To Saab 9-3 Sport Sedan απέναντι στον ανταγωνισμό

Με απόδοση 280 ίππων και εξελιγμένο σύστημα τετρακίνησης, το 9-3 Sport Sedan Aero XWD «ρίχνει το γάντι» σε Γερμανούς και Ιταλούς και, επιτέλους, στέκεται με αξιώσεις πλάι τους.

Οι Σκανδιναβοί είναι ένας «περίεργος» λαός, για εμάς τους Μεσόγειους, με μονομανίες, θα λέγαμε. Πολύ δύσκολα θα τους καταλάβουμε, γιατί πολύ δύσκολα μπορούμε να μπούμε στη θέση τους και στις ιδιαιτερότητες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους. Με τη δική μας λογική θα μπορούσαν (και θα έπρεπε) να είναι οι πρωτοπόροι της τετρακίνησης. Θα μπορούσαν (και θα έπρεπε) να κατέχουν τεχνογνωσία που θα τη ζήλευαν όλοι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων σε αυτόν τον τομέα. Κι αυτό γιατί, θεωρητικά τουλάχιστον, με τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στις βόρειες χώρες, είχαν την... αφορμή να το κάνουν. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη. Αντιθέτως, θα λέγαμε ότι έμεναν αδιάφοροι στην εφαρμογή της τετρακίνησης στα επιβατικά οχήματά τους, τη στιγμή που άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες επένδυαν σε αυτήν και δημιουργούσαν μια πιο φιλική «εικόνα» στο υποψήφιο αγοραστικό κοινό.

Όμως, δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από μια επιφανειακή προσέγγιση της πραγματικότητας. Γιατί εμείς μπορεί να λέμε ότι το χιόνι χρειάζεται κίνηση σε όλους τους τροχούς, αλλά αυτό ισχύει για το λίγο χιόνι, στο πολύ απλά απαιτούνται χιονοπέδιλα! Κι αυτή θα μπορούσε να ήταν η εξήγηση γι αυτή την απαθή στάση των Σουηδών στην τετρακίνηση. Γιατί το χειμώνα ο όγκος του χιονιού είναι τέτοιος, που είναι αδύνατον να κινηθείς με οποιοδήποτε συμβατικό όχημα ακόμη και τετρακίνητο σε μέρος πέραν του βασικού οδικού δικτύου, το οποίο όμως χάρη στη μεθοδικότητα και την οργάνωση των Σουηδών παραμένει προσπελάσιμο. Εκτός αυτού, τα ελαστικά χιονιού, η χρήση των οποίων είναι επιβεβλημένη, προσδίδουν την απαιτούμενη πρόσφυση, ενώ οι οδηγοί εκ των πραγμάτων είναι εκπαιδευμένοι στο να κινούνται χωρίς να ρισκάρουν. Τέλος, το γεγονός ότι είναι μια χώρα αραιοκατοικημένη σημαίνει ότι τα μέλη μιας κοινότητας έχουν μάθει να είναι αυτάρκη και κατάλληλα εφοδιασμένα, ώστε να κινούνται σε μικρή απόσταση εντός των ορίων της, χωρίς να χρειάζεται να μετακινούνται μακριά. Το αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας ήταν, αντί της τετρακίνησης, οι Σουηδοί να προτιμήσουν να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην ενεργητική και παθητική ασφάλεια των οχημάτων τους, δηλαδή στα στοιχεία εκείνα που θα αποτρέψουν το ατύχημα ή θα εξασφαλίσουν τους επιβάτες, μέχρι να φτάσει βοήθεια, όταν αυτό συμβεί. Και εδώ που τα λέμε, ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι το χιόνι, αλλά ο τάρανδος!

Άλλωστε, υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο, που όταν οι σχεδιαστές της SAAB ρωτήθηκαν τι κάνουν για να περάσουν το «τεστ ταράνδου» (θυμάστε εκείνη την ιστορία με τη Σειρά Α της Mercedes-Benz;) εκείνοι απλώς απάντησαν: «Ενισχύσαμε το πλαίσιο του εμπρός παράθυρου!».

Βελτιωμένο
Φτάσαμε λοιπόν αισίως στο 2008 και για να γιορτάσουν οι Σουηδοί τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από την παρουσίαση του πρώτου αυτοκινήτου τους με υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα που δεν είναι άλλο από το 900 Turbo παρουσίασαν (επιτέλους) και τετρακίνητη έκδοση για το 9-3 Sport Sedan.

Έτσι, στην περσινή έκθεση αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης τα ανώτατα στελέχη της εταιρείας στέκονταν με χαρά δίπλα στην τομή του συστήματος τετρακίνησης «ΧWD» («Cross Wheel Drive») της Haldex και εξηγούσαν τον τρόπο λειτουργίας του. Ταυτόχρονα βρήκαν την αφορμή να αυξήσουν τη μέγιστη ιπποδύναμη του V6 υπερτροφοδοτούμενου κινητήρα των 2,8 λίτρων, ο οποίος πλέον αποδίδει 280 ίππους και η αλήθεια είναι ότι οι τεχνικές προδιαγραφές περιγράφουν ένα αρκετά ενδιαφέρον όχημα.

Ο υπερτροφοδοτούμενος V6 κινητήρας είναι κατασκευασμένος από αλουμίνιο (μπλοκ και κυλινδροκεφαλή), διαθέτει διπλό υπερσυμπιεστή και σύστημα μεταβλητού χρονισμού των βαλβίδων εισαγωγής. Όπως λοιπόν ήταν αναμενόμενο, είναι ο αποδοτικότερος συγκριτικά με τους ατμοσφαιρικούς κινητήρες των υπόλοιπων δύο οχημάτων, τόσο σε ό,τι αφορά τη μέγιστη ιπποδύναμη όσο και σε ό,τι έχει να κάνει με τη μέγιστη ροπή.

Όμως πιο σημαντικό ακόμη και από την αυξημένη απόδοση είναι πως το 9-3 Sport Sedan βελτιώθηκε και στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς. Έναν τομέα στον οποίο το 9-3 υστερούσε σε σχέση με τους ανταγωνιστές του (γιατί να το κρύψουμε άλλωστε;) αναλώνοντας τη δύναμή του σε ατελείωτα σπιναρίσματα. Τώρα, χάρη στο πιο εξελιγμένο σύστημα τετρακίνησης της αγοράς η δύναμη μοιράζεται και στα τέσσερα άκρα, με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να έχει αναβαθμιστεί σε ό,τι έχει να κάνει με την άσφαλτο, με την οποία τώρα πλέον έχει σχέση αγάπης και όχι μίσους! Συγκεκριμένα, σύμφωνα με όσα ανακοινώνονται από τη SAAB, η ρύθμιση της ανάρτησης έχει αλλάξει τόσο στον εμπρός όσο και στον πίσω άξονα και οι αλλαγές αφορούν την τοποθέτηση σκληρότερων ελατηρίων και αμορτισέρ, την επαναρύθμιση της γεωμετρίας και την αυξημένη κατά 50% (!) σε σχέση με πριν γωνία κάμπερ στον πίσω άξονα. Και στην πράξη, οι αλλαγές αυτές είναι όχι μόνο αντιληπτές από τον οδηγό, αλλά έχουν και αποτέλεσμα. Το 9-3 Sport Sedan Aero XWD δεν «πλέει» και η ανάρτησή του δεν «κοπανάει», όπως συνέβαινε πριν. (Βέβαια η σύγκριση γίνεται με τις δικίνητες εκδόσεις του μοντέλου, κάτι που δεν είναι απόλυτα ορθό.) Η σκληρότερη, πάλι, ρύθμιση της ανάρτησης δεν σημαίνει ότι έχει παραμεληθεί η παρεχόμενη άνεση, η οποία παραμένει σε υψηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα το σουηδικό αυτοκίνητο να παραμένει το πιο άνετο από τα τρία της «παρέας», ενώ βελτιωμένη είναι επίσης και η αίσθηση του τιμονιού.

Η ποιότητα, τέλος, των υλικών και της συναρμογής είναι πέρα από ικανοποιητική, αλλά δεν θα λέγαμε ότι υπερτερεί συγκριτικά με το Audi, πληροί πάντως εύκολα το χαρακτηρισμό του «πολυτελούς μεσαίου», ενώ εύσημα πρέπει να δοθούν και στους ανθρώπους που διαμόρφωσαν το εσωτερικό του 9-3 Sport Sedan. Το αυτοκίνητο βασίζεται στην «πλατφόρμα Εpsilon» της General Motors και είναι το παλαιότερο εκ των τριών (καθώς παρουσιάστηκε το 2002). Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι το μεταξόνιό του είναι το μικρότερο, το 9-3 καταφέρνει οριακά να είναι το πιο ευρύχωρο για τους επιβάτες χάρη στην καλύτερη εκμετάλλευση του εσωτερικού χώρου.>

Οι «απέναντι»
Η Alfa Romeo 159 με τον V6 κινητήρα των 3,2 λίτρων είναι το αυτοκίνητο που αναμφισβήτητα προκαλεί τα βλέμματα των περισσότερων (οι Ιταλοί είναι απαράμιλλοι στη σχεδίαση). Η σφηνοειδής, αλλά αρμονική σχεδίασή της είναι το πρώτο που προκαλεί εντύπωση και μόλις ο κινητήρας τεθεί σε λειτουργία, ο μπάσος ήχος του καλύπτει το χώρο και σε κάνει να ξεχνάς οτιδήποτε παρόμοιο έχεις ακούσει στην κατηγορία. Είναι το αυτοκίνητο το οποίο θα επιλέξει ο οδηγός με κυριότερο κριτήριο την «παιχνιδιάρικη» οδική συμπεριφορά. Η αίσθηση του τιμονιού, η ρύθμιση της ανάρτησης, που απηχεί αυτήν αγωνιστικού οχήματος ως προς τη δυναμική ισορροπία του οχήματος χωρίς μάλιστα να υποσκελίζεται η άνεση, η πιο «πολυποίκιλη» οδική συμπεριφορά μεταξύ των τριών αυτοκινήτων κάνουν την 159 να έχει τον εντονότερο «χαρακτήρα» μεταξύ των τριών.

Στην άλλη άκρη, τo Α4 είναι μια κινούμενη πλατφόρμα ηλεκτρονικών συστημάτων, τα οποία όμως προσδιορίζουν την «προσωπικότητα» του οχήματος, αποτελώντας τελικά πλεονέκτημα και όχι οποιασδήποτε μορφής «τροχοπέδη» που παρεμβάλλεται στην ευχαρίστηση του οδηγού.

Τι κι αν η... «ξύλινη» αίσθηση του τιμονιού, για παράδειγμα, είναι η χειρότερη συγκριτικά; Ο τρόπος που λειτουργεί το σύστημα ελέγχου της ευστάθειας είναι υποδειγματικός και ουσιαστικά ο οδηγός δεν αντιλαμβάνεται πότε αυτό επεμβαίνει, για να σώσει την κατάσταση. Βεβαίως, υπάρχει η δυνατότητα να απενεργοποιηθεί εν μέρει, αλλά και σε αυτή την περίπτωση αναλαμβάνει δράση την κατάλληλη στιγμή.

Στην 159, το σύστημα ελέγχου της ευστάθειας αφήνει μεγαλύτερο περιθώριο στον οδηγό για να «παίξει», τόσο που μερικές φορές, όταν το παρακάνει, είναι πιθανόν πρώτα να τρομάξει αυτός κι έπειτα να επέμβει. Βέβαια, αυτό δεν είναι αρνητικό και δεν έχει περαιτέρω συνέπειες, απλώς ο τρόπος λειτουργίας του συστήματος έχει οριστεί έτσι ώστε να συνάδει με το σπορ «χαρακτήρα» που πρέπει να πρεσβεύει μια Alfa Romeo.

Το SAAB 9-3 XWD βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα. Όταν απενεργοποιηθεί το σύστημα ESP μια διαδικασία η οποία γίνεται αφού ο οδηγός ανατρέξει στο «μενού λειτουργιών» και στο αντίστοιχο «υπο-μενού», τότε έχει κάποια περιθώρια ελευθερίας, αλλά την κατάλληλη στιγμή θα αναλάβει δράση.

Πώς πάνε στο δρόμο;
Πρέπει εξαρχής να διευκρινίσουμε ότι το σύστημα τετρακίνησης που διαθέτουν τα οχήματα προσφέρει μεγάλο περιθώριο πρόσφυσης, τέτοιο που πολλές φορές είναι αδύνατο να μπορέσεις να κάνεις κάτι «θεαματικό». Οπότε συζήτηση για το ποιο από τα τρία είναι εντυπωσιακότερο στο δρόμο παραμένει περισσότερο σε θεωρητικό επίπεδο.

Όπως γράψαμε ήδη, η 159 είναι η πρώτη επιλογή του οδηγού. Η καλή θέση οδήγησης, το άμεσο τιμόνι και η ανάρτηση την κάνουν να προσδίδει την καλύτερη αίσθηση στον οδηγό. Επίσης, ο μοναδικός ήχος του κινητήρα σε προδιαθέτει... «αγωνιστικά».

Η θέση οδήγησης είναι καλή, το ίδιο και η εργονομία, ωστόσο πρόβλημα με την ευρυχωρία θα αντιμετωπίσουν οι πίσω επιβάτες, οι οποίοι, εάν το ύψος τους είναι πάνω από το μέσο όρο, θα στριμωχτούν. Επίσης, η επιβίβαση και η αποβίβαση στο πίσω κάθισμα δεν είναι και οι πιο απρόσκοπτες.

Το Α4 προσφέρει την καλύτερη άνεση συγκριτικά. Ο οδηγός έχει τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ τριών προρυθμισμένων προγραμμάτων λειτουργίας της ανάρτησης («comfort», «sport», «auto») καθώς και μία επιπλέον στην οποία μπορεί να απομνημονεύσει τη δική του ρύθμιση-επιλογή.

Η θέση οδήγησης στο Audi είναι η καλύτερη τόσο αντικειμενικά όσο και σε ό,τι αφορά το «χαρακτήρα» του οχήματος. Η αίσθηση του τιμονιού, τέλος, βελτιώνεται όσο αυξάνεται η ταχύτητα του οχήματος, καθώς υπάρχει σύστημα μεταβλητής υποβοήθησης, όπως και μεταβλητής σχέσης.

Το γερμανικό αυτοκίνητο έχει την πιο ουδέτερη οδική συμπεριφορά, ενώ ανά πάσα στιγμή μπορεί να κινηθεί ταχύτερα από τα άλλα δύο σε δρόμο με αλλεπάλληλες στροφές.

Τέλος, το 9-3 Aero XWD δείχνει ότι ακολουθεί ένα δικό του δρόμο. Είναι αρκετά άνετο και ταχύ, ωστόσο καταλαβαίνεις ότι η δύναμη υπάρχει επικουρικά και δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Η οδική συμπεριφορά του είναι πολύ καλύτερη από τις προηγούμενες προσπάθειες της SAAB, αν και, όπως είπαμε, είναι άδικο να τις συγκρίνουμε με αυτοκίνητα που διαθέτουν τετρακίνηση. Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με την αφρόκρεμα της κατηγορίας και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να τονίσουμε ότι πλέον το 9-3 μπορεί να «κοιτά στα μάτια» τον πιο σκληρό ανταγωνισμό χωρίς φόβο.

Στο ταμείο
Οι συγκεκριμένες εκδόσεις των τριών αυτοκινήτων έχουν αντικειμενικό σκοπό να καταδείξουν την τεχνολογική εξέλιξη και τη «φιλοσοφία» κάθε εταιρείας. Και η αλήθεια είναι πως μόνο σε αυτές μπορείς να αντιληφθείς καλύτερα αυτά τα στοιχεία παρά στις πιο «αδύναμες» εκδόσεις τους, καθώς αποτελούν την κορωνίδα της προσπάθειας των ανθρώπων της κάθε εταιρείας. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι έχουμε να κάνουμε με ξεχωριστά αυτοκίνητα. Και ας αρχίσουμε με το Α4, το οποίο είναι το πιο ολοκληρωμένο όχημα του συγκριτικού κι αυτό το οποίο φαντάζει ως η πιο συμφέρουσα αγορά. Γιατί γράφουμε «φαντάζει»; Μα επειδή το Audi είναι το ακριβότερο, ακόμη και στη λεγόμενη «βασική» έκδοση, και το αυτοκίνητο που είχαμε στη διάθεσή μας είχε ούτε λίγο ούτε πολύ επιπλέον εξοπλισμό αξίας 20.205 ευρώ! Ποσό δηλαδή με το οποίο κάποιος μπορεί να αγοράσει ένα όχημα ακόμη και της μικρομεσαίας κατηγορίας με ικανοποιητικό επίπεδο εξοπλισμού. Ωστόσο, πάντα ισχύει η ρήση «ό,τι πληρώνεις παίρνεις».

Η 159, πάλι, διαθέτει τόσο έντονο «χαρακτήρα», που σε κάνει να ξεχνάς τα υπόλοιπα δύο. Δεν υπολείπεται σε επιδόσεις αυτών, είναι σίγουρα η πιο όμορφη (αν και στην Audi έχουν κάνει καλή δουλειά στον αισθητικό τομέα) και τα όποια μειονεκτήματά της τα εντοπίζεις μεν, τα σχολιάζεις, ακόμη και τα κατακρίνεις, όμως για έναν ανεξήγητο λόγο τής τα συγχωρείς.

Αφήσαμε σκόπιμα για το τέλος το 9-3 Sport Sedan Aero XWD. Ο λόγος είναι ότι η προσθήκη του συστήματος τετρακίνησης και οι απαραίτητες αλλαγές στην ανάρτηση βελτίωσαν την οδική συμπεριφορά του οχήματος, τομέα στον οποίο το αυτοκίνητο υστερούσε συγκριτικά με τον ανταγωνισμό. Όχι όμως πλέον!-

«Γεια σας, κ. Torsen, από εδώ ο κ. Ηaldex»
Τρία διαφορετικά αυτοκίνητα με τρία διαφορετικά συστήματα τετρακίνησης. Φαινομενικά η τετρακίνηση του Audi Α4 μοιάζει ίδια με της Alfa 159 μόνιμη τετρακίνηση με κεντρικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης (μπλοκέ). Στο Audi η ροπή μοιράζεται 40% στον εμπρός άξονα και 60% στον πίσω μέσω ενός αμιγώς μηχανικού διαφορικού τύπου Torsen. Όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν, η κατανομή μπορεί να διαμορφωθεί σε 85/15 εμπρός/πίσω ή το αντίστροφο.

Να υπενθυμίσουμε πως ύστερα από ανίχνευση ολίσθησης τα Torsen (σύνθετη λέξη η οποία προέρχεται από τη φράση «Τorque Sensing») μπορούν και «αντιλαμβάνονται» τη ροπή αντίστασης και τη μεταφέρουν στον άξονα (ή τον τροχό) με τη μεγαλύτερη πρόσφυση.

Τη δουλειά του «κλειδώματος» (περιορισμένου ή σταθερού) αναλαμβάνουν τα γρανάζια με την ελικοειδή οδόντωση, τα περίφημα «σκουλήκια» (worm gears), που «παντρεύονται» με τα «πλανητικά» (planet gears) και τους «ήλιους» (sun gears). Όπως και το κεντρικό διαφορικό του Audi, έτσι και της Alfa  φέρει δίσκους ρυθμιζόμενης προφόρτισης, ώστε να ρυθμίζεται πιο εύκολα και πιο γρήγορα ο βαθμός εμπλοκής.

Το κεντρικό διαφορικό της Alfa 159 είναι λίγο πιο διαφορετικό σε διάταξη, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με το «Τ2-R» (Torsen 3ης «γενιάς»), το οποίο βασίζεται στο Torsen 2ης «γενιάς» με διάταξη Quaife (1985). Να επισημάνουμε ότι αυτό της Audi παραπέμπει στην αρχιτεκτονική του πρώτου Torsen (1980), με το οποίο η γερμανική εταιρεία κυριάρχησε στους αγώνες αυτοκινήτου. Υπό κανονικές συνθήκες η ροπή στην Alfa κατανέμεται σε αναλογία 43/57 εμπρός/πίσω, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις η κατανομή μεταβάλλεται σε 72/28 εμπρός/πίσω ή το αντίστροφο.

Τελευταία και ίσως πιο εξελιγμένη είναι η τετρακίνηση «ΧWD» με Haldex 4ης «γενιάς» με την οποία εξοπλίζεται το SAAB 9-3 Sport Sedan. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν πολύδισκο ηλεκτροϋδραυλικό συμπλέκτη με θεωρητικά ευέλικτη κατανομή της ροπής, η οποία μπορεί να διαμορφωθεί σε αναλογία 100/0 εμπρός/πίσω ή το αντίστροφο. Το σύστημα συνεργάζεται στενά με τον εγκέφαλο του κινητήρα, της μετάδοσης και συστήματα ABS/ESP, χωρίς να χρειάζεται η ανίχνευση της ολίσθησης των τροχών όπως συμβαίνει στα Torsen. Είναι ελαφρύτερο από ένα μηχανικό σύστημα, ενώ ευνοεί και την κατανάλωση, καθώς όταν το όχημα κινείται σε ευθύ δρόμο ή σε αυτοκινητόδρομο, η εμπλοκή του πίσω άξονα είναι πολύ μικρή (συγκεκριμένα, ανακοινώνεται ότι φτάνει μόλις το 5-10% της συνολικής παρεχόμενης ροπής). Να σημειώσουμε ότι το σύστημα «ΧWD» διατίθεται και σε έκδοση με ηλεκτρονικά ελεγχόμενο διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης στον πίσω άξονα.

Η τετρακίνηση με Torsen μπορεί να μειονεκτεί στο θέμα της κατανάλωσης (ως βαρύτερη και με σχετικά μικρότερο εύρος), ωστόσο προσδίδει πιο σπορ χαρακτηριστικά σε ένα αυτοκίνητο, καθώς ο οδηγός μπορεί να επιταχύνει στη διάρκεια στροφής με προοδευτικό τρόπο και λιγότερα άτσαλα απ ό,τι συμβαίνει με ένα όχημα που διαθέτει Haldex. Όμως στη δεύτερη περίπτωση, και με σύμμαχο τα ηλεκτρονικά, θεωρητικά η τετρακίνηση «ξυπνά» πιο γρήγορα και τα δίνει όλα σε όποιον άξονα χρειαστεί.

Νίκος Μαρινόπουλος

Προς ενημέρωση, η Haldex, η δημιουργός του συστήματος, προσφέρει και μια έκδοση του συστήματος τετρακίνησης με ηλεκτρονικά ελεγχόμενο μπλοκέ διαφορικό («eLSD») στον πίσω άξονα. Αυτό τοποθετείται στην επετειακή και συλλεκτική έκδοση «Τurbo Χ» του 9-3 Sport Sedan, η οποία θα κατασκευαστεί σε 2.000 μονάδες. Όπως έγινε γνωστό, από τον προσεχή Σεπτέμβριο το σύστημα με το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης στον πίσω άξονα θα διατίθεται προαιρετικά και στην έκδοση «Αero ΧWD». Συνεπώς, το SAAB είναι ένα καλύτερο αυτοκίνητο σε σχέση με πριν και έχει πλησιάσει αρκετά τους εμπορικούς ανταγωνιστές του.

Έξι κύλινδροι σε διάταξη «V», σύστημα άμεσου ψεκασμού καυσίμου «JΤS» («Jet Thrust Stoichiometric») και σύστημα μεταβλητού χρονισμού της φάσης των εκκεντροφόρων για τον κινητήρα της Alfa.

Ο V6 κινητήρας του Α4 (φωτ.: κέντρο) διαθέτει επίσης σύστημα άμεσου ψεκασμού καυσίμου («FSΙ») και σύστημα μεταβλητού χρονισμού των βαλβίδων. Η σχετικά «κοντή» τελική σχέση μετάδοσης το κάνει το ταχύτερο της «παρέας».

Ο κινητήρας του SAAB είναι υπερτροφοδοτούμενος, επίσης εξακύλινδρος σε διάταξη «V» και ο ισχυρότερος από τους τρεις .

Εξοπλισμός βασικής έκδοσης
Αlfa Romeo 159 3.2: Αερόσακοι οδηγού, συνοδηγού, πλευρικοί, τύπου «κουρτίνας», γονάτων οδηγού, σύστημα ABS με EBD, συστήματα VDC με ASR, MSR, Brake Assist & Hill Holder, χαμηλωμένη σπορ ανάρτηση, 4πίστονες δαγκάνες Brembo, αλουμινένια πεντάλ, ζάντες αλουμινίου 19, διζωνικός αυτόματος κλιματισμός, ράδιο-CD με 8 ηχεία, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός-πίσω.
Audi Α4 3.2: Αερόσακοι οδηγού, συνοδηγού, πλευρικοί, τύπου «κουρτίνας», συστήματα ESP με ABS & EBD, EDL & ASR, φώτα ημέρας τεχνολογίας LED, αυτόματος κλιματισμός 3 ζωνών, έγχρωμη οθόνη TFT 6,5, ράδιο-CD με θύρα κάρτας SD, προβολείς xenon Plus, ηλεκτρομηχανικό χειρόφρενο, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα και θερμαινόμενα εμπρός καθίσματα, κλειδί «intelligent key», δερμάτινο σαλόνι, πακέτο αλουμινίου, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός-πίσω.

Saab 9-3 Aero XWD 2.8: Αερόσακοι οδηγού, συνοδηγού, πλευρικοί, οροφής, συστήματα ΑΒS με EBD, ESP με TCS & CBC, αυτόματος διζωνικός κλιματισμός, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός-πίσω, ράδιο-CD έξι συμπακτωμένων δίσκων, θερμαινόμενοι και αναδιπλούμενοι εξωτερικοί καθρέφτες, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα και θερμαινόμενα εμπρός καθίσματα, δερμάτινη δίχρωμη επένδυση στο εσωτερικό.

Επιπλέον στο αυτοκίνητο δοκιμής
Αlfa Romeo 159 3.2: Αισθητήρες στάθμευσης εμπρός-πίσω, εγκατάσταση bluetooth, χρώμα «Rosso Αlfa», ηχοσύστημα με δυνατότητα αναπαραγωγής ΜΡ3.
Audi Α4 3.2: Εξοπλισμός άνεσης, ασφάλειας και αισθητικής βελτίωσης του αυτοκινήτου αξίας 20.205 ευρώ.
Saab 9-3 Aero XWD 2.8: Αυτόματο σειραϊκό κιβώτιο ταχυτήτων, «πακέτο» εξοπλισμού «ΡΑCΚ 3», μεταλλικό χρώμα.

ΘΑ ΑΓΟΡΑΖΑ το

...Α4 εάν είχα τα χρήματα, το 9-3 ως την πιο λογική και συμφέρουσα λύση, την 159 για τη χαρά που σου δίνει με το μοναδικό τρόπο της. Κ.Ζ.