Kλιματική αλλαγή: Στου κουφού την πόρτα...

Ζούμε ένα πρωτόγνωρο καλοκαίρι σε ό,τι αφορά στις καιρικές συνθήκες που εναλλάσσονται, όπως ποτέ άλλοτε –ακόμα και στη  χώρα μας– κάνοντας  και τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής να πιστέψουν ότι κάτι κακό έχει συμβεί. Πολλώ δε μάλλον, με την έξαρση των πυρκαγιών σε όλο τον πλανήτη, που κινδυνεύει να απωλέσει ένα σημαντικό κομμάτι από τη  χλωρίδα και την πανίδα του. Και τι κάνουμε για όλο αυτό; Απολύτως τίποτα! Ή, μάλλον, λαμβάνουμε, ημίμετρα...

Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να «υποστηρίζεις» πολιτικές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, απαγορεύοντας τη  χρήση πλαστικών καλαμακίων ή χρεώνοντας με περιβαλλοντικό τέλος τις πλαστικές σακούλες στο σουπερμάρκετ και να επιλέγεις το πισωγύρισμα σε πολιτικές που αποδεδειγμένα βλάπτουν το περιβάλλον. Και δεν αναφερόμαστε μόνο  στην καύση λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και στην περικοπή κονδυλίων για την πράσινη μετάβαση, προκειμένου να επενδυθούν στην παραγωγή οπλικών συστημάτων για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Εξάλλου, αυτή η βιομηχανία αποδεικνύεται πάντα προσοδοφόρα και έτοιμη για τις «χρυσές» δουλειές…

Λάθος μήνυμα

Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει για το μέλλον του πλανήτη, όταν  σε χώρες, όπως η Βρετανία, το θερμόμετρο να κτυπάει 40άρια ή οι ακραίες θερμοκρασίες που πλήττουν πρόσφατα την Ευρώπη… Η κατάσταση έχει χειροτερεύσει και κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει εάν μπορούμε πλέον να την ελέγξουμε. Τουλάχιστον με αυτά τα δεδομένα, λιγοστεύουν οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής και αυτό είναι ένα ενθαρρυντικό στοιχείο, φτάνει να μην μείνουμε εκεί. Ο μέσος πολίτης για να υποστηρίξει αυτή την προσπάθεια θα πρέπει να πειστεί, λόγου χάριν, ότι η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση δεν είναι ένας τρόπος για υπερκέρδη της αυτοκινητοβιομηχανίας ή έμμεσης φορολόγησης, γιατί, δυστυχώς, έτσι έχει περάσει στην κοινή γνώμη με όλη αυτή την πίεση που ασκήθηκε. Το ίδιο ισχύει και με την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων, που ενώ αποδεδειγμένα καταπολεμά την ενεργειακή φτώχεια εξοικονομώντας καύσιμα και μειώνοντας τους ρύπους, κάποιοι θεωρούν ότι είναι ένας τρόπος να ακριβύνουν τα ενοίκια και να εκδιωχθούν οι παλαιοί κάτοικοι από τα κέντρα των πόλεων. Όσο λανθασμένες και εάν είναι αυτές οι απόψεις, η ουσία είναι ότι αφορούν σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης και κάποιοι ευθύνονται γι΄ αυτό, με τις αποφάσεις που έχουν πάρει.

Ο μέσος πολίτης για να υποστηρίξει αυτή την προσπάθεια θα πρέπει να πειστεί, λόγου χάριν, ότι η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση δεν είναι ένας τρόπος για υπερκέρδη της αυτοκινητοβιομηχανίας ή έμμεσης φορολόγησης, γιατί, δυστυχώς, έτσι έχει περάσει στην κοινή γνώμη με όλη αυτή την πίεση που ασκήθηκε.

Δείτε τι συμβαίνει με τα έκτακτα μέτρα που λαμβάνονται προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ενεργειακής ασφάλειας... Δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα, ούτε οδηγούν στη  μείωση των ρύπων, παρά μόνο  στην εκτίναξη των τιμών των αγαθών. Πώς να τους πιστέψει κανείς και να υποστηρίξει με θέρμη κάτι τέτοιο, όταν οι μόνοι κερδισμένοι είναι τα καρτέλ στον χώρο των καυσίμων και των τροφίμων. Και ο πόλεμος στην Ουκρανία καταδεικνύει τον παραλογισμό με τις πολιτικές και τα αντίμετρα που οδηγούν την Ευρώπη σε εκτροχιασμό και τη  διαφαινόμενη ύφεση. Οι απειλές για τη διακοπή του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης από ρωσικό αέριο αναγκάζει σε σπασμωδικές κινήσεις, όπως η ενίσχυση των υποδομών ορυκτών καυσίμων, αντί τα κονδύλια αυτά να καταλήξουν σε πράσινες τεχνολογίες. Το να σβήνεις το βράδυ τα φώτα της Γερμανικής Βουλής για οικονομία ή το ελληνικό δημόσιο να ρυθμίζει το κλιματιστικό στους 27 βαθμούς, είναι μια συμβολική κίνηση, αλλά σίγουρα δεν δίνει τη  λύση στο πρόβλημα της ενεργειακής ανεπάρκειας.

Επιδοτήσεις

Ούτε, βεβαίως, οι επιδοτήσεις καυσίμων και των λογαριασμών ρεύματος εμπρός στον κίνδυνο των κοινωνικών εξεγέρσεων, που εμμέσως «χορηγεί» την παραγωγή ρυπογόνου για το περιβάλλον ενέργειας.

Ακόμα και εάν αύριο σταματούσε ο πόλεμος στην Ουκρανία, είναι δεδομένο πως τίποτα δεν θα γυρνούσε τον χρόνο πίσω. Και πώς όλα αυτά που ζούμε θα εξακολουθούσαν να συμβαίνουν, καθώς όλοι εκείνοι που βγάζουν υπερκέρδη από τα ορυκτά καύσιμα θα εφευρίσκαν ακόμη μια δικαιολογία για να συνεχίσουν να πλουτίζουν.

Έχουμε πολλές φορές στηλιτεύσει από αυτήν εδώ τη στήλη τα μέτρα που (δεν) παίρνονται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, διαφωνώντας επί της αρχής. Δηλαδή στο ότι δεν κατανέμονται ισομερώς τα βάρη. Δεν μπορεί όλη αυτή η μετάβαση να επιβαρύνει την κοινωνία και ελάχιστα τους κολοσσούς της βιομηχανίας, που βασίζουν τις όποιες επενδύσεις τους σε κρατικές ενισχύσεις...

Είμαστε ξεκάθαρα υπέρ της πράσινης μετάβασης και κάθετα αντίθετοι σε εκείνες τις πολιτικές που δολίως στοχεύουν στον πλουτισμό, με την καταστροφή του περιβάλλοντος και του φυσικού κάλλους, βάζοντας μπροστά την κλιματική αλλαγή. Πιστεύουμε πως μόνον εάν αυτό αλλάξει θα αντιμετωπιστεί «εν τη γενέσει» η καταστροφή του περιβάλλοντος…