Cadillac - 100 Χρόνια Στυλ & Υψηλής Αισθητικής

&00 Νέο ντιζάιν για μία νέα εποχή: τα πρωτότυπα οχήματα Evoq, Imaj, Vizon και Cien επιβεβαιώνουν για μία ακόμα φορά ότι η Cadillac θεωρείται επάξια κορυφαία σε θέματα στυλ. Η πρώτη CTS παραγωγής, εκφράζοντας μία τολμηρή, νέα σχεδιαστική φιλοσοφία, γιόρτασε το ντεμπούτο της στην αγορά στις αρχές του 2002 - ακριβώς 100 χρόνια αφού το Model A - η πρώτη Cadillac - πέρασε τις πύλες του εργοστασίου, το Σεπτέμβριο του 1902. "Η Cadillac υπήρξε ανέκαθεν σύμβολο τολμηρού, πρωτοποριακού ντιζάιν" δηλώνει ο Wayne K. Cherry, αντιπρόεδρος στο τμήμα σχεδίασης της General Motors.
Οι πολυάριθμες τεχνικές καινοτομίες συνδυάζονταν με μία κομψή, ελκυστική και φουτουριστική εμφάνιση, με αποτέλεσμα τα μοντέλα της Cadillac να λανσάρουν πάντα την τελευταία λέξη της μόδας στο ντιζάιν, όλες τις εποχές. "Η σχεδίαση της CTS βασίζεται σ' αυτή την κληρονομιά, την οποία εκφράζει με ένα νέο, τολμηρό τρόπο, που αναβαθμίζει το αισθητικό αποτέλεσμα" λέει ο Wayne K. Cherry. Το εξωτερικό του σπορ sedan χαρακτηρίζεται από καθαρά σχήματα, αιχμηρά άκρα και ζωηρές γραμμές.
Το κάθε μοντέλο Cadillac γράφει το δικό του κεφάλαιο στα χρονικά εξέλιξης του αυτοκινήτου. Ανάμεσα στα μοντέλα που έγραψαν ιστορία είναι οι κομψές εκδόσεις La Salle της δεκαετίας του Είκοσι και του Τριάντα και τα πολυτελή cruisers της μεταπολεμικής περιόδου με τα χαρακτηριστικά πίσω πτερύγιά τους. Τα συναρπαστικά πρωτότυπα οχήματα - στα οποία έχει επίσης παράδοση η Cadillac - πάντα λειτουργούσαν σαν προάγγελοι των μελλοντικών, σχεδιαστικών τάσεων και τεχνολογικών καινοτομιών.

Τα κλασσικά: κομψά μοντέλα La Salle (1927 - 1941) Ο Harley Earl (1893 - 1969) ξεκίνησε την καριέρα του φτιάχνοντας Ρωμαϊκά άρματα και άμαξες ροκοκό για την κινηματογραφική βιομηχανία του Hollywood μαζί με τον Don Lee, κατασκευαστή αμαξωμάτων κατόπιν παραγγελίας, από το Los Angeles. Μετά από ένα τέτοιο ξεκίνημα στο χώρο της ψυχαγωγίας, ο ευφυής Καλιφορνέζος έμελλε να είναι ο δημιουργός του φουτουριστικού στυλ της Cadillac για πολλές δεκαετίες, καθώς και ο σχεδιαστής κλασικών στυλιστικών λεπτομερειών, όπως το πίσω πτερύγιο. Το 1927 ο Earl σχεδίασε την κομψή La Salle Series 303 - το πρώτο όχημα της Αμερικανικής αγοράς που δημιούργησε στυλίστας και με το οποίο η Cadillac άρχισε να γίνεται διάσημη στον τομέα της κορυφαίας σχεδιαστικής ποιότητας. Με το στενό ψυγείο του και το λεπτό εμπρός τμήμα, το όχημα αυτό έδειχνε πολύ κομψότερο από τα πληθωρικά Αμερικανικά αυτοκίνητα της εποχής, και κυκλοφορούσε για πρώτη φορά σε εξωτερική απόχρωση δύο τόνων. "Πριν από το 1927, η Cadillac ήταν απλά ένα καλό, γερό, ολοκληρωμένο αυτοκίνητο" τόνισε ο μετέπειτα υπεύθυνος σε θέματα στυλ της GM και σχεδίασης της Opel, David Holls (1931 - 2000). Ο Earl ανέδειξε ένα τομέα αποφασιστικής σημασίας: "Μετά το 1927 τα αυτοκίνητα διέθεταν στυλ και κομψότητα".
Η La Salle προοριζόταν να καλύψει το κενό μεταξύ των προσιτών οικονομικά Buicks και των πολυτελών μοντέλων Cadillac στην οικογένεια αυτοκινήτων της General Motors. Το όνομα αυτό γρήγορα έγινε συνώνυμο του σύγχρονου ντιζάιν και επηρέασε για πολλά χρόνια το στυλ της μητρικής μάρκας Cadillac. Το 1934, για παράδειγμα, ο Harley Earl δημιούργησε ένα ακόμα σχεδιαστικό σύμβολο με τα μοντέλα Series 50: χάρη στα χαρακτηριστικά φτερά και ζάντες και τις αρμονικές λεπτομέρειες όπως τα στρογγυλά ανοίγματα στο καπό, το convertible coupe ήταν ένα όχημα μελλοντικής φιλοσοφίας. Το 1941, η τελευταία από τις 205,000 La Salles πέρασε τη γραμμή παραγωγής.
Το 1927, ο Harley Earl ίδρυσε το νέο "Art & Colour Section" - το πρώτο ανεξάρτητο στούντιο σχεδίασης κατασκευάστριας αυτοκινήτων - ενώ στη συνέχεια, εξελίχθηκε σε Αντιπρόεδρο της GM στο τμήμα σχεδίασης, το 1940. Μία σειρά πρωτότυπων οχημάτων, όπως τα μοντέλα Le Mans 1953 έφεραν την υπογραφή του και διέθεταν σχεδιαστικά στοιχεία που θα εμφανίζονταν σε μετέπειτα μοντέλα παραγωγής. Το 1958, ο Earl αποσύρθηκε - μετά από 30 και πλέον χρόνια δημιουργικής εργασίας για την Cadillac και τη General Motors.

Τα πτερύγια ανεβαίνουν: η εποχή των cruisers (1948 - 1964)
Τα επιβλητικά cruisers των δεκαετιών του Πενήντα και του Εξήντα, είχαν ονόματα όπως Eldorado ή de Ville. Αυτές οι τεράστιες, επιχρωμιωμένες Cadillac θεωρούνται ακόμα και σήμερα από πολλούς ένα από τα Αμερικανικά σύμβολα, όπως το fast food ή το Αμερικανικό ποδόσφαιρο, οι cowboys, η Coca Cola, οι ταινίες western και οι ουρανοξύστες. Ο επικεφαλής σχεδίασης Harley Earl είχε ήδη επινοήσει ένα σημαντικό σχεδιαστικό στοιχείο το 1948 μαζί με το βοηθό του Julio Andrade - το πίσω πτερύγιο. Εμπνευσμένη από τη σχεδίαση του πολεμικού αεροσκάφους Lockheed P-38 Lightning - ο Earl τελειοποίησε την έρευνά του με μία επίσκεψη στο αεροδρόμιο Selfridge Field - η Cadillac Sixty Special ήταν το πρώτο μοντέλο που διέθετε τα χαρακτηριστικά πίσω πτερύγια τα οποία έμελλαν να καθορίσουν το ντιζάιν των αυτοκινήτων για δεκαετίες, στην Αμερική και σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Τα μοντέλα του '48, τα πρώτα που τελειοποιήθηκαν αεροδυναμικά στη σήραγγα αεροδυναμικής στην πίστα δοκιμών της GM, στο Milford/Michigan, είχαν σχετικά διακριτικά πτερύγια. Ωστόσο, αυτό το σχεδιαστικό στοιχείο έγινε τόσο δημοφιλές ώστε μερικοί έμποροι πάρκαραν τα μοντέλα των εκθέσεών τους όλη τη νύχτα με τα πτερύγια στραμμένα προς τη βιτρίνα του καταστήματος και άναβαν τα πίσω φώτα θέλοντας να προσελκύσουν την προσοχή των περιπατητών με ένα εντυπωσιακό θέαμα. Οι προμηθευτές πρόσφεραν επίσης πίσω πτερύγια, κατάλληλα για παλιότερα μοντέλα! Τα πτερύγια αυξάνονταν σε ύψος, χρόνο με το χρόνο. Το 1959, έφτασαν στο απόλυτο μέγιστο ύψος τους - 97 εκατοστά, και τα πτερύγια των Cadillac ήταν τα ψηλότερα που είχαν κυκλοφορήσει ποτέ στην Αμερικανική αγορά, μόλις 40 εκατοστά χαμηλότερα από την οροφή. Φώτα σε σχήμα κεριών έδιναν ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στο οδοντωτό σχήμα των πτερυγίων.
Τα αυτοκίνητα δεν έβγαλαν μόνο φτερά - αλλά καλύφθηκαν και με χρώμιο την περίοδο εκείνη. Ταυτόχρονα, οι δοκοί του εμπρός προφυλακτήρα γινόντουσαν όλο και μεγαλύτεροι. Σύντομα έγιναν γνωστά σαν "Dagmars" - που παραπέμπει στο καλλιτεχνικό όνομα της αισθησιακής ηθοποιού της τηλεόρασης Virginia Ruth Egnor (1921 - 2001), η οποία κέρδισε τη δημοτικότητά της χάρη στις εμφανίσεις της στη σειρά "Jerry Lester's House Party." Μαζί με τα "Dagmars," η Eldorado 1953 λανσάρισε επίσης το πανοραμικό παρμπρίζ και τα επιχρωμιωμένα καλύμματα των εμπρός προβολέων (γνωστά σαν "cadet vizors").

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού: συνεργασία με Pininfarina από το 1931
Και για όσους αγοραστές αυτοκινήτων του περασμένου αιώνα μία έτοιμη Cadillac υστερούσε σε αποκλειστικότητα, κατασκευαστές αμαξωμάτων αναλάμβαναν να δημιουργήσουν τα αμαξώματα που επιθυμούσαν οι πελάτες. Αμέτρητοι κατασκευαστές αυτοκινήτων και διάσημοι σχεδιαστές έφτιαξαν αποκλειστικά μοντέλα βασισμένα σε Cadillac. Ανάμεσα σ' αυτούς υπάρχουν διάσημα ονόματα όπως Henri Chapron (Γαλλία), Fleetwood (Αμερική), Ghia (Ιταλία), Glaser (Γερμανία), Heuliez (Γαλλία), Franco Sbarro (Ελβετία), Van den Plas (Βέλγιο), Vignale και Zagato (Ιταλία).
Μία συνεργασία διάρκειας 70 και πλέον ετών, σήμερα, με έναν ακόμα κατασκευαστή αμαξωμάτων - τον Pininfarina - ξεκίνησε σαν παραμύθι από τις Χίλιες και Μια Νύχτες: το 1931, ο Ιταλός κατασκευαστής αμαξωμάτων Battista "Pinin" Farina σχεδίασε και κατασκεύασε μία εκθαμβωτική Spider για τον Μαχαραγιά της Orccha, βασισμένη σε μία V16 Cadillac 452. Τρία πρωτότυπα οχήματα δημιουργήθηκαν μεταξύ 1958 και 1962 - τα "Starlight," "Skylight" και "Jaqueline." Οι πρώτες παραγγελίες μεγάλης κλίμακας για την Cadillac ολοκληρώθηκαν από την εταιρία με έδρα στο Τορίνο, τις χρονιές 1959 και 1960, χρονικό διάστημα στο οποίο ο Pininfarina κατασκεύασε ακριβώς 200 υπερπολυτελή αυτοκίνητα Eldorado Brougham, το κομψό ντιζάιν των οποίων έφερε επίσης την υπογραφή του. Τα πλαίσια έφταναν στην Ιταλία με το πλοίο, και στη συνέχεια τα αυτοκίνητα μεταφέρονταν πάλι με τον ίδιο τρόπο στην Αμερική.
Παρά την περίπλοκη διαδικασία προμήθειας εξαρτημάτων, η συνεργασία αυτή έφτασε στο αποκορύφωμά της στα τέλη της δεκαετίας του Ογδόντα: ο Sergio Pininfarina, γιος του Battista, σχεδίασε το σπορ, κομψό διθέσιο convertible Allante, το οποίο η Cadillac αποφάσισε να κατασκευάζει αποκλειστικά στην Ευρώπη. Αυτή τη φορά, η μεταφορά γινόταν μέσω αερογέφυρας: αεροπλάνα jumbo μετέφεραν τα πλαίσια και πάνω από 100 εξαρτήματα Αμερικανικής κατασκευής (από το ταμπλό μέχρι το σύστημα κλιματισμού) στο Τορίνο. Ο διάδρομος του αεροδρομίου της Caselle διαμορφώθηκε έτσι ώστε να μπορούν να προσγειώνονται εκεί τα 747. Ο Pininfarina συναρμολογούσε το αμάξωμα με το σασί στο εργοστάσιο του San Giorgio και στη συνέχεια τοποθετούσε το πολυτελές εσωτερικό. 56 οχήματα τη φορά μεταφέρονταν με τον ίδιο τρόπο στο αεροδρόμιο Metropolitan του Detroit. Με αυτή την περίπλοκη διαδικασία παραγωγής κατασκευάστηκαν πάνω από 22,000 Allantes μεταξύ 1987 και 1993. Το convertible - ο επιτυχημένος καρπός συνεργασίας δύο διάσημων εταίρων - έγινε περιζήτητο classic.
Πιο πρόσφατα, η Cadillac συνεργάστηκε με στυλίστες του Ιταλικού Οίκου κοσμημάτων πολυτελείας, Bvlgari, του οποίου τα στάνταρ αλλά και το κοινό που απευθύνεται βρίσκονται σε συγκριτικά υψηλότερο επίπεδο από αυτό της Αμερικανικής μάρκας πολυτελείας. Ένα αισθητικά χαρακτηριστικό παράδειγμα της συνεργασίας αυτής ήταν το ταμπλό της πειραματικής Vizon.

Εξωπραγματικά: πρωτότυπα οχήματα από το Osceola μέχρι το Cien (1905 - 2002)
Το γεγονός ότι οι νέες τεχνολογίες και η προηγμένη σχεδίαση έχουν καθιερωθεί ως τα ισχυρά σημεία της Cadillac επιβεβαιώνεται και από το μεγάλο αριθμό εντυπωσιακών πρωτότυπων οχημάτων. Οι μελέτες αυτές λανσάρουν στοιχεία των μελλοντικών μοντέλων παραγωγής και εξετάζεται η πρώτη αντίδραση των πιθανών υποψήφιων πελατών. "Κάποια εποχή, εμείς, στο τμήμα σχεδίασης της General Motors πιστεύαμε ότι έπρεπε να είμαστε επιφυλακτικοί με μερικές στυλιστικές καινοτομίες μας επειδή το κοινό δεν ήταν έτοιμο να τις αποδεχτεί" θυμόταν ο Harley Earl το 1956. "Αλλά τα πρωτότυπα οχήματα μας απέδειξαν ότι το κοινό σκεπτόταν πολύ πιο προοδευτικά από μας. Πάνω από δύο εκατομμύρια άτομα έβλεπαν τα πειραματικά μας αυτοκίνητα κάθε χρόνο στο Motorama. Συζητούσαν για αυτά και εξέφραζαν τις απόψεις τους, θετικές και αρνητικές. Κι εμείς ακούγαμε πολύ προσεκτικά".
Τα πρωτότυπα οχήματα σήμερα εξακολουθούν να έχουν τον ίδιο ρόλο, αφού μέσα από αυτά μπορούν να υπάρξουν πραγματικά συμπεράσματα για τη σχεδίαση των μελλοντικών μοντέλων παραγωγής: "Οι Evoq, Imaj και Vizon δεν είναι, μόνο σχεδιαστικές μελέτες, ούτε απλές τεχνολογικές προτάσεις - το πρωτότυπο σε ολοκληρωμένη μορφή είναι αυτό που μετράει" εξηγεί ο Simon Cox, Διευθυντής Σχεδίασης Πρωτότυπων Οχημάτων στο Concept Design Studio της GM στο Birmingham, στην Αγγλία. Ένα πρωτότυπο, το οποίο έχει μεταφερθεί από το σαλόνι αυτοκινήτου στο δρόμο: η προοδευτική σχεδιαστική φιλοσοφία τριών πρωτοτύπων - αιχμηρά άκρα σε κοντράστ με επίπεδες γεωμετρικές επιφάνειες - κάνει την πρεμιέρα της στη νέα Cadillac CTS. Και η κυκλοφορία της Cadillac XLR στην Αμερική το 2003, σηματοδοτεί την άφιξη του αντίστοιχου μοντέλου παραγωγής της Evoq - ενός πρωτοτύπου roadster πολυτελείας.
Το γεγονός ότι τα πρωτότυπα μοντέλα Cadillac ανέκαθεν χαρακτηρίζονταν από μία ισορροπία μεταξύ του εκκεντρικού, του εξωπραγματικού και του ορθολογιστικού και συχνά προηγούνταν της εποχής τους, φαίνεται και από την παρακάτω λίστα, που παρουσιάζει τα σημαντικότερα και τα εντυπωσιακότερα πειραματικά αυτοκίνητα.
1905 Osceola
Ο ιδρυτής της Cadillac Henry Leland πειραματίστηκε με τη δημιουργία του διθέσιου Osceola θέλοντας να διερευνήσει τη δυνατότητα κατασκευής ενός κλειστού αυτοκινήτου - με λίγα λόγια, το μοντέλο αυτό ήταν ένας προάγγελος των σύγχρονων πρωτότυπων οχημάτων. Πήρε το όνομά του προς τιμήν του αυτόχθονα Αμερικανού αρχηγού της φυλής των ινδιάνων Seminole και είχε μήκος 2.08-μέτρα και ύψος 2.21 μέτρα. Ο Leland χρησιμοποίησε το Osceola για δεκαετίες και ήταν πολύ επιθετικός οδηγός. "Ένα πρωί, συγκρούστηκε με ένα αυτοκίνητο πηγαίνοντας στη δουλειά και το βράδυ, επιστρέφοντας στο σπίτι του, συγκρούστηκε με ένα φορτηγό που μετέφερε κάρβουνο" αναπολεί ο μηχανικός της Cadillac, Bill Foltz στο βιβλίο του 'Ο Δεξιοτέχνης της Ακρίβειας.' "Η κόρη του συχνά ερχόταν σε μένα και με ρωτούσε αν υπήρχε η δυνατότητα να γίνει το 'Osceola' πιο αργό".

Αεροδυναμικό Coupe
Αυτό το αεροδυναμικό μοντέλο με ένα νέο επικλινές πίσω τμήμα ήταν το αστέρι της Cadillac στην Παγκόσμια Έκθεση του Chicago. Το διαφημιστικό σλόγκαν: "Αυτό το αυτοκίνητο είναι τόσο διαφορετικό και τόσο καινούριο, ώστε τα μέλη των συλλόγων αναψυχής θα εντυπωσιαστούν και θα θελήσουν να το αγγίξουν [...]". Συνολικά 20 Αεροδυναμικά Coupes κατασκευάστηκαν μέχρι το 1938.

1950 Debutante Ακριβώς 187 λεοπαρδάλεις από τη Σομαλία θυσιάστηκαν για το δερμάτινο εσωτερικό αυτού του σπέσιαλ Convertible Coupe Series 62. Το ένα και μοναδικό μοντέλο με φιλντισένιο φινίρισμα έκανε το ντεμπούτο του στο "Mid-Century Motorama", στο διάσημο ξενοδοχείο Waldorf Astoria της Νέας Υόρκης. Το ταμπλό οργάνων και το κλειδί ανάφλεξης ήταν επιχρυσωμένα.

1953 Le Mans
Το πρωτότυπο αυτό όχημα που παρουσιάστηκε στο Motorama θα μπορούσε εύκολα να παρανοηθεί για μοντέλο παραγωγής: κάποια χαρακτηριστικά του, όπως το πανοραμικό παρμπρίζ, η χαμηλότερη γραμμή των παραθύρων ή οι απολήξεις εξαγωγής που ήταν ενσωματωμένες στις δοκούς του πίσω προφυλακτήρα σύντομα υιοθετήθηκαν στα κανονικά μοντέλα. Η οροφή που έκλεινε αυτόματα μόλις έπεφτε βροχή φαινόταν εξωπραγματική για την εποχή.

1954 Park Avenue, La Espada, El Camino
Τρία πρωτότυπα αυτοκίνητα σε μία χρονιά. Στην πραγματικότητα, το Park Avenue ήταν μία πρώτη γεύση της Eldorado Brougham που λανσαρίστηκε το 1957. Διέθετε χειροποίητο αλουμινένιο top. Τα διθέσια La Espada και El Camino με αμάξωμα από υαλονήματα επίσης ήταν επίσης προάγγελοι μελλοντικών μοντέλων παραγωγής με επίπεδους προβολείς, χαμηλό εμπρός τμήμα, διογκωμένες δοκούς του εμπρός προφυλακτήρα και ψηλά πίσω πτερύγια.

1955 Eldorado Brougham Αυτό το μοντέλο στο πράσινο χρώμα του χαμαιλέοντα προέβαλε την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Ανάμεσα στα αποκλειστικά χαρακτηριστικά του περιλαμβάνονταν πνευματική ανάρτηση, καθίσματα με αυτόματη ρύθμιση επιθυμητής θέσης, σύστημα κλιματισμού και πορτμπαγκάζ με αυτόματο άνοιγμα και κλείσιμο.

1955 La Salle
Σπορ διθέσια οχήματα με εντυπωσιακό, όμορφο αμάξωμα από υαλονήματα και κινητήρα V6 2.5-λίτων με ψεκασμό καυσίμου που θα μπορούσαν να έχουν σηματοδοτήσει την αναγέννηση της μάρκας La Salle. Ωστόσο, τόσο το roadster όσο και το coupe, επρόκειτο να παραμείνουν μοναδικά.
1959 Cyclone Το Cyclone θύμισε περισσότερο αεροπλάνο παρά αυτοκίνητο, αφού τα δύο φτερά του έμοιαζαν με πυραύλους. Τα δύο επίπεδα τμήματα των θυρών μετατοπίζονταν προς τα πίσω. Το πρωτοποριακό ντιζάιν εναρμονιζόταν με το σύστημα αποφυγής σύγκρουσης (ανίχνευση με ραντάρ) και την οροφή από Plexiglas η οποία έκλεινε αυτόματα όταν ο αισθητήρας της ανίχνευε βροχή.