Robert Kubica: Μια ζωή σαν μυθιστόρημα


«Μια φορά κι ένα καιρό, πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια -34 για την ακρίβεια-γεννήθηκε στην Κρακοβία της Πολωνίας ένα αγοράκι. Οι γονείς του αποφάσισαν να το ονομάσουν Robert. Όπως κάθε αγοράκι, ο μικρός Robert είχε πάθος με ότι είχε… ρόδες! Κάθε μέρα, όλη μέρα, ασχολιόταν με τα αυτοκινητακια που του είχαν αγοράσει οι γονείς του. Μη φανταστείτε πως ήταν τίποτα ευκατάστατοι άνθρωποι. Άλλωστε στην Πολωνία που ανήκε στο «σιδηρούν παραπέτασμα», τα χρήματα ήταν μετρημένα. Όμως οι γονείς του Robert έβλεπαν την αγάπη του γιου τους για τους τέσσερις τροχούς.

  • ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ-ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑ?ΟΠΟΥΛΟΣ, Φ?Τ.: N. ΜΗΤΣΟΥΡΑΣ (REPORTER IMAGES), WILLIAMS, BMW
  • 27/1/2019

Κι έτσι όταν σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών ο Robert εντόπισε ένα μικρό αυτοκινητάκι με βενζινοκινητήρα που απέδιδε μόλις 4 ίππους, ο πατέρας του, Artur, δαπάνησε όσα χρήματα είχε στην άκρη, ώστε να αποκτήσει ο γιός του αυτό το αυτοκινητάκι… Κάπως έτσι ξεκίνησε το… παραμύθι της ζωής του Robert Kubica. Οι γονείς του Robert ήταν επί της ουσίας αυτοί που παρακίνησαν τον γιο τους, με τον τρόπο τους, ώστε να ξεδιπλώσει αυτό το ταλέντο που είχε στο motorsport. Ώρες αμέτρητες περνούσε ο μικρός Robert οδηγώντας το δικό του αυτοκινητάκι, σχηματίζοντας πίστες με πλαστικά μπουκάλια. Τα χρόνια περνούσαν κι ήταν οφθαλμοφανές ότι ο Robert ήταν έτοιμος για το επόμενο βήμα.

Τα καρτ ήταν ο επόμενος στόχος. Όμως ήταν πολύ μικρός και δεν επιτρεπόταν να λάβει μέρος στο Πρωτάθλημα Πολωνίας εάν δεν ήταν δέκα ετών. ?εν κάμφθηκε. Η προπόνηση ήταν καθημερινή και μόλις έκλεισε τα δέκα χρόνια του, ο Robert έκανε το βήμα στα καρτ. Τι βήμα, δηλαδή; Άλμα ήταν αυτό, μιας και μέσα σε μια τριετία κατέκτησε έξι τίτλους! Η Πολωνία δεν τον χωρούσε, πλέον. Η απόφαση που έπρεπε να πάρει η οικογένεια ήταν πολύ σημαντική. Όμως οι Kubica δεν το σκέφτηκαν ιδιαίτερα. Μάζεψαν τα πράγματά τους και μετακόμισαν στην Ιταλία, καθώς ο Robert είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στο Ιταλικό Πρωτάθλημα καρτ.

Η «ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ» ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Τα πράγματα θεωρητικά δεν θα ήταν εύκολα. Για οποιονδήποτε άλλο πιλότο, όχι για τον Robert Kubica. Ο Πολωνός έγινε ο πρώτος αλλοδαπός οδηγός που κατέκτησε το Πρωτάθλημα καρτ Ιταλίας, ήταν δεύτερος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και κέρδισε το Monaco Junior Cup, το οποίο διεξήχθη στην πίστα της Formula 1 στους δρόμους του Πριγκιπάτου. Είχε ήδη καταφέρει να στρέψει επάνω του τα βλέμματα όλου του motorsport, με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για ένα «αυθεντικό ταλέντο, όμοιο του οποίου είχαμε χρόνια να δούμε».

Το 2000, στην τελευταία σεζόν του στα καρτ στέφθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης και Κόσμου. Ήταν προφανές ότι το επόμενο βήμα στην καριέρα του δεν θα αργούσε. Όπερ κι εγένετο. Το 2000 έγινε μέλος του αναπτυξιακού προγράμματος της Renault και συμμετείχε στο Πρωτάθλημα Formula Renault ως δοκιμαστής. Την επόμενη σεζόν συμμετείχε ως επίσημος οδηγός, κατακτώντας την πρώτη του pole position, ενώ το 2002 ήταν δεύτερος στο ιταλικό Πρωτάθλημα Formula Renault με τέσσερις νίκες, τρεις pole positions και έξι παρουσίες στο βάθρο.

Η διετία 2003-2004 τον βρήκε στη Formula Renault 3 Euro Series, με απολογισμό μία νίκη και συνολικά πέντε βάθρα. Όμως είχε ανοίξει ο δρόμος για την παρουσία του στα World Series by Renault, όπου το 2005 πήρε το πρωτάθλημα, πανηγυρίζοντας τέσσερις νίκες, 11 βάθρα και τρεις pole positions! Η Formula 1 πλησίαζε

ΤΟ ΑΛΜΑ ΣΤΗ FORMULA 1

Κι έτσι έγινε. Ο πολύπειρος επικεφαλής της BMW, Mario Theissen τον πήρε στην BMW Sauber, όπου το 2006 έγινε επίσημος δοκιμαστής. Ταχύτατος στις δοκιμές της Παρασκευής αλλά και στα ιδιωτικά τεστ της ομάδας, ο Kubica είχε θέσει σοβαρή υποψηφιότητα ώστε να γινόταν ο πρώτος Πολωνός πιλότος στην ιστορία της Formula 1, ο οποίος θα εκκινούσε σε αγώνα. Κι επειδή στο Motorsport απαιτείται και λίγη δόση τύχης για να πας μπροστά, ο Kubica είχε την ευκαιρία του λίγους μήνες αργότερα, σχεδόν από… σπόντα! Ο Jacques Villeneuve αραπονιόταν για έντονους πονοκεφάλους πριν από το ουγγρικό grand prix κι έτσι ο Theissen δεν το σκέφτηκε ιδιαίτερα: έδωσε εντολή στον Kubica να προετοιμαστεί για να αντικαταστήσει τον Καναδό. Το ντεμπούτο του Kubica στη Formula 1 έγινε στην πίστα στην οποία δύο δεκαετίες πιο πριν είχε διεξαχθεί το πρώτο grand prix σε χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ.

Ο Πολωνός τους άφησε όλους άφωνους, κατακτώντας την ένατη θέση στις κατατακτήριες δοκιμές, μπροστά από τον σαφώς πιο έμπειρο teammate του, Nick Heidfeld. Στον αγώνα ο Kubica τερμάτισε έβδομος, όμως αργότερα ακυρώθηκε επειδή το μονοθέσιό του στο ζύγισμα ήταν πιο ελαφρύ από το προβλεπόμενο. Μολαταύτα ο Kubica είχε ήδη πείσει τον Theissen να του δώσει τη μεγάλη ευκαιρία, καθώς αμέσως μετά τον αγώνα ο Villeneuve αποχώρησε από την ομάδα και η BMW Sauber ανακοίνωσε πως αντικαταστάτης του θα ήταν ο Πολωνός. Μόλις στον τρίτο αγώνα της καριέρας του, στη Μόντσα, τερμάτισε τρίτος, πίσω από τους Michael Schumacer και Kimi Raikkonen. Ήταν η ημέρα που ο Γερμανός έχριζε διάδοχό του στη Ferrari τον «Iceman», ανακοινώνοντας την αποχώρησή του από τις πίστες.

Ο ΚΑΝΑΔΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ «ΣΗΜΑΔΕΨΕ»

Το 2007 ξεκίνησε καλά, όμως στον Καναδά έμελλε να βιώσει την πρώτη τρομακτική στιγμή της καριέρας του στη Formula 1. Το ατύχημά του έκοψε την ανάσα σε όσους παρακολουθούσαν τον αγώνα. Η BMW Sauber συγκρούσθηκε με την Toyota του Jarno Trulli κι έπειτα από μια ξέφρενη πορεία και διαδοχικές επαφές με τις μπαριέρες και πολλαπλές τούμπες, κατέληξε στην άκρη της πίστας υπό γωνία 75 μοιρών. Ο Πολωνός κυριολεκτικά «κρεμόταν» από τη ζώνη έξι σημείων μέχρι τη στιγμή που οι Καναδοί διοργανωτές τον απεγκλώβισαν. Αργότερα αποδείχθηκε πως τη στιγμή του ατυχήματος ασκήθηκαν στο σώμα του δυνάμεις 75 G!

Όμως βγήκε σχεδόν αλώβητος από το κατεστραμμένο μονοθέσιο, καθώς το μόνο που υπέστη ήταν μια ελαφρά διάσειση. ?εν αγωνίστηκε μία εβδομάδα αργότερα στην Ινδιανάπολις, με τον Sebastian Vettel να τον αντικαθιστά στο ντεμπούτο του Γερμανού στη Formula 1. Όμως μόλις έναν χρόνο αργότερα, στην πίστα στην οποία λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του, βίωσε την πιο ευτυχισμένη στιγμή της καριέρας του στη Formula 1. Πρώτη νίκη για Πολωνό πιλότο, στο Μόντρεαλ, και άπαντες στην BMW Sauber ήταν έμπλεοι συναισθημάτων για την ιστορική στιγμή που βίωναν.

ΤΟ «ΦΛΕΡΤ» ΜΕ ΤΗ FERRARI

Η αποχώρηση της BMW από τη Formula 1 επί της ουσίας άφησε τον Kubica μετέωρο για το 2010. Όμως σύντομα ο Πολωνός συμφώνησε με την Renault και συνολικά ανέβηκε τρεις φορές στο βάθρο εκείνη τη σεζόν. Οι εμφανίσεις του είχαν ήδη πείσει τον Luca di Montezemolo πως άξιζε να του δώσει την ευκαιρία να οδηγήσει για λογαριασμό της Ferrari.

Με τα δημοσιεύματα να θέλουν τον Felipe Massa να έχει διορία μέχρι το βρετανικό grand prix για να αποδείξει ότι μπορούσε να συνεχίσει να αποτελεί επίσημο οδηγό της Scuderia, ο Kubica βρισκόταν σε κατάσταση αναμονής. Εν τέλει ο Βραζιλιάνος ανανέωσε και για το 2011, με τον Πολωνό να μένει εκτός Ferrari, τουλάχιστον μέχρι το 2012, καθώς η Renault έσπευσε να του ανανεώσει το συμβόλαιο και για το 2011.

ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ

Η ζωή του Ρόμπερτ άλλαξε στις 6 Φεβρουαρίου του 2011. Ο Kubica με την έγκριση της ομάδας του, της Renault αποφάσισε να συμμετάσχει στο Ράλι Ντ’ Αντόρα. Χάνοντας τον έλεγχο του Skoda Fabia που οδηγούσε, έπεσε στις μπαριέρες, οι οποίες εμβόλισαν κάθετα το αγωνιστικό αυτοκίνητο.

Από θαύμα γλίτωσε ο Πολωνός, όμως ο τραυματισμός στο δεξί του χέρι ήταν σοβαρός. Τόσο ώστε ο ίδιος λίγες εβδομάδες αργότερα παραδεχόταν πως ήταν «σχεδόν αδύνατη» η επιστροφή του στη Formula 1. Χρειάστηκε να υποβληθεί σε περισσότερες από 20 επεμβάσεις. Όμως δεν το έβαλε κάτω. Ήξερε πως μπορούσε να τα καταφέρει.

Ήξερε πως αν δεν είχε το ατύχημα του 2011, την επόμενη χρονιά η Ferrari θα ενεργοποιούσε το προσύμφωνο που είχε υπογράψει μαζί του και θα ντυνόταν στα κόκκινα. Το κίνητρο, άλλωστε, ποτέ δεν του έλειψε. Η Formula 1 φαινόταν «όνειρο απατηλό» για τον Πολωνό, ο οποίος στράφηκε και πάλι στα Ράλι. Το 2013 συμμετείχε στο WRC και στο ERC, ενώ κατέκτησε το Πρωτάθλημα στο WRC2. Το 2015 ήταν μέλος της M-Sport, ενώ το 2015 και το 2016 συνέχισε να συμμετέχει σε αγώνες του WRC δίχως να πάρει κάποια νίκη.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΠΙΣΤΕΣ…

Η Renault του έδωσε την ευκαιρία να κάνει δοκιμές με το μονοθέσιο του 2017. Όμως κενή θέση στη γαλλική ομάδα δεν υπήρχε. Έτσι ο Kubica αποφάσισε να φύγει από τη Renault, αποδεχόμενος την πρόταση της Williams. Μόνο που κι εκεί φάνηκε τη μάχη να τη χάνει, καθώς η ομάδα επέλεξε τον Sergey Sirotkin για να πλαισιώσει τον Lance Stroll το 2018. Ο Πολωνός περιορίστηκε σε ρόλο δοκιμαστή, παίρνοντας λίγες ευκαιρίες σε ελεύθερες δοκιμές. Ούτε κι αυτή τη φορά, όμως, κάμφθηκε. Πάλεψε πολύ, απέδειξε πως η περιορισμένη κινητικότητα του δεξιού χεριού του δεν μπορεί να του στερήσει το δικαίωμα να ονειρεύεται. Ήξερε πως το 80% της δουλειάς μπορεί να το κάνει μόνο με το αριστερό χέρι του. Ούτε κι αυτό τον προβλημάτισε. Και ήρθε η δικαίωση. Ο Robert ήδη ετοιμάζεται για το 2019...