«Success Story» και άλλες ιστορίες…


Τα χρόνια της κρίσης μπορεί να άφησαν ανοικτές τις πληγές τους στη χώρα, δυστυχώς όμως δεν μας δίδαξαν το πώς θα αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος.

Από το καλοκαίρι ζούμε το θέατρο του παραλόγου με διθυραμβικές κυβερνητικές ανακοινώσεις του τύπου «βγήκαμε από τα μνημόνια» και «καθαρή έξοδος στις αγορές» έτσι απλά, χωρίς μέτρο και ουσία, μόνον για εσωτερική κατανάλωση…

Και μόλις τα παλιρροιακά κύματα από το τσουνάμι που προκαλεί ο ατύπως κηρυχθείς εμπορικός πόλεμος ανάμεσα σε Ανατολή, Δύση και Ευρώπη (Brexit) ακούμπησαν Ελλάδα, όλα κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.

Με ανοικτά μέτωπα το Μακεδονικό και τα κόκκινα δάνεια, όσο και να σπεκουλάρεις με το καυτό θέμα της μη περικοπής των συντάξεων ποντάροντας στην αβάντα των «δανειστών» ως… αντίδωρο στις δικές σου πλάτες, δεν παράγεις πολιτική παρά μόνον ανακυκλώνεις τις παθογένειες για τον επόμενο…

Και δυστυχώς για εμάς, αυτό είναι το κατά δήλωση «Success Story» της κυβέρνησης, που ως φιλοσοφία δεν αλλάζει με εκείνο της προηγούμενης στη βάση της «λαϊκής κατανάλωσης» μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Φύγει ή όχι, τελικά, αυτή η κυβέρνηση, η ουσία είναι ότι έχει σιδηροδέσμια την Ελλάδα με τα υψηλά πλεονάσματα που δεν θα προέρχονται από την ανάπτυξη αλλά από την φορολογική αφαίμαξη.

Η πρόσφατη κατάθεση του προϋπολογισμού μας στην Κομισιόν για το 2019 είναι αποκαλυπτική. Και μπορεί μεν οι «έξω» να έκλεισαν το μάτι για τη διάσωση των συντάξεων (;), το έκαναν όμως αφότου είδαν ότι η Ελλάδα προτίθεται να ισοσκελίσει το έλλειμα με την αύξηση των έμμεσων φόρων.

Ναι, η Ελλάδα θα κατέχει (ξανά) την 1η θέση στην έμμεση φορολογία για το 2019 σύμφωνα με τα προσχέδια που έχουν κατατεθεί από τα 19 κράτη-μέλη της ΕΕ φθάνοντας στο 17% του ΑΕΠ (17,3 το 2018)!

Ασφαλώς και δεν γίναμε Φινλανδία, όπου οι έμμεσοι φόροι (στο 13,8% του ΑΕΠ) υποστηρίζουν κατά βάση το κοινωνικό κράτος (π.χ. στη χώρα του Τόμι Μάκινεν το 1,9% των έμμεσων φόρων πηγαίνει για τη στήριξη των ανέργων, ενώ μόλις στο 0,5% στην Ελλάδα), αφού είναι ξεκάθαρο ότι όλο αυτό γίνεται για την τεχνητή αύξηση των πλεονασμάτων. Το Success Story που λέγαμε…

Πράγμα που σημαίνει ότι σε μια κατεστραμμένη οικονομία, σε ένα εξαντλημένο φορολογικά καταναλωτικό κοινό αντί να δοθεί μια ανάσα με τη μείωση της έμμεσης φορολόγησης (στην παραγωγή, στις εισαγωγές, στους ειδικούς φόρους, στον ΦΠΑ) επιλέγεται η ίδια στείρα πολιτική που στραγγαλίζει νοικοκυριά και επιχειρήσεις, μην επιτρέποντας την πραγματική οικονομία να τρέξει…

Και όσοι ξεγελάστηκαν την καλοκαιρινή περίοδο από την ανάσα που έδωσε στους βασικούς κλάδους της οικονομίας η αύξηση του Τουριστικού προϊόντος, προσγειώθηκαν στην πεζή ελληνική πραγματικότητα αμέσως μόλις… δρόσισε.

Αν η αγορά του αυτοκινήτου είναι -κατά κοινή ομολογία- ο καθρέπτης της οικονομίας, καθώς μεταξύ άλλων δείχνει και την τάση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, τότε μάλλον έχουμε βαλτώσει.

Έπειτα από την ανοδική τάση των της Άνοιξης και των καλοκαιρινών μηνών κυρίως λόγω της ζήτησης των εταιρειών ενοικιάσεων, είχαμε… μια διόρθωση λόγω και του WLTP που από ότι φαίνεται θα παραταθεί. Ναι, το πρόσημο είναι θετικό, ναι, η αγορά μπορεί να σπάσει το φράγμα των 100.000 μονάδων, κοιτάξτε όμως που είναι η Πορτογαλία με τα αντίστοιχα οικονομοτεχνικά μεγέθη. Πέρσι οι πωλήσεις ξεπέρασαν τις 222.000 μονάδες, ενώ ήδη μέχρι το Σεπτέμβρη έχουν καταγραφεί 182. 677 ταξινομήσεις. Οι αντίστοιχες επιδόσεις της Ελλάδας πενιχρές: μόλις 88.115 και 84.076 ταξινομήσεις.

Αν μάλιστα κάνουμε και μια πιο ποιοτική ανάλυση, θα δούμε πώς στα αυτοκίνητα με τιμές πώλησης άνω των €30.000 ευρώ, όπου οι έμμεσοι φόροι είναι υψηλοί, ναι, σε εκείνη την κατηγορία των αυτοκινήτων που μπορεί να φέρει και κερδοφορία στις εταιρείες αλλά και περισσότερα έσοδα στα κρατικά ταμεία, δεν κουνιέται φύλο…

Κοντολογίς, η υψηλή άμεση και έμμεση φορολόγηση σε μια οικονομία είναι η σίγουρη λύση εάν θέλεις να καταστρέψεις την ανάπτυξή της. Πόσω μάλλον όταν δεν παράγει απολύτως τίποτε…

Το παράδειγμα του BMW i8 Roadster (φωτό), του πιο καινοτόμου ίσως αυτοκινήτου που κυκλοφορεί στην Ελλάδα  είναι χαρακτηριστικό: Από τα €185.200 της λιανικής τιμής τα €52.155 είναι φόροι (ΦΠΑ και τέλος ταξινόμησης). Στα €155.000 η τιμή του στη Γερμανία… Πόσα πιστεύετε θα κυκλοφορήσουν με ελληνικές πινακίδες;

Και στα καύσιμα δεν είναι καλύτερη η κατάσταση. Πάνω από 70% οι φόροι επί των λιανικών τιμών, ενώ φέτος το πετρέλαιο θέρμανσης άνοιξε στα €1,15/lt, όσο πριν από 2-3 χρόνια ήταν το κίνησης! Αποτέλεσμα 40% συνολικά κάτω η αγορά καυσίμων και έξαρση παραβατικότητας!

Και κλείνουμε με τους φόρους στην ιδιοκτησία: τέλη κυκλοφορίας, φόρος πολυτελείας, τεκμήρια, κλπ. Πόσες πινακίδες ακόμη θα κατατεθούν και πόσες Βουλγάρικες θα δούμε ακόμη στους ελληνικούς δρόμους;