Nissan Qashqai 1.6 Vs KIA Sportage 4Χ2: Ιδια συνταγή, άλλη γεύση

Απωανατολίτικη καταγωγή με ευρωπαϊκό διαβατήριο και μετάδοση στους εμπρός τροχούς αυτή τη φορά, τα στοιχεία που ταυτίζουν ως ένα βαθμό τα δύο δημοφιλή SUV της δοκιμής μας. Αυτά στα χαρτιά βεβαίως, γιατί η πράξη άλλα μας αποκάλυψε!

Εν μέσω οικονομικής κρίσης ως ευτυχής οικογενειάρχης κρίνετε, παρά τις ιδιάζουσες οικονομικές συνθήκες, πως ήρθε η ώρα να προχωρήσετε στην αγορά ενός καινούργιου αυτοκινήτου. Πέραν των κλασικών κριτηρίων (βλ. τιμή, χώροι, εξοπλισμός, ενεργητική - παθητική ασφάλεια) που καθορίζουν συνήθως την τελική επιλογή, το κόστος χρήσης άλλοτε και σήμερα περισσότερο ίσως από ποτέ, είναι ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο που πρέπει να συνυπολογίσετε.

Ως εδώ όλα καλά, δεν συμφωνείτε;

Ελα όμως που εκτός όλων αυτών, στα εσώψυχά σας σιγοκαίει και η επιθυμία το καινούργιο σας απόκτημα να είναι εντυπωσιακό στην εμφάνιση -όπως ένα τζιπ παραδείγματος χάριν- γεγονός που τονώνει αρκούντως και τον τομέα του φαίνεσθαι. Εδώ λοιπόν παρεμβαίνουν οι Nissan και KIA, προτείνοντάς σας τις προσθιοκίνητες εκδόσεις των Qashqai και Sportage, που ως παρουσίες, σε σχέση με τις τετρακίνητες εκδοχές τους, δεν διαφέρουν σε τίποτε απολύτως.

Έξωθεν καλή μαρτυρία

Αμφότερες οι προτάσεις δίνουν με την πρώτη ματιά στον παρατηρητή τις απαραίτητες «αλά SUV» συστάσεις τους, προτάσσοντας ψηλά αμαξώματα, αλλά και αυξημένη απόσταση από το έδαφος (200 χλστ. το Nissan, 195 χλστ. το ΚΙΑ). Με αντικειμενικά κριτήρια, το Qashqai -καρπός της συνεργασίας Nissan και Renault- που σχεδιάσθηκε στην Ευρώπη και κατασκευάζεται στη Μ. Βρετανία, κερδίζει κατά κράτος σε επίπεδο εντυπώσεων, αντέχοντας τη σύγκριση με τον οποιοδήποτε. Οι συμμετρικές γραμμές που διατρέχουν το αμάξωμα, οι σχετικά μικρές γυάλινες επιφάνειες σε συνδυασμό με τις φαρδιές πίσω κολόνες, συνθέτουν ένα σπορτίφ σύνολο, που εν πολλοίς παραπέμπει στο μεγαλύτερο Murano. Σ’ αυτόν τον τομέα, το ανανεωμένο Sportage (που υπενθυμίζουμε συναρμολογείται πλέον στη Ζίλινα της Σλοβακίας) αναγκαστικά υπολείπεται, αφού, εν προκειμένω, η τετράγωνη λογική που χαρακτηρίζει το αμάξωμά του ναι μεν διαμορφώνει ένα πιο σκληροτράχηλο προφίλ, από την άλλη όμως αυτή η επιλογή είναι κάπως παρωχημένη. Οι σχεδόν ταυτόσημες, κόμπακτ διαστάσεις των αμαξωμάτων τους (μήκος 4,3μ., μεταξόνιο 2,63μ.) μας δίνουν ισόπαλο αποτέλεσμα, όσον αφορά στους διαθέσιμους εσωτερικούς χώρους. Μία τετραμελής οικογένεια θα βολευτεί με μεγάλη άνεση και στα δύο, με τους πίσω επιβάτες του ΚΙΑ να έχουν λίγο περισσότερο χώρο στη διάθεσή τους για τα γόνατα και αρκετά μεγαλύτερο διαθέσιμο ύψος για τα κεφάλια τους.

Από την πλευρά του το Qashqai προσφέρει λίγο μεγαλύτερο πορτμπαγκάζ (410 λίτρα, έναντι των 367 λίτρων του Sportage), ενώ και τα δύο έχουν ψηλό κατώφλι φόρτωσης, χαρακτηριστικό που μειώνει ελαφρώς τη λειτουργικότητά τους.

Στα θετικά πάντως του κορεάτικου μοντέλου προσμετρά και η δυνατότητα ανοίγματος σε δύο τμήματα της πόρτας του χώρου αποσκευών, λεπτομέρεια που διευκολύνει τη φόρτωση αντικειμένων με μεγάλο μήκος.

Στον τομέα της ποιότητας κατασκευής, η εικόνα που εμφανίζουν είναι παραπλήσια, όσον αφορά στην προσοχή κατά τη συναρμολόγηση και μόνον εκεί.

Από κει και πέρα όμως, σε ό,τι έχει να κάνει με την απτή ποιότητα κατασκευής όπως αυτή ορίζεται από τα υλικά, το φινίρισμα και τη σχεδίαση του εσωτερικού, το Nissan κινείται σε δικό του, πολύ υψηλό επίπεδο. Τα σκληρά πλαστικά στο ταμπλό και η απλοϊκή σχεδίασή του, αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα του Sportage, καταδικάζοντάς το αναπόφευκτα σ’ αυτή την αναμέτρηση. Αν μας ρωτήσετε, ευχαρίστως θα θυσιάζαμε τους νέους προβολείς που απέκτησε στα πλαίσια της πρόσφατης ανανέωσής του, με μία πιο σύγχρονη διαμόρφωση του πίνακα οργάνων και ποιοτικότερα υλικά στην κατασκευή του ταμπλό. Από εργονομικής άποψης, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσετε κανένα απολύτως πρόβλημα, καθώς και στις δύο περιπτώσεις όλα τα χειριστήρια βρίσκονται εκεί ακριβώς που τα περιμένεις. Επιπροσθέτως διαθέτουν αρκετούς αποθηκευτικούς χώρους για μικροαντικείμενα, ενώ δεν θα δυσκολευτείτε στην εύρεση της ιδανικής θέσης οδήγησης. Το μόνο που θα προβληματίσει τον οδηγό και στα δύο, είναι η αναπόφευκτα περιορισμένη ορατότητα προς τα πλάγια λόγω του μεγάλου εύρους των πλαϊνών κολονών, αλλά και προς τα πίσω. Το δίχως άλλο οι αισθητήρες παρκαρίσματος (σ.σ. αν φυσικά δεν είστε... ακουστικός τύπος), αποτελούν στοιχείο εξοπλισμού εκ των ων ουκ άνευ.

Τα φαινόμενα απατούν

Οπως είδαμε και πιο πάνω, ανάμεσα στα δύο υπάρχουν σε γενικές γραμμές ομοιότητες σε σχέση με τη δομή των αμαξωμάτων τους και το ίδιο ακριβώς φαινόμενο επαναλαμβάνεται και στους κινητήρες τους: ατμοσφαιρικά 16βάλβιδα 4κύλινδρα σύνολα, με σύστημα μεταβλητού χρονισμού των βαλβίδων, διαφορετικής χωρητικότητας όμως. Ετσι το μεν Qashqai χρησιμοποιεί ένα σύνολο 1.6 λίτρων που αποδίδει 114 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 156Nm στις 4.400 σ.α.λ., το δε Sportage χρησιμοποιεί το γνωστό πλέον δίλιτρο σύνολο που αποδίδει 142 ίππους ομοίως στις 6.000 σ.α.λ. με την τιμή της μέγιστης ροπής του στα 184 Nm στις 4.500 σ.α.λ. Αξίζει να αναφέρουμε, πριν μιλήσουμε για επιδόσεις και άλλα τινά, πως εμφανίζουν μία σχετική έλλειψη ελαστικότητας στις χαμηλές στροφές, παρά την τεχνολογία μεταβλητού χρονισμού που διαθέτουν. Το συγκεκριμένο φαινόμενο πάντως είναι λιγότερο έντονο στην περίπτωση του Sportage, λόγω της μεγαλύτερης χωρητικότητας του κινητήρα του.

Επιταχύνοντας από 0-100 χλμ./ώρα, το Sportage χρειάζεται 11,6δλ. έναντι των 12,3δλ του Qashqai, πλην όμως, μη βιαστείτε να μιλήσετε για καθολική επικράτηση του κορεάτικου μοντέλου σ' αυτόν τον τομέα. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στις ρεπρίζ με 3η και 4η σχέση, η υπεροχή του αποτιμάται σε κάποια δέκατα του δευτερολέπτου, αντίθετα στις ρεπρίζ με 5η σχέση η κατάσταση αντιστρέφεται υπέρ του Nissan όπως έδειξαν οι μετρήσεις μας. Θεωρούμε πως η κακή αεροδυναμική και το βαρύτερο κατά 170 κιλά αμάξωμα, εξανεμίζουν το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης ιπποδύναμης του κινητήρα του Sportage.

Ξέχωρα απ' όλα αυτά, άξια αναφοράς είναι η καλή επίδοση και των δύο σε επίπεδο κατανάλωσης αφού το Qashqai επιτυγχάνει μέση κατανάλωση μόλις 9 λίτρα/100 χλμ. και το ΚΙΑ χρειάζεται 11,2 λίτρα/100χλμ., τιμές ικανοποιητικές για τον χαρακτήρα, κυρίως όμως για το βάρος τους.

Επί του πρακτέου,

όσον αφορά στην οδική τους συμπεριφορά δηλαδή, προκύπτουν διαφορές οι οποίες ξεκαθαρίζουν απόλυτα το τοπίο σ' αυτή την αναμέτρηση.

Κατ' αρχήν, η θέση οδήγησης του Qashqai θυμίζει επιβατικό παρά SUV, αφού αγκαλιάζει το σώμα του οδηγού κάνοντάς τον να αισθανθεί ένα με το αυτοκίνητο. Το χαρακτηριστικό όμως που ξεδιαλύνει κάθε αμφιβολία, είναι ο τρόπος με τον οποίο στέκεται στον δρόμο. Εν ολίγοις, στρίβει, φρενάρει και ταξιδεύει όπως ένα καλό μικρομεσαίο, εμπνέοντας εμπιστοσύνη ακόμα και σε γρήγορο ρυθμό κίνησης. Η διάταξη των αναρτήσεών του (γόνατα ΜακΦέρσον με ψαλίδια βάσης εμπρός, πολλαπλών συνδέσμων πίσω με αντιστρεπτικές ράβδους αμφότερες), εξασφαλίζουν ασφαλή συμπεριφορά στις στροφές, με την προοδευτική υποστροφή να αποτελεί την κύρια αντίδραση στην υπερβολή. Η σφιχτή ρύθμιση των αναρτήσεων που δεν επιτρέπει την ανάπτυξη μεγάλων κλίσεων όταν κινείται υπό γωνία, αλλά και η καλή αίσθηση του συστήματος διεύθυνσης (ηλεκτρικά υποβοηθούμενη κρεμαγέρα), αποτελούν στοιχεία που λειτουργούν θετικά στην ψυχολογία του οδηγού, ωθώντας τον προς στιγμή να ξεχάσει ότι έχει στα χέρια του ένα ψηλό και αρκετά βαρύ αυτοκίνητο. Ανάλογα επιβατική αίσθηση όμως αποκομίζει και στο ταξίδι, αφού ταξιδεύει με σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες. Ομως εδώ, άπαντες οι επιβαίνοντες θα ενοχληθούν από τον θόρυβο του κινητήρα που αρχίζει να γίνεται έντονος μετά τις 4.000 σ.α.λ. Επιπροσθέτως, ένα ακόμα σημείο που χρήζει γκρίνιας, είναι η σχετικά περιορισμένη ενδοτικότητα των αναρτήσεων (λόγω της κοντής διαδρομής τους), που δεν κατορθώνει να φιλτράρει αποτελεσματικά τις εγκάρσιες ανωμαλίες του δρόμου.

Στην αντίπερα όχθη, πίσω από το -κάπως οριζόντια(!) τοποθετημένο-τιμόνι του Sportage, τα πράγματα εξελίσσονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο (πιο πλαδαρό για την ακρίβεια) που παραπέμπει ευθέως σε εκτός δρόμου όχημα.

Στις στροφές γέρνει αρκετά ελέω μεγάλων διαδρομών των αναρτήσεών του (γόνατα ΜακΦέρσον με ψαλίδια βάσης εμπρός, γόνατα με διπλούς εγκάρσιους και διαμήκεις βραχίονες πίσω), παρά την ύπαρξη αντιστρεπτικών ράβδων και στους δύο άξονες. Επιπλέον, η αίσθηση που μεταφέρει το υδραυλικά υποβοηθούμενο σύστημα διεύθυνσης στον οδηγό και η μέτρια πλευρική στήριξη των καθισμάτων, δεν εμπνέουν να ζητήσεις κάτι παραπάνω, οπότε υποχωρείς και προσαρμόζεσαι ανάλογα. Ο αμετανόητος αν επιμείνει, θα κληθεί να διορθώσει ιδίαις δυνάμεσι την υποστροφή (δεν διατίθεται ούτε κατόπιν παραγγελίας το ESP), η οποία παρά τη μαλακή ρύθμιση των αναρτήσεων αντιμετωπίζεται εύκολα. Στο ταξίδι εξασφαλίζει καλύτερα επίπεδα άνεσης στους επιβάτες λόγω του set up των αναρτήσεών του, αν και εδώ το αμάξωμα πλέει ελαφρώς και τα επίπεδα θορύβου, παρομοίως, δεν είναι αμελητέα. Ακόμα δεν μας άρεσαν οι μεγάλες διαδρομές του επιλογέα ταχυτήτων και η ασάφεια που εμφανίζει κατά την εναλλαγή των σχέσεων, φαινόμενο που επιτείνεται όταν ζεσταθεί ο αδύναμος συμπλέκτης του κορεάτικου μοντέλου.

And the winner is...

...ψυχραιμία μη βιάζεστε! Κατ' αρχήν στο επίπεδο των 20.000 περίπου ευρώ που κοστίζουν αμφότεροι οι σημερινοί αντίπαλοι, οι επιλογές σε συμβατικά οικογενειακά είναι πολλές και αξιόλογες. Αρα η νίκη πρέπει να πάει σ' αυτόν που ξεχωρίζει, όχι μόνον ελέω SUV προφίλ, αλλά γιατί είναι πιο ολοκληρωμένη πρόταση. Επίσης, αν αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα, μήπως τελικά πρέπει ο υποψήφιος αγοραστής να στρέψει το ενδιαφέρον του στις ακριβότερες τετρακίνητες εκδόσεις τους; Αρχίζοντας από το τελευταίο, αν μιλάμε για την περίπτωση του Sportage, σαφώς και θα επιλέγαμε αποκλειστικά την τετρακίνητη έκδοσή του καταβάλλοντας το επιπλέον, όχι και τόσο υπερβολικό ποσό (2.790 ευρώ για την ακρίβεια). Αν όμως περιοριστούμε αυστηρά στα πλαίσια της συγκεκριμένης δοκιμής, νικητής αναδεικνύεται με άνεση το Qashqai, πρωτίστως γιατί είναι ολοκληρωμένη πρόταση σε όλα τα επίπεδα και δευτερευόντως για φορολογικούς λόγους. Πώς είπατε; Και για λόγους εμφάνισης; Ναι και γι' αυτόν τον λόγο, αν το θέτετε σ' αυτή τη βάση...