Carlo Chiti: Ο μύθος που εμπνεύστηκε τη Ferrari Sharknose


Σήμερα συμπληρώνονται 29 χρόνια από την ημέρα που ο Ιταλός Carlo Chiti, ένας από τους πιο σημαντικούς μηχανικούς και σχεδιαστές στην αγωνιστική ιστορία της Alfa Romeo και της Ferrari, άφησε την τελευταία του πνοή. Αυτή είναι η ιστορία του.

  • 7/7/2023

Ο Carlo Chiti  γεννήθηκε στην Πιστόια της Τοσκάνης στην Ιταλία το Δεκέμβριο του 1924 και σπούδασε ως αεροναυπηγός μηχανικός και χημικός στο Πανεπιστήμιο της Πίζας. Εντάχθηκε στο τμήμα πειραματισμού της Alfa Romeo το 1953 και σχεδίασε την Alfa Romeo 6C 3000 CM, με την οποία ο Juan Manuel Fangio κατέκτησε τη δεύτερη θέση στον αγώνα Mille Miglia του παγκόσμιου πρωταθλήματος σπορ αυτοκινήτων της FIA.

Ο Carlo Chiti όρθιος και δεξιά.
Ο Carlo Chiti όρθιος και δεξιά.

Όταν η Alfa Romeo σταμάτησε να ασχολείται τόσο ένθερμα με τα αγωνιστικά, ο Chiti στράφηκε στη Ferrari ως αναπληρωματικός αρχιμηχανικός, δίπλα στον Andrea Fraschetti, που έχασε τη ζωή του δοκιμάζοντας μια F2 Dino στη Modena το 1957.

Μετά το θάνατο του Fraschetti, ο Chiti έγινε επικεφαλής μηχανικής στη Ferrari, οδηγώντας τον Mike Hawthorn στη στέψη του ως ο πρώτος Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητής Formula 1 το 1958, με τη Ferrari 246 F1.

Η Sharknose

O Carlo Chiti έφερε την πρωτοπορία στην ομάδα, πείθοντας τον Enzo Ferrari να τοποθετήσει τον κινητήρα στο πίσω μέρος του μονοθεσίου, χτίζοντας ένα μονοθέσιο νέας φιλοσοφίας, την F156, ή ‘Sharknose’ όπως είναι γνωστή (κεντρική φωτό).

Ανέβασε τη Ferrari στην κορυφή της Formula 1, και χαρίσε στον Phil Hill το κατάλληλο μονοθέσιο για να κατακτήσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1961, κάνοντάς τον, τον πρώτο Αμερικανό πρωταθλητή F1.

O Phil Hill είπε αργότερα ότι «αυτή η πιο ολιστική προσέγγιση» σήμαινε ότι η Ferrari 156 ‘Sharknose’ «ήταν όπως έπρεπε να είναι ένα μονοθέσιο». Δύο χρόνια αργότερα, to 1963, ο Hill συνόδευσε τον Chiti στο ολοκληρωτικά αποτυχημένο του εγχείρημα, την ομάδα F1 ATS, το οποίο δεν κράτησε για πολύ, πράγμα που ώθησε τον Chiti προς νέες επιχειρηματικές ενέργειες.

Autodelta

Ο Chiti δημιούργησε την Autodelta το 1961 σε συνεργασία με τον Lodovico Chizzola, πρώην μηχανικό και αντιπρόσωπο της Alfa Romeo, προκειμένου να βοηθήσει την εταιρεία να αναρριχηθεί ξανά στην κορυφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η εταιρεία αποτέλεσε τμήμα της Alfa από το 1963 και έπειτα.

Το πρώτο αυτοκίνητο της εταιρείας ήταν η Giulia TZ, που κατέγραψε νίκες στην GT κατηγορία του Le Mans, στις 12 ώρες του Sebring, τα 1000 km του Nόrburgring, τον γύρο της Γαλλίας και άλλα.

Ο Chiti σχεδίασε έναν V8 και αργότερα έναν 12κύλινδρο επίπεδο κινητήρα για τα Tipo 33 αγωνιστικά της Alfa Romeo, με τα οποία η εταιρεία κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πρωτοτύπων του 1975.

Η επιστροφή στη Formula 1

Το 1977, μετά από χρόνια πείρας ως πάροχοι κινητήρων για ομάδες Formula 1, όπως η McLaren, η March και η Brabham, ο Carlo Chiti ώθησε την Alfa Romeo να επιστρέψει και η ίδια ως κατασκευαστής στη Formula 1.

Η ομάδα ξεκίνησε πολύ δυναμικά και υποσχόμενη πολλά, όμως δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στο επίπεδο που βρισκόταν στις ένδοξες μέρες της δεκαετίας του ’50. Κατέκτησαν δύο φορές την pole position, με τον Bruno Giacomelli να ηγείται του μεγαλύτερου μέρους του Αμερικανικού Grand Prix το 1980, πρωτού εγκαταλείψει εξαιτίας βλάβης στα ηλεκτρικά. Ο Patrick Depailler έχασε τη ζωή του στο Hockenheimring, όπου έκανε δοκιμές για το Γερμανικό Grand Prix της ίδιας χρονιάς.

Το 1983 ήταν η καλύτερη -στατιστικά- σεζόν της Alfa Romeo, όταν ο Chiti σχεδίασε έναν V8 τούρμπο κινητήρα, βοηθώντας την ομάδα να κατακτήσει την 6η θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών.

«Είχαμε τρεις πλήρεις σεζόν, ενώ χρειαζόμασταν τουλάχιστον πέντε» είχε πει ο Giacomelli. «Αυτό που κάναμε με τις δεδομένες συνθήκες ήταν φανταστικό. Και το καλύτερό μας μονοθέσιο ήταν η 179 του 1980, σχεδιασμένη και ανεπτυγμένη υπό την επίβλεψη του Chiti. Οι Ιταλοί τον θεωρούσαν εκκεντρικό, αλλά, πιστέψτε με, ήταν πολύ έξυπνος, πιο έξυπνος απ’ ό,τι πίστευε ο κόσμος. Δυστυχώς, η ευφυία του δε χρησιμοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Motori Moderni

Το 1984, ο Carlo Chiti αποχώρησε από την Alfa Romeo για να ιδρύσει ακόμα μία εταιρεία, αυτή τη φορά με σκοπό να παράγει κινητήρες αποκλειστικά για ομάδες Formula 1. Αρχικά, η εταιρεία παρήγε ένα V6 τούρμπο σχέδιο, που χρησιμοποιήθηκε τις σεζόν 1985-1987 από τη Minardi.

Η Motori Moderni ήταν υποχρηματοδοτημένη, οπότε οι κινητήρες που παρήγε δεν ήταν ανταγωνιστικοί, γεγονός που «σκότωσε» την παραγωγή μέρα σε τρεις μόλις σεζόν.

Μετά την ανακοίνωση της απαγόρευσης του τούρμπο το 1988, η Subaru ζήτησε από τον Chiti να σχεδιάσει έναν κινητήρα εν όψει της εισόδου της στη Formula 1 ως κατασκευαστής, μετά την αγορά της μικρής ομάδας, Coloni, από την Ιαπωνική εταιρεία. Ο Chiti έφτιαξε έναν νέο 12κύλινδρο επίπεδο ατμοσφαιρικό κινητήρα των 3.5 λίτρων με το εγχείρημα της Subaru να αποτυγχάνει παταγωδώς

Ο Carlo Chiti απεβίωσε στις 7 Ιουλίου του 1994 στο Μιλάνο από καρδιακή προσβολή.