Αγγίζοντας το όριο με Bugatti Chiron Sport και Dassault Rafale Marine!


Ο οδηγός και ο πιλότος κοιτάζουν μπροστά, απόλυτα συγκεντρωμένοι. Περιμένουν το σήμα εκκίνησης. Η γαλλική σημαία, πέφτει και στιγμές μόνον αργότερα, η άσφαλτος αρχίζει να δονείται. Εκκινούν, ο ένας δίπλα στον άλλον. Ο οδηγός και ο πιλότος κοιτάζουν τον ορίζοντα και το σανιδώνουν. Με ελαστικά σε φρέσκια άσφαλτο, δύο κινητήρες ανάβουν τους μετακαυστήρες τους και φωτίζουν τον μαύρο διάδρομο. Οι δύο μηχανές με κοινή κληρονομιά βρυχώνται και εξαφανίζονται σε λίγα δευτερόλεπτα.

  • ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΦΩΤ.: BUGATTI
  • 19/1/2022

Αυτή είναι η απαρχή ενός μοναδικού, επικού αγώνα στο Landivisiau της βορειοδυτικής Γαλλίας: Η Bugatti Chiron Sport δίπλα στο Dassault Rafale Marine.1.500 PS απέναντι σε 58.550 Νewtons ώσης (5.727 PS), ένα supercar απέναντι σε ένα μαχητικό του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού. Δύο υπέρτατες μηχανές υψηλής τεχνολογίας από τη Γαλλία βρίσκονται στην κορυφή των τομέων τους και υπερασπίζονται την πρόοδο που σημειώθηκε μετά από δεκαετίες εξέλιξης στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας και της αεροδιαστημικής. Δύο επαγγελματίες βρίσκονται στα cockpit - ο επίσημος οδηγός της Bugatti Pierre-Henri Raphanel στη Chiron Sport και ο Πλοίαρχος Etienne στο Rafale Marine. Αυτοί και οι ομάδες τους ετοιμάζονται για αυτή την ημέρα εδώ και εβδομάδες και η ένταση είναι τεράστια για όλους τους εμπλεκόμενους.

Ορίζοντας το απίστευτο σκηνικό

Με την εξαιρετική της απόδοση και την απίστευτη τελική της ταχύτητα, η Bugatti Chiron Sport είναι απαράμιλλη στον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Ακόμα μία φορά στο παρελθόν, μια Bugatti έχει κοντραριστεί με ένα μαχητικό. Μια Veyron 16.4 κέρδισε ένα Eurofighter Typhoon σε έναν αγώνα drag το 2007. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, μία Bugatti Chiron Sport και ένα Dassault Rafale σε έκδοση Marine θα αναμετρηθούν σε τομείς, όπως η επιτάχυνση, η ροπή και η συμπεριφορά κατά το φρενάρισμα. Πρόκειται για μια περίπλοκη διαδικασία που περιλαμβάνει τον σχεδιασμό ακόμα και της πιο μικρής λεπτομέρειας. Ακόμα και μια μικρή πτήση ενός μαχητικού απαιτεί εκτεταμένη προετοιμασία. «Η ακρίβεια και η προετοιμασία είναι το παν. Όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα σε ένα Rafale Marine και κάθε κίνηση που κάνεις πρέπει να είναι σωστή. Το ίδιο ισχύει και για τη Chiron Sport σε υψηλές ταχύτητες», εξηγεί ο Etienne. «Σε υψηλές ταχύτητες, όλα πρέπει να πάνε τέλεια, τόσο στη Chiron Sport, όσο και στο Rafale Marine. Επειδή ο διάδρομος δεν είναι ούτε τόσο μακρύς, αλλά ούτε και αρκετά ευρύς και για τους δυο μας. Αυτή η σύγκριση θα είναι μια πρόκληση για όλους», προσθέτει ο Pierre-Henri Raphanel.

H Bugatti Chiron Sport Edition «Les Légendes du Ciel»

Hταν απολύτως λογικό για την Bugatti να παρουσιάσει τη Chiron Sport «Les Légendes du Ciel» («Θρύλοι των Αιθέρων») στο τέλος του περασμένου έτους, και περιορίστηκε σε μόλις 20 μονάδες. Ήταν ο τρόπος της γαλλικής μάρκας να τιμήσει τη συντοπίτισσα αεροπορία και τους πρώην οδηγούς της Bugatti της Χρυσής Εποχής που, επίσης, πιλοτάριζαν αεροπλάνα. Από τη στιγμή που παρουσιάστηκε, η Chiron Sport «Les Légendes du Ciel» δημιούργησε έναν ισχυρό δεσμό μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος της φίρμας. Η περιορισμένη έκδοση διαθέτει αναφορές από αεροσκάφη, όπως το ματ γκρι χρώμα Gris Serpent και το μπλε, λευκό και κόκκινο Tricolor, το οποίο στολίζει το μπροστινό μέρος των sideskirts που κατασκευάζονται από άβαφο ανθρακόνημα.

Οι ραβδώσεις της μάσκας του ψυγείου είναι κατασκευασμένες από αλουμίνιο κομμένο με laser και θυμίζουν αεροπλάνα σε σχηματισμό flyby. Ένα μαρσπιέ από βουρτσισμένο αλουμίνιο με την επιγραφή «Les Légendes du Ciel» τονίζει την έκδοση. Το εσωτερικό είναι επενδυμένο με δέρμα σε απόχρωση Gaucho που θυμίζει το φυσικό δέρμα το οποίο χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν σε αεροπλάνα. Αυτό το φυσικό υλικό έρχεται σε αντίθεση με διακοσμητικά αλουμινίου και ένθετο αλουμινίου με το λογότυπο «Les Légendes du Ciel», το οποίο, επίσης, εμφανίζεται στα προσκέφαλα. Στα πάνελ των θυρών, υπάρχει ένα σκίτσο αγωνιστικής σκηνής μεταξύ του αεροπλάνου Nieuport 17 και μιας Bugatti Type 13 που αντιπροσωπεύει τους ιστορικούς συνδέσμους τους οποίους εκφράζει το σπορ αυτοκίνητο περιορισμένης έκδοσης. Η ισχύς παρέχεται από τον κινητήρα W16 8 λίτρων με ισχύ 1.500 PS και ροπή 1.600 Nm.

Ένα κιβώτιο διπλού συμπλέκτη επτά ταχυτήτων μεταφέρει την ισχύ και στους τέσσερις τροχούς. Η έκδοση, που περιορίζεται σε 20 μονάδες, πωλείται στα 2,88 εκατομμύρια ευρώ προ φόρων. Πίσω από το τιμόνι βρίσκεται ένας άνθρωπος με ταχύτητα και ακρίβεια στο πιλοτήριο: ο Pierre-Henri Raphanel. «Μπορεί να οδηγούμε σε ευθεία σε έναν διάδρομο, αλλά το να ξεκινάς παράλληλα με ένα τζετ απαιτεί μεγάλη προσοχή και προσήλωση, ειδικά σε υψηλές ταχύτητες», εξηγεί ο Raphanel. Με τη Chiron Sport, είναι ο συνδυασμός της φαινομενικά ατελείωτης ισχύος και ροπής που προσφέρει αυτή την απίστευτη ώθηση. Μόλις πέσει η σημαία, η Bugatti επιταχύνει αδιάκοπα μέχρι το τέλος του διαδρόμου του αεροδρομίου.

Dassault Rafale Marine

Δίπλα στη Chiron Sport βρίσκεται το Rafale Marine, το καμάρι της γαλλικής ναυτικής Πολεμικής Αεροπορίας. Αφού η Γαλλία εγκατέλειψε το πρόγραμμα Eurofighter, η γαλλική εταιρεία Dassault ανέπτυξε το δικό της αεροσκάφος, ένα μαχητικό που ήταν ασυμβίβαστα προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις του Γαλλικού Στρατού, συμπεριλαμβανόμενης της ικανότητας να απογειώνεται από πολύ μικρούς, σε μήκος, διαδρόμους. Αυτό είναι εφικτό χάρη στη δελταπτέρυγη κατασκευή με πτερύγια canard εμπρός. Είναι ένα ελαφρύ, ευέλικτο, μαχητικό πολλαπλών ρόλων με δύο κινητήρες που μπορεί να επιχειρεί τόσο από χερσαία αεροδρόμια, όσο και από αεροπλανοφόρα όπως το Charles de Gaulle και υπηρετεί στις γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις από το 2000. Έχει βάρος 10,3 τόνους, μέγιστο βάρος 24,5 τόνους και με μήκος 15,5 μέτρα και άνοιγμα φτερών 10,86 μέτρα, το Rafale Marine - σε διαμόρφωση μονοθέσιου για το Ναυτικό - μπορεί να επιτύχει τελική ταχύτητα μεγαλύτερη από 1,6 Mach ή περίπου 1.975 km/h. Έχουν παραχθεί περίπου 200 αεροσκάφη Rafale μέχρι σήμερα, 46 από τα οποία είναι Rafale Marine.

Bugatti και Rafale: πολύ περισσότερο όμοια από όσο νομίζουμε

Αυτά τα δύο γαλλικά σύμβολα έχουν πολλά κοινά. Ο Ettore Bugatti ίδρυσε την εταιρεία του στο Molsheim της Γαλλίας το 1909 και ο Γαλλικός Στρατός στρατολόγησε αεροπόρους στο Ναυτικό τον επόμενο χρόνο. Το Rafale αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από το στρατό το 2001, έτος κατά το οποίο η Bugatti παρουσίασε τη Veyron 16.4. Ο στόλος στη βάση Landivisiau αποτελείται αποκλειστικά από το Rafale Marine από το 2016, έτος κατά την οποία η Bugatti παρουσίασε τη Chiron. Τα δύο κορυφαία μοντέλα έχουν κοινό παρονομαστή όσον αφορά στην τεχνολογία και στα υλικά. «Η Chiron Sport και το Rafale Marine έχουν περισσότερα κοινά από ό,τι διαφορές. Είναι και τα δύο προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, κατασκευάζονται με πάθος και ακρίβεια, είναι όμορφα και απίστευτα ισχυρά και γρήγορα, μπορούν να ελιχθούν και να φρενάρουν ακριβώς όπως κανένα άλλο», λέει ο Etienne.

Τα φρένα του Rafale αναπτύχθηκαν από την Messier-Bugatti, μια εταιρεία της Bugatti Automobiles στο Molsheim. Το μπλοκ φρένων με διάμετρο 33,8 εκατοστά ζυγίζει περίπου 27 κιλά. Δέκα έμβολα ασκούν πίεση 175 bar στους δίσκους φρένων. Ένα σύστημα αντιολίσθησης, που αναπτύχθηκε ειδικά για αεροσκάφη, διατηρεί το τζετ υπό έλεγχο, ακόμα και κατά τη διάρκεια δύσκολων προσγειώσεων. Μια ειδική θερμική ασπίδα στα φρένα προστατεύει τις ζάντες αλουμινίου των 36 κιλών και τα ελαστικά Michelin 790x275-15 από την υπερθέρμανση. Τα ελαστικά τής Chiron Sport είναι λίγο μικρότερα, αλλά όχι λιγότερο εντυπωσιακά, με διαστάσεις 285/30 R20 ZR μπροστά και 355/25 R21 ZR πίσω. Στη Chiron Sport, τα δισκόφρενα με διάμετρο 420 mm μπροστά και 400 mm πίσω εξασφαλίζουν ασφαλή πέδηση. Οκτώ έμβολα μπροστά και έξι έμβολα ανά δαγκάνα στο πίσω μέρος αγκαλιάζουν τους δίσκους. Για να αντισταθμίσει την υπερβολική ζέστη κατά την προσγείωση, τα ελαστικά του μαχητικού γεμίζουν με άζωτο, καθώς πρέπει να αντέχουν σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από –30 έως 199 βαθμούς Κελσίου. Η πίεση των 16 bar είναι επαρκής για προσγειώσεις στο έδαφος, αλλά αυξάνεται σε 27 bar για επιχειρήσεις από αεροπλανοφόρα. Στη Chiron Sport, η πίεση των ελαστικών αυξάνεται από 2,8 σε 3,0 bar για τη λειτουργία υψηλής ταχύτητας. Περίπου το 70% του κελύφους του αεροσκάφους αποτελείται από σύνθετα υλικά άνθρακα και Kevlar, πράγμα που σημαίνει ότι το βάρος μειώνεται κατά περίπου 30 τοις εκατό σε σύγκριση με το αλουμίνιο. Το αλουμίνιο χρησιμοποιείται στη δομή του αεροσκάφους, μαζί με τιτάνιο.

Η Bugatti, από την άλλη, έχει μια μακρά παράδοση στις ελαφριές κατασκευές. Πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή αεροσκαφών παρουσιάζονται, επίσης, στα πιο πρόσφατα σπορ αυτοκίνητα. Για παράδειγμα, χάλυβας υψηλής αντοχής όπως αυτός που χρησιμοποιείται σε αεροσκάφη χρησιμοποιούνται για τα ψαλίδια της Chiron. Τα μπουλόνια με σπείρωμα υψηλής αντοχής από τιτάνιο χρησιμοποιούνται για τη σύνδεση της καμπίνας της Chiron με το σύστημα κίνησης. Τα έμβολα από τις δαγκάνες των φρένων είναι, επίσης, κατασκευασμένα από αυτό το υλικό. Το σύστημα εξάτμισης με όγκο 68 λίτρων είναι, ομοίως, κατασκευασμένο από τιτάνιο, ενώ το κάλυμμα εξάτμισης είναι κατασκευασμένο από κράματα με βάση το νικέλιο, ανθεκτικό σε υψηλή θερμοκρασία (Inconel). Η Bugatti εμπιστεύεται το αλουμίνιο υψηλής αντοχής για τις δαγκάνες φρένων, καθώς και για ολόκληρο το μπροστινό μέρος και τον μηχανισμό της πίσω πτέρυγας. Η εξαιρετική σταθερότητα σε συνδυασμό με το χαμηλό βάρος επιτυγχάνεται χάρη στα κεντρικά και πίσω δομικά στοιχεία και σε ολόκληρο το αμάξωμα κατασκευασμένο από ανθρακόνημα. Ακόμα και οι βραχίονες του υαλοκαθαριστήρα είναι κατασκευασμένοι από αυτό το ελαφρύ υλικό. Εκτός από τα υλικά που χρησιμοποιεί, η Bugatti υιοθετεί τεχνικές της αεροπλοΐας με το προσαρμοζόμενο πλαίσιο της. Η Chiron είναι το πρώτο αυτοκίνητο που διαθέτει ένα πλήρως υδραυλικά προσαρμόσιμο πλαίσιο, όπως και το σύστημα προσγείωσης του Rafale. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο μηχανισμός προσγείωσης του Rafale Marine αναδιπλώνεται υδραυλικά, ενώ το πλαίσιο της Bugatti προσαρμόζεται με βάση διάφορα προγράμματα οδήγησης. Στο πρόγραμμα Top Speed, για παράδειγμα, η Chiron Sport χαμηλώνει 3,5 εκατοστά μπροστά και 3,1 εκατοστά πίσω σε σύγκριση με το πρόγραμμα EB.

Η Bugatti εμπνέεται από την αεροπορία με την ανάπτυξη της αεροδυναμικής του σπορ αυτοκινήτου. Ενώ ένα αεροσκάφος χρησιμοποιεί το σχήμα των φτερών του για να δημιουργήσει άντωση, μια διαφορετική πτέρυγα στο αυτοκίνητο δημιουργεί αρνητική άντωση για καλή οδική συμπεριφορά, χρησιμοποιώντας την ίδια αρχή για να επιτύχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Για τη Chiron Sport, για να μπορεί να φρενάρει με ασφάλεια ακόμα και από την τελική του ταχύτητα των 420 km/h, όπως και σε ένα τζετ, η πίσω πτέρυγα ανυψώνεται σε μία γωνία 3 έως 49 μοιρών στη λειτουργία Top Speed ??για να χρησιμεύσει ως αερόφρενο. Η Bugatti ελέγχει αυτή την ενεργή αεροδυναμική στο πίσω και στο μπροστινό μέρος με συνολικά 18 υδραυλικούς κυλίνδρους. Υπάρχουν ακόμα και ομοιότητες στη Chiron Sport και στο Rafale όσον αφορά στο interface ανθρώπου-μηχανής και στη λειτουργία του. Κατά τη διάρκεια μιας πτήσης, ο χειριστής του Rafale ελέγχει την πλειονότητα των συστημάτων ελέγχου μέσω ενός joystick. Αυτή η αρχή «hands on handle» καθίσταται δυνατή με 24 κουμπιά στο γκάζι και στην επέκτασή του, καθώς και 13 στον συμπλέκτη. Στη Chiron Sport, η πλειονότητα των λειτουργιών ελέγχεται μέσω του τιμονιού πολλαπλών λειτουργιών, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ο οδηγός να βγάλει τα χέρια του από το τιμόνι. Το Rafale Marine είναι εξοπλισμένο με πέντε οθόνες, ενώ η Chiron έχει δύο στο πιλοτήριο και τέσσερις στα χειριστήρια κλιματισμού.

Η συνάντηση μεταξύ του Chiron Sport και του Rafale Marine

Επιστρέφοντας στην κόντρα: Η Bugatti Chiron Sport παίρνει το προβάδισμα αμέσως μετά την εκκίνηση. Το supercar επιταχύνει από 0 έως 100 km/h σε 2,4 sec και σε 200 km h σε 6,1 sec. Χρειάζονται 13,1 sec για να φτάσει σε ταχύτητα 300 km/h και 32,6 sec για να επιταχυνθεί στα 400 km/h, μια ταχύτητα με την οποία ο Etienne και το Rafale Marine είναι έτοιμοι για απογείωση. Το αεροσκάφος πιάνει τα 165 km/h μετά από 150 μέτρα και τα 210 km/h μετά από 250 μέτρα, ενώ απογειώνεται μετά από 450 μέτρα, με ταχύτητα 260 km/h. «Απομακρύνθηκα από το Rafale στις πρώτες εκατοντάδες μέτρα, αλλά ύστερα από μερικές ακόμα εκατοντάδες μέτρα ήταν περίπου 20 μέτρα πάνω από εμένα, στον αέρα αλλά στον ίδιο νοητό άξονα. Ένα απίστευτο και φανταστικό θέαμα», λέει αργότερα ο Pierre-Henri Raphanel. Για να είναι ασφαλής, ο οδηγός της Bugatti ξεκίνησε τη διαδικασία φρεναρίσματος μετά από περίπου 1,5 χιλιόμετρα με ταχύτητα πάνω από 350 km/h - μέχρι τότε το Rafale έχει εξαφανιστεί στον ορίζοντα. Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ των δύο συστημάτων, καθώς εξετάζουμε την επιτάχυνση τους. Η αίσθηση στο Rafale Marine είναι η ίδια με αυτήν της Chiron Sport. Είναι μια αίσθηση φαινομενικά ατελείωτης ώθησης, αφθονίας δύναμης. «Η Chiron Sport έχει απίστευτη δύναμη επιτάχυνσης, που μοιάζει πολύ με αυτήν του Rafale. Αυτό που νιώθεις στην Bugatti είναι αυτό που νιώθεις σε ένα τζετ, ακόμα και όταν φρενάρεις», εξηγεί ο Etienne.

Όπως και στο Top Gun, το Rafale Marine πετά για λίγο πάνω από τον διάδρομο και δίπλα στη Chiron Sport - μια καταπληκτική εικόνα. «Αλλά η πραγματικότητα με το Rafale Marine και τη Chiron Sport είναι ακόμα καλύτερη», λέει ο Etienne. Η Chiron Sport προσφέρει, επίσης, κορυφαία απόδοση κατά τις ρεπρίζ: Χρειάζεται από 50 έως 150 km/h 3,2 sec, από 80 έως 120 km/h μόλις 1,8 sec και από 100 έως 200 km/h 4,3 sec. Για να είναι σε θέση να επιβραδύνουν σταθερά σε υψηλές ταχύτητες, τόσο η Chiron όσο και το Rafale χρησιμοποιούν ειδικά φρένα. Η Bugatti χρειάζεται 491 μέτρα για να σταματήσει από 400 km/h και 247 μέτρα από ταχύτητα 300 km/h. Διανύει 114 μέτρα όταν επιβραδύνεται από 200 km/h σε πλήρη στάση και 31,4 μέτρα για να πέσει από 100 σε 0 km/h. Λόγω μικρού μήκους του διαδρόμου και των κανονισμών ασφαλείας, η Chiron Sport φρέναρε μόλις από τα 210 km/h και το Rafale Marine από τα 250 km/h. Για να πετύχει την απόδοση πέδησης της Chiron Sport, το Rafale Marine πλησιάζει τον διάδρομο με ταχύτητα περίπου 280 km/h (150 kt), έρχεται σε επαφή με το έδαφος και πιάνει τον μηχανισμό συγκράτησης με το πίσω άγκιστρο στο πίσω μέρος του, ακριβώς όπως στο αεροπλανοφόρο. Ο Etienne πιέζεται επάνω στη ζώνη ασφαλείας του και το Rafale σταματά σε απόσταση 150 μέτρων. «Είναι μια πολύ ακραία αίσθηση, σαν να πέφτεις σε έναν τοίχο ή έχοντας μια ελεγχόμενη πτώση», λέει, περιγράφοντας τη διαδικασία. Η Chiron Sport, εν τω μεταξύ, φρενάρει δυνατά, αλλά πιο απαλά. «Με το αερόφρενο στο πίσω μέρος, η Bugatti παραμένει απίστευτα σταθερή, ακόμα και κατά τη διάρκεια απότομων ελιγμών πέδησης κάτω από υψηλές ταχύτητες», εξηγεί ο Pierre-Henri Raphanel. Επομένως, η σύγκριση των δύο κορυφαίων δημιουργημάτων της Γαλλίας κατέληξε σε ισοπαλία. Μοιράζονται μεταξύ τους περισσότερα κοινά από αυτά που τα κάνουν να ξεχωρίζουν - όσον αφορά στην τεχνολογία και στη συμπεριφορά οδήγησης / πτήσης αλλά και συναισθηματικά. «Το να εκκινείς έχοντας δίπλα σου ένα Rafale Marine ήταν μια απίστευτη εμπειρία», εξηγεί ο Pierre-HenriRaphanel. Στο οποίο προσθέτει ο Etienne: «Η Chiron Sport είναι το ιδανικό αυτοκίνητο για πιλότους του ναυτικού».

Η αεροναυτική ιστορία της Bugatti

Albert Divo
Albert Divo
Robert Benoist
Robert Benoist
Bartolomeo  Meo  Costantini
Bartolomeo "Meo" Costantini
Roland Garros
Roland Garros

Η Bugatti διατηρεί στενούς δεσμούς με τον κόσμο της αεροπορίας για περισσότερα από 110 χρόνια. Πολλοί από τους επιτυχημένους οδηγούς αγώνων της Bugatti, όπως ο Albert Divo, ο Robert Benoist και ο Bartolomeo "Meo" Costantini, πέταξαν για τη γαλλική Πολεμική Αεροπορία στις αρχές του περασμένου αιώνα. Ο θρυλικός Γάλλος αεροπόρος, Roland Garros δεν έδωσε μόνο το όνομά του στο διάσημο τουρνουά τένις. Είχε μια Bugatti Type 18 για να είναι τόσο γρήγορος στο έδαφος, όσο ήταν και στον αέρα. Ο ιδρυτής της εταιρείας, Ettore Bugatti, θαύμασε το θάρρος και την τεχνική κατάρτιση των οδηγών του. Οι οδηγοί αγωνιστικών αυτοκινήτων επωφελήθηκαν από την εμπειρία τους στο πιλοτήριο των αεροσκαφών και τις εφήρμοσαν στον δρόμο. Γοητευμένοι από τα ευέλικτα, ελαφριά και γρήγορα αυτοκίνητα της Bugatti,, έβλεπαν σε αυτά κάτι από τα αεροσκάφη τους. Γύρω στο 1915, ο Ettore Bugatti ανέπτυξε ο ίδιος κινητήρες αεροπλάνων και από το 1937 ο ιδρυτής της εταιρείας εργάστηκε για την ανάπτυξη ενός πλήρους αεροσκάφους που θα έσπαζε τα ρεκόρ ταχύτητας. Το project έπρεπε τότε να διακοπεί λόγω της έναρξης του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.

Γάλλοι ναυτικοί αεροπόροι

ο Γάλλος πιλότος, Paul Teste
ο Γάλλος πιλότος, Paul Teste

Όπως η Bugatti, η γαλλική Ναυτική Αεροπορία έχει μακρά ιστορία. Τα πρώτα υδροπλάνα εξελίχθηκαν περίπου το 1910 και, εννέα χρόνια αργότερα, ο Γάλλος πιλότος, Paul Teste, ανέπτυξε ένα τροχοφόρο αεροπλάνο που θα μπορούσε να απονηωθεί από τα πλοία. Απονηώθηκε από το κατάστρωμα του αβιζό Bapaume για πρώτη φορά το 1919 και η πρώτη προσνήωση σε ένα πλοίο με μετατροπές πραγματοποιήθηκε έναν χρόνο αργότερα. Με την αναπτυχθείσα τεχνική προσνήωσης, τα σχοινιά και οι γάντζοι αγκύρωσης σταματούν ένα αεροσκάφος σε απόσταση 30 μέτρων. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται για να πιάσει αεροσκάφη σε αεροπλανοφόρα μέχρι σήμερα, όπως στο Charles de Gaulle, τη ναυαρχίδα του Γαλλικού Ναυτικού.

Pierre-Henri Raphanel

Ο οδηγός της Bugattiσυμμετείχε στις 24 ώρες του LeMans 14 φορές μεταξύ 1986 και 2000, τερματίζοντας δεύτερος, ενώ έχει κερδίσει την κατηγορία GT, το γαλλικό πρωτάθλημα Formula 3 το 1985 και, τέσσερα χρόνια αργότερα, προκρίθηκε στο Grand Prix της Formula 1 του Μονακό. Ο οδηγός αγώνων βοηθά την Bugatti με την εμπειρία του για περισσότερα από 10 χρόνια, και το 2010 έσπασε το ρεκόρ ταχύτητας για street-legal σπορ αυτοκίνητα με την Bugatti Veyron 16.4 Super Sport (431.072 km/h). Από τότε δοκιμάζει τα supercars από το Molsheim σε δρόμους και σε πίστες και ενίοτε μαζί με πελάτες. Αλλά αυτή η συνάντηση μεταξύ του Dassault Rafale Marine και της Chiron Sport είναι, επίσης, μια πρωτιά γι’ αυτόν.

Πλοίαρχος Etienne

«Το Rafale Marine είναι εύκολο, πολύ ευέλικτο και πολύ γρήγορο και, επίσης, φαίνεται κομψό. Είναι ένα υπέροχο αεροσκάφος, αλλά απαιτεί πλήρη συγκέντρωση για κάθε ελιγμό», εξηγεί ο Etienne. Το γνωρίζει αυτό πολύ καλά, αφού έχει 20 χρόνια πτητική προϋπηρεσία και επί του παρόντος υπηρετεί ως επικεφαλής επιχειρήσεων στη βάση d'aéronautique navale στο Landivisiau. Το 2006, κέρδισε την πιστοποίηση πιλότου μαχητικού και πέρασε επιτυχώς την αξιολόγηση προσνήωσης στο αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle. Πέταξε το Rafale Marine για πέντε χρόνια και έχει πάνω από 2.000 ώρες πτήσης με αεροσκάφη, καθώς και περισσότερες από 500 απονηώσεις και προσνηώσεις στον καταπέλτη του αεροπλανοφόρου. Μεταξύ 2017 και 2019, υπήρξε διοικητής του Στόλου 12F, ενός στολίσκου με μακρά ιστορία.