Γιατί είναι επιτακτική η ανάγκη για low budget αυτοκίνητα και όχι για... ταμπλέτες

Ταλαιπωρημένη από τον αποσυντονισμό που έχει φέρει η πανδημία Covid-19, αλλά και την πίεση για ακόμa πιο «καθαρά» αυτοκίνητα, η αυτοκινητοβιομηχανία προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της έχοντας να αντιμετωπίσει το περιορισμό της παραγωγής, την αύξηση των τιμών των πρώτων υλών και των μεταφορικών, αλλά και ένα αγοραστικό κοινό «μπερδεμένο» ως προς τις επιλογές του.

Για το τελευταίο η ευθύνη βαραίνει και τα μεγαλοστελέχη της, τα οποία, στο πλαίσιο της ανάπτυξης και της δημιουργίας νέων καταναλωτικών «αναγκών», έχουν προκαλέσει σύγχυση στον κόσμο.

Αν βρεθεί κάποιος σήμερα σε μια παρέα αυτοκινητόφιλων, αυτό που θα διαπιστώσει είναι πως στη συνείδηση του κόσμου δεν έχει ξεκαθαρίσει τι θα γίνει από το 2035 και μετά, χρονιά που, σύμφωνα με τους στόχους οι οποίοι έχουν τεθεί στην ΕΕ και αλλού, θα σταματήσει η διάθεση αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες (ICE).

Η κύρια απορία είναι εάν θα υπάρχει η δυνατότητα κυκλοφορίας αυτοκινήτων με συμβατικούς κινητήρες, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πώς αυτή η κομβική χρονιά δεν είναι μακριά, όπως και ότι ο Έλληνας, αλλά και οι πολίτες των πιο φτωχών χωρών της ΕΕ δεν αλλάζουν το αυτοκίνητό τους στην 5ετία.

Ένα ακόμα δείγμα αποσυντονισμού της αγοράς είναι ο… καημός των περισσότερων κατασκευαστών να γίνουν premium, ώστε να καταφέρουν να πουλήσουν πιο ακριβά τα προϊόντα τους. Το προσπαθούν βάζοντας μια μεγάλη ταμπλέτα, 19άρες ζάντες, υψηλής απόδοσης τούρμπο κινητήρες και ό,τι άλλο θεωρούν πως μπορεί να αποσπάσει νέους αγοραστές από τον ανταγωνισμό, πολλές φορές όμως αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα τους. Εκείνον, για τον οποίο τους ξέρει το καταναλωτικό κοινό.

Αυτό έχει οδηγήσει πολλές μάρκες με μαζικά προϊόντα να αλλάξουν τιμολογιακή πολιτική προσπαθώντας να ανεβούν κατηγορία, τη στιγμή που οι διαχρονικά premium έχουν κάνει ένα μεγάλο άνοιγμα προς τη βάση διαθέτοντας αξιόλογα αυτοκίνητα σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τις περιπτώσεις των Mercedes A-Class, ΒΜW 1 Series, Audi A3/A1 και των «παραγώγων» τους στις κατηγορίες Crossover/SUV.

Χωρίς ταμπλέτες και άλλα παραφερνάλια, αλλά με οικολογικούς κινητήρες νορμάλ απόδοσης και καμία έκπτωση σε θέματα ασφάλειας και αξιοπιστίας, μια νέα γενιά προσιτών οικονομικά αυτοκινήτων θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην αγορά και λύσεις σε θέματα οικολογίας.

Αν χαρτογραφήσει κανείς την αγορά των καινούργιων αυτοκινήτων, θα δει ότι δεν υπάρχουν low budget μοντέλα, τη στιγμή που και εκείνη των μεταχειρισμένων έχει στεγνώσει από «καλά» αυτοκίνητα. Ιδίως στην Ελλάδα.

Υπάρχουν, όμως, εξαιρέσεις, έστω και μικρές…

Η N Range της Hyundai, για παράδειγμα, είναι μια νέα γκάμα αυτοκινήτων που μπορεί να προσφέρει σε επίπεδο οδηγικής απόλαυσης ό,τι και πολύ ακριβότερα sports cars, χωρίς να χρειαστεί κανείς να ξοδέψει μια περιουσία. Με €24.990 αγοράζεις το i20 N, με €30.490 το i30 N και με €42.990 το Kona N ένα πληρέστατα εξοπλισμένο 2lt σπορ SUV με 280 PS, διπλοσύμπλεκτο κιβώτιο 8 σχέσεων και χαρακτήρα hot hatch.

Θα πείτε, ότι πρόκειται για μια εξειδικευμένη γκάμα, συμφωνούμε και πάμε πιο κάτω…

Η περίπτωση της Dacia είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα κατασκευαστή, που βρήκε ένα «κενό» στην κατηγορία των προσιτών αυτοκινήτων, για τα οποία διψάει ένα μεγάλο κομμάτι της αγοράς, και δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο.

Έχοντας τεχνολογική υποστήριξη από το «οπλοστάσιο» της ιδιοκτήτριας Renault, επένδυσε στην κατασκευή προσιτών αυτοκινήτων, χωρίς εκπτώσεις σε θέματα ασφάλειας και αξιοπιστίας και τα αποτελέσματα τη δικαιώνουν. Το Sandero, το αναμενόμενο Jogger, αλλά και το Duster που οδηγήσαμε στη Γαλλία, πρόσφατα, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπως και οι προτάσεις της στην κατηγορία των ηλεκτρικών οχημάτων και των επαγγελματικών.

Αποτέλεσμα, η εταιρεία με έδρα τη Ρουμανία να έχει αφήσει πίσω ή να πλησιάζει σε πωλήσεις τη χρονιά που διανύουμε σχεδόν όλους του mainstream κατασκευαστές που επέλεξαν να κάνουν αλλαγή σε πιο upper class κατηγορίες.

Με δεδομένο ότι τα ηλεκτρικά παραμένουν ακριβά και ο κόσμος θα ασχοληθεί μαζί τους όταν οι τιμές τους μειωθούν στα επίπεδα των συμβατικών, θεωρούμε πως ένα πεδίο δράσης για την αυτοκινητοβιομηχανία θα ήταν αυτή η κατηγορία.

Των οικονομικά προσιτών αυτοκινήτων, δηλαδή, προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα της αγοράς ενός καινούργιου αυτοκινήτου από τα υποψηφίους αγοραστές με περιορισμένο budget, αντί ενός αμφίβολης ποιότητας μεταχειρισμένου, που είναι η συνήθης λύση.

Χωρίς ταμπλέτες και άλλα παραφερνάλια, αλλά με οικολογικούς κινητήρες νορμάλ απόδοσης και καμία έκπτωση σε θέματα ασφάλειας και αξιοπιστίας.

Δείτε πόσες εταιρείες έχουν εξαφανιστεί από τον χάρτη, αλλά και πόσες ακόμα ενδέχεται να σβήσουν, δεδομένου ότι και η ηλεκτροκίνηση ή καλύτερα οι μετακινήσεις του μέλλοντος στο πλαίσιο του mobility είναι δεδομένο πως θα σκοτώσουν τη διαφορετικότητα του κάθε κατασκευαστή.

Σκεφτείτε πόσες θα μπορούσαν να παραμείνουν στον χάρτη ή ακόμα και να επιστρέψουν, εφόσον καταφέρουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα όχι μόνον της Dacia, αλλά και της απαστράπτουσας πλέον Skoda και άλλων εταιρειών που έχουν καταφέρει να κατασκευάζουν αξιόλογα αυτοκίνητα που αξίζουν και το τελευταίο ευρώ.