13/9/2021
Όπως είναι γνωστό, κάθε αυτοκίνητο έχει μια κόρνα για να προειδοποιεί τους γύρω του. Πολλοί έχουν αναρωτηθεί όμως, από πού προέρχονται αυτές οι κόρνες. Στην Αγγλία του 1800 ψηφίστηκε ένας νόμος που προέβλεπε ένα άτομο (γυναίκα ή άντρας), να πρέπει να σημάνει ένα κουδούνι για να προειδοποιήσει τους πεζούς για την διέλευση ενός αυτοκινήτου. Αν και εκείνη την περίοδο ο αριθμός των αυτοκινήτων που κυκλοφορούσαν ήταν μικρός, πάλι αυτή η μέθοδος δεν ήταν πρακτική. Έτσι οι οδηγοί άρχισαν να τοποθετούν καμπανάκια και κόρνες στα αυτοκίνητα τους ώστε να μπορούν οι ίδιοι να προειδοποιούν τους γύρω τους.
Με την πάροδο του χρόνου θεωρήθηκε αναγκαίο ο ήχος της κόρνας να πρέπει να ακούγεται από τα 200 μέτρα μακριά. Υπήρχαν συστήματα που ήταν ικανά να πραγματοποιήσουν κάτι τέτοιο τα οποία τροφοδοτούνταν από το σύστημα εξάτμισης!
Μία από αυτές τις συσκευές ήταν το Sireno, που πήρε το όνομα του από τις Σειρήνες της Ελληνικής μυθολογίας. Άλλη μία συσκευή ήταν επίσης διαθέσιμη, το Gabriel, το οποίο έγινε γνωστό για τις πολλές μελωδίες που προσέφερε και για τον διαπεραστικό του ήχο.
Το Klaxon ήταν μια εφεύρεση του Miller Reese Hutchinson, ο οποίος αργότερα θα εργαζόταν με τον Thomas Edison. Αυτή η κόρνα λειτουργούσε με μια μανιβέλα ή τροφοδοτούταν με ρεύμα από τις μπαταρίες του αυτοκινήτου και παρήγαγε έναν δυνατό ήχο που έγινε το πρότυπο των σημερινών κορνών. Δεν είναι τυχαία η έκφραση «πάτησε το Κλάξον»…
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, οι κατασκευαστές αυτοκινήτων πειραματίστηκαν με διαφορετικούς ήχους και ένας από αυτούς ήταν ο "Ahooga" που ήταν πολύ ξεχωριστός. Αυτή η συσκευή ήταν προσαρμοσμένη στα Ford Model T και Model A. Περαιτέρω ανάπτυξη οδήγησε στη χρήση δύο κορνών που ήταν συντονισμένες σε τόνο E ή C.
Σήμερα, ωστόσο, οι κατασκευαστές ως επί το πλείστον συντονίζουν τις κόρνες τους σε τόνο F sharp και A sharp.
Image Credits: www.unsplash.com
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
