Δοκιμάζουμε το πρωτοποριακό Honda e των 154 PS

Ομολογουμένως

…η οπτική αρτιότητα και ο χαρακτήρας του εξωτερικού αποτελεί μόλις το πρώτο ερέθισμα. Εάν βαστάς το κλειδί, πλησιάζοντας, το αυτοκίνητο σε αναγνωρίζει και ξεκλειδώνει, εκτείνοντας αυτόματα τις λαβές των μπροστινών θυρών, που μέχρι εκείνην τη στιγμή χάνονταν στην επιφάνεια της πόρτας.

Εάν πάλι προτιμάς να μην κουβαλάς περιττά πράγματα, το λογότυπο της τεχνολογίας NFC στην κεντρική κολόνα σού δίνει να καταλάβεις πως μπορείς απλώς να κατεβάσεις τη σχετική εφαρμογή στο κινητό σου και να το λειτουργείς ως ψηφιακό κλειδί, πέραν των άλλων δυνατοτήτων απομακρυσμένου ελέγχου.

Εντός, θα θέλαμε αρχικά να μιλήσουμε για την εξαιρετική δουλειά που έχουν κάνει οι Ιάπωνες στον σχεδιασμό και για τον αρμονικό συνδυασμό ξύλου με ύφασμα και με ποιοτικά πλαστικά. Ας μη γελιόμαστε, πάντως.  Ο… ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο δεν είναι άλλος από τη σειρά οθονών που καλύπτει από άκρη σε άκρη το ταμπλώ. Μία προσέγγιση που απαντάμε για πρώτη φορά - και μάλιστα όχι σε κάποιο μεγάλο αυτοκίνητο πολυτελείας, αλλά σε ένα μικρό όχημα πόλης.

Η πρώτη φορά εντός θα πάρει τον χρόνο της. Η όλη εμπειρία είναι πολύ πλούσια για να την προσπεράσει κάποιος έτσι κι ενισχύεται από το ότι τα μενού είναι πλήρως εξελληνισμένα. Μέχρι να έρθει η επόμενη έκπληξη. Η ώρα να συνειδητοποιήσει κανείς πως δεν χρειάζεται να βάλει μπροστά τον ηλεκτροκινητήρα για να ξεκινήσει. Αυτό αποτελεί ένα περιττό βήμα, οπότε απαλείφθηκε από την όλη διαδικασία. Άπαξ και περάσεις στο εσωτερικό, επιλέγεις απλώς το D από την κομψή κονσόλα του κιβωτίου και ξεκινάς.

Από χώρους, το νέο μοντέλο της Honda δεν θα εντυπωσιάσει. Είναι, όμως, τίμιο για τις διαστάσεις του, αφού μεταφέρει αξιοπρεπώς τέσσερις ενήλικες και 171 λίτρα αποσκευές. Εδώ, βέβαια, το ζητούμενο δεν έγκειται στη χωρητικότητα, αλλά στην ποιότητα της μετακίνησης. Και σε αυτόν τον τομέα, διαπρέπει.

Ανοίγοντας μία μικρή παρένθεση, η λογική επιβάλλει να κρίνουμε το κάθε αυτοκίνητο με βάση τα δεδομένα της κατηγορίας του. Μόνο που για το Honda e, αυτό δεν ισχύει, καθώς η ποιότητα της κύλισης που προσφέρει θυμίζει περισσότερο καλό supermini ή μικρομεσαίο, παρά αυτοκίνητο πόλης.

Η ασυνήθιστη επιλογή των τεσσάρων γονάτων MacPherson για τις αναρτήσεις, σε συνδυασμό με το νέο, άκαμπτο πάτωμα και με τα μαγικά των Ιαπώνων μηχανικών, έχουν δημιουργήσει ένα μοντέλο με premium αίσθηση στον δρόμο.

Καμία κακοτεχνία του οδοστρώματος δεν δείχνει αρκετή για να διαταράξει την ηρεμία στο εσωτερικό. Τα αναπαυτικά καθίσματα, η lounge προσέγγιση και τα ηχομονωτικά υλικά θα ενισχύσουν, με τη σειρά τους, αυτό το ευχάριστο συναίσθημα.

Τα χιλιόμετρα μαζεύονται εύκολα, χάρη στα 154 PS και στα 315 Nm ροπής του κινητήρα. Και αν δείχνει το σύνολο να ελαφραίνει, κάπως, στην Εθνική, αυτό δεν είναι απαραίτητα ανησυχητικό. Άλλωστε, το Honda e παραμένει ένα μοντέλο πόλης, για μικρές αποστάσεις και όχι για μεγάλα ταξίδια.

Ο οδηγός, προφανώς, έχει στη διάθεση του όλα τα σύγχρονα ηλεκτρονικά. Συστήματα που θα τον βοηθήσουν στο έργο του και θα ελέγξουν την παιχνιδιάρικη διάθεση της ουράς -λόγω της πίσω κίνησης- στις χαμηλές ταχύτητες.

Πέραν αυτών, μπορεί να επιλέξει μεταξύ δύο προγραμμάτων οδήγησης, Normal και sport, καθώς, επίσης, να ρυθμίσει ο ίδιος το ποσοστό της ανάκτησης ενέργειας, μέσω των paddles και του Single Pedal Control System.

Εάν πάλι δεν τα καταφέρνει με το παρκάρισμα, με ένα μόνο κουμπί, το Honda Parking Pilot θα βρει μόνο του θέση και θα πραγματοποιήσει τις σχετικές μανούβρες για να σταθμεύσει, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Στα πιο απλά πράγματα, επιπλέον πόντους κερδίζουν στα μάτια μας οι εύχρηστες θήκες για μικροαντικείμενα, οι δυνατότητες διασύνδεσης με smartphones και η προσεγμένη εργονομία.

Η χρήση φυσικών διακοπτών για τις βασικές λειτουργίες, παρ’ όλη την υψηλή τεχνολογική ολοκλήρωση, είναι αυτό που θα αποκαλούσαμε μία ώριμη σχεδίαση.

Μα καλά, δεν υπάρχουν καθόλου αρνητικά σε αυτό το μοντέλο; Δυστυχώς, υπάρχουν. Δύο μεν, αλλά σημαντικά. Το πρώτο έχει να κάνει με τους καθρέφτες και ειδικά με τον κεντρικό. Το περιορισμένο εύρος πεδίου του, σε συνδυασμό με την glossy επιφάνεια και με τη λάθος εστιακή απόσταση, απαιτεί χρόνο για να καταλάβεις τι βλέπεις. Ειδικά σε φωτεινές συνθήκες.

Το δεύτερο, πάλι, αφορά στον συσσωρευτή. Οι άνθρωποι της Honda, παρότι νέοι στο αντικείμενο, φρόντισαν να μην κάνουν εκπτώσεις. Ψώνισαν από το επάνω ράφι, έναν συσσωρευτή της Panasonic. Μη θέλοντας, ωστόσο, να υπερβούν κατά πολύ τον 1,5 τόνο σε συνολικό βάρος, περιορίστηκαν στη χωρητικότητα των 35,5 kWh, που είναι οριακή για να νιώθει ο οδηγός ασφαλής.

Η αυτονομία που ανακοινώνουν αγγίζει τα 210 km, στην πράξη, όμως, τους χειμερινούς μήνες, οπότε  δεν γίνεται να μην ανάψει κανείς το καλοριφέρ, δύσκολα θα διανύσει πάνω από 150-160 km. Η όλη κατάσταση σώζεται κάπως από τη δυνατότητα γρήγορης φόρτισης.

Με έναν απλό ταχυφορτιστή 6,6 kW στο σπίτι, ο συσσωρευτής γεμίζει σε 4,1 ώρες, ενώ σε έναν μεγαλύτερο DC, στον δρόμο, απαιτείται μόλις μισή ώρα για να φτάσει το 80%. Και για δώσουμε και μία μικρή νότα τού πόσο οι μηχανικοί της φίρμας μελέτησαν τα πάντα, έχουν σχεδιάσει έτσι το καλώδιο, ώστε να μην ακουμπά το αυτοκίνητο και να προστατεύεται έτσι η βαφή κατά τη φόρτιση…

Στο τέλος της μέρας, αυτό που μένει από το Honda e είναι μία ξεκάθαρα θετική εμπειρία. Με το κόστος της καλής έκδοσης της δοκιμής («Advance», 154 PS) να κυμαίνεται στα 38.740 ευρώ (χωρίς την επιδότηση του προγράμματος «Κινούμαι Ηλεκτρικά») κανείς δεν θα το χαρακτηρίσει οικονομικό.

Αυτό, όμως, περνάει σε δεύτερη μοίρα. Άλλωστε, ποτέ δεν ισχυρίστηκε το Honda e ότι απευθύνεται στους πολλούς. Ο στόχος είναι οι λίγοι. Αυτοί που έχουν την οικονομική επιφάνεια και ταυτόχρονα την αισθητική για να εκτιμήσουν ένα τέτοιο κόσμημα. Ένα τόσο εξελιγμένο και καλοστημένο αυτοκίνητο πόλης, ώστε δεν υπάρχει τίποτα να μπορεί έστω να το πλησιάσει και να το κοιτάξει στα μάτια.