7/2/2019
Μα καλά, σε τι αποσκοπεί ένα αυτοκίνητο με lift back αμάξωμα, «στημένο» λες και πρόκειται να πάρει μέρος στο Pikes Peak και με γυρολόγιο σε πίστα που θα ζήλευαν πολλά και από τα σημερινά GTi; Θέλοντας και μη, είναι μια τροφή για σκέψη το i30 Fastback N, καθώς γεννήθηκε από μια εταιρεία που, όχι πολλές δεκαετίες πίσω, περιοριζόταν σε υπεραπλουστευμένα αυτοκίνητα, ενώ σήμερα μπορεί να μπει και σε πεδία όπως ο fun to drive χαρακτήρας, που ελάχιστοι κατασκευαστές μπορούν.
Θα μπορούσε να πει κάποιος πώς είναι αποτέλεσμα και των νέων αγοραστικών trends, με δεδομένο τις αλλαγές στις επιλογές ενός πιο ψαγμένου κοινού, εκείνου που ασφυκτιά από την έλλειψη της «συμμετοχικότητας» στην οδήγηση ως αποτέλεσμα της υπερέκθεσης των σύγχρονων αυτοκινήτων στις νέες τεχνολογίες, υπό του πλαισίου της αύξησης των επιδόσεων, της φιλικότητας στο περιβάλλον, της ασφάλειας και της άνεσης.
Είναι πάνω-κάτω και η απάντηση που έδωσε ο κ. Koster, εξηγώντας πώς «μπορεί το C-Segment, να έχει αλωθεί από τα παντός τύπου SUV και Crossover, ωστόσο υπάρχει ένα κοινό που επιστρέφει αναζητώντας από ένα αυτοκίνητο τη χαμένη χαρά της οδήγησης».
Μέσα από επεξηγήσεις και λεπτομερείς αναλύσεις για το τι ρόλο παίζει η έξτρα μπάρα θόλων στην πίσω ανάρτηση ή το διαφορετικό «ζύγισμα» του i30 Fastback N σε σχέση με το hatch, του ομολογουμένως επικοινωνιακού Γερμανού, παρατηρείς και την προσπάθειά του να υπερτονίσει το πόση δουλειά έχει γίνει και στο θέμα της μηχανολογίας, ώστε το αποτέλεσμα, αυτό που εισπράττει ο οδηγός δηλαδή, να μην είναι αποστειρωμένο.
 |  |
Είναι δεδομένο ότι η «αποστασιοποίηση» του οδηγού στα σύγχρονα αυτοκίνητα, οφείλεται στην επικράτηση των αυτόματων κιβωτίων, αλλά και σε οτιδήποτε ηλεκτρονικό εξάρτημα εξασφαλίζει την μεταφορά ακόμη και του τελευταίου ίχνους ροπής στον δρόμο χωρίς καμία απώλεια πρόσφυσης, ώστε ένας μέτριος οδηγός να φαντάζει… Ari Vatanen.
Δείτε τι συμβαίνει σήμερα στην αυτοκινητοβιομηχανία. Για παράδειγμα, αυτοκίνητα με οικογενειακό μανδύα έχουν απίστευτες επιδόσεις, όπως εν προκειμένω το i30 Fastback N που για το 0-100 km/h χρειάζεται μόλις 6,1 sec, επίδοση στα ΄80s είχαν super cars, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι η ισχύς του είναι εξωπραγματική…
Αξιοπρόσεκτη είναι και η νέα «κόντρα» που έχει ξεσπάσει μεταξύ των εταιρειών. Ποιός θα σπάσει τα 2 sec στο 0-100 km/h ή τα 400 km/h τελική!
Απίστευτα πράγματα συμβαίνουν σήμερα και όχι απαραίτητα από υπεραυτοκίνητα, αλλά και από εκείνα του… διπλανού γκαράζ. Παρατηρείστε και το πώς σήμερα επικοινωνούν οι κατασκευαστές τις επιδόσεις ενός sport car; Όχι με το πόσα δευτερόλεπτα κάνει το «0-100», αλλά με το χρόνο χρειάστηκε για να «γυρίσει» στο φημισμένο Νίρμπουργκρινγκ!
Όλα αλλάζουν στην αυτοκινητοβιομηχανία και καμιά φορά δεν είναι μόνο οι αγοραστικές τάσεις που υπαγορεύουν τις αλλαγές, αλλά και το πού θέλουν εκείνες να κατευθύνουν τις αλλαγές...
Πόσο δύσκολο είναι να συγκεραστούν τα όλα τα παραπάνω, να ικανοποιηθούν δηλαδή όλες οι «νόρμες» που η κάθε αγορά επιβάλλει και τα σύγχρονα θέλω των οδηγών, συμπεριλαμβανομένης και της αυξητικής τάσης στον fun-to-drive χαρακτήρα;
Πόσο δύσκολο είναι για έναν μηχανικό να καταφέρει να ξεπεράσει το θέμα του ανεφοδιασμού ενός ηλεκτρικού super sport αυτοκινήτου σε ένα track day, ώστε ο πελάτης του να γλυτώσει το τρολάρισμα του petrolhead όταν θα τον βλέπει να έχει μείνει από… μπαταρία στη μέση της πίστας επειδή «πίεσε» περισσότερο, ενώ θα χρειαστεί να περιμένει και κάποιες ώρες για να φορτίσει;
Πόσο δύσκολο είναι για έναν νέο οδηγό, που δεν θα έχει εκπαιδευθεί στο «συμπλέκτης-επιλογέας-γκάζι» να ανταπεξέλθει όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν;
Ακόμη, πόσο πιο δύσκολη είναι η μετάβαση από την «οδήγηση» στην «μετακίνηση» ή και το αντίστροφο;
Αναζητώντας τις απαντήσεις, και έχοντας κλείσει την συζήτηση με τον κ. Koster, όλο και πιο κοντά στο μυαλό μου έρχονταν ο «Αλχημιστής» του Paulo Koelho, όπου Βραζιλιάνος συγγραφέας προσπαθεί με γλαφυρό τρόπο να αναδείξει την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να κυνηγήσει το όνειρό του όσο ουτοπικό και εάν είναι, αναζητώντας μεθόδους κόντρα στους νόμους της Φυσικής…
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
