30/10/2019
Αν οι αρχαίοι μας πρόγονοι ξεμπέρδεψαν με το καθήκον τους στην Ιστορία και τον Πολιτισμό με τους Παρθενώνες και τα συναφή, για τον σύγχρονο Έλληνα, ο Παρθενώνας που του αναλογεί είναι η "Βιομηχανία Αυτοκινήτου". Η υπόθεση έχει αναχθεί σε γενετική σφραγίδα στο DNA του Έλληνα, που εκτός του ότι είναι φτιαγμένος μόνο για νίκες και αμέτρητα Νόμπελ ποίησης, είναι ταγμένος από Θεούς και ανθρώπους να κατασκευάσει και Αυτοκίνητο. Τι και αν έφαγε τα μούτρα του ουκ ολίγες φορές μέσα στον προηγούμενο αιώνα, τι και αν είχε όλες τις καλές προθέσεις και τα κατάλληλα συνδικάτα, δυστυχώς δυνάμεις υπερφυσικές και παγκόσμιες συνωμοσίες του στέρησαν αυτή την χαρά: να σταθεί ως ίσος προς ίσον απέναντι στους προγόνους του και να πει: "εσείς τους Παρθενώνες σας, εμείς τις κούρσες μας".
Η Μεγάλη Ιδέα που συνεγείρει γενιές και γενιές Ελλήνων επανήλθε χθες με τις δηλώσεις του εκτελούντος και χρέη Υπουργού Ανάπτυξης Αδώνιδος Γεωργιάδη (από κοινού με τον υφυπουργό... εξωστρέφειας), ο οποίος μέσα στην γενικότερη τηλεοπτική του αυταρέσκεια (για να το πούμε κομψά), δήλωσε μεταξύ τυρού και αχλαδιού και με την αύρα της 28ης Οκτωβρίου, ότι θα πάρουμε και εμείς σειρά στην ουρά των άλλων Βαλκάνιων για να έλθει η VW να φτιάξει το εργοστάσιό της στα μέρη μας, και όχι στην Τουρκία του κακού "Σουλτάνου". Τα πλήθη από κάτω για άλλη μια φορά ένιωσαν την ίδια εθνική ανάταση κάθε φορά που η ψωροκώσταινα φαντασιώνεται εργοστάσια και γραμμές παραγωγής αυτοκινήτων και εργατοπατέρων. Ο Έλληνας είναι ικανός για τα πάντα, αυτό το ρημαδοαυτοκίνητο δεν μπορεί να καταφέρει; Ιδού λοιπόν η ευκαιρία. Και 1,5 δισ. ευρώ επένδυση και το μεγάλο όνειρο πραγματοποιημένο.
Όμως ο ποιητής καλά τα είπε (και χωρίς το Νόμπελ, τι χρεία έχει ένας Καβάφης τα Νόμπελ;): "Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος για τα ωραία και μεγάλα έργα η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται". Και να έρχεσαι τελευταίος και περιφερόμενος ως χώρα τηλεοπτικού πρωϊνάδικου πίσω από τους Βαλκάνιους, γνωρίζοντας ότι για άλλη μια φορά δεν έχει καμία απολύτως τύχη. Η Σλοβακία έχει ήδη στήσει την δική της βιομηχανία, η Σερβία έχει πάρει πολύ σοβαρά το ευρωπαϊκό της όνειρο, η Βουλγαρία δίνει περί τα 200 εκατ. ανταλλάγματα για να τους φέρει στο έδαφός της. Η ανυπότακτη πλην τίμια Ελλάς δεν έχει τίποτα απολύτως να προσφέρει. Κανένα ελκυστικό επιχειρηματικό περιβάλλον, καμία εγγύηση ότι το ΠΑΜΕ και οι λοιποί συγγενείς δεν θα διεκδικήσουν την διοίκηση του εργοστασίου, κανένα απολύτως καταλυτικό πλεονέκτημα γεωγραφικό ή άλλο σε σύγκριση με τις άλλες υποσαχάριες χώρες της Ευρώπης.
Ο κύριος Γεωργιάδης γνωρίζει ότι όσα ξεστόμισε ήταν μία ακόμα από τις "χαριτωμένες" (για να το πούμε κομψά) τηλεοπτικές του υπερβολές, έτσι, χωρίς πρόγραμμα και καμία μελέτη, ώστε να γίνει η darling των social media για άλλη μια φορά (κάθε δημοσιότητα, καλή δημοσιότητα). Και η αλήθεια είναι μία και μόνη: Η Ελλάδα δεν πρόκειται να φτιάξει αυτοκίνητο. Δεν είναι ανάγκη να φτιάξει αυτοκίνητο. Για να το εμπεδώσουμε: Δεν χρειάζεται να φτιάξει αυτοκίνητο. Είχε τις ευκαιρίες της όμως δεν φυλάχτηκε από την βαριά λοίμωξη της μεταπολίτευσης και την "σοσιαλ-ελλαδική" αρπακτική μανία και αμετροέπεια.
Μπορούμε ως μεγαλόπνοο και δοξασμένο Έθνος να πορευτούμε και χωρίς την κατασκευή αυτοκινήτου. Το παράδειγμα του Ισραήλ είναι ίσως το καλύτερο το οποίο θα μπορούσαμε να αντιγράψουμε: χιλιάδες μικρές εταιρίες και start-ups που αυτή την στιγμή έχουν δημιουργήσει στην χώρα το πιο προηγμένο εργαστήριο έρευνας και εξέλιξης όλων των νέων ψηφιακών τεχνολογιών γύρω από το αυτοκίνητο. Μπορεί να μην είναι κάτι αντίστοιχο του Παρθενώνα, μπορεί να μην έχουμε την ντόπια ηδονή να βλέπουμε την Tesla και την VW να γονατίζουν μπροστά στο μεγαλείο και την δύναμη των απεργιών μας, όμως είναι ίσως "μια κάποια λύσις" για να μπούμε ξανά στην κανονικότητα του 21ου αιώνα.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
