Στο δεξί μπάκετ του Ford Fiesta JWRC

Μπορεί για κάποιους η οδήγηση όσο και η συνοδήγηση ενός καθαρόαιμου αγωνιστικού αυτοκινήτου να φαντάζει κάτι απλό, δεν είναι όμως καθόλου εύκολη υπόθεση. Πόσο μάλλον όταν ένα μικρό αγωνιστικό «θηρίο» με κίνηση στους δύο τροχούς και 220 άλογα, που δεν κάθονται... ήσυχα, δίνει τη δική του μάχη με το φυσικό περιβάλλον. Η αντιπαράθεση με το χρονόμετρο αλλά και η παράλληλη σχέση του πληρώματος με το απόλυτο εργαλείο τους - το αυτοκίνητο - είναι το βασικό συστατικό για τη συνταγή της νίκης. Είναι αν θέλετε αυτό που θα μεταφέρει οδηγό και συνοδηγό στους επτά αγωνιστικούς ουρανούς με την αξιοπιστία του, ενώ θέλει και την δική του φροντίδα. Τη Δευτέρα το απόγευμα στη περιοχή της Βαρυμπόμπης και μετά τις αναγνωρίσεις της super ειδικής στο ΟΑΚΑ, το μοναδικό Ford Fiesta JWRC που συμμετέχει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τουλάχιστον σε αγώνες χώματος είναι το ελληνικό της Ford Motor Hellas και του Λάμπρου Αθανασούλα. Είχαμε την τύχη λοιπόν να βρεθούμε στα πρώην «βασιλικά κτήματα» και να δανειστούμε για πολύ λίγα χιλιόμετρα το τυχερό δεξί μπάκετ του έμπειρου συνοδηγού Νίκου Μουζάκη. Αύξηση σωματικής θερμοκρασίας αλλά και συνεχόμενοι παλμοί της καρδιάς στο μέγιστο βαθμό είναι δύο από τα στοιχεία που μεταδίδουν...οι κοριοί του σώματος μας! Το ατμοσφαιρικό μηχανικό σύνολο 1.600 κ.ε. με κεφαλές και μπλοκ αλουμινίου για μεγάλες ανοχές θερμοκρασιών τίθεται σε λειτουργία με το πάτημα ενός μπουτόν που βρίσκεται πάνω στο τιμόνι. Οι αγωνιστικές ζώνες της Sabelt κάνουν το κορμί μας ένα με το μπάκετ κάθισμα και όλα είναι έτοιμα για μία βόλτα στον κόσμο της ταχύτητας. Η παραγωγή ισχύος αλλά και ροπής του πολύστροφου αυτού κινητήρα μεταφέρεται στους εμπρός τροχούς με μηχανικό σειριακό κιβώτιο έξι σχέσεων, ενώ αυτό που θα πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι δεν διαθέτει συμπλέκτη. Ο Λάμπρος «κουμπώνει» την πρώτη σχέση και σιγά-σιγά ξεκινάμε για την μικρή βόλτα στο πολύ σκληρό χωμάτινο κομμάτι. «Άκου να σου πω εγώ δεν φοβάμαι, μπορείς να κάνεις ότι θες», ήταν η πρώτη μου αντίδραση ακούγοντας το μοτέρ που πραγματικά δούλευε σαν ρολόι. Ακαριαίο βύθισμα στο πεντάλ του γκαζιού από τον νεαρό και ταλαντούχο Έλληνα οδηγό και αρχίζει το πάρτι που μακάρι να μην τελείωνε ποτέ! Εξαιρετική πρόσφυση και λειτουργία ανάρτησης σε συνδυασμό με ένα εκπληκτικό σε απόδοση μοτέρ είναι τα δύο από τα πολλά στοιχεία που μου έμειναν στο μυαλό. Μπορεί το 2001 η βόλτα με τον Τόμι Μάκινεν να έχει μείνει αξέχαστη, όμως αυτή με το Λάμπρο Αθανασούλα είχε διαφορετική φιλοσοφία. Ήμουν σε ένα αμιγώς αγωνιστικό αυτοκίνητο και κυρίως με έναν Έλληνα οδηγό που έμενα προσωπικά - με την μικρή μου εμπειρία- μου έδειξε ότι διαθέτει και το ταλέντο αλλά και τις γνώσεις για να βρεθεί ακόμη πιο ψηλά! 1. Ποιες είναι οι επιδιώξεις σας για το φετινό Ράλι Ακρόπολις; Οδηγός: «Παρακολούθηση και βελτίωση του αυτοκινήτου σε συνεργασία με την Μ-Sport.» Συνοδηγός: «Σκοπός μας είναι να κάνουμε έναν καλό αγώνα με καλή στρατηγική όπως είπαμε και να αποκτήσουμε εμπειρία και ότι άλλο είναι να έρθει θα είναι ευπρόσδεκτο». Ελληνική κόντρα στην κατηγορία των Super1600 ουσιαστικά δεν υπάρχει στο Ράλι Ακρόπολις αφού η εγκατάλειψη είναι πολύ εύκολη να γίνει. Αξίζει να σημειωθεί βέβαια ότι εκτός από το Fiesta σε ολόκληρο τον αγώνα θα συμμετάσχει μόνο το Peugeot 206 Super 1600 της Lion Hellas αφού το Punto Super 1600 θα αγωνιστεί μόνο στην super ειδική διαδρομή του ΟΑΚΑ. 2. Πως σας φαίνεται η ιδέα της υλοποίησης της super ειδικής στο ΟΑΚΑ; Οδηγός: «Είναι ενέργειες που πρέπει να γίνονται για το καλό των χορηγών και τους θεατές. Είναι ασφάλτινη και όχι χωμάτινη διότι θα είχε πολύ σκόνη και δεν θα ήταν εφικτό οι χιλιάδες των θεατών να έχουν μία ξεκάθαρη εικόνα. Μπορεί να μην υπάρχει χώμα και το ανάλογο θέαμα όμως ο κόσμος βλέπει αυτό που θέλει να δει. Τους κορυφαίους οδηγούς του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι.» Το μήνυμα που θα πρέπει να δώσουμε αλλά και να φωνάξουμε όλοι εμείς οι 70.000 θεατές που θα είμαστε εκεί το απόγευμα της Πέμπτης, δεν θα είναι άλλο από την απαίτηση του μηχανοκίνητου κόσμου για την κατασκευή πίστας στην χώρα μας. Αθλητισμός δεν είναι μόνο η κατασκευή γηπέδων ποδοσφαίρου και μπάσκετ τα περισσότερα από τα οποία άλλωστε είναι άδεια και κάποιοι...ανεγκέφαλοι ασελγούν με ενέργειες που στους αγώνες αυτοκινήτων δεν βλέπεις ποτέ, ενώ το κέρδος από οικονομικής και ψυχαγωγικής πλευράς είναι τεράστιο! Το βροντερό «παρών» μας εκεί αλλά και τις υπόλοιπες μέρες στα βουνά στης Στερεάς Ελλάδας θα δώσει το δικό του χρώμα σ’ αυτό που λέγεται ελληνικός μηχανοκίνητος αθλητισμός τονίζοντας για πολλοστή φορά ότι ο νόμος της ταχύτητας είναι αμείλικτος και εντυπωσιακός! 3. Τελικά το ζητούμενο είναι να έρθει ο κόσμος πιο κοντά στο θέαμα και στους αγώνες αυτοκινήτων ή να μπορέσουμε να γεμίσουμε το ΟΑΚΑ και να δώσουμε ένα σαφές μήνυμα προς την πολιτεία ότι θέλουμε πίστα αγώνων και στην Ελλάδα; Συνοδηγός: «Σίγουρα να δείξουμε κάτι τέτοιο με την μεγάλη προσέλευση του κόσμου, όμως θα πρέπει να έρθουν και θεατές ώστε να γίνει μία γιορτή του μηχανοκίνητου αθλητισμού και στην Ελλάδα. Για μένα αυτό που είδα είναι ότι η πίστα δεν είναι κακή σχεδιαστικά αλλά είναι αρκετά στενή και έχω την εντύπωση ότι δεν θα μπορεί να δώσει θέαμα, θα είναι αργή». Οδηγός: «Εκτός από δύο μεγάλα πέταλα και τις αντίστοιχες στροφές όπου μερικά από τα τετρακίνητα θα δώσουν κάποιο θέαμα νομίζω ότι στις υπόλοιπες στροφές οι οδηγοί θα κοιτάξουν να τις περάσουν αλώβητοι και να μην ακουμπήσουν το αυτοκίνητο κάπου και προκαλέσουν ζημιά.» Η αλήθεια είναι ότι ο χαρακτήρας του εθνικού μας αγώνα έχει αλλοιωθεί σε σχέση με εκείνα τα «Ακρόπολις» που γίνονταν πριν 10 ή και 20 χρόνια. Την εποχή του Γιώργου Μοσχού, του «Ιαβέρη» ή ακόμη και των «Τζίγγερ» και «Στρατισίνο» αν θέλετε. Δεν απορρέει κατά την διάρκεια της εξέλιξης του εκείνο τον περιπετειώδη ρυθμό του. Σίγουρα γι’ αυτό δεν ευθύνεται το επιτελείο της οργάνωσής του αγώνα αλλά τα κοινά στερεότυπα και οι κανόνες που διέπουν το WRC. H ανάγκη της προβολής των αγώνων όσο το δυνατόν σε περισσότερους τηλεοπτικούς δέκτες ανά τον κόσμο είναι το ζητούμενο με αποτέλεσμα να υπάρχει αλλοίωση του γνώριμου χαρακτήρα των αγώνων ράλι. 4. Το φετινό Aκρόπολις έχει γίνει πιο εύκολο για τους θεατές και με σκοπό να μπορέσουν αυτοί να παρακολουθήσουν περισσότερες ειδικές διαδρομές. Μήπως όμως έχει χάσει τον γνωστό περιπετειώδη χαρακτήρα του; Οδηγός: «Πρέπει να δούμε το ζήτημα της προβολής, θέλουμε να βγαίνουμε στην τηλεόραση, θέλουμε να κάνουμε το σπορ γνωστό σε όλο τον κόσμο είναι αναγκαίο κακό το σέρβις παρκ να βρίσκεται σε ένα σημείο και γενικότερα να μην μεταφέρουμε συνεχώς τον κόσμο από το ένα σημείο στο άλλο. Συνοδηγός: Κάπου θα πρέπει να ξαναγυρίσει λίγο στα παλιά και περίπου 10 χρόνια πριν. Ήταν πιο περιπέτεια για εμάς τους αγωνιζόμενους, απολάμβανες περισσότερα πράγματα. Σήμερα κάνεις μεγάλες απλές ειδικές διαδρομές και μικρές ειδικές διαδρομές. Είναι λίγο κουραστικό γιατί κάπου νιώθεις ότι κάνεις τουρισμό, έχει γίνει λίγο ράλι σπριντ, δεν συγχωρεί λάθος. Τι εύχεστε για το φετινό Ράλι Ακρόπολις; Οδηγός: Να πάνε όλα καλά και να φέρουμε τον αυτοκίνητο στο τερματισμό. Αυτό είναι το σημαντικότερο απ’ όλα. Συνοδηγός: Η ροή του αγώνα να κυλήσει ομαλά να μην υπάρξουν άτυχες στιγμές και ένα ακόμη Ράλι Ακρόπολις να έχει αίσιο τέλος. Bασίλης Χειλάκης