Τα σχεδιαστικά προβλήματα των αυτόνομων αυτοκινήτων

Ναι μεν η τεχνογνωσία που υπάρχει, τα σύγχρονα σχεδιαστικά προγράμματα και οι αεροσήραγγες βοηθούν το έργο ενός σχεδιαστή, από την άλλη όμως προκύπτουν νέα προβλήματα που αναζητούν λύση. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει ο Domagoj Dukec, υπεύθυνος του σχεδιαστικού τμήματος της BMW, σε συνέντευξή του σε ιστοσελίδα τεχνολογικού περιεχομένου. Ένα από αυτά είναι η ανάπτυξη των συστημάτων αυτόνομης οδήγησης.

Μάλιστα, σχεδιαστικά, η τεχνολογία των αυτόνομων οχημάτων δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από την ηλεκτροκίνηση. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχουν ιδιαιτερότητες, στην πρώτη όμως η ολοένα και αυξανόμενη χρήση νέων συστημάτων και αισθητήρων που δεν μπορούν να τοποθετηθούν οπουδήποτε στο εσωτερικό των οχημάτων, προσθέτει νέες παραμέτρους στην όλη εξίσωση. Μάλιστα, όσο μεγαλύτερος ο βαθμός αυτονομίας, τόσο μεγαλύτερο και το πρόγραμμα. Ειδικά για τα επίπεδα 4 και 5.

Μέχρι και το Επίπεδο 3, οι κάμερες και οι αισθητήρες που απαιτούνται μπορούν εύκολα να κρυφτούν πίσω από τις γρίλιες της μάσκας ή στο διαμέρισμα που εδράζεται ο κεντρικός καθρέφτης. Με την προσθήκη, ωστόσο, περισσότερων αισθητήρων, η τοποθέτησή τους γίνεται πιο απαιτητική. Ενδεικτικές είναι οι εικόνες του πρωτότυπου Polestar Precept, όπου στην οροφή του φέρει ένα ξεχωριστό ατρακτίδιο με τους απαραίτητους αισθητήρες. Σαφώς πιο κομψό από τις εξωτερικές διατάξεις των πειραματικών οχημάτων που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στους δρόμους αλλά και πάλι ασυνήθιστο.

Και αυτό δημιουργεί και ένα τελευταίο ερώτημα. Τα πλήρως αυτόνομα οχήματα θα μπορούν να είναι κομψά σχεδιαστικά όπως τα συμβατικά; Και σε τι βαθμό θα πρέπει οι αγοραστές να κάνουν υποχωρήσεις ως προς την εμφάνισή τους; Τα σχεδιαστικά τμήματα των εταιριών, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να «εξαφανίσουν» τα ίχνη των αισθητήρων. Το πόσο καλά θα τα καταφέρουν, ο καιρός θα το δείξει.