Save the manuals: Η χαρά του να οδηγείς ένα αυτοκίνητο με μηχανικό κιβώτιο

Τα χρόνια πέρασαν τα bytes και τα bits μπήκαν με αναβαθμισμένο λογισμικό στη ζωή των αυτοκινήτων και άρχισαν πια τα αυτόματα κιβώτια να γίνονται όλο και πιο δημοφιλή. Γρήγορα, διαισθητικά, με ομαλές αλλαγές και με τα διπλοσύμπλεκτα να πετυχαίνουν επιδόσεις καλύτερες από αυτές των απλών μοντέλων με μηχανικό κιβώτιο!

Ακόμα κι εγώ, καλοβλέπω πια την ιδέα του να οδηγείς ένα αυτοκίνητο με έναν ακόμη (από τους πολλούς που υπάρχουν πλέον) αυτοματισμό, που σου λύνει τα χέρια, σου ξεκουράζει το αριστερό σου πόδι, σε κάνει να κινείσαι πιο ξέγνοιαστα.

Κι όμως, κάθε φορά που θα οδηγήσω ένα μοντέλο με αυτόματο κιβώτιο, κοιτάζω αν έχει paddles, αν παραμετροποιείται, αν δίνει, τέλος πάντων, «βήμα» στον οδηγό λίγο παραπάνω από τον αυτόματο πιλότο. Και δεν είναι λίγες οι φορές που παίζω με ό,τι μου δίνει το κάθε αυτόματο κιβώτιο, αναζητώντας κάθε φορά έναν κώδικα επικοινωνίας, ανάμεσα σε εμένα και στην τεχνητή νοημοσύνη του κιβωτίου. Δεν τα «βρίσκουμε» πάντα…

Επομένως, τι απομένει; Επιστροφή στον απόλυτο έλεγχο ενός μηχανικού κιβωτίου. Ναι, είναι κουραστικό το «σταμάτα-ξεκίνα», ναι, καμιά φορά θες την ευκολία σου, αλλά η αίσθηση ενός καλοκλιμακούμενου κιβωτίου με ωραία μηχανικά μέρη, κοντές διαδρομές και καλό κούμπωμα, ένα κιβώτιο που να μπορεί να επικοινωνήσει και να βάλει τα άλογα στο δρόμο κατευθείαν από το μυαλό του οδηγού είναι ευχής έργον.

Στα χρόνια που θα έρθουν με την ηλεκτροκίνηση και την ισοπέδωση δεκαετιών αλχημιστικής μηχανολογίας, θα υπάρχουν μονoτάχυτα, (άντε και δυτάχυτα) κιβώτια για να βάλουν τα… κιλοβάτ στον δρόμο (πάνε και τα άλογα). Μέχρι τότε, όμως, αλλάξτε ταχύτητες υπεύθυνα!