Γιαπωνέζος ή Ευρωπαίος; Ποιoς είναι ο λιγότερο "ζημιάρης";


Εννιά στα δέκα τηλέφωνα που απαντάμε ως δημοσιογράφοι για αγορά καινούργιου αυτοκινήτου, η ερώτηση είναι «βγάζει προβλήματα;». Αν στην άλλη πλευρά του ακουστικού βρίσκεται ο υπογράφων, μπορείτε πιο κάτω να διαβάσετε τι θα σας απαντήσει.

Να το ξεκαθαρίσω ευθύς εξ αρχής. Όσα θα αναφερθούν παρακάτω αφορούν τις προσωπικές μου και μόνο παρατηρήσεις, έχοντας συμπληρώσει πάνω από δυόμισι δεκαετίες σ' αυτή την δουλειά. Δεν πρόκειται για κάποια έρευνα δεκάδων χιλιάδων μοντέλων με στατιστικά μοντέλα και λογάριθμους. Αλλά για μία προσωπική διαδρομή μέσα από εκατοντάδες αυτοκίνητα και αμέτρητες δοκιμές-συζητήσεις-απορίες-τηλεφωνήματα που συνόδεψαν την επαγγελματική μου ζωή όλα αυτά τα χρόνια στην αγορά της Ελλάδας. Το ότι οι προσωπικές μου επιλογές συμπίπτουν εν πολλοίς και με τις μεγάλες έρευνες αξιοπιστίας, ιδίως στην Αμερική που είναι και πιο εμπεριστατωμένες, αυτό μπορεί να είναι τυχαίο. Ίσως όμως και όχι. 

Ποιά είναι λοιπόν τα αυτοκίνητα που δεν σπάνε δεν χαλάνε; Η πρώτη θέση ανήκει προφανώς στην Τoyota (και την Lexus όσο είχαμε μια πιο στενή σχέση ως αγορά και δημοσιογράφοι). Τα λόγια είναι περιττά, όλοι λίγο πολύ έχουμε μία ιστορία με μία Corolla ή ένα Starlet να διηγηθούμε, ακόμα και αυτοί που στην πορεία ξεστράτησαν και κοίταξαν Ευρωπαϊκά. Το πιο σημαντικό είναι ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν παγκόσμιο κατασκευαστή με τεράστια μεγέθη και νούμερα, που παραμένει όμως και σήμερα πρότυπο αξιοπιστίας και συνολικής ποιότητας. Και αυτό αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία. Ακόμα και η μετάβαση στα υβριδικά έγινε με τρόπο τόσο φυσικό και "αναίμακτο" (κλείσαμε δύο δεκαετίες), με έναν τρόπο που μόνο η Toyota θα μπορούσε να κάνει σε όλη την παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία. Όσο για την ποιότητά τους σήμερα; Δύσκολα θα νιώσεις αλλού τέτοια σιγουριά ότι αυτό που αγόρασες θα μείνει αναλλοίωτο και θα διατηρήσει την αξία του για πολλά πολλά χρόνια χρήσης. Και την υψηλότερη αξία μεταπώλησης.    

Η άλλη μάρκα που θα ξεχώριζα είναι η Subaru. Τα αυτοκίνητά της έχουν το χάρισμα όχι απλώς να μην χαλάνε, αλλά και να δείχνουν σαν καινούργια ακόμα και μετά από πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα. Θυμάμαι ένα Forester δεύτερης γενιάς, που είχε κάνει πάνω από 30.000 χιλιόμετρα δημοσιογραφικά, εκεί δηλαδή στην ζώνη του λυκόφωτος που κάθε άλλη εταιρία θα το είχε αποσύρει για ανταλλακτικά, όμως εκείνο το Scooby συνέχιζε απτόητο. Και με το προσεγμένο του σαλόνι που δεν άκουγες τρίξιμο από πουθενά, έμοιαζε σαν να μην είχε κάνει ούτε το ένα πέμπτο των χιλιομέτρων. Ακόμα και σήμερα αυτή η αίσθηση παραμένει. Το Forester που δοκιμάσαμε στο τρέχον τεύχος του Car and Driver είχε περάσει τα πάνδεινα στα χέρια δημοσιογράφων με 7.000 χλμ στο κοντέρ, και θα ορκιζόσουν ότι μόλις του έβαλαν πινακίδες. 

Η Mazda είναι εταιρία που συνδέθηκε και με την προσωπική μου ιστορία. Το πρώτο μπροστοκίνητο 323 που αγοράστηκε το 1983 ως  αυτοκίνητο της οικογένειας συμπλήρωσε αδιαμαρτύρητα 30 ολόκληρα χρόνια ζωής χωρίς ούτε ΜΙΑ μηχανική βλάβη, πουθενά σκουριά, και πάντα να αρπάζει βρέξει χιονίσει με τη μία. Θυμάμαι ακόμα τον πατέρα μου όταν του έλεγα ότι έχω το δικό μου αυτοκίνητο στο συνεργείο τον τρόπο που με κοιτούσε με ένα βλέμμα απορίας "Πάλι;", καθώς για τον ίδιο τα αυτοκίνητα -σύμφωνα πάντα με την Mazda- δεν παθαίνουν ζημιές. Στα χρόνια που πέρασαν χάσαμε λίγο την επαφή ως αγορά με την εταιρία, όμως και τώρα που ξανασμίγουμε, οι πρώτες ενδείξεις είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικές, ιδίως για την συνολική compact αίσθηση που νιώθεις εντός τους. Για τους Wankel δεν θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά, αλλά αυτό είναι ένα εντελώς άλλο κεφάλαιο.

Στην τέταρτη θέση της άτυπης κατάταξης πάλι Γιαπωνέζος. Honda και η σφραγίδα του made in Japan στα καλύτερά της. Τρελαμένα μοτέρ που σήκωναν τα πάντα ακόμα και αν τα ξέσκιζες στις μετατροπές, και αμαξώματα που χωρίς να το δείχνουν άντεχαν και αντέχουν πολύ περισσότερο από άλλα τάχαμου premium ονόματα. Είναι μοναδική η ικανότητα των Χονταίων να εστιάζουν σε θέματα ουσίας, να ψειρίζουν την παραμικρή λεπτομέρεια, να δίνουν λύσεις εκεί που για άλλους τα προβλήματα θα ήταν άλυτα (ή με φθηνότερα υλικά), να φτιάχνουν αυτοκίνητα που δεν σπάνε, δεν χαλάνε αλλά και που ικανοποιούν. 

Στην πέμπτη θέση οι Κορεάτες. Έρχονται με δύναμη και παντού κερδίζουν τα εύσημα. Θυμίζουν τους Γιαπωνέζους περασμένων δεκαετιών, έχοντας όμως κερδίσει "χρονιά" σε θέματα τεχνολογίας και μηχανολογικής εξέλιξης. Τέρατα αξιοπιστίας τα Accent, εξαιρετικά τα νέα τους SUV, εξελίσσονται διαρκώς και στα τελευταία τους μοντέλα αποκτούν την πατίνα της απτής αλλά και ουσιαστικής ποιότητας που τους έλειπε. Βγαίνουν παντού πρωτο-δεύτεροι στα μακροχρόνια τεστ αξιοπιστίας σε όλο τον κόσμο, και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, όπως προκύπτει και από την επαφή μαζί τους στις δοκιμές μας όλα αυτά τα χρόνια. 

Αυτή είναι η δική μου προσωπική λίστα ποιότητας και αξιοπιστίας, η οποία για κάποιους ίσως μοιάζει λίγο αυθαίρετη, καθώς δεν έχω στοιχεία να καταθέσω, πέρα από την εμπειρία και όσα έχω συναντήσει κάνοντας αυτή την δουλειά 25 χρόνια (και κάμποσα πριν ως φανατικός φίλος του αυτοκινήτου και τακτικός «αιμοδότης» όποιου συνεργείου μου έταζε 3-4 ψωράλογα παραπάνω). 

Και αν αναρωτιέστε που βρίσκονται οι Ευρωπαίοι; Πάρτε μας τηλέφωνο...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Toyota Corolla: Αυτή είναι η αληθινή ιστορία πίσω από το παγκόσμιο best seller