Τρία supercars στην κούρσα της μιας ανάσας!

Kείμενο: Mark Gilies (car and driver, usa)
Aπόδοση: Νίκος Μαρινόπουλος

Για τους φανατικούς οπαδούς των supercars η άφιξη της ολοκαίνουριας Porsche 911 Turbo ήταν τόσο αγωνιώδης, όσο το να παρακολουθείς την εξέλιξη του «Super Deal» στην τηλεόραση. Τα διακριτικά turbo είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένα με την 911, από τότε που ξεκίνησαν οι πωλήσεις της συγκεκριμένης έκδοσης στις ΗΠΑ. Πάνε περισσότερα από τριάντα χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα στον πλανήτη για να φτάσουμε στο 2007 και στην 997 παραλλαγή της 911. Εξωτερικά, οι αλλαγές εντοπίζονται στη μεγαλύτερη πίσω αεροτομή, στα φαρδύτερα καπούλια, στις 19άρες ζάντες και σε διάφορα άλλα που θυμίζουν μια καλλονή που αναζητά φτιασίδια στο Body shop. Στο εσωτερικό τα πάντα μοιάζουν ίδια, εκτός από το λογότυπο Turbo και τον επιλογέα ταχυτήτων, για να σου θυμίζουν πως βρίσκεσαι στην 911 Turbo και όχι σε κάποια ταπεινή αδερφή της. Ο επίπεδος κινητήρας της με χωρητικότητα 3,6 λίτρα δεν είναι ο ίδιος που βρίσκεις στην Carrera, αλλά αποτελεί την αναβαθμισμένη εκδοχή του boxer που κινεί τη νυν και πρώην GT3. Έχει μεγαλύτερη διάμετρο και μικρότερη διαδρομή από το μοτέρ της Carrera και ξεχωριστό μπλοκ και κεφαλή (στην Carrera είναι όλα ένα κομμάτι). Το VarioCam Plus αναλαμβάνει να μεταβάλλει το χρονισμό και τη βύθιση των βαλβίδων, ενώ στους στρόβιλους του διπλού turbo ενσωματώνεται η τεχνολογία μεταβλητής γεωμετρίας. Τα έδρανα του συστήματος υπερτροφοδότησης είναι πλέον υδρόψυκτα, ενώ η μέγιστη ισχύς ανέρχεται στους 480 ίππους και η μέγιστη ροπή στα 620 Nm. Με το προαιρετικό πακέτο SportChrono το overboost αυξάνεται κατά 0,2 bar, αυξάνοντας τη ροπή στα 680 Nm.

Όπως συμβαίνει με όλες τις 911 Turbo, από την 993 του 95, έτσι κι αυτή είναι τετρακίνητη, αλλά πλέον με ηλεκτρομαγνητικό πολύδισκο συμπλέκτη αντί του συνεκτικού. Αυτό είναι και το κύριο όπλο του ΡΤΜ, του Porsche Traction Management. Διαβάζοντας τα δεδομένα από τους διάσπαρτους αισθητήρες, το ΡΤΜ μοιράζει ανάλογα τη ροπή ανάμεσα στους δύο άξονες, ρυθμίζοντας το φαινόμενο της υποστροφής και της υπερστροφής. Η Turbo 911 διαθέτει επίσης το σύστημα PSM, το Porsche Stability Management, που επιβλέπει την κάθε εκτροπή του αυτοκινήτου από την «κανονική» πορεία, και το PASM, το Porsche Active Suspension Management, με τα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα αμορτισέρ. Το πίσω μπλοκέ διαφορικό είναι προαιρετικό (το μοντέλο της δοκιμής μας το έχει), ενώ τα φρένα φέρουν εξαπίστονες δαγκάνες εμπρός-πίσω. Χάρη στην εκτεταμένη χρήση αλουμινίου, και δη στις πόρτες, το βάρος συγκρατείται στα 1.311 κιλά, συνεχίζοντας όμως να είναι η βαρύτερη της οικογένειας.

Περιμέναμε πως η 911 Turbo του 2007 θα είναι καλή, αλλά πόσο καλύτερη; Για να το μάθουμε ταξιδέψαμε μέχρι τη Γερμανία, με σκοπό να φέρουμε αντιμέτωπη τη νέα Porsche με τη Ferrari F430 και τη Chevrolet Corvette Ζ06. Μπορεί να φανεί περίεργο, αλλά η μαμά Ferrari προφασίστηκε το λανσάρισμα της 599GTB, για να μη μας παραχωρήσει μία F430, αλλά κάτι μας λέει πως οι Ιταλοί δεν ήθελαν να σταθεί το μοντέλο τους δίπλα στην Corvette. Παρ όλα αυτά βρέθηκε ένας φίλος-ιδιώτης και έτσι καταφέραμε να δοκιμάσουμε και τα τρία μοντέλα από την autobahn μέχρι μία πίστα/ρεπλίκα στο Papenburg του Hockenheim κοντά στη νότια Γερμανία.

3η θέση - Chevrolet Corvette Ζ06
Στα χαρτιά η Corvette Ζ06 φαίνεται ως το πιο ολοκληρωμένο μοντέλο της παρέας. Επιταχύνει τόσο γρήγορα όσο η Porsche και η τελική της ξεπερνά ακόμη και της Ferrari. Η Ζ06 σημείωσε την καλύτερη τιμή στο τεστ πρόσφυσης με 1,01 g καθώς και την καλύτερη επίδοση στα φρένα. Στην autobahn η «μακρύτερη» 6η της μπορούσε να αφήσει πίσω της την F430, ενώ στην «κλειστή» διαδρομή αποδείχτηκε νικήτρια απέναντι στην 911 Turbo «ρίχνοντάς» της 1,7 με γυρολόγιο κοντά στα 76 δευτερόλεπτα. Και τα κάνει όλα αυτά ζητώντας περίπου 1/3 λιγότερα χρήματα απ ό,τι η Ferrari.

Η Vette είναι επίσης και η πιο πρακτική. Έχει το μεγαλύτερο πορτμπαγκάζ, καλή ορατότητα και θέση οδήγησης, ενώ είναι ευκολοδήγητη στην πόλη χάρη στην άφθονη ροπή του κινητήρα στις χαμηλές στροφές λειτουργίας του. Η κατανάλωση με 12 mpg δεν είναι και η καλύτερη, αλλά ο ήχος του μοτέρ σε κάνει να ξεχνάς το πόσο γρήγορα αδειάζει το ρεζερβουάρ. Ακόμη και χιλιόμετρα να είσαι μακριά, όταν η Ζ06 έρχεται με σανιδωμένο το γκάζι, μπορείς να την ακούσεις, θαρρείς και είναι κάποιο αγωνιστικό που συμμετέχει στο NASCAR.

Αλλά όσο εντυπωσιακή κι αν είναι αυτή η Corvette, δεν καταφέρνει να είναι καλύτερη από τους δύο ανταγωνιστές της. Μπορεί να ακινητοποιείται σε μόλις 44,5 μέτρα από τα 112 χλμ./ώρα, αλλά η αίσθηση του πεντάλ των φρένων δεν είναι σαν αυτή των Porsche και Ferrari. Ο επιλογέας ταχυτήτων της Vette υστερεί σε ακρίβεια, ενώ το τιμόνι είναι αρκετά βαρύ, αλλά όχι τόσο κοφτερό όσο των άλλων δύο. Στην πίστα το ελαφρύ σασί τάσσεται υπέρ της Vette, όμως πάντοτε πρέπει να έχεις το νου σου στην υπερστροφή. Στο βρεγμένο οδόστρωμα και με τα ηλεκτρονικά απενεργοποιημένα το αυτοκίνητο είναι μάλλον τρομακτικό, καθώς στην είσοδο της στροφής βγάζει μούτρα και στην έξοδο διώχνει την ουρά του. Η Corvette μπορεί να έχει τη μεγαλύτερη τελική, αλλά δεν ενθουσιάζει με τη σταθερότητά της και σου δίνει κάπως μία αίσθηση ανασφάλειας, όταν βλέπεις το καπό και τους καθρέφτες να τρεμοπαίζουν από την πίεση του αέρα.

Από την άλλη το εσωτερικό υπολείπεται σε αρκετά σημεία. Εντάξει, η Corvette είναι φτηνότερη από τη Ferrari και την Porsche, αλλά είμαστε σίγουροι πως τον υποψήφιο αγοραστή της Ζ06 δεν θα τον πείραζε να «σκάσει» και 5-6 χιλιάρικα παραπάνω, ώστε το ταμπλό να έχει καλύτερη ποιότητα πλαστικών και τη δερμάτινη αίσθηση που συναντάς στην Porsche. Και τα καθίσματα, παρόλο που είναι άνετα υστερούν αρκετά σε πλευρική στήριξη.

Με αυτά και με αυτά η Corvette Ζ06 βρέθηκε στην 3η θέση, αλλά το γεγονός και μόνο πως αποτέλεσε ένα σκληρό ανταγωνιστή είναι επιτυχία για τη Chevrolet. Δείτε το κι έτσι: Το να τερματίσεις 3ος σε αυτό το τεστ είναι σαν να βγαίνεις ραντεβού με την Jessica Simpson και όχι με τη Monica Bellucci. Όχι και άσχημα...>

Φανταστικός V8 κινητήρας σε απόδοση και ήχο, αναπάντεχα πρακτική, πύραυλος στην πίστα.

Μέτρια ποιότητα κατασκευής, δύστροπη στο όριο, μέτριο σε ακαμψία αμάξωμα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η καλύτερη Corvette όλων των εποχών και το φτηνότερο  της παρέας.

2η θέση - Porsche 911 Τurbo
Όπως έδειξαν οι αριθμοί, η 911 Turbo είναι τρομακτικά γρήγορη, καλύπτοντας τα 0-400 μέτρα σε 11,7 και πιάνοντας τα 0-160 χλμ./ώρα σε μόλις 7,8. Στη διαδικασία του 0-48-0 χλμ./ώρα έδωσε την εκπληκτική επίδοση των 1,1 σε σχέση με τα 1,7 των άλλων δύο αυτοκινήτων. Ξέχωρα πάντως από το τι λένε οι αριθμοί στην πίστα, η απόδοση της ροπής του κινητήρα στο δρόμο είναι εντυπωσιακή. Ακόμη και με 6η κουμπωμένη και με το δείκτη του στροφόμετρου να είναι χαμηλά, πατάς το γκάζι και η γερμανίδα ανεβάζει τόσο γλυκά ταχύτητα, που χρειάζεται να βλέπεις πόσο γρήγορα προσπερνά την μπαριέρα για να αντιληφθείς το μέγεθος της επιτάχυνσης. Ανάλογα με το ρυθμό επιτάχυνσης αυξάνεται και το εκκωφαντικό μούγκρισμα του boxer, αλλά χωρίς να σε ενοχλεί σε καμία περίπτωση στο ταξίδι, όπως συμβαίνει με τη Ferrari και τη Chevy. Ακόμη και με 240 χλμ./ώρα στο κοντέρ η σταθερότητα της 911 Turbo είναι υποδειγματική, ενώ, αν έχεις επιλέξει το πρόγραμμα Comfort, μπορείς να κάνεις και ένα άνετο ταξίδι. Στη θέση Sport όλα αλλάζουν, σκληραίνουν περισσότερο, νιώθεις τους τροχούς να διαβάζουν το ανάγλυφο του οδοστρώματος, αλλά η 911 στρίβει σαν να πατά σε ράγες. Πατώντας το διακόπτη Sport, καθώς το μοντέλο της δοκιμής μας διέθετε το πακέτο Sport Chrono, το γκάζι γίνεται πιο άμεσο και το boost του κινητήρα αυξάνεται... για καλύτερους χρόνους. Στην πόλη ο επιλογέας ταχυτήτων είναι πιο σφιχτός από εκείνον των υπόλοιπων Porsche, ενώ ο βαρύς συμπλέκτης κουράζει. Με εξαίρεση αυτά η 911 Turbo είναι το καλύτερο από τα τρία αυτοκίνητο για καθημερινή οδήγηση με συμμαζεμένες διαστάσεις, καλή ορατότητα και χωρίς τυφλές γωνίες που να σε βασανίζουν. Επίσης, έχει το πιο άνετο εσωτερικό, είναι αρκετά κυριλέ, αλλά η πληθώρα από διακόπτες στην κεντρική κονσόλα σού κάνει τη ζωή δύσκολη και οι πέντε βελόνες του πίνακα οργάνων σου δημιουργούν μία μικρή σύγχυση. Παρόλο πάντως που η 911 έχει τη φήμη ενός εύχρηστου supercar, το πορτμπαγκάζ είναι αρκετά μικρό.

Στους δρόμους με στροφές η 911 Turbo ξετυλίγει το ταλέντο της, καθώς το αμάξωμά της είναι απίστευτα ζυγισμένο, το τιμόνι της ξυραφένιο και γενικότερα νιώθεις το αυτοκίνητο να γίνεται ένα με τον οδηγό. Όσο ανεβάζεις το ρυθμό σου, τόσο πιο πολύ σε ενθουσιάζουν τα περιθώρια πρόσφυσης χωρίς υπερβολές σε ό,τι αφορά τα φαινόμενα της υποστροφής και υπερστροφής. Πραγματικά ουδέτερη, στρίβει όπως έρχεται, και μόνο όταν την πιέσεις πάρα πολύ, θα την κάνεις να γλιστρήσει. Ειδικά στο βρεγμένο είναι εκπληκτική, σε αντίθεση με την Corvette, που σε τρομάζει. Η τελευταία μπορεί να φρενάρει πιο γρήγορα, αλλά η αίσθηση που έχεις από το μεσαίο πεντάλ της Porsche δεν παίζεται.

Η νέα 911 Turbo είναι καταπληκτική, όμως έχεις την αίσθηση πως κάτι της λείπει. Είναι τρομερά γρήγορη και ζυγισμένη και μπορείς να κινηθείς ταχύτατα, αλλά δεν σε προκαλεί. Θα σε ενθουσιάσει, αλλά δεν θα την ερωτευτείς. Σίγουρα είναι ένα αυτοκίνητο που το οδηγείς με ήλιο και βροχή, στην πόλη και στο βουνό, κάθε μέρα, αλλά εμείς θα βάζαμε στην άκρη τα 25 χιλιάρικα και θα αγοράζαμε την 911 GT3, η οποία και σε φτιάχνει περισσότερο και πιο «επιθετική» είναι στην οδήγηση.>

Απίστευτα δυνατή, εξαιρετικό φινίρισμα, εύκολη στην οδήγηση, σαν να οδηγείς «σκαραβαίο».

Της αρέσει να κουνάει την ουρά της όταν αφήνεις το γκάζι, λιγότερο συγκινητική από την 911 GT3.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Τo ιδανικό supercar για καθημερινή χρήση.

1η θέση - Ferrari F430
H Ferrari μπορεί να είναι το πιο ακριβό αυτοκίνητο εκ των τριών, αλλά κανείς δεν διαφωνεί πως αξίζει να δώσεις μέχρι και την παραμικρή δεκάρα για να ακούσεις το κρεσέντο του κινητήρα. Ακόμη και στην πόλη, αυτό που θες είναι να οδηγείς με κατεβασμένα τα παράθυρα, για να ακούς τον αντίλαλο του V8 των 4,3 λίτρων όταν περνάς από τα στενά. Στην πίστα του Papenburg η F430 σκούζει σαν μονοθέσιο που συμμετείχε στην F1 τη δεκαετία του 60 και για την κατανάλωση του κινητήρα μάλλον δεν θα πρέπει να θεωρηθούμε αντικειμενικοί, καθώς την περισσότερη ώρα οδηγούσαμε κοντά στον κόφτη, απολαμβάνοντας τον ήχο του μοτέρ.

Α, κι αυτή η εκπληκτική μετάδοση! Το σειραϊκό ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων με τα περίφημα paddles είναι τόσο καλό, που αναρωτιέσαι γιατί κάποιος να προτιμήσει την έκδοση με το μηχανικό κιβώτιο. Την περισσότερη ώρα αλλάζαμε τις σχέσεις χειροκίνητα μέσω των paddles, ενώ στην πίστα η απουσία του συμπλέκτη απελευθερώνει το αριστερό σου πόδι, το οποίο μπορεί να είναι μόνιμα πάνω στο πεντάλ του φρένου. Και μιας και μιλάμε για το αριστερό πόδι, τα πράγματα είναι πιο εύκολα στην πόλη, αφού δεν υπάρχει συμπλέκτης. Η αυτόματη αλλαγή των σχέσεων «χάνει» λίγο σε αίσθηση, αλλά είναι βολική όταν κινείσαι σε χαλαρούς ρυθμούς.

Στο τιμόνι υπάρχει το γνωστό manettino, από το οποίο μπορεί κανείς να επιλέξει πέντε διαφορετικά προγράμματα CST (control, stability, traction ή έλεγχος, ευστάθεια, πρόσφυση) για να αλλάξει το set-up της F430, και συγκεκριμένα το ηλεκτρονικό σύστημα ευστάθειας, η διαχείριση του κιβωτίου ταχυτήτων, η απόκριση στο γκάζι, η σκληρότητα των αμορτισέρ και η ρύθμιση του διαφορικού. Ανάμεσα στα πέντε προγράμματα περιλαμβάνονται οι επιλογές για χιόνι, μειωμένη πρόσφυση, σπορ, αγωνιστικό ρυθμό και με το CST εκτός λειτουργίας.

Ωστόσο, η F430 δεν είναι μόνο ένας εξαιρετικός συνδυασμός κινητήρα και μετάδοσης, καθώς το ζύγισμα του αυτοκινήτου και η ξυραφένια αίσθηση είναι εξαιρετικά, όπως και στην Porsche. To τιμόνι είναι λιγάκι πιο ελαφρύ, αλλά εξισορροπεί την κατάσταση με την αμεσότητά του, ενώ το πεντάλ του φρένου είναι σφιχτό και με καλή αίσθηση, για να κανονίζεις τα πανίσχυρα κεραμικά δισκόφρενα.

Θα περίμενες πως ένα τόσο σπορ αυτοκίνητο θα περνούσε από την άσφαλτο σαν άρμα μάχης, αλλά η F430 είναι ευλύγιστη στον ανοιχτό δρόμο, χωρίς να τσαλακώνει τους επιβάτες της. Και παρόλο που ο κινητήρας αρέσκεται να στριγκλίζει στις 8.000 σ.α.λ., τραβά αρκετά καλά και από τις 2.000 σ.α.λ. Στην πίστα η F430 ήταν η πιο αργή της παρέας, αλλά ομολογουμένως η πιο διασκεδαστική. Η υπερστροφή δεν αργεί να

κάνει την εμφάνισή της όταν το παρακάνεις, ίσως και με κάπως απότομο τρόπο, αλλά χάρη στο κοφτερό τιμόνι και την πολύ καλή ακρίβεια που έχεις από το πεντάλ του γκαζιού μπορείς να την ελέγξεις σχετικά εύκολα και να το χαρείς. Σίγουρα είναι πιο προοδευτική και φιλική απ ό,τι η Vette και πιο ισορροπημένη σε όλες τις κινήσεις της. Πάντως και η ιταλίδα έχει τα αρνητικά της, αλλά δεν είναι και πολλά. Το πανέμορφο πίσω μέρος της, που παραπέμπει στο αγωνιστικό του LeMans, είναι πραγματικό αριστούργημα αισθητικά, όμως πρακτικά είναι πονοκέφαλος με πολλές τυφλές γωνίες. Τα καθίσματα κουράζουν στην οσφυϊκή περιοχή, ενώ δεν υπάρχει οθόνη που να απεικονίζει το χάρτη του συστήματος πλοήγησης, όπως στα δύο άλλα μοντέλα. Αλλά χαλάλι της. Το εσωτερικό της F430 είναι το πιο στυλάτο, με λιγότερα εργονομικά φάουλ, ενώ η επένδυση με ανθρακόνημα της κονσόλας καθώς και το manettino την ξεχωρίζουν.

Θα συμφωνείτε πως η Porsche είναι το πιο ολοκληρωμένο αυτοκίνητο ή πως η Corvette θα μπορούσε να είναι ο νικητής λόγω της χαμηλής τιμής πώλησής της. Αλλά όταν η F430 σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί να δώσεις ένα σκασμό λεφτά για να αγοράσεις μία Bugatti Veyron, μία Porsche Carrera GT ή ακόμη και μία Ferrari 599GTB, τότε μπορείς να μαντέψεις το νικητή. Είναι τόσο καλή...-

Κινητήρας-διαμάντι, αστραπή οι αλλαγές από τα paddles,

η πιο διασκεδαστική στο δρόμο.

Η εντελώς αυτόματη αλλαγή των σχέσεων θα μπορούσε να είναι καλύτερη, μειωμένο οπτικό πεδίο, αστρονομική τιμή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το καλύτερο και το πιο χαρισματικό σπορ αυτοκίνητο στον κόσμο.