Volkswagen Type 2: 70 χρόνια για το βανάκι του λαού


Το Volkswagen Transporter εισέρχεται αισίως στην όγδοη δεκαετία της ζωής του. Με αφορμή αυτή την επέτειο, αξίζει να ρίξουμε μία ματιά στην ιστορία του μοντέλου.

  • Μιχάλης Κατωπόδης
  • 27/10/2020

Κάποιοι μπορεί να το θυμούνται από τις παλιές ταινίες, ως αυτοκίνητο-σύμβολο μίας ολόκληρης εποχής, με τρελά graffiti και ζωγραφισμένα σήματα της ελευθερίας επάνω του. Άλλοι πάλι μπορεί να το χρησιμοποίησαν (ή και να το χρησιμοποιούν ακόμα), ως ένα πιστό μέσο μεταφοράς. Όποια εικόνα και να έχει κανείς για αυτό, το θρυλικό Transporter της Volkswagen δεν παύει να είναι ένα όχημα με τη δική του, πλούσια ιστορία.

Η κατασκευή της πρώτης γενιάς ξεκίνησε το 1950, στα ερείπια μίας Γερμανίας που πάλευε να αναγεννηθεί από τις στάχτες της. Μάλιστα το αρχικό του όνομα ήταν Type 2, κάτι που έβγαζε απόλυτα νόημα, αφού οι άνθρωποι της Volkswagen το δρομολόγησαν μετά το Type 1 μοντέλο τους, το σκαραβαίο. Αυτό το Type 2 παρέμεινε ως η επίσημη ονομασία του για τρεις γενιές (μέχρι τη δεκαετία του ’90!), όπου και αντικαταστάθηκε από το πιο εύηχο Transporter.

Κατά καιρούς έχει κατασκευαστεί σε εκδόσεις minivan, minibus, pick-up και campervan, καλύπτοντας αρκετά διαφορετικές ανάγκες και απαιτήσεις. Έτσι, στις μέρες μας λογίζεται ως το πιο καλοπουλημένο van στην ιστορία των μετακινήσεων, με περισσότερα από 12 εκ. αντίτυπα να έχουν περάσει από τη γραμμή παραγωγής του. Εκμεταλλευόμενοι τα όμορφα σκίτσα της Fleet Logging, επιχειρούμε μία μικρή ιστορική αναδρομή.

Τ1 – Type 2 (1950-1967)

Έχοντας εντοπίσει την ανάγκη των εμπορικών μεταφορών σε μία ευρωπαϊκή αγορά που αρχίζει να ακμάζει εκ νέου, η Volkswagen αποφασίζει να δημιουργήσει ένα van για επαγγελματίες. Αρκετά μέρη του, όπως τον κινητήρα, τα παίρνει από το Beetle. Έτσι τα πρώτα Τ1, με το διπλό παρμπρίζ μπροστά, κινούνται από έναν αερόψυκτο, τετρακύλινδρο boxer κινητήρα, τοποθετημένο στον πίσω άξονα. Αυτός είχε χωρητικότητα 1.131 κ.εκ. και ισχύ 25 ίππων.

Οι επιδόσεις, προφανώς, ήταν ανάλογες με τις δυνατότητες της εποχής. Το συνολικό βάρος του αυτοκινήτου διατηρούταν στα 990 κιλά (οριακά κάτω από τόνο) ενώ το ωφέλιμο φορτίο που μπορούσε να δεχτεί ήταν 760 κιλά. Όσο για το μήκος του αυτοκινήτου, άγγιζε τα 4,1 μέτρα. Χοντρικά όσο είναι ένα σύγχρονο supermini…

Τ2 – Type 2 (1967-1979)

Η δεύτερη γενιά του Type 2 κέρδισε αρκετά σε όγκο και βάρος, ενώ αποχαιρέτισε εκείνο το διπλό παρμπρίζ, για χάρη ενός νέου, ενιαίου κρυστάλλου. Το ηλεκτρικό σύστημα του αυτοκινήτου αναβαθμίστηκε στα 12 V, ενώ ο αρχικός κινητήρας ήταν πλέον 1,6 λίτρων και 48 ίππων (διατηρώντας βεβαίως τη λογική του αερόψυκτου boxer, στον πίσω άξονα).

Από το 1972 και μετά, με την προσθήκη του νεότερου κινητήρα Type 4, το αυτοκίνητο απέκτησε προαιρετικά αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Αργότερα μάλιστα η εταιρία δοκίμασε και ορισμένα πρωτότυπα με τετρακίνηση. Η παραγωγή του Τ2 ολοκληρώθηκε στην Ευρώπη το 1979, με διάφορες όμως παραλλαγές και βελτιώσεις η δεύτερη αυτή γενιά παρέμεινε στη ζωή μέχρι το 2013, παραγόμενη στη Βραζιλία

Τ3 – Type 2 (1979-1992)

Ακόμα μεγαλύτερο και πιο βαρύ, το Τ3 είναι αυτό που πρωτοέκανε χρήση του ονόματος Transporter ή Caravelle στην Ευρώπη. Όντας το τελευταίο της σειράς με κινητήρα τοποθετημένο πίσω, ξεκίνησε αρχικά με αερόψυκτα σύνολα, για να συνεχίσει μετά με πιο εξελιγμένα υδρόψυκτα.

Αρκετές εκδόσεις του έφεραν την ονομασία syncro, που αντανακλούσε το σύστημα τετρακίνησης, ενώ πιθανά η γνωστότερη διαμόρφωση της τρίτης γενιάς ήταν η Westfalia camper, με την επεκτεινόμενη προς τα πάνω οροφή. Αξίζει πάντως να αναφερθούμε και σε μία ακόμη, πιο άγνωστη εκδοχή, ονόματι Β32. Αυτή ήταν περιορισμένης παραγωγής και την είχε επιμεληθεί ειδικά η Porsche, τοποθετώντας τον 3,2 λίτρων και 231 ίππων κινητήρα της Carrera. Με 217 km/h τελική, τα συγκεκριμένα Τ3 μπορούσαν να παραδίδουν γρηγορότερα από οτιδήποτε άλλο τα εμπορεύματα που μετέφεραν…

Τ4 – Transporter (1990-2003)

Και επίσημα πλέον το δημοφιλές van της Volkswagen μετονομάζεται σε Transporter (ή EuroVan, για την αγορά της Αμερικής). Οι κινητήρες του πλέον είναι υδρόψυκτοι και τοποθετημένοι μπροστά. Όσο για τον κατασκευαστή, δίνει βαρύτητα στη δυνατότητα διαμόρφωσης του αμαξώματος, ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ υπάρχουν δύο στάνταρ μεταξόνια. Το κοντό, με 2.920 mm και το μακρύ, με 3.320 mm.

Συνολικά το Τ4 έκατσε στην αγορά σχεδόν 14 χρόνια, αποτελώντας τη δεύτερη πιο μακραίωνη έκδοση, μετά το Τ1. Αξίζει, δε, να αναφερθεί πως το 1996 υπέστη και ένα σημαντικό facelift, στο οποίο αύξησε κατάτι το μήκος του μπροστινού μέρους, ώστε να μπορεί να χωράει και ο VR6 κινητήρας που τροφοδοτούσε τα σπορ μοντέλα της Volkswagen εκείνη την εποχή.

Τ5 – Transporter (2003-2015)

Χάρη σε δύο μήκη μεταξονίων, τρία διαφορετικά ύψη χώρου φόρτωσης και μία σειρά διαφορετικών αμαξωμάτων, το Transporter πλέον διατίθεται σε περισσότερες από 100 διαφορετικές παραλλαγές. Μία εξ αυτών μάλιστα, η Camper, προσφέρεται με το όνομα California, παρότι δεν κυκλοφορεί καν στην αγορά των ΗΠΑ.

Για την μεταφορά προσωπικού, υπάρχουν διαθέσιμες διαμορφώσεις 7-11 ατόμων. Η «καραβέλα» διαθέτει πλέον στάνταρ ABS, ESP και όλα τα απαραίτητα ηλεκτρονικά συστήματα της εποχής. Όσο για τους κινητήρες, αναβαθμίζονται αντίστοιχα, ενώ για πρώτη φορά συνδυάζονται και με κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, μία πρωτιά για την κατηγορία των Van.

Τ6 – Transporter (2016-σήμερα)

Η νεότερη γενιά Transporter βασίζεται σε μία εξέλιξη του πατώματος του Τ5. Φυσικά συνεχίζει να διατίθεται σε μία σειρά εκδόσεων, καλύπτοντας τις ανάγκες των επαγγελματιών αλλά και των απανταχού εκδρομέων. Εφοδιασμένο με σύγχρονους κινητήρες προδιαγραφών Euro 6 και ένα πλήρες πακέτο ηλεκτρονικών, το Τ6 αποτελεί ένα από τα πλέον ανταγωνιστικά Van σήμερα. Όπως ακριβώς έκανε παλαιότερα και όπως θα συνεχίσει να κάνει και στα χρόνια που έρχονται.