεκίνησε να παίζει τένις με αμαξίδιο και να κάνει καθιστό σκι ώστε να γυμνάζει τα άνω άκρα και τον κορμό του. Ταυτόχρονα έκανε ό,τι μπορούσε για να σταθεί γρήγορα στα πόδια του. Χρησιμοποίησε άμεσα τα προσθετικά μέλη και κατάφερε να κάνει πολύ σύντομα τα πρώτα του βήματα, αποδεικνύοντας πως ήταν αποφασισμένος να μην αφήσει μια άτυχη στιγμή να «σημαδέψει» όλη τη ζωή του.

Η μεγάλη «ανατροπή»

Φοβούμενος πως η καριέρα του στα μονοθέσια είχε τελειώσει, ο Billy διερεύνησε το ενδεχόμενο να αγωνιστεί στις 24 ώρες του Le Mans, ως μέλος ενός πληρώματος αποτελούμενου από οδηγούς με αναπηρία. Όμως το όνειρό του ήταν πάντα η Formula 1. ΚΙ ήταν αποφασισμένος να παλέψει γι’ αυτό. Έπρεπε, όμως, να ξεπεράσει και τη γραφειοκρατία. Βλέπετε, η FIA στον κανονισμό της προέβλεπε πως δεν μπορούν να οδηγούν μονοθέσια μη αρτιμελείς οδηγοί.

Τον Δεκέμβριο του 2017, όμως, ο Billy έφερε την «επανάσταση». Έκανε αυτό που ούτε ο Alex Zanardi δεν είχε καταφέρει: έπεισε την Παγκόσμια Ομοσπονδία να τροποποιήσει τον κανονισμό. Έτσι ακόμα και μη αρτιμελείς οδηγοί αγώνων θα μπορούσαν πλέον να οδηγήσουν ένα μονοθέσιο, αρκεί να υπήρχαν οι κατάλληλες τροποποιήσεις και να είχε υποβληθεί ο οδηγός σε μια σειρά δοκιμασιών, ώστε να διαπιστωθεί ότι μπορούσε να βγει μόνος του σε περίπτωση ανάγκης από το μονοθέσιο.

Τον Ιούνιο του 2018 η Sauber του έδωσε την ευκαιρία να οδηγήσει ένα μονοθέσιο της Formula 1 στην πίστα του Rockingham. Η ελβετική ομάδα παραχώρησε στην Tour-De-Force Power Engineering μια C30 του 2011, η οποία τροποποιήθηκε ειδικά για τον Billy, κι αυτός έδειξε να απολαμβάνει ιδιαίτερα τη στιγμή. Ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, μιας και το μεγάλο όνειρό του γινόταν πραγματικότητα.

Παράδειγμα προς μίμηση

Ο πρόεδρος της FIUA, Jean Todt, τίμησε τον Billy Monger, απονέμοντάς του το «Βραβείο του Προέδρου», το οποίο δίνεται σε ιδιαίτερες περιπτώσεις οδηγών αγώνων. Τον Δεκέμβριο του 2018 ο Billy γνώρισε την αποθέωση όταν ανακηρύχθηκε «Προσωπικότητα της χρονιάς» στα βραβεία του BBC, παραλαμβάνοντας το βραβείο που έχει θεσπιστεί στη μνήμη της Helen Rollason, της σπουδαίας Βρετανής αθλητικής συντάκτριας, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 9 Αυγούστου του 1999, σε ηλικία 43 ετών, έπειτα από διετή μάχη με τον καρκίνο. Μια μάχη που την έδωσε όρθια, δουλεύοντας καθημερινά και περνώντας σε όλους το μήνυμα ότι στη ζωή δεν πρέπει να τα παρατάς ποτέ. Ο Billy, λοιπόν, επέστρεψε. Για τα καλά. Χάρη στην επιμονή του και στις άοκνες προσπάθειες των ανθρώπων που τον αγαπούν και νοιάζονται γι’ αυτόν, είναι πανέτοιμος να ξαναμπεί στις πίστες και να διεκδικήσει αυτό που η ζωή φάνηκε να του στερεί πριν από σχεδόν δύο χρόνια. Δίχως φαμφάρες και… make up! Άλλωστε ο ίδιος έχει μεγαλώσει μέσα στον κόσμο του επαγγελματικού μακιγιάζ, μιας και η μητέρα του, Amanda, είναι μία εκ των κορυφαίων του χώρο σε επίπεδο κινηματογράφου, έχοντας επιμεληθεί το make up των ηθοποιών σε τεράστιες επιτυχίες όπως το «Star Wars». Επομένως γνωρίζει από πρώτο χέρι πως ο πραγματικός κόσμος απέχει αρκετά από τον… βαμμένο! Κι ο Billy είναι γεννημένος για να κατακτήσει τον πραγματικό κόσμο του motorsport!