Τα σαλόνια του αύριο: Υλικά και τεχνολογίες


Τα τελευταία 30 χρόνια η κύρια διαφοροποίηση στο εσωτερικό των αυτοκινήτων, πέρα από τα ποιοτικότερα υλικά, ήταν η προσθήκη συστημάτων Infotainment. Στο άμεσο μέλλον, ωστόσο, προβλέπονται μεγαλύτερες αλλαγές.

  • 3/4/2020

Και όταν λέμε μεγαλύτερες, φτάνουν στο σημείο να χαρακτηριστούν κοσμογονικές. Ο κυριότερος λόγος δεν είναι άλλος από την έλευση της αυτόνομης οδήγησης, την τεχνολογίας δηλαδή που απαλλάσσει τον οδηγό από τα καθήκοντά του. Εδώ, προφανώς, μιλάμε για αυτονομία επιπέδου 5, για οχήματα δηλαδή που μπορούν να κινηθούν μόνα τους, σε κάθε περίσταση. Τέτοια θα κυκλοφορούν πριν από τα τέλη της δεκαετίας και θα αναιρέσουν μία σειρά από περιορισμούς, που υπάρχουν μέχρι σήμερα.

Όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει ο Markus Steilemann, CEO της εταιρίας Covestro, «Η ατομική κινητικότητα δεν θα εξαφανιστεί, ούτε και η κινητικότητα που υποστηρίζεται από επιβατικά οχήματα, θα πρέπει όμως να ξανασκεφτούμε σε διαφορετικά πλαίσια». Η Covestro μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστή, πρόκειται όμως για μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες πολυμερών, που κατασκευάζουν εσωτερικά αυτοκινήτων, διαφόρων κατασκευαστών, με κύκλο εργασιών άνω των 10 δις ετησίως.

Στην όλη εξίσωση, πέρα από την αποδέσμευση του ρόλου του οδηγού, υπεισέρχονται βέβαια και άλλοι παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι η εξέλιξη των υλικών. Ένας άλλος, η γενικότερη αύξηση των διαστάσεων των αυτοκινήτων και τα trend. Ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές επιλέγουν SUV για τις μετακινήσεις τους. Περισσότερος διαθέσιμος εσωτερικός χώρος συνεπάγεται και περισσότερη ελευθερία στη σχεδίαση. Υπάρχουν επίσης και τα ηλεκτρονικά. Τίποτα δεν χρειάζεται πλέον να παραμένει πακτωμένο στη θέση του. Με τις οθόνες και τα συστήματα drive-by-wire, τυπικά, μπορείς να προβάλλεις πληροφορίες και να χειρίζεσαι διάφορες λειτουργίες, από όπου θες.

Ξεκινώντας από τα υλικά, δεν έχουν βελτιωθεί μόνο ως προς το φινίρισμα και την αισθητική τους αλλά είναι γενικά καλύτερα, ως δομές. Σύγχρονα πολυκαρβονικά πάνελ, στοιχεία από ανθρακονήματα αλλά και πιο εξελιγμένα κράματα, δίνουν σημαντικά πλεονεκτήματα στα χέρια των σχεδιαστών. Καταρχήν, μπορούν να δουλευτούν εύκολα, ακόμα και σε σύνθετα σχήματα. Είναι ελαφριά, επιδέχονται επιφανειακές κατεργασίες και επιδεικνύουν μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο. Αντίστοιχα, επιδεικνύουν καλύτερες μηχανικές ιδιότητες, ακόμα και σε λεπτά φύλλα. Πρακτικά, κερδίζουν σε κάθε επίπεδο τα πλαστικά του παρελθόντος.

Το να μπορείς να δημιουργήσεις -σε βιομηχανική παραγωγή- σύνθετα σχήματα, είναι κάτι που κερδίζει πόντους αισθητικά. Το να κατασκευάσεις, αντίστοιχα, ένα πολύ λεπτό κάθισμα, όχι μόνο δίνει στο σχεδιασμό αλλά ταυτόχρονα αυξάνει τους βαθμούς ελευθερίας και προσφέρει μεγαλύτερο διαθέσιμο χώρο στο εσωτερικό. Ένα συμβατικό κάθισμα, για παράδειγμα, είναι στερεωμένο έτσι ώστε να κοιτάει προς τα εμπρός, με ράγες που του επιτρέπουν μία μόνο κίνηση, κατά το διαμήκη άξονα. Πόσο πιστεύετε χρειάζεται μέχρι να δούμε καθίσματα που να μπορούν να περιστρέφονται; Όταν το αυτοκίνητο κινείται αυτόνομα, γιατί να μην περνάτε ποιοτικό χρόνο με τους φίλους σας στο πίσω κάθισμα;

Άλλα σύγχρονα υλικά, όπως το Insqin® φέρνουν πάρα πολύ στην υφή του δέρματος, είναι όμως συνθετικά, με βάρος ελαφρύτερο από αυτό του PVC και μπορούν να κατασκευάζονται σε διάφορα χρώματα και υφές. Το ίδιο ισχύει και για τα υλικά των πατωμάτων. Πλέον μπορεί ένας κατασκευαστής να δημιουργεί τελείως επίπεδες επιφάνειες, που να έχουν τα χαρακτηριστικά και την ποιότητα του μάρμαρου. Και, σαν κερασάκι, να μπορούν και να φωτίζονται!

Σύγχρονα πολυκαρβονικά υλικά, όπως το Makrolon®, συνδυάζονται με ταινίες LED και εμπεριέχουν εκτυπωμένα ηλεκτρονικά κυκλώματα. Κάτι τέτοιο, όχι μόνο περιορίζει το βάρος και τη δυσκολία στη συναρμογή, αλλά μπορεί να δίνει και νέες δυνατότητες σε θέματα λειτουργικότητας. Εδώ, φυσικά, θα σταθούμε στο φως. Τα συστήματα κρυφού φωτισμού κάνουν σιγά σιγά την είσοδό τους σε ολοένα και περισσότερα μοντέλα, δίνοντας τη δυνατότητα στο χρήστη να επιλέξει ο ίδιος το χρωματισμό που θέλει, ανάλογα με τα γούστα του.

Ο φωτισμός εσωτερικών επιφανειών μπορεί να αναβαθμίσει οποιοδήποτε τμήμα ή και ολόκληρο το εσωτερικό, σε ένα τελείως νέο επίπεδο. Πρόκειται για μία δυνατότητα που δεν υπήρχε παλαιότερα (τουλάχιστον με τον τρόπο που διαμορφώνεται σήμερα). Η εναλλαγή χρωμάτων και οι αυξομοιώσεις στην ένταση είναι σε θέση να επηρεάσουν θετικά την ψυχολογία των επιβατών, ενώ ταυτόχρονα δρουν και προειδοποιητικά, εφόσον χρειαστεί. Οπτικά σήματα σε περίπτωση επικείμενου ατυχήματος, όταν κάτι δεν πάει καλά ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, μπορούν να δράσουν ενισχυτικά στα αντανακλαστικά του οδηγού.

Και κάπου εδώ περνάμε στα ηλεκτρονικά. Η έλευση της αυτόνομης οδήγησης θα οδηγήσει κάποια στιγμή σε οχήματα που δεν θα έχουν καθόλου τιμόνι και πεντάλ. Αυτό όμως δεν θα γίνει σύντομα, ούτε και πρόκειται να αντικαταστήσει πλήρως την κινητικότητα, όπως την ξέρουμε. Η συντριπτική πλειοψηφία των αυτόνομων οχημάτων θα είναι υβρίδια. Μοντέλα δηλαδή που πέρα από αυτόνομα, θα μπορούν να κινούνται και συμβατικά, ελεγχόμενα από τον οδηγό.

Το τιμόνι δεν θα εξαφανιστεί. Μπορεί όμως να ανασύρεται όταν δεν χρειάζεται και να μικραίνει σε όγκο, όπως χαρακτηριστικά μας δείχνει μία πρόσφατη πατέντα της BMW, Το ίδιο και τα πεντάλ. Χάρη στην τεχνολογία drive-by-wire δεν χρειάζεται να έχουν μηχανική ή υδραυλική σύνδεση με τίποτα. Θα στέλνουν απλά ηλεκτρικά σήματα, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούν να αποσύρονται όταν δεν χρειάζονται. Ενδεικτικά, σε ένα παλαιό πρωτότυπο όχημα κυψελών καυσίμου της GM, πριν από 15 έτη, όλη η θέση οδήγησης μπορούσε να μεταφερθεί δεξιά ή αριστερά, με την ίδια ευκολία που και ο οδηγός μπορεί να κάτσει στη δεξιά ή την αριστερή θέση!

Μεγάλο στοίχημα είναι και το user interface. Η επικοινωνία μεταξύ του οδηγού και του αυτοκινήτου. Πρόσφατα, μία μελέτη έδειξε ότι οι οθόνες αφής και τα πολύπλοκα συστήματα infotainment επιβαρύνουν τον οδηγικό φόρτο, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος ατυχήματος. Οι κατασκευαστές παίρνουν σοβαρά υπόψη τους τέτοια δεδομένα, από την άλλη όμως εξερευνούν και τα όρια της τεχνολογίας.

Ενδεικτικό είναι το εσωτερικό του νέου πρωτότυπου Vision AVTR της Mercedes-Benz. Εδώ δεν υπάρχει τιμόνι, παρά ένα πολυλειτουργικό στοιχείο στην κεντρική κονσόλα. Η διεπαφή μεταξύ οδηγού και αυτοκινήτου περνάει από εκεί. Ακουμπώντας την παλάμη σε αυτό, το όχημα ενεργοποιείται, αναγνωρίζοντας -μεταξύ άλλων- τον χρήστη βιομετρικά, από την αναπνοή και τον καρδιακό ρυθμό του. Σηκώνοντας τώρα το χέρι, προβάλλεται στην παλάμη του επιβάτη ένα μενού επιλογών. Πρακτικά, εδώ παρατηρούμε ένα συμβιωτικό οργανισμό, που θυμίζει περισσότερο την ταινία Avatar του James Cameron παρά τον τρόπο χειρισμού ενός αυτοκινήτου.

Θα γίνουν όλα τα αυτοκίνητα έτσι; Η απάντηση είναι μάλλον όχι, αν και σε βάθος χρόνου κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι αυτό που αναφέραμε στην αρχή. Η εξέλιξη της τεχνολογίας, σε διάφορους τομείς, θα επιφέρει με τον καιρό σημαντικές αλλαγές στα εσωτερικά των αυτοκινήτων. Τόσο αισθητικά, όσο και χρηστικά.