Alfa Romeo Brera: Στους δύο και πιο light!

Βεβαίως, όταν λέμε ότι ανανεώθηκε μην περιμένετε και τίποτα σημαντικές αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση, καθώς το σίγουρο είναι ότι θα ψάχνετε αρκετά μέχρι να... μην τις εντοπίσετε. Η σημαντικότερη αλλαγή σε σχέση με το παρελθόν σε αυτό το σημείο εντοπίζεται κυρίως εντός των 19άρηδων τροχών, αφού οι εμπρός δαγκάνες είναι πλέον τετραπίστονες, αλουμινένιες και κατασκευασμένες από την Brembo. Νέες είναι όμως και οι ζάντες αλουμινίου, οι οποίες κατασκευάζονται με τεχνολογία «flow forming», κάτι που τις κάνει πιο ελαφριές. Αυτά μάλιστα είναι δύο από τα σημεία στα οποία έχει γίνει «δίαιτα»! Έχει γενικευτεί η χρήση αλουμινίου στην ανάρτηση και τα υποπλαίσιά της, ενώ και οι αντιστρεπτικές δοκοί είναι πλέον μορφής «σωλήνα» (δηλαδή κούφιοι από μέσα), κάτι που μείωσε το βάρος σε σχέση με το παρελθόν τουλάχιστον κατά 45 κιλά στις διάφορες αντίστοιχες εκδόσεις του αυτοκινήτου. Από εκεί και ύστερα βεβαίως, και πιο συγκεκριμένα για την κορυφαία έκδοση από πλευράς κινητήρα στο αυτοκίνητο της δοκιμής μας, με την αφαίρεση των τριών διαφορικών της τετρακίνητης έκδοσης Q4 και την ύπαρξη μόνο ενός στον εμπρός άξονα η διαφορά είναι ακόμη μεγαλύτερη, καθώς φτάνει τα 65 κιλά στην ανανεωμένη έκδοση και φυσικά είναι μεγαλύτερη από 100 κιλά σε σχέση με την παλιότερη τετρακίνητη Brera. Αυτό βεβαίως ωφέλησε έστω και λίγο τόσο τις επιδόσεις του αυτοκινήτου όσο βεβαίως και την κατανάλωση καυσίμου, που ωστόσο δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να πούμε ότι είναι και καλή, αφού κατά τη διάρκεια της δοκιμής μας έφτανε με μεγάλη ευκολία τα 13 και 14 λίτρα, ενώ αν πίεζες αρκετά το αυτοκίνητο, ξεπερνούσε και τα 18 λίτρα για κάθε 100 χλμ. Παρότι, μάλιστα, οι επιδόσεις της Brera με κίνηση μόνο στους εμπρός τροχούς είναι αρκετά καλύτερες (ιδίως στις ρεπρίζ, που σε ορισμένες περιπτώσεις οι διαφορές φτάνουν και μισό δευτερόλεπτο σύμφωνα με το V-BOX) σε σχέση με την τετρακίνητη έκδοση, παρ’ όλα αυτά το σίγουρο είναι ότι θα περιμέναμε ίσως και κάτι παραπάνω από έναν... ιταλικό V6 3,2 λίτρων με 260 ίππους. Παρά την ύπαρξη του ηλεκρονικού Q2 μάλιστα (ηλεκτρονικό «μπλοκέ» ή μπορείτε να το λέτε και «ψευδομπλοκέ»), στην ελληνική άσφαλτο, που ως επί το πλείστον δεν είναι καλής ποιότητας, οι εμπρός τροχοί χάνουν πολύ εύκολα την πρόσφυσή τους (ιδίως αν έχεις απενεργοποιήσει το VDC, το οποίο όμως δεν απενεργοποιείται εντελώς) και σε πιο κλειστές διαδρομές η υποστροφή είναι σχετικά έντονη. Από εκεί και ύστερα βεβαίως σε άσφαλτο πιο καλής ποιότητας η Brera με κίνηση μόνο στον εμπρός άξονα δείχνει να ακολουθεί αρκετά εύκολα τις όποιες εντολές του οδηγού, χωρίς να δυσανασχετεί σε κάποιο σημείο. Εκτός αυτού ο συνδυασμός άνεσης και καλών δυναμικών χαρακτηριστικών είναι πάρα πολύ καλός για αυτοκίνητο του είδους, ενώ και η αρκετά καλή αίσθηση τόσο του τιμονιού όσο και του κιβωτίου ταχυτήτων των έξι σχέσεων την κάνει αρκετά ευχάριστη για τον οδηγό. Το μόνο που θα θέλαμε είναι να έχει λίγο καλύτερη αίσθηση στο πεντάλ των φρένων, που παρ’ όλα αυτά είναι αρκετά αποτελεσματικά και δυνατά, λίγο πιο... πωρωτικό ήχο από τις δύο διπλές απολήξεις της εξάτμισης και σε ορισμένες περιπτώσεις να «κρύβει» λίγο καλύτερα τον περισσότερο από 1,5 τόνο βάρους της. Κατά τ’ άλλα, το άκρως θετικό είναι ότι η κορυφαία ιταλίδα diva (μιλάμε σίγουρα για ένα από τα πιο εντυπωσιακά coupe της αγοράς) έγινε σίγουρα και πιο προσιτή, καθώς η τιμή της βασικής έκδοσης είναι 46.500 ευρώ, γεγονός που την τοποθετεί 4.000 κάτω από την τετρακίνητη έκδοση.