Fernando Alonso, ετών 41 - Οι 10 καλύτερες στιγμές της καριέρας του στην F1

• Το ντεμπούτο με τη Minardi

4 Μαρτίου 2001. Αυτή είναι η ημερομηνία που τρία νέα ταλέντα, κάθε ένα εκ των οποίων θα έγραφε τη δική του πορεία στο σπορ, έκαναν το ντεμπούτο τους στη Formula 1: Kimi Raikkonen, Juan Pablo Montoya και Fernando Alonso. Ο Ισπανός οδηγούσε τότε για τη Minardi, την τελευταία ομάδα του grid, και ο στόχος δεν ήταν οι βαθμοί ή η διάκριση, αλλά το «ψήσιμο», το «βάπτισμα του πυρός» - κι αυτό έγινε για τον νεαρό οδηγό από το Οβιέδο.

• Επιστροφή και πρώτη νίκη

Με το τέλος της σεζόν του 2001, ο Alonso βρίσκεται στην θέση του δοκιμαστή στη νεοσύστατη ομάδα της Renault. Και το 2003, ο Flavio Briatore, μάνατζερ του Ισπανού και επικεφαλής της ομάδας, του δίνει την ευκαιρία σε ένα πιο ανταγωνιστικό πακέτο. Ο 22χρονος το εκμεταλλεύεται στο έπακρο, και μέχρι το καλοκαίρι έχει τρία βάθρα (Μαλαισία, Βραζιλία και Ισπανία). Στην Ουγγαρία, στις 24 Αυγούστου, ο Fernando Alonso θα γευτεί για πρώτη φορά τη σαμπάνια στο βάθρο από το ψηλότερο σκαλί, έχοντας εκκινήσει από την pole και μην χάνοντας ποτέ τον έλεγχο του αγώνα. Ήταν η πρώτη από τις πολλές επιτυχίες που θα έρχονταν.

• Το 2005 κι εκείνο το προσπέρασμα στην Ιαπωνία

Το 2005, οι νέοι κανονισμοί γύρω από τα ελαστικά έφεραν τις ομάδες που προμηθεύονταν από τη Michelin να έχουν ένα σαφές προβάδισμα, έναντι κυρίως της Ferrari. Η Renault είχε προετοιμαστεί καλύτερα, δίνοντας την ευκαιρία στον Fernando Alonso να παλέψει για τον τίτλο. Highlight η μάχη με τον Michael Schumacher στο Ιαπωνικό Grand Prix, όπου ο Ισπανός προσπέρασε τον 7κις πρωταθλητή από την εξωτερική στην 130R. Έναν αγώνα πριν, είχε στεφθεί πρωταθλητής - ο νεότερος -τότε- στην ιστορία. 

• Η μάχη στο Nurburgring

Άλλη μία πρωταθληματική χρονιά, και το 2007 βρίσκει τον Alonso στη McLaren, σε μία χρονιά γεμάτη αναταραχές και κόντρες, χάρη στην -ανέλπιστα καλή- απόδοση του rookie teammate του, του Lewis Hamilton. Κι ενώ θα μπορούσαμε να διαλέξουμε μία από τις «ενδοοικογενειακές» μάχες τους, εκείνη στο Nurburgring ανάμεσα στον ίδιο και τον Felipe Massa για τη νίκη είχε μάλλον μεγαλύτερο αντίκτυπο στο πρωτάθλημα. Ο Alonso κέρδισε μετά από επαφή που είχε κιόλας με τον οδηγό της Ferrari, ενώ η μεταξύ τους στιχομυθία στο cool down room αποτελεί ακόμα και σήμερα μία από τις πιο γνωστές στην ιστορία του σπορ. 

• «Μάγος» στη βροχή του Fuj

Μετά τις αναταραχές του 2007, το συμβόλαιο με τη McLaren λύεται, κι ο Alonso επιστρέφει στα γνώριμα μέρη: τη Renault. Η ομάδα του Enstone δεν είναι η κραταιά δύναμη που άφησε ο Ισπανός φεύγοντας το 2006, αλλά είχε ακόμα το «κάτι» μέσα της, και με τον παλιό της πρωταθλητή στο τιμόνι, μπορούσε να φέρει αποτελέσματα. Η «μαύρη σελίδα» της Σιγκαπούρης (που ακόμα τότε δεν είχε αποκαλυφθεί) ακολουθήθηκε από μία πεντακάθαρη, μαεστρική νίκη στο Fuji της Ιαπωνίας. Υπό καταρρακτώδη βροχή, και με τους διεκδικητές του τίτλου εκτός μάχης, ο Alonso «χόρεψε» στη... λίμνη και πήρε την τελευταία νίκη για το Enstone, μέχρι αυτή του Esteban Ocon στη Βουδαπέστη το 2021.

• Νίκη στο ντεμπούτο με τη Ferrari

Το 2010, ο Fernando Alonso μπαίνει στη μακρά λίστα των πρωταθλητών που έχουν αγωνιστεί με τα χρώματα της Ferrari - αλλά και στην εξαιρετικά μικρή λίστα των οδηγών που έχουν κερδίσει τον πρώτο τους αγώνα σε αυτήν. Μετά τον Nigel Mansell και τον Kimi Raikkonen, o Alonso έγινε ακόμη ένας οδηγός που κέρδισε στο ντεμπούτο του με τη Scuderia, στο Μπαχρέιν το 2010, έχοντας ξεκινήσει τρίτος στο grid.

• Δάκρυα στη Βαλένθια

Μετά από την αποτυχία κατάκτησης του τίτλου του 2010 και το δύσκολο 2011, ο Alonso κι η Ferrari βρέθηκαν να παλεύουν ξανά για το πρωτάθλημα το 2012. Το highlight εκείνης της χρονιάς ήταν -με διαφορά- η νίκη του Ισπανού στην πατρίδα του, στη Βαλένθια. Έχοντας ξεκινήσει από την 11η θέση, ο οδηγός της Scuderia οδήγησε εξαιρετικά, κι επωφελούμενος την εγκατάλειψη του Vettel και το ατύχημα του Hamilton, πέρασε στην πρωτοπορία και κέρδισε, ανεβαίνοντας στο βάθρο με τους Kimi Raikkonen και Michael Schumacher - τι τριάδα!

• Το αντίο στη Ferrari

Το 2014 έφερε το αποκορύφωμα στην κόντρα του Alonso με τη Ferrari. Οι δύο πλευρές έλυσαν τη συνεργασία τους, πριν καν λήξει το συμβόλαιο του Ισπανού με την ομάδα, οπότε το GP Άμπου Ντάμπι του 2014 ήταν το τελευταίο του με τα κόκκινα. Δεν ήταν ένας σπουδαίος αγώνας για τον ίδιο, κύλησε όπως όλη η σεζόν, στη μετριότητα και στο midfield, αλλά ήταν συγκινητικός, όπως και το αντίο που του επεφύλασσε η ομάδα. Το όνειρο της κατάκτησης ενός τίτλου στο Μαρανέλο δεν εκπληρώθηκε ποτέ.

• Το πρώτο αντίο από το σπορ

Η μετάβαση στη McLaren και στο νέο project της Honda δεν κύλησε ποτέ όπως θα περίμενε τόσο ο ίδιος, όσο κι η ομάδα. Και η πρώτη χρονιά με τη Renault δεν έφερε μεγάλες βελτιώσεις στην απόδοσή της. Έτσι, ο Ισπανός αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του, και με το τέλος του 2018, αποχώρησε (για πρώτη φορά όπως φάνηκε) από την ενεργό δράση. Το στιγμιότυπο με τον ίδιο, τον Lewis Hamilton και τον Sebastian Vettel να κάνουν «ντόνατ» στην ευθεία εκκίνησης/τερματισμού στη Yas Marina, αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές στην ιστορία της Formula 1.

• Το βάθρο στο Κατάρ

Ο Alonso επέστρεψε στην ενεργό δράση το 2021, με την ομάδα της Alpine. Το midfield ήταν το πεδίο δράσης του, και πραγματικά τα πήγαινε περίφημα, μέχρι που ήρθε το GP στο Κατάρ για να φανεί μία άλλη πλευρά της Α521. Το μονοθέσιο ταίριαξε στην πίστα, ο ίδιος βρήκε την ευκαιρία του, και πήρε ένα ανέλπιστο βάθρο για την ομάδα και τον ίδιο, το τελευταίο του ως τώρα. Θύμισε τον παλιό, καλό 'Nando', κι αυτό έφερε άλλο αέρα στο σπορ εκείνη τη μέρα.