Ποιά τελική θα μπορούσε να πιάσει ένας κινητήρας της Formula 1;


Το ερώτημα βρήκε την απάντησή του σε μία προσπάθεια της εταιρίας Cook Motor Racing Team και του ειδικού αυτοκινήτου που ετοίμασαν για αυτή την προσπάθεια.
 

  • ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΤΑΡΗΣ, ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟ
  • 15/10/2018

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι τα αυτοκίνητα της Formula 1 δεν είναι φτιαγμένα για να πιάνουν τις μέγιστες δυνατές ταχύτητες, αλλά -χάρη και στα αεροδυναμικά τους βοηθήματα- να είναι ότι πιο γρήγορο μπορεί  να κινηθεί μέσα σε μία διαδρομή με στροφές και μικρές ευθείες.

Η μεγαλύτερη ταχύτητα που έχει μετρηθεί είναι στη Μόντσα, όπου τα σύγχρονα μονοθέσια αγγίζουν έως και τα 360 km/h. Είναι όμως αυτή η τελική ταχύτητα που θα μπορούσε να πιάσει ένας κινητήρας της Formula 1;

Την απάντηση έδωσε η Cook Motor Racing Team η οποία ετοίμασε ένα ειδικό αυτοκίνητο εφοδιασμένο με κινητήρα V10 της Judd. Και αν οι V10 σας πάνε πίσω στα μέσα της δεκαετίας του 2000, ακόμα και τότε η μέγιστη ταχύτητα που έχει καταγραφεί ποτέ -και πάλι στη Μόντσα- ήταν 372 km/h.

Στο συγκεκριμένο όχημα όμως τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Αντί για τα αγωνιστικά αεροδυναμικά βοηθήματα -που ουσιαστικά φρενάρουν τον κινητήρα- δημιουργήθηκε ένα άκρως αεροδυναμικό σχήμα, με στόχο την μέγιστη δυνατή ταχύτητα.

Η προσπάθεια έγινε στην έρημο Bonneville και η ταχύτητα που καταγράφηκε ήταν 518 km/h. Πιθανόν να μπορούσε να γίνει και κάτι καλύτερο, όμως ο καιρός δεν επέτρεψε στον Νεοζηλανδό οδηγό Burt Munro να κάνει κάποιες έξτρα προσπάθειες. Ακόμα και έτσι όμως είναι εντυπωσιακό το πόσο μεγάλη διαφορά κάνουν τα αεροδυναμικά βοηθήματα (και όχι μόνο, βλέπε κιβώτιο κ.λπ.) σε μία σύγχρονη Formula 1.