Συγκριτικό: Audi A4 Vs Mercedes C-Class


Ψάχνοντας στις λεπτομέρειες, ανακαλύπτουμε την κορυφή των premium μεσαίων sedan. Έπιασε τελικά τον πολυπόθητο στόχο του το Α4 ή τα 35 χρόνια εξέλιξης δεν ήταν αρκετά;
  • 6/3/2008

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ

Δεν είναι εύκολος ο δρόμος προς την κορυφή. Ανηφορικός, απαιτεί εξαιρετική προσπάθεια, θάρρος, θράσος, επιμονή, υπομονή, αφοσίωση, πολλή δουλειά και γερό στομάχι. Πολλές φορές χρειάζεται ακόμα και συμβιβασμούς και αλλαγή νοοτροπίας, για να μη σας πούμε ότι τις περισσότερες φορές αυτά αποτελούν αναγκαία και αναγκαστική συνθήκη. Ένα λαμπρό παράδειγμα είναι το Α4. Από το 1972 και για 23 χρόνια, που υπήρχε ο πρόγονος του στις διάφορες γενιές με τον κωδικό «80», έγιναν σαφώς αρκετές προσπάθειες από την Audi και υπήρξε σίγουρα μεγάλη πρόοδος, αλλά, όπως και να το κάνουμε, η κορυφή στα μεσαία sedan παιζόταν πάντοτε ανάμεσα στη Στουτγάρδη και το Μόναχο. Το αστέρι της Mercedes και η γαλανόλευκη προπέλα της BMW κατάφερναν πάντοτε να βρίσκουν, έστω και από διαφορετικούς δρόμους, την πολυπόθητη πρώτη θέση στο podium.

Η μεγάλη προσπάθεια αλλαγής «image» και φιλοσοφίας από πλευράς > >Ingolstadt ξεκίνησε το 1995, οπότε και παρουσιάστηκε το πρώτο Α4. Οι ιθύνοντες της Audi είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι έπρεπε πλέον να υπερβούν τον εαυτό τους και να βρουν τη χρυσή τομή που θα τους κάνει να υπερβούν το βραχνά των ομοεθνών αντιπάλων.

Η αλήθεια μάλιστα είναι αυτή. Ποια; Δεν έβαλαν απλώς το κεφάλι κάτω οι άνθρωποι της Audi και δούλεψαν σκληρά και μεθοδικά τα τελευταία χρόνια για να ανεβάσουν το «image» και τις αξίες του Α4, που θα το έκαναν μπροστάρη στην πολύ δύσκολη κατηγορία των premium μεσαίων sedan. Η αλήθεια είναι ότι το Α4 αποτελούσε ένα πολύ καλό πάντρεμα όλα αυτά τα χρόνια. Ένας ενδιάμεσος δρόμος σε σχέση με την BMW και τη Mercedes. Κάτι ανάμεσα στο σπορ και την πολυτέλεια, χωρίς να γέρνει η πλάστιγγα υπερβολικά προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Αυτό όμως που χρειάζεται δεν είναι απλώς ένα καλό πάντρεμα, αλλά η χρυσή τομή, όπως είπαμε και παραπάνω.

Δεν έτυχε πέτυχε!
Αφού λοιπόν η Audi επεκτάθηκε ακόμα και στην κατηγορία των supercar με το R8, έβγαλε και θα βγάλει μια σειρά από SUV (Q7, Q5, Q3) και πήραμε και την πρώτη γεύση με το Α5 (που ουσιαστικά είναι το coupe του Α4), η στιγμή ήταν πλέον περισσότερο από κατάλληλη για το νέο Α4. Η Mercedes όμως είχε κάνει ήδη τη δική της επανάσταση στην τελευταία «διπρόσωπη» C-Class και απευθύνεται πλέον και σε αρκετά πιο νεανικό κοινό, κάτι βεβαίως που συμβαίνει με την BMW Σειρά 3 εκ φιλοσοφίας (να σας πούμε παρεμπιπτόντως ότι ζητήσαμε από την ελληνική αντιπροσωπία να μας προμηθεύσει μία 3άρα, αλλά δυστυχώς την ώρα που έγινε το συγκεκριμένο συγκριτικό δεν υπήρχε διαθέσιμη). Όποτε, τα πράγματα περιπλέκονται αρκετά για το νέο Α4.

Κατ αρχάς, να σας πούμε ότι σχεδιαστικά και τα δύο αυτοκίνητα από κοντά αποπνέουν το κύρος και την πολυτέλεια που απαιτείται στην κατηγορία. Παρότι η Mercedes δεν έχει πλέον εκείνο το κλασικό look του «50 και βάλε» και μπορεί ακόμη και ένας 40άρης ή και 35άρης να τη δει με πιο γλυκό μάτι (ιδίως στην Avantgarde έκδοση του αυτοκινήτου της δοκιμής με το προαιρετικό αισθητικό πακέτο AMG), το Audi παραμένει λίγο πιο νεανικό και ίσως και λίγο πιο σπορτίφ, καθώς η σχεδόν αυτούσια μεταφορά σχεδιαστικών στοιχείων από το Α5 το κάνει να δείχνει πιο «coupe» χάρη στο πιο καμπυλωτό σχήμα του. Από εκεί και ύστερα, το Audi είναι και μεγαλύτερο σε όλες του τις εξωτερικές διαστάσεις (η C-Class έχει μήκος 4.581 χιλιοστά, όταν το Audi ξεπερνάει ελάχιστα τα 4,7 μέτρα), ενώ και το μεταξόνιό του είναι μεγαλύτερο στα 2.808 χιλιοστά έναντι των 2.760 της Mercedes, κάτι που έχει αντίκτυπο και στους χώρους. Έτσι το Α4 είναι ελάχιστα πιο ευρύχωρο στο πίσω κάθισμα, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι έχετε και άπλετους χώρους ακόμα και στο Audi, ιδίως για τα πόδια. Για να μη σας τα πολυλογούμε, με βάση τα δεδομένα ενός απλού μεσαίου (του Ford Mondeo και του Mazda 6, ας πούμε, που θα δείτε και παρακάτω), και τα δύο υστερούν. Σε θέματα ποιότητας τώρα και για τα δύο δεν υπάρχει κανένα πραγματικά παράπονο. Μπορούμε αντιθέτως να πούμε ότι αποτελούν σημεία αναφοράς για την κατηγορία. Το μόνο που ίσως εκφράστηκε ως μικρό παράπονο για τη Mercedes είναι ότι η αντιληπτή ποιότητα σε ελάχιστα πλαστικά δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Μιλάμε όμως για την αντιληπτή ποιότητα, όχι για την πραγματική, που είναι κορυφαία για τα δεδομένα της κατηγορίας και στα δύο αυτοκίνητα. Τώρα σε πιο καθημερινά θέματα, όπως η εργονομία και η πρακτικότητα, ουσιαστικά έχουμε σχεδόν ισοπαλία, καθώς και τα δύο έχουν παρόμοιες θήκες για μικροαντικείμενα, αν και θα μπορούσαν να υπάρχουν περισσότερες και στις δύο περιπτώσεις. Στην εργονομία πάντως δεν παίρνουν και τα δύο εξαιρετικό βαθμό, ενώ το Α4, παρότι δείχνει ίσως πιο hi-tech με τα πολλά κουμπιά στην κεντρική κονσόλα, χρειάζεται λίγος περισσότερος χρόνος εξοικείωσης με αυτά απ ό,τι στη Mercedes.

Αρκετά όμως με τα πρακτικά και να πάμε στα ουσιαστικά. Απέναντι στο Α4 1.8 TFSI υπάρχει η C180 της δοκιμής μας, που υπολείπεται στα χαρτιά κατά 4 μόλις ίππους από το Audi και αποδίδει 156 ίππους. Ο κινητήρας της Mercedes δείχνει λίγο πιο τραχύς σε λειτουργία και λίγο πιο ράθυμος στο ανέβασμα των στροφών, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι και πολύ καλός. Στο κλασικό 0-100 χλμ./ώρα το Α4 κατέγραψε 8,6 δευτερόλεπτα, ενώ η Mercedes είναι στα 9,8. Η Mercedes υπερέχει μόνο σε λίγες ρεπρίζ και αυτό χάρη στην αρκετά πιο κοντή κλιμάκωση του χειροκίνητου κιβωτίου των 6 σχέσεων. Ο κινητήρας του Audi είναι πιο δυνατός από αυτόν της C180 και αν δεν ήταν τόσο «μακριές» οι σχέσεις του κιβωτίου (μιλάμε ότι ακόμη και η 4η σχέση από το εξάρι κιβώτιο είναι ουσιαστικά «overdrive») τότε θα μιλούσαμε για πολύ μεγάλες διαφορές για αυτοκίνητα αντίστοιχης ιπποδύναμης.

Στο δρόμο, τώρα, και τα δύο αυτοκίνητα προσφέρουν εξαιρετική ασφάλεια και ευθυβολία σε πιο ανοιχτές διαδρομές. Το Audi διαθέτει λίγο καλύτερη ποιότητα κύλισης όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο αυτό κυρίως διότι είναι λιγότερο θορυβώδες στις υψηλές ταχύτητες. Σε κακό οδόστρωμα και τα δύο υποστρέφουν ελαφρώς αλλά εξαιρετικά ελεγχόμενα, ενώ σε πιο κλειστές διαδρομές το Audi δείχνει λίγο πιο άμεσο και ευέλικτο στις αντιδράσεις του. Το γεγονός αυτό βεβαίως το κάνει και ελάχιστα πιο ευχάριστο (μόνο στο Α4 απενεργοποιείται εντελώς το ESP) για τον οδηγό συνολικά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι και η C-Class δεν είναι πλέον και εξαιρετικά ευχάριστη, ιδίως για τους γνώστες της πίσω κίνησης.

Τι μένει τελικά από αυτά; Αν συνυπολογίσουμε ότι πρόκειται για δύο ασφαλέστατα αυτοκίνητα, ότι διαθέτουν πλουσιότατο βασικό εξοπλισμό και προαιρετικά που τα μετατρέπουν σε πραγματικές λιμουζίνες (αλλά εκτινάσσουν και την τιμή εξαιρετικά προς τα πάνω) και ότι το Audi είναι ελαφρώς πιο φτηνό στη βασική του τιμή, τότε η λογική λέει ότι το Α4 είναι λίγο καλύτερη επιλογή συνολικά. Από εκεί και ύστερα όμως, όπως σας είπαμε και στην αρχή, έπρεπε να ψάξουμε σε λεπτομέρειες για να καταλήξουμε σε αυτό το συμπέρασμα.