Βρετανικές ομάδες Formula 1: Δύο δεκαετίες… ξηρασίας


Με εξαίρεση το «θαύµα» της Brawn GP το 2009, φέτος συµπληρώνονται 20 χρόνια δίχως Παγκόσµιο Πρωτάθληµα κατασκευαστών για βρετανική οµάδα στη Formula 1…
 

  • ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ-ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟ
  • 14/10/2018

Θ εωρείται, κι όχι άδικα, ως η «πατρίδα» του µηχανοκίνητου αθλητισµού. Η Αγγλία είναι η χώρα στην οποία ουσιαστικά «γεννήθηκε» το motorsport, µιας και στην ευρύτερη κουλτούρα των κατοίκων της χώρας ανέκαθεν ήταν οι αγώνες. Αρχικά στους δρόµους, πολύ σύντοµα, όµως, σε οργανωµένες διαtδροµές και πίστες, εκεί όπου οι φανατικοί του motorsport µπορούσαν µε ασφάλεια είτε να συµµετάσχουν ως οδηγοί, είτε να απολαύσουν ως θεατές. 

Κοιτάζοντας τη «χρυσή βίβλο» της ιστορία της Formula 1, διαπιστώνει πως η επιρροή της Αγγλίας στην κορωνίδα του µηχανοκίνητου αθλητισµού ήταν έντονη εξαρχής. Ειδικά σε επίπεδο κατασκευαστών, από το 1958 που καθιερώθηκε η απονοµή τροπαίου στην καλύτερη οµάδα της εκάστοτε σεζόν, οι αγγλικές οµάδες είχαν την πρωτοκαθεδρία. Η Vanwall ήταν αυτή που το 1958 στέφθηκε πρώτη Παγκόσµια Πρωταθλήτρια, µε οδηγούς τους Stirling Moss και Tony Brooks, για να ακολουθήσουν οµάδες-θρύλοι όπως η Cooper, η BRM, η Lotus, η Brabham, Tyrell και φυσικά η McLaren, η Williams, ακόµα και η Benetton µε τις ιταλικές «ρίζες» αλλά βρετανικό… DNA.

Είναι χαρακτηριστικό πως από το 1958 µέχρι το 1998, δηλαδή στα πρώτα 40 χρόνια του Παγκοσµίου Πρωταθλήµατος Κατασκευαστών στη Formula 1, ο τίτλος δεν κατέληξε σε βρετανική οµάδα µόλις εννέα χρονιές. Η Ferrari είχε στεφθεί Πρωταθλήτρια το 1961, το 1964, το 1975, το 1976, το 1977, το 1979, το 1982 και το 1983, ενώ η Matra είναι η µοναδική γαλλική οµάδα που πήρε το Πρωτάθληµα, πριν από σχεδόν µισόν αιώνα, το 1969. 

Το 1999, όµως, ο… διακόπτης γύρισε. Κι οι βρετανοί πέρασαν στην… αφάνεια, µολονότι επί 15 συναπτά έτη είχαν κάνει κτήµα τους τον τίτλο των κατασκευαστών, µε την McLaren και την Williams να κατακτούν από επτά φορές το τρόπαιο, ενώ µία φορά (το 1995) κατέληξε στη Benetton. Κι από το 1999 µέχρι και σήµερα, ο τίτλος πήγε µόνο µία φορά στην Αγγλία, µέσω… Ιαπωνίας.

Ήταν το 2009, όταν ο Ross Brawn την τελευταία στιγµή απέκτησε έναντι συµβολικού τιµήµατος ενός δολαρίου της οµάδα της Honda, τη µετονόµασε σε Brawn GP και χάρη στην µοναδική ευφυΐα του και την «ξεχωριστή ανάγνωση των κανονισµών, δηµιούργησε ένα µονοθέσιο µε διπλό διαχύτη, το οποίο θριάµβευσε στο πρώτο µισό της σεζόν κι εν τέλει πήρε τον τίτλο και στους κατασκευαστές, αλλά και στους οδηγούς µε την Jenson Button. 

∆ύο δεκαετίες, λοιπόν, το βρετανικό motorsport διανύει µια παρατεταµένη περίοδο… ξηρασίας. Με τη Ferrari σε αυτό το διάστηµα να κατακτά οκτώ Πρωταθλήµατα, τη Red Bull και τη Mercedes από τέσσερα και τη Renault δύο. Και φυσικά µε τον φετινό «µαραθώνιο» να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, όµως καµία από τις τρεις διεκδικήτριες του τίτλου να µην προέρχεται από το «νησί». Ίσως κι αυτό να είναι το πιο ανησυχητικό απ’ όλα. ∆ηλαδή ότι σε µια περίοδο κατά την οποία τον τίτλο στους οδηγούς έχουν κατακτήσει πέντε φορές βρετανοί πιλότοι –τέσσερις ο Hamilton κι έναν ο Button- οι βρετανικές οµάδες βρίσκονται στο ναδίρ από πλευράς απόδοσης. 

Και µάλιστα σε µια περίοδο παρατεταµένη, µιας και θα πρέπει να γυρίσει κανείς αρκετά πίσω τον χρόνο για να βρει την τελευταία φορά που βρετανική οµάδα διεκδίκησε µε αξιώσεις τον τίτλο στους κατασκευαστές. Κι αυτή η φορά στην ουσία ήταν το 2010, στα… απόνερα του θριάµβου της Brawn GP, όταν η McLaren τερµάτισε δεύτερη µε 454 βαθµούς, πίσω από την Πρωταθλήτρια Red Bull των 498 βαθµών. 

Ήταν η πιο πρόσφατη σεζόν κατά την οποίαν µέχρι και τέσσερις αγώνες πριν από το τέλος, η βρετανική οµάδα βρισκόταν για τα καλά µέσα στη διεκδίκηση του τίτλου, όµως στο τέλος χαµογέλασαν οι αυστριακοί. Το µεγάλο πρόβληµα, λοιπόν, έγκειται στο ότι τόσο η McLaren όσο και η Williams εδώ και σχεδόν µία δεκαετία έχουν µείνει πολύ µακριά από τον παλιό καλό εαυτό τους

Κι αν για την Williams υπάρχει πάντα η «δικαιολογία» πως πρόκειται για µια ιδιωτική οµάδα, η οποία χάρη στην αδιαµφισβήτητη ευφυία του Sir Frank Williams κατάφερνε µε τα πενιχρά σε σχέση µε τους «µεγάλους» της Formula 1- οικονοµικά µέσα που διέθετε όχι µόνο να επιβιώνει, αλλά και να διαπρέπει, για την McLaren τα πράγµατα είναι πολύ διαφορετικά. Στο Woking έχουν εδώ και πολλά χρόνια να χαµογελάσουν και φαίνεται πως όπως οδεύουν τα πράγµατα, θα αργήσουν κι άλλο. 

Οι λανθασµένες αποφάσεις των τελευταίων ετών ήταν πολλές, η διαδικασία εκ βάθρων αναδιάρθρωσης σε όλα τα επίπεδα έχει ξεκινήσει, πρόσωπα του πρόσφατου παρελθόντος όπως ο Eric Boullier ήδη αποχώρησαν και οι κρατούντες τη βρετανική οµάδα ψάχνουν να βρουν τον τρόπο µε τον οποίο θα επιστρέψει η McLaren εκεί όπου πραγµατικά της αρµόζει.

Το αυτό ισχύει και για τη Williams, µόνο που εκεί η «απουσία» του Sir Frank είναι πολύ αισθητή. Κι ο Paddy Lowe καλείται την επόµενη σεζόν να ξεδιπλώσει όλο το ταλέντο που τον χαρακτηρίζει και να δηµιουργήσει ένα µονοθέσιο µε το οποίο η Williams µπορεί να µην καταφέρει να διεκδικήσει το Πρωτάθληµα –ας µη γελιόµαστε, το χάσµα από τις «µεγάλες» οµάδες είναι αγεφύρωτο προς το παρόν- αλλά τουλάχιστον να µπορεί να παίρνει νίκες. Θα είναι ένα πρώτο βήµα προς τη σωστή κατεύθυνση…