Στα 32 του δεν «ξόφλησε» κανείς…

Προφανώς και δεν θα ανακαλύψουμε την Αμερική συμπεραίνοντας πως «κάτι δεν πάει καλά με τον Sabastian Vettel». Πανθομολογούμενο είναι και δεν το αρνείται εν πολλοίς και ο ίδιος. Όμως τούτο απέχει από το να εξάγουμε βιαστικά συμπεράσματα για την αγωνιστική «επάρκεια» ενός τετράκις Παγκόσμιου Πρωταθλητή, προτρέχοντας να τον στείλουμε στο… σπίτι του για να απολαύσει τη «σύνταξη» από τη Formula 1.

Δεν χρειαζόταν ο ίδιος ο Vettel να διαψεύσει τα περί αποχώρησής του από τη Formula 1. Ο λόγος για τον οποίον το έκανε ήταν διότι από ένα σημείο κι έπειτα, όση υπομονή και να κάνεις, όσο και να προσπαθήσεις να διαχειριστείς τον θυμό σου, σε «πνίγει» το δίκιο και θέλεις να δώσεις απαντήσεις στους επικριτές σου. Κι είναι αλήθεια πως στα δύσκολα όλοι βγάζουν από το συρτάρι το Revolver για να σε σημαδέψουν.

Το θέμα, όμως, φαντάζει πολύ πιο απλό απ’ όσο θέλουμε να εκτιμήσουμε πως είναι. Στα 32 χρόνια του κανένας δεν έχει «ξοφλήσει». Και κανείς δεν θέλει να βγει στη… σύνταξη τόσο νέος. Θα πείτε, και με το δίκιο σας, «ο Nico Rosberg 31 δεν ήταν όταν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη Formula 1 τον Δεκέμβριο του 2016;». Όντως. Μα η ίδια η ιστορία έδειξε πως ο Γερμανός δεν αντέχει ούτε λεπτό μακριά από τη Formula 1 και αναζητά αφορμές για να βρίσκεται στις πίστες.

Πέραν του ότι είναι επικεφαλής της αγωνιστικής ομάδας με την οποία η Mercedes θα έχει εργοστασιακή παρουσία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula E το 2019. Για να μην το πάμε ένα βήμα παραπέρα και… υποθέσουμε –καθότι της… μοδός!- πως εάν δεν υπήρχε Toto Wolff ή εν πάση περιπτώσει εάν ο Αυστριακός κάποια στιγμή κρινόταν ως ανεπαρκής για τη θέση του επικεφαλής της Mercedes στη Formula 1, ο Rosberg θα ήταν βασικός υποψήφιος για να τον αντικαταστήσει. Πάμε παρακάτω…

Το «σημείο κλειδί»

Είναι παραπάνω από εμφανές ότι ο Vettel έχει πρόβλημα αυτοπεποίθησης. Για έναν οδηγό του επιπέδου του, τα λάθη που έχει κάνει φέτος, αρχής γενομένης από το «καταραμένο» γερμανικό grand prix, είναι και πολλά και αδικαιολόγητα. Η έλλειψη ανταγωνιστικού –ως προς τη Mercedes- ρυθμού αγώνα από τα κόκκινα μονοθέσια στους αγώνες της Κυριακής, δημιουργεί επιπρόσθετη πίεση στον Vettel. Εσχάτως ο Γερμανός έχει βρεθεί ουκ ολίγες φορές στα σχοινιά, δεχόμενος το «σφυροκόπημα» του «τυφώνα» Hamilton.

Το συμβάν του Καναδά, όπου ο… καταδιωκόμενος Vettel έκανε το λάθος που εν τέλει του στέρησε τη νίκη με τη… συμβολή και των αγωνοδικών, ήταν απλά το τελευταίο μιας σειράς συμβάντων. Στο Μπαχρέιν τον περασμένο Απρίλιο, στη Ρωσία πέρυσι το φθινόπωρο, στην Ιταλία μετά τη θερινή διακοπή του 2018. Τρεις από τις αρκετές περιπτώσεις στις οποίες ο Γερμανός «γονάτισε» στην πίεση. Κι επειδή «η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς», είδε και τη… θεά να του γυρίζει την πλάτη.

Φαίνεται πως το ολέθριο σφάλμα στο περυσινό γερμανικό Grand prix ήταν αυτό που άλλαξε προς το χειρότερο την ψυχολογία του Vettel. Διότι πριν από αυτό, οι μάχες του με τον Hamilton τον εύρισκαν συνήθως νικητή. Να θυμηθούμε όσα συνέβησαν στην Αυστρία πέρυσι; Όμως το σημείο «κλειδί» ήταν το τετ-α-κε στη Μόντσα. Διότι ακόμα και πριν από την Ιταλία, ο Vettel είχε δείξει τα… δόντια του στον Hamilton, με εκείνη την εκπληκτική προσπέρασή του στο Σπα…

Δεν το… ξέχασε!

Είναι προφανές ότι ο Vettel δεν έχει ξεχάσει να οδηγεί γρήγορα. Τουναντίον. Ακόμα και στια δύσκολες στιγμές του με τη Ferrari έχει αποδείξει πως την ταχύτητά του δεν την έχει χάσει. «Μα δεν είναι εξίσου γρήγορος με τον Hamilton» θα πει κάποιος. Αυτό φαίνεται, μα δεν ισχύει. Ο Vettel για να κινηθεί γρήγορα, να φτάσει ή και να ξεπεράσει το όριο, χρειάζεται αυτοπεποίθηση και ένα μονοθέσιο που να του εμπνέει εμπιστοσύνη.

Όσα χρόνια είχε μονοθέσιο που του έδινε την αίσθηση πως μπορούσε να το πάει εκεί που οι άλλοι θα δίσταζαν, «σάρωνε» τα πάντα. Στη Ferrari αυτό το μονοθέσιο δεν του το έδωσαν ποτέ. Αντιθέτως, ο Hamilton όλα αυτά τα χρόνια είχε μονοθέσια-νικητές και τα αξιοποίησε στο έπακρο. Εξ ου και είναι ατέρμονη η κουβέντα περί του «τι θα έκανε ο Hamilton εάν οδηγούσε Ferrari».

Η απουσία επιτυχιών έχει αγχώσει τον Γερμανό. Συν τοις άλλοις, στη Red Bull είχε οικοδομήσει μια σχέση στενή με τον αρχιμηχανικό του, τον Guillaume Rocquelin, με τον οποίον επικοινωνούσαν με… κλειστά μάτια. Όλα αυτά τα χρόνια στη «scuderia» ουδέποτε βρέθηκε ο άνθρωπος με τον οποίον ο Vettel θα ανέπτυσσε μιαν αντίστοιχη σχέση. Κι αυτό «μετράει» πολύ στην ψυχοσύνθεση του Γερμανού.

Χρειάζεται «προστασία»

Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να απαλλάξουμε τον Vettel από τις (δεδομένες) ευθύνες του. Έχει κάνει λάθη ο Γερμανός και το παραδέχεται. Όμως όχι τόσα, ώστε να του… πάρουμε το κεφάλι.

Αυτό που χρειάζεται ο Vettel είναι μιαν ένεση αυτοπεποίθησης. Οι Πρωταθλητές κάνουν αγωνιστική «κοιλιά», όμως με κάποιον «μαγικό» τρόπο βρίσκουν τις δυνάμεις κι επανέρχονται. Ίσως πρέπει να «πιάσουν πάτο», ώστε με τα πόδια τους να δώσουν ώθηση και να βρεθούν και πάλι στην κορυφή.

Ίσως μία νίκη να είναι το έναυσμα που χρειάζεται ο Vettel. Το αποτέλεσμα που θα τον κάνει να πιστέψει και πάλι στις δυνατότητές του και θα τον επαναφέρει στον δρόμο για το πέμπτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της καριέρας του.

Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει να «βάλει πλάτη» και η Ferrari. Να τον απαλλάξει από το περιττό άγχος τον Γερμανό, να τον προστατεύσει από τα κακόβουλα δημοσιεύματα, να του δώσει να καταλάβει πως όλος ο «οργανισμός Ferrari» είναι στο πλευρό του.

Το καλό για τον Vettel είναι πως η νέα διευθύντρια επικοινωνίας της Ferrari, η Silvia Hoffer Frangipane διαθέτει τεράστια εμπειρία, καθώς ήταν επί σειρά ετών στο πλευρό του Fernando Alonso στη McLaren. Επομένως ξέρει με ποιόν τρόπο θα συμβάλλει ώστε ο Vettel να βρει την ηρεμία που του λείπει…