Κυκλοφοριακό: Οι 10 «πληγές» του Κηφισού και οι λύσεις που προτείνονται

Όσοι έχουν την… ατυχία να χρησιμοποιούν τον Κηφισό για τις μετακινήσεις τους, θα πρέπει να ξοδεύουν τουλάχιστον μια ώρα από τη ζωή τους προκειμένου να εξυπηρετηθούν καθώς σπάνιες θα είναι οι περιπτώσεις που θα τον βρουν «πράσινο».

Η συνήθης κατάσταση είναι να είναι μονίμως στα... κόκκινα, προκαλώντας κυριολεκτικά «έμφραγμα» στην καθημερινότητά μας. Το τι φταίει για αυτή την κατάσταση, έχει αναλυθεί διεξοδικά από «ειδικούς» (συγκοινωνιολόγους) και… μη, η ουσία ωστόσο είναι πώς αντί να βελτιώνεται, χειροτερεύει.

Ας ξεκινήσουμε από τα δομικά προβλήματα.

Υποτίθεται πώς το 2004 με τα έργα και τις παρεμβάσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που επίσης ταλαιπώρησαν αφάνταστα τους οδηγούς, το πρόβλημα θα είχε λυθεί. Φευ…

Θα μπορούσε να πει κανείς πώς αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζουν πολλές Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, ωστόσο η περίπτωση του Κηφισού είναι διαφορετική μια και αφορά έναν αυτοκινητόδρομο που ευθύς εξαρχής δεν σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί πλέον των 100.000 διελεύσεων καθημερινά!

Η λεωφόρος Κηφισού έχει μήκος περί τα 14 χλμ. και συνδέει την Κηφισιά με τον Πειραιά, προσφέροντας παράλληλα ενδιάμεση πρόσβαση και σε περιοχές με πολλές βιοτεχνίες όπου οι ανάγκες για μεταφορές αγαθών είναι αυξημένες. Επίσης, στον Κηφισό υπάρχει και ο σταθμός υπεραστικών λεωφορείων του ΚΤΕΛ (δεν έχουν ευοδωθεί οι προσπάθειες για τη μεταφορά του εκτός Αττικής), όπου καθημερινά εξυπηρετείται για τις μετακινήσεις του αρκετός κόσμος, με ότι αυτό συνεπάγεται για το επιπλέον φορτίο στην κίνηση, από τη στιγμή που δεν υπάρχει άμεση διασύνδεση με σταθμό του Μετρό. Προσθέστε εδώ και τη λειτουργία των Μεταφορικών εταιριών πέριξ του Κηφισού και την επιβάρυνση που προσθέτουν.

Ένας σημαντικός παράγοντας της κυκλοφοριακής συμφόρησης, είναι και τα συχνά ατυχήματα που παρατηρούνται, αποτέλεσμα της κακής ποιότητας του οδοστρώματος σε αρκετά σημεία (λόγω και του ασταθούς υπεδάφους του ποταμού Κηφισού), της ελλιπέστατης σήμανσης, του ανεπαρκούς πλάτους των στηθαίων ασφαλείας, ακόμη και των παράνομων εισόδων σε κάποια σημεία, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Και δεν είναι μόνο αυτά, καθώς έχουμε και μία ακόμη πρωτοτυπία στον Κηφισό. Οι λωρίδες να μειώνονται από τις τέσσερις που είναι στο ύψος της Αχαρνών σε τρείς προκαλώντας το φαινόμενο του μποτιλιαρίσματος (bottlenecking), ενώ και η επίγεια διασύνδεση με τη Λεωφόρο Αθηνών είναι επιβαρυντική.

Και εάν αυτές είναι οι καταγεγραμμένες δομικές δυσλειτουργίες της λεωφόρου Κηφισού, το πρόβλημα της κίνησης έρχεται να κορυφώσει η έλλειψη υποδομών στα ΜΜΜ, ώστε ο πολίτης να αφήσει το αυτοκίνητό του στο σπίτι.

Αποτέλεσμα, το κυκλοφοριακό να αποτελεί έναν άλυτο γρίφο, στερώντας πολύτιμες ώρες από την καθημερινότητά μας και επιβαρύνοντας το περιβάλλον (επιπλέον ρύποι), αλλά και την ποιότητα της ζωής μας.

Εφόσον, δεν βελτιωθούν οι υποδομές στα ΜΜΜ, οι διελεύσεις των ΙΧ θα αυξάνονται σταδιακά, προκαλώντας κυκλοφοριακό χάος και αυτό δεν αφορά μόνον τον Κηφισό, αλλά και γενικότερα τους αυτοκινητόδρομους της Αττικής και όλων των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας.

Ειδικά, όμως στον Κηφισό, που αποτελεί φυσική προέκταση της Εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας, ενώ προσφέρει διασύνδεση με την Εθνική οδό Αθηνών-Κορίνθου, τους δύο μεγαλύτερους αυτοκινητόδρομους της χώρας, θα πρέπει να υπάρξει σταδιακή αποσυμφόρηση με την αποκέντρωση δραστηριοτήτων (ΚΤΕΛ, Μεταφορικές εταιρείες, κ.α.) που αποδεδειγμένα επιβαρύνουν το κυκλοφοριακό, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο (Ακόμη και εάν υπάρξει βούληση, θα πάρει αρκετό χρόνο).

Στα πιο άμεσα μέτρα, είναι οι παρεμβάσεις με σταθερά μέτρα ελέγχου και αστυνόμευσης, αλλά και η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών τηλεματικής (κάμερες ταχύτητας).

Διαφορετικά, το πρόβλημα αυτό, όχι απλώς θα διαιωνίζεται, αλλά θα γίνεται όλο και χειρότερο…