Η "τρέλα" με την προπώληση των supercars και τα απίστευτα ποσά που παίζουν!

Το έχετε διαβάσει κατά κόρον ακόμα και σ' αυτή την ιστοσελίδα. Μπροστά σας βλέπετε τις εικόνες από ένα μοναδικής ομορφιάς και ικανοτήτων hypercar το οποίο θα βγει σε λίγους μήνες με το κείμενο να έχει πάντα την μόνιμη επωδό "όλα οι μονάδες που θα παραχθούν έχουν ήδη προπωληθεί".

Αυτό έχει γίνει πλέον κοινή πρακτική σε όλους τους κατασκευαστές που μπαίνουν στην διαδικασία να φτιάξουν τέτοια αυτοκίνητα. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί άραγε τα παρουσιάζουν στο κοινό, από την στιγμή που τα έχουν ήδη πωλήσει. Πώς μπορείς να αποκαλείς dream car ένα αυτοκίνητο που ούτε να το ονειρευτείς δεν μπορείς.

Προφανώς οι εταιρίες φτιάχνουν τέτοια αυτοκίνητα για λόγους πρεστίζ αλλά και για να ικανοποιήσουν τους πιστούς τους πελάτες. Όμως αυτό οδηγεί σε στρεβλώσεις και πολλές φορές σε μη "ηθικές" πρακτικές κερδοφορίας από επιδέξιους που περιμένουν να χτυπήσουν την κατάλληλη στιγμή για να βγάλουν εύκολα και χωρίς κόπο ένα πολύ μεγάλο κέρδος.

Τα παραδείγματα των Aston Martin Valkyrie και Mercedes Project One είναι χαρακτηριστικά. Η Mercedes θα κατασκευάσει μόλις 250 μονάδες ενώ η Aston Martin ακόμα λιγότερες, μόλις 150. Αν και κανένα από τα δύο δεν έχει παρουσιαστεί ως αυτοκίνητο παραγωγής, έχουν ήδη ξεπουλήσει όλη την παραγωγή τους. 

Κάτι που μας φέρνει στην εξής παραδοξότητα: την μεταπώλησή τους. Και από την στιγμή που δεν υπάρχει καν το αυτοκίνητο, αυτό που αγοράζεται είναι το slot (το κλείσιμο, ας πούμε) του εκάστοτε μοντέλου στην λίστα των πελατών. Για παράδειγμα το slot για μία Mercedes Project One έφθασε να πωλείται πάνω από τα 5 εκατομμύρια ευρώ, την στιγμή που η τιμή του μόλις που ξεπερνά τα 2,5 εκατομμύρια. 

Πελάτες που βιάζονται ή που έμειναν έξω από την λίστα της εταιρίας, αγοράζουν αυτό το slot πώλησης, ενώ την ίδια στιγμή, ο "πονηρός" αγοραστής βγάζει χαλαρά 2,5 εκατομμύρια δολαριάκια, πουλώντας ουσιαστικά αέρα. Για την Valkyrie τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, μιας και ήδη ζητήθηκε το ποσό των 13 εκατομμυρίων δολαρίων για εξαγορά ενός slot, με το αυτοκίνητο να χρειάζεται τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμα για να βγει στην παραγωγή.

Αρκετοί κατασκευαστές έχουν κάνει προσπάθειες να βγάλουν από την μέση αυτούς τους μεταπράτες των αυτοκινήτων τους, όπως η Ford που στο συμβόλαιο για το GT είχε και μία παράγραφο που επέτρεπε την πώληση δύο χρόνια μετά την αγορά του αυτοκινήτου. Το ίδιο κάνει και η Mercedes για το Project One. Πάντως ελάχιστα καταφέρνουν ακόμα και με αυτή την πρακτική, γιατί ήδη πωλούνται πανάκριβα slots, ενώ γνωστή είναι και η περίπτωση διάσημου αμερικανού που είναι στα δικαστήρια με την Ford επειδή θέλησε να πουλήσει το GT που είχε αγοράσει.

Η μειωμένη παραγωγή είναι αυτή που ευθύνεται κατά κύριο λόγο για την τρέλα με την  υπερπροσφορά για την αγορά ενός μοντέλου. Το GT της Ford από τα 450.000 δολάρια της τιμής καταλόγου ξεπερνά πλέον το 1,1 εκατομμύρια δολάρια. Από αυτά τα εξωφρενικά λεφτά προφανώς η εταιρία δεν έχει κανένα όφελος, το οποίο αποκομίζει ο έξυπνος μεσάζοντας. Για αυτόν κάθε αυτοκίνητο αυτού του είδους δεν είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα, αλλά ένας τρόπος εύκολου και άμεσου πλουτισμού. 

Για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο, υπάρχουν διάφορες λύσεις, όχι πάντα αποτελεσματικές. Η πιο χαρακτηριστική είναι της Porsche 911R η οποία από τα 200.000 δολάρια ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο. Η εμφάνιση της GT3, η οποία μπορεί να μην είναι ακριβώς το υποκατάστατο μιας R, έδωσε την ευκαιρία στους φίλους της εταιρίας να αγοράσουν ένα πολύ κοντινό μοντέλο σε χαμηλή τιμή, κάτι που μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατέβασε και την τιμή της R στα 300.000 δολάρια.

Αυτή η μέθοδος, η παραγωγή δηλαδή ενός ενδιάμεσου μοντέλου, εξίσου αποτελεσματικού αλλά λιγότερο "φορτωμένου" σε τεχνολογία, ίσως να είναι και η πιο πρόσφορη λύση για να σταματήσει αυτός ο παραλογισμός με την προπώληση των αυτοκινήτων. Και να δώσει λίγο περισσότερο περιθώριο στο όνειρο για κάποια αυτοκίνητα που δικαίως ονομάζονται dream cars.