Η ηλεκτροκίνηση δεν είναι πανάκεια

Πρώτα ολίγα  στατιστικά. Ο μέσος όρος ζωής ενός αυτοκινήτου ΙΧ στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΑΑ,  φτάνει στα 15,7 χρόνια, όταν στην ΕΕ είναι 11,1 έτη.  Συγχρόνως, το 2018 εισήχθησαν 72.000  μεταχειρισμένα αυτοκίνητα από την ΕΕ, με μέση ηλικία  10 ετών. Παράλληλα, μιλώντας γενικά, τεκμήρια, φόρος πολυτελείας και τέλη κυκλοφορίας  μειώνονται όσο το αυτοκίνητο παλιώνει.

Προσθέτουμε την πλήρη σχεδόν απουσία μέτρων ρύθμισης της κυκλοφορίας σε ό,τι αφορά το φόρτο στα κέντρα των μεγάλων πόλεων της χώρας, ειδικά στην πρωτεύουσα και στη Θεσσαλονίκη – στην πρώτη μπορεί να κυκλοφορήσει κάποιος με το αυτοκίνητο του όπως γουστάρει και όποτε γουστάρει. 

Την κατάσταση επιβαρύνει η μη ύπαρξη  «έξυπνων» σηματοδοτών. Προσθέτουμε, επίσης, τον μη κρατικό έλεγχο  στα ΚΤΕΟ, επομένως και τη δυνατότητα των κατόχων ΙΧ για πλημμελή συντήρηση συναρτώμενη και με τα τροχαία δυστυχήματα – το πρόσφατα  υιοθετηθέν  Μητρώο Οχημάτων, όταν γενικά εφαρμοστεί, είναι ένα σημαντικό βήμα, πόσο μάλλον όταν διασυνδεθεί με τα ΚΤΕΟ του εξωτερικού, ώστε να γνωρίζουμε το ιστορικό οποιουδήποτε μεταχειρισμένου εισαγόμενου οχήματος. 

Τα πράγματα  γίνονται ακόμα πιο ανησυχητικά δεδομένης της αύξησης πωλήσεων ΙΧ, παρά τις  ποικιλώνυμες «αποσύρσεις» -το 2018 έχουμε πραγματική αύξηση κατά 1,6%, αύξηση πωλήσεων κατά 3,5% μείον 1,9% μείωση, λόγω  «απόσυρσης», άρα το μέτρο δεν αποδίδει τα προσδοκώμενα σε ό.τι αφορά  στην ανανέωση του στόλου, όταν στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 0,6%, με αναλογία εκεί 33 αυτοκίνητα σε 1.000 κατοίκους, τη στιγμή που στη χώρα μας στους 1.000 κατοίκους οι 13 διαθέτουν αυτοκίνητο.

Ταυτοχρόνως, ο καθ΄ ύλην  αρμόδιος υπουργός παραδέχεται ευθέως ότι η κατάσταση στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι «τριτοκοσμική», δεδομένου ότι το 1/3 των συρμών είναι εκτός λειτουργίας και η μέση ηλικία του στόλου των λεωφορείων φτάνει στα  20,4 έτη, όταν η αντίστοιχη ηλικία στην ΕΕ  είναι 12 χρόνια.

Επομένως, και προφανώς,  η ηλεκτροκίνηση δεν είναι πανάκεια – πρόσφατα συγκροτήθηκε διυπουργική επιτροπή από τα υπουργεία Υποδομών,  Περιβάλλοντος και Οικονομικών  για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης.

Παράλληλα με τα κίνητρα αγοράς, την   επιδότηση, στην οποία φαίνεται πολιτεία και φορείς της αγοράς να συμφωνούν, την κατάργηση φόρου διοδίων, την κατάργηση των τεκμηρίων ή τη μείωσή τους αναλόγως της παλαιότητας,  θαρρούμε ότι πρέπει να συζητήσουμε την επιβολή περιβαλλοντικού τέλους, λόγου χάριν, 20-70 ευρώ για κάθε ΙΧ και η άρση του δακτυλίου, που, ούτως ή άλλως,  είναι εν τοις πράγμασι ανενεργός,  η εφαρμογή του Ηλεκτρονικού Μητρώου Οχημάτων, η αυτοματοποίηση των ελέγχων στα κέντρα των πόλεων, η αναβάθμιση του ΜΜΜ -  στον ΟΑΣΘ έγινε διαχείριση κρίσης για να μην καταρρεύσει. 

Πρέπει, συγχρόνως, να συζητήσουμε για τα σημεία φόρτισης  όλα τα καινούργια κτίρια από το 2021 οφείλουν να διαθέτουν υποδομές φόρτισης, ενώ στην Ολυμπία οδό έχει ήδη εγκατασταθεί φορτιστής και άλλοι τρεις θα τοποθετηθούν μέσα στο 2020. Ταυτόχρονα,  450 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων είναι  καλή  «προίκα» στη χώρα μας  σε ότι έχει  σχέση με την οδική ασφάλεια, ενώ εκκρεμούν δύο μεγάλα έργα, ο ΒΟΑ  στην  Κρήτη και η  Πατρών-Πύργου.

Συζητούμε, επομένως, για μια συνολική ατζέντα για τις μεταφορές στη χώρα μας, με  το περιβαλλοντικό αποτύπωμα πάντοτε μπρος στα μάτια μας.