Σήκω φύγε από εδώ τώρα… μπάτσε

Έχουν μαζευτεί πολλά. Τόσα που ακόμα και η ετεροχρονισμένη παραίτηση του αρμόδιου υπουργού δεν φαντάζει αρκετή ώστε να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το παχύ χαλάκι του Μαξίμου, πίσω από τις κλειστές πόρτες του πρωθυπουργικού γραφείου και της αξιοθρήνητης κυβερνητικής μονταζιέρας.

Απρόκλητες επιθέσεις, αναίτιοι ξυλοδαρμοί, συγκάλυψη εγκλημάτων και φυγάδευση κοινών εγκληματιών. Όχι δεν περιγράφουμε την κοινωνική προσφορά κάποιας «συμμορίας αλλοδαπών», όπως συνηθίζουμε να διαβάζουμε στον επιδοτούμενο Τύπο αυτή της χώρας, αλλά το θεάρεστο έργο της Ελληνικής Αστυνομίας.

Των γνωστών-άγνωστων μπάτσων που έχουν κερδίσει με το σπαθί τους μια θέση στον πάτο της ελληνικής κοινωνίας, φροντίζοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα να μας υπενθυμίζουν τη γύμνια ενός σώματος που δεν μπορεί πια να κρυφτεί πίσω από πτυσσόμενα γκλοπς, το αποπνικτικό νέφος των ληγμένων χημικών και το τσαλαπατημένο εθνόσημο.

Ετούτη τη φορά χρειάστηκαν σχεδόν 48 ώρες ώστε ένα περιστατικό που σημειώθηκε στον… αυλόγυρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου να έρθει στο φως της δημοσιότητας. Χρειάστηκαν σχεδόν 48 ώρες ώστε το πολιτικό σύστημα να αντιδράσει στην είδηση του βαρύτατου τραυματισμού και τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου από ένα όχημα της Ελληνικής Αστυνομίας. Χρειάστηκαν για μια ακόμα φορά τα video των περαστικών ώστε η αλήθεια να βρει μια μικρή χαραμάδα στο συμπαγές κυβερνητικό οικοδόμημα και να έρθει στο φως.

Ένα video που μπορεί να μην βοηθά την ελληνική δικαιοσύνη να διαλευκάνει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες προκλήθηκε ο θανάσιμος τραυματισμός του μοτοσικλετιστή από όχημα της Ελληνικής Αστυνομίας, είναι ενδεικτικό ωστόσο για τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται και λειτουργούν τα όργανα της τάξης σε αυτήν τη χώρα.

 Ήταν τα λόγια του τροχονόμου, του κοινού εδώδιμου μπάτσου, ο οποίος έσπευσε στο σημείο όχι για να εφαρμόσει το γράμμα του νόμου, αλλά για να προπηλακίσει έναν αυτόπτη μάρτυρα που είχε το θράσος να ψελλίσει ότι την ευθύνη για το τροχαίο είχε το όχημα της Ελληνικής Αστυνομίας και όχι ο άτυχος μοτοσικλετιστής.

Το «σήκω φύγε από δω τώρα, εξαφανίσου» δεν συνιστά μία ακόμα άτυχη στιγμή της Ελληνικής Αστυνομίας και των οργάνων της, αποτελεί τη θλιβερή πραγματικότητα/καθημερινότητα ενός ακέφαλου και δυνητικά επικίνδυνου Σώματος, το οποίο είναι επιφορτισμένο με την επιβολή της τάξης και την προάσπιση της ασφάλειας όλων μας.