Η εξήγηση για τους ασύμμετρους καθρέφτες αρκετών γερμανικών μοντέλων (photos)


Οι πλαϊνοί καθρέφτες σε πολλά αυτοκίνητα δεν είχαν πάντα τις ίδιες διαστάσεις τη δεκαετία του ‘90 και αυτό δεν ήταν τυχαίο.

  • ΚΕΙΜΕΝΟ: ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΤΖΟΥΜΑΣ - ΦΩΤΟ: MERCEDES / VOLKSWAGEN
  • 24/12/2022

Το πλήθος των αυτοκινητοβιομηχανιών αλλά και των μοντέλων που διαθέτει η κάθε μία, αυξάνει τον μεταξύ τους ανταγωνισμό αλλά και την ανάγκη διαφοροποίησης.

Οι σχεδιαστές, αρκετές φορές προσπαθούν να καινοτομήσουν, παρουσιάζοντας συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στα μοντέλα, ώστε να τα κάνουν να διαφέρουν ξεκάθαρα από τα υπόλοιπα. Ωστόσο, άλλες φορές, οι όποιες εμφανείς διαφοροποιήσεις, έχουν λιγότερο «ριζοσπαστική» ερμηνεία.

Μία από αυτές τις διαφορές είναι οι ασύμμετροι πλαϊνοί καθρέφτες που διέθεταν στο παρελθόν ορισμένες γερμανικές μάρκες σε αρκετά μοντέλα τους. Συγκεκριμένα, ο καθρέφτης από την πλευρά του οδηγού ήταν μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο που βρισκόταν στη μεριά του συνοδηγού.

Διάφορα μοντέλα όπως η Mercedes-Benz W124 (1984-1997), η BMW M3 E36 έκαναν την αρχή, αλλά η Volkswagen ήταν η αυτοκινητοβιομηχανία, που τη δεκαετία του ’90 και για αρκετά χρόνια τους χρησιμοποίησε σε περισσότερα μοντέλα, όπως το Golf Mk 4, το Passat B5, το Polo του 1999 και το Bora του 1998.

Επιπλέον, η πρώτη γενιά του Skoda Fabia και του Skoda Octavia είχε επίσης αυτούς τους καθρέφτες, καθώς και το πρώτο Audi A3 αλλά και το πρώτο Seat Leon, που σε πολλά σημεία είχαν παρόμοια φιλοσοφία με το Golf.

Βέβαια, αρκετοί πελάτες παρήγγειλαν τελικά τα αυτοκίνητά τους με ίδιους καθρέφτες, αντικαθιστώντας τον μικρότερο δεξιό με ανάλογο με αυτόν που βρισκόταν στην πλευρά του οδηγού.

Το όφελος από τη χρήση μικρότερου μεγέθους πλαϊνού καθρέφτη από τη μεριά του συνοδηγού δεν είχε σχέση με τον περιορισμό του κόστους. Μία εξήγηση θα μπορούσε να ήταν η ανάγκη βελτίωσης της αεροδυναμικής. Ο μικρότερος καθρέφτης μείωνε τη συνολική επιφάνεια του αυτοκινήτου και άρα την αντίσταση που δεχόταν από τον άνεμο. Ωστόσο οι διαφορές ήταν ελάχιστα εκατοστά.

Η πραγματική αιτία για τη συγκεκριμένη επιλογή ήταν πιο πρακτική και απλή: Την ώρα που τα αυτοκίνητα μεγάλωναν σε διαστάσεις, οι δρόμοι παρέμεναν ίδιοι και σε αρκετές πόλεις ήταν αρκετά στενοί, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος επαφής ανάμεσα σε αυτοκίνητα που διασταυρώνονταν. Ιδίως στη Γερμανία, το φαινόμενο ήταν συχνότερο σε αγροτικές περιοχές και γι’ αυτό συνήθως τα brand της χώρας κατέφευγαν για ορισμένα χρόνια σε αυτή τη λύση.