Car hacking, μια απειλή για τα αυτοκίνητά μας

Δεν πρόκειται για μόδα, ούτε για τάση, αλλά για μια ξεκάθαρη απειλή η οποία θέτει υπό αμφισβήτηση τη διαφαινόμενη μετάβαση της αυτοκίνησης σε ένα πλήρως ψηφιακό και αυτόνομο περιβάλλον.

Πριν από δύο χρόνια, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον τομέα της προστασίας δικτύων πραγματοποίησε ένα πείραμα, εκθέτοντας στον Παγκόσμιο Ιστό την ανυπεράσπιστη ηλεκτρονική μονάδα διαχείρισης ενός αυτοκινήτου.

Μέσα σε λιγότερες από τρεις ημέρες καταγράφηκαν 25.000 προσπάθειες παραβίασης, μία εκ των οποίων στέφθηκε με επιτυχία. Ένα ανάλογο περιστατικό σημειώθηκε και το μακρινό 2015, όταν ερευνητές απέκτησαν, μέσω ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, τον απομακρυσμένο έλεγχο ενός Jeep Cherokee χακάροντας τα «ηλεκτρονικά» του αυτοκινήτου και αναγκάζοντας την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία να προχωρήσει στην ανάκληση 1,4 εκατομμυρίου οχημάτων και στην αναθεώρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας.

Κι αν όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα, με αρνητικούς πρωταγωνιστές αυτοκίνητα «χαμηλής νοημοσύνης», εύλογα προκύπτει το ερώτημα για το τι μας περιμένει στο μέλλον, μετά και την προδιαγεγραμμένη επικράτηση του αυτόνομου «είδους». Όταν τίποτα το μηχανικό, τίποτα το γήινο και το χειροπιαστό δεν θα μας συνδέει με την πραγματικότητα. 

Όταν η αδιάκοπη ανταλλαγή δεδομένων ανάμεσα στο όχημα και στο σκοτεινό νεφέλωμα διαχείρισης πληροφοριών θα μεταθέτει τις τύχες μας σε ένα παράλληλο σύμπαν και εκατοντάδες μικροεπεξεργαστές θα παίρνουν τις δύσκολες αποφάσεις, χαράσσοντας τα δυσδιάκριτα όρια μεταξύ της ζωής και του θανάτου.

Το ερώτημα δεν είναι φιλοσοφικό και βρίσκει απάντηση στην πρόσφατη ανακοίνωση της συνεργασίας ανάμεσα στην Panasonic και στη McAFee, με σκοπό την ανάπτυξη μιας υπηρεσίας, η οποία θα έχει τη δυνατότητα να ελέγχει σε πραγματικό χρόνο τα οχήματα των κατασκευαστών για τυχόν κυβερνοεπιθέσεις.

Παράλληλα, Panasonic και McAFee θα εργαστούν από κοινού για την ανάπτυξη του απαραίτητου λογισμικού, ώστε τα πλήρως διασυνδεδεμένα οχήματα να θωρακιστούν απέναντι σε εκείνους που θα θελήσουν να υποκλέψουν κρίσιμες πληροφορίες και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, αποκτώντας τον έλεγχο όχι μόνον του αυτοκινήτου αλλά και της ζωής των επιβατών του.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι μια μεγάλης κλίμακας κυβερνοεπίθεση, η οποία θα έχει στόχο τον στόλο μιας αυτοκινητοβιομηχανίας, είναι απλώς θέμα χρόνου. Μια παραδοχή που έχει αναγκάσει αρκετούς από τους κατασκευαστές να αναλάβουν δράση και να δημιουργήσουν ειδικά τμήματα στο εσωτερικό τους με σκοπό να θωρακίσουν κάθε νέο αυτοκίνητο που βγαίνει στον δρόμο. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της General Motors, το αντίστοιχο τμήμα της οποίας μετρά ήδη 90 εξιδεικευμένους «μηχανικούς».

Το θέμα έχει απασχολήσει ακόμα και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, κανονισμός του οποίου υποχρεώνει τους κατασκευαστές αυτοκινήτων να προχωρούν στη διαρκή αξιολόγηση του κινδύνου, καθώς και στην αναφορά των κυβερνοεπιθέσεων που θα δεχθούν τα οχήματά τους σε μια προσπάθεια δημιουργίας ενός παγκόσμιου μηχανισμού προειδοποίησης και αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων.

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι η τεχνολογία χαράσσει νέες λεωφόρους, δημιουργεί ευκαιρίες και προκλήσεις, ρίχνοντας γέφυρες προς το μέλλον. Ταυτόχρονα, όμως, ανοίγει και σκοτεινά μονοπάτια, τα οποία εγκυμονούν, λιγότερο ή περισσότερο, ορατούς ψηφιακούς κινδύνους, απαιτώντας την προσοχή μας.