ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ: Peugeot 208 1.6 BlueHDi 100 PS - Renault Clio 1.5 dCi 90 PS


Οι μικρές κατηγορίες των Γάλλων διαθέτουν πολύ αξιόλογα μοντέλα με θαυμάσια κινητήρια σύνολα, αποδοτικά και άκρως οικονομικά. Έτσι αποδεικνύεται ότι εκτός από στυλ, γνωρίζουν και από μηχανολογία.

  • 4/4/2016

Οι μικρές κατηγορίες των Γάλλων διαθέτουν πολύ αξιόλογα μοντέλα με θαυμάσια κινητήρια σύνολα, αποδοτικά και άκρως οικονομικά. Έτσι αποδεικνύεται ότι εκτός από στυλ, γνωρίζουν και από μηχανολογία.

Οι Γάλλοι είχαν πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με το diesel. Ήταν μάλιστα από τους πρωτεργάτες της διάδοσής του στις μικρές κατηγορίες. Επομένως η αντιπαράθεση δύο από τα πιο εντυπωσιακά και προικισμένα γαλλικά «μικρά» το Peugeot 208 και το Renault Clio σε έκδοση «δυνατού diesel» είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα.

Το 208 δείχνει νεανικό με μια δική του προσέγγιση. Πολλοί θα το πουν πιο…θηλυκό. Έχει περισσότερο χρώμιο είναι πιο φινετσάτο θαρρείς και βγήκε από boutique, με λίγο περισσότερες καμπύλες λίγο πιο φουσκωμένο, λίγο πιο premium. Βέβαια η σπέσιαλ ματ απόχρωση στο αυτοκίνητο δοκιμής το κάνει «κακό» και πιο σπορ από ό,τι πραγματικά είναι.

Το Renault Clio από την άλλη εκπέμπει έναν νεανικό δυναμισμό. Θέλεις η συμμετοχή της στα μηχανοκίνητα σπορ, θέλεις η τάση να διακρίνεται η φίρμα με μια έμφυτη εξωστρέφεια και να ένα supermini με σφηνοειδές σχήμα, κρυφές χούφτες για τις πίσω χειρολαβές που κάνουν το αυτοκίνητο να δείχνει τρίθυρο (κι όμως, είναι αυστηρά πεντάθυρο). Οι λεπτομέρειες το κάνουν να δείχνει συμπαγές, λίγο πιο μίνιμαλ, λίγο πιο tech και δυναμικό. Ποιο είναι πιο αρεστό σε αισθητικό επίπεδο; Μάλλον υποκειμενική είναι η άποψη καθώς τα γούστα εκάστου εξ ημών είναι διαφορετικά, αλλά η προσωπική μας άποψη τείνει να δώσει «ψήφο εμπιστοσύνης» στο μοντέλο της Renault.

 

Φινετσάτα

Στο εσωτερικό οι ομοιότητες είναι μεγάλες, τόσο σε ό,τι έχει να κάνει με τη φιλοσοφία κατασκευής και σχεδίασης όσο και στον «αέρα» που αποπνέουν. Το 208 σε υποδέχεται με ένα αρμονικό σε σχεδίαση ταμπλό, με όμορφα σε υφή υλικά και αρκετά στοιχεία που ξεφεύγουν από την «πεπατημένη». Το πρώτο και κυριότερο είναι το σχεδόν οβάλ, λιλιπούτειο τιμόνι. Ιδιαίτερο σε αίσθηση, απαιτεί μια εξοικείωση όταν έρθει η ώρα των απαιτητικών χειρισμών αλλά από την άλλη αυτό συνηθίζεται. Ο πίνακας οργάνων είναι σχετικά στενός για να μην κλέβει πόντους από το προς τα εμπρός οπτικό πεδίο και φιλοξενεί μια μικρή, αλλά αρκετά πληροφοριακή οθόνη. Η μεγάλη «αδελφή» της βρίσκεται πιο δεξιά στην κορυφή του ταμπλό, έχει την αίσθηση της αιώρησης, είναι αφής κι από εκεί μπορείτε να ελέγξετε μια πλειάδα συστημάτων. Οι χώροι για τους εμπρός επιβάτες είναι άφθονοι και μάλιστα με «αρχοντικά» καθίσματα και ποικιλία χώρων για μικροαντικείμενα. Το μικρό όμως μεταξόνιο έχει κάποιον αντίκτυπο στον τρόπο εισόδου και εξόδου των πίσω επιβατών ειδικά αν είναι εύσωμοι. Ο δε χώρος αποσκευών διαθέτει μεγάλο άνοιγμα και πλάτος είναι όμως ρηχός και μικρότερος από αυτόν του Clio. Και να η πάσα για τον έτερο γάλλο.

Στο Clio τα πράγματα είναι διαφορετικά σε σύλληψη. Φαντάζουν πιο απλοϊκά, πιο φτωχά αλλά δεν είναι. Τα πλαστικά του ταμπλό είναι όλα μαλακά, έχουν ωραία υφή και συνθέτουν ένα λίγο πιο φωτεινό σύνολο. Το τιμόνι είναι σχετικά μεγάλο, ο πίνακας οργάνων ανάμεικτος με ψηφιακό ταχύμετρο και αναλογικό στροφόμετρο, (αλλά όχι δείκτης θερμοκρασίας) ενώ κι εδώ υπάρχει η αλά tablet κεντρική οθόνη με σαφώς πιο ελκυστική αισθητική και εργονομία παρότι η τελευταία έχει κάποια πταίσματα, όπως το διακόπτη ενεργοποίησης του Cruise control ή τον διακόπτη Stop/Start. Οι χώροι για μικροαντικείμενα επίσης πάσχουν κάπως, (μεγάλη «παραφωνία» εδώ οι ποτηροθήκες) όχι όμως και οι χώροι για τους επιβάτες και τις αποσκευές καθώς το μακρύτερο –συγκριτικά- μεταξόνιο έχει επιφέρει ευεργετικά αποτελέσματα τόσο στο ζωτικό χώρο των τεσσάρων ή και 5 επιβαινόντων όσο και στα διαθέσιμα λίτρα του πορτμπαγκάζ που όμως είναι πολύ βαθύ.

Ψαγμένα

Ο κινητήρας 1.6 BlueHDi 100 ίππων του 208 εξοπλίζει ήδη μια πλειάδα μοντέλων του Ομίλου PSA. Σύμφωνα με τα στοιχεία, έχει ήδη στο παλμαρέ του ένα παγκόσμιο ρεκόρ κατανάλωσης, (3l/100km) και εκπομπές CO2 79 g/km. Επίσης να υπενθυμίσουμε ότι η PSA εφηύρε το φίλτρο μικροσωματιδίων ενώ εφοδιάζει τους πετρελαιοκινητήρες της και με επιλεκτικό καταλύτη που με την προσθήκη ειδικού υγρού ελαττώνει έως και 90% τα οξείδια του αζώτου. Το είχαμε δει και στο 308, το βρίσκουμε και στο 208 κι ένα μεγάλο «μπράβο» γι αυτή την κίνηση. Δεν θα τον χαρακτηρίζαμε ήσυχο είναι όμως πολύ αποδοτικός, «στροφάρει» με άνεση χάρη στην υποτετράγωνη λογική του και αποδίδει τα πάντα μέχρι τις 4.900 rpm, ένα όριο σαφώς εντυπωσιακό για κινητήρα diesel.

O κινητήρας της Renault επίσης έχει καλή απόδοση, είναι ένα «κλικ» λιγότερο αποδοτικός με 90 ίππους είναι όμως εξίσου οικονομικός. Αμφότεροι δε, διαθέτουν 1 εκκεντροφόρο και 2 βαλβίδες στον κύλινδρο είναι δε εξοπλισμένοι με σύστημα stop/start ενώ το Clio διαθέτει και έξτρα πρόγραμμα Eco με το οποίο γίνεται βέλτιστη διαχείριση της ισχύος του κινητήρα και περιφερειακών ενεργοβόρων συστημάτων. Η ευστροφία είναι αυτή που «έπεισε» τους μηχανικούς της Renault και της Peugeot να…τολμήσουν τον εφοδιασμό με 5άρι κιβώτιο ταχυτήτων, κίνηση που ίσως φαντάζει αναχρονιστική, αλλά σε ένα diesel μοτέρ δεν είναι απαραιτήτως κακή καθώς η ροπή «βολεύεται» και με λιγότερες σχέσεις στο κιβώτιο, αρκεί να είναι σοφά κλιμακούμενες. Κι εδώ έχουμε ένα «παράδοξο». Το Clio με τον Euro6 κινητήρα εφοδιάζεται πλέον με άλλο κιβώτιο του οποίου η κλιμάκωση είναι διαφορετική. Οι τρεις πρώτες σχέσεις είναι μακριές, τόσο μάλιστα που από φανάρι σε φανάρι η 1η μπορεί και να αρκεί. Η 4η και η 5η είναι λίγο πιο κοντές αλλά και πάλι πετυχαίνουν άριστο ταξίδι. Στο 208 έχουμε σχεδόν αντιστροφή των σχέσεων. Οι τρεις πρώτες είναι κοντές και ταιριάζουν «γάντι» με την απόδοση του κινητήρα ενώ οι δύο επόμενες γίνονται λίγο πιο μακριές για πιο ξεκούραστο ταξίδι. Το γεγονός της κοντής κλιμάκωσης σε συνδυασμό με τον δυνατό κινητήρα έχει ως αποτέλεσμα μια…βενζινάτη αίσθηση πολύ αρεστή ειδικά με γρήγορο τέμπο. Προσοχή μόνο θέλει η «ταξιδιάρικη» 5η σχέση με την οποία ο μικρός «λέων» γίνεται νωθρός στις χαμηλές rpm χάνοντας στις ρεπρίζ με αυτή τη σχέση στο κιβώτιο από το μοντέλο της Renault. Με αυτά και μ’ εκείνα η μέση κατανάλωση και των δύο στις ημέρες δοκιμής (μεικτές διαδρομές με αρκετή πίεση και πολύ περισσότερη αστική μετακίνηση) δεν ξεπέρασε τα 5,7 l/100km ενώ και τα δύο με τις «αστείες» εκπομπές ρύπων δεν πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας ενώ κυκλοφορούν και στον Πράσινο Δακτύλιο.

 

Οδηγώντας

Η γαλλική σχολή είναι διάσημη τοις πάσι σε ό,τι αφορά την ποιότητα κύλισης, την άνεση και το κράτημα και εδώ έχουμε μια κόντρα εξαιρετικά αμφίρροπη. Από τη μία έχουμε το 208 που δείχνει κατά τι πιο βαρύ, όντας στιβαρό θυμίζοντας μεγαλύτερο αυτοκίνητο. Γέρνει στις στροφές αλλά κρατά καλά και μόνο σε κακή άσφαλτο οι αναρτήσεις θα δείξουν ράθυμες στην επαναφορά. Επιμένει να κρατά την τροχιά του και δεν πτοείται από απότομες αλλαγές πορείας ή φρένο σε είσοδο στροφής. Επίσης διαθέτει ένα πιο σπορ περιβάλλον με το ιδιότυπο τιμόνι και τον πιο κοντό επιλογέα με το ωραίο μπουτόν. Από την άλλη το Clio πετυχαίνει μια «αεράτη» οδική συμπεριφορά, ένα μείγμα στιβαρότητας με πιο ανάλαφρο στήσιμο και έλεγχο που είναι σπουδαίος όχι μόνο στο συγκριτικό μας αλλά και στην κατηγορία. Έχει κι αυτό εξαιρετική συμπεριφορά, λίγο πιο νευρικό πίσω μέρος αλλά εύκολα –κι αυτό- ελεγχόμενο χάρη στη σοφή ρύθμιση αναρτήσεων και τιμονιού. Επίσης το Clio παρά τα ταμπούρα πίσω πέτυχε θαυμάσια απόδοση στα φρένα. Συνολικά δίνει την εντύπωση ότι αρέσκεται να…πιέζεται σε μια γρήγορη βόλτα κι ας «κρεμάει» λίγο ο κινητήρας μετά τις 4.500 rpm.

Και πάμε στα…οικονομικά κλιμάκια. Η κόντρα συνεχίζεται κι εδώ καθώς και τα δύο, στις εκδόσεις που είχαμε για δοκιμή, (Clio Dynamic, 208 Active Plus) διαθέτουν πλουσιότατο εξοπλισμό χωρίς καμία έλλειψη σε επίπεδο άνεσης ή ασφάλειας. Το 208 παίρνει το «επάνω χέρι» χάρη στην ύπαρξη της τεχνολογίας Active City Brake (αυτόματη πέδηση εντός πόλης για αποτροπή σύγκρουσης) που είναι προαιρετικό αλλά σωτήριο σύστημα και αξίζει τα 680 ευρώ επιπλέον, ενώ διαθέτει και δύο παραπάνω αερόσακους για τους πίσω επιβάτες. Συνολικά το 208 «μας», με την έξτρα γυάλινη οροφή, τον αυτόματο διζωνικό κλιματισμό, τους ηλεκτρικά αναδιπλούμενους εξωτερικούς καθρέπτες και μερικά ακόμη στοιχεία καταλήγει σε μια τιμή σχεδόν 2.000 ευρώ μεγαλύτερη από αυτήν του Clio. Αν καταφύγετε στην αμέσως πιο απλή έκδοση του 208 οι τιμές είναι ταυτόσημες, όπως και –σχεδόν- ο εξοπλισμός. Τι έχουμε λοιπόν;  Έναν «λέοντα» όνομα και πράγμα, με πατίνα πολυτελούς αυτοκινήτου, υποδειγματική άνεση και οικονομία. Οι χώροι και η οδική συμπεριφορά υστερούν λόγω της παλαιάς πλατφόρμας στην οποία στηρίζεται κι αυτό πρέπει να το λάβουν υπόψη όσοι επιθυμούν το κάτι παραπάνω σε ακρίβεια χειρισμών και ευρυχωρία. Ο κινητήρας όμως είναι παντοδύναμος και οικονομικός. Επίσης η ελληνική αντιπροσωπεία συνεχίζει να προσφέρει ένα ενδιαφέρον «πακέτο» με άτοκη χρηματοδότηση, εργοστασιακή εγγύηση, δωρεάν οδική βοήθεια και δωρεάν service όλα τετραετούς διάρκειας.

Το Clio από την άλλη είναι ένα driver’s car που μας άρεσε στο δρόμο, πιο ευρύχωρο, πιο προσαρμοσμένο σε μια νέα γενιά που θέλει πιο άμεση οδηγική «επικοινωνία» με το αυτοκίνητο. Η βασική έκδοση είναι φθηνότερη από την αντίστοιχη του 208 και ίσως αποτελεί μονόδρομο. Η Teoren δίνει δωρεάν 5ετή εργοστασιακή εγγύηση, δωρεάν ασφάλεια για 6 μήνες, δωρεάν 3 χρόνια οδική βοήθεια και όφελος απόσυρσης για όλους. Να μην παραλείψουμε ότι ο οργανισμός EuroNCAP αξιολόγησε το 2012 και τα δύο μοντέλα τα οποία πέτυχαν την ίδια βαθμολογία στην προστασία ενηλίκων επιβατών και μαζί 5 αστέρια. Θα πείτε πάλι ότι σας μπερδέψαμε…Η καρδιά λέει λοιπόν Clio, η λογική όμως βάσει των δεδομένων ασφάλειας (Active City Brake, δύο επιπλέον αερόσακοι) και των παροχών της αντιπροσωπείας υποδεικνύει 208. Θα φύγουμε λοιπόν με αυτό.