Ξύπνα Charlie, για να δεις…


Ένα πράγμα είναι βέβαιο: εάν ο Charlie Whiting ζούσε και ήταν επικεφαλής των αγωνοδικών της Formula 1, η «παρωδία» του Σπα δεν θα είχε λάβει χώρα και το σπορ δεν θα είχε πληγωθεί ανεπανόρθωτα

Για τα «καλά» που έχει φέρει στη Formula 1 η Liberty Media την τελευταία τετραετία, πολλάκις έχουμε κάνει λόγο, επαινώντας πλείστες εκ των πρωτοβουλιών των Αμερικανών που έχουν συμβάλλει ως προς το να γίνει πιο εξωστρεφές το σπορ.

Όμως στο Βέλγιο, το απόγευμα της Κυριακής, δυστυχώς γίναμε μάρτυρες του μεγαλύτερου «κακού» που έχει επιφέρει ο εξαμερικανισμός της Formula 1. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ότι τα πάντα μετρώνται με βάση το χρήματα.

Όχι, ο Bernie Ecclestone δεν ήταν «άγιος», ούτε μπορεί κανείς να πει πως δεν αγαπούσε το χρήμα. Όμως ο πολύπειρος παράγοντας ήξερε μέχρι ποιο σημείο έπρεπε να… χώνει τη μύτη του και σε καμία περίπτωση δεν είχε φνεί παρεμβατικότητα από μέρους του στην εξέλιξη ενός αγώνα.

Όμως αυτό που έγινε στο Σπα, δεν είχε προηγούμενο και πλήγωσε ανεπανόρθωτα το γόητρο της Formula 1. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς, ο οποίος να αμφιβάλλει ότι όλο αυτό το «θέατρο του παραλόγου» που στήθηκε στο Σπα, έγινε μόνο και μόνο για να μην υποστεί οικονομική ζημιά ο promoter. «Φως φανάρι» ήταν, όμως ήταν τόσο… φωτεινό αυτό το φως, ώστε «τύφλωσε» όλους όσοι θα έπρεπε να είχαν παραμείνει ψύχραιμοι τις δύσκολες στιγμές.

Ο πανικός που κατέλαβε τον Michael Masi και τους συνεργάτες του ήταν πρωτοφανής. Ποτέ στην ιστορία του σπορ δεν είχαμε ξαναδεί να αποφασίζεται η αναβολή της εκκίνησης ενός αγώνα, ένα λεπτό πριν ξεκινήσει ο γύρος σχηματισμού! Ποτέ!

Κι όμως, δεν είδαμε μόνον αυτό, αλλά και πλείστα παραδείγματα παραλογισμού, όπως το να μην ξέρει ο Masi εάν ο Perez μπορούσε ή όχι να εκκινήσει τον αγώνα, εάν οι εναπομείναντες γύροι ήταν 43 ή… 39, εάν για κάθε «delay» της εκκίνησης αφαιρούνταν έναν γύρος και άλλα απίθανα πράγματα που ακούγονταν παγκοσμίως σε απευθείας μετάδοση!

Η εξωστρέφεια του σπορ γύρισε μπούμερανγκ στη Liberty Media, καθώς όλος ο κόσμος αντιλήφθηκε ξεκάθαρα πως αυτό που παρακολουθούσαμε επί σχεδόν πέντε ώρες στο Σπα, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα… τσίρκο ανθρώπων, με ελλιπείς γνώσεις πάνω στο αντικείμενό τους, οι οποίοι δεν γνώριζαν τι έπρεπε να κάνουν.

Αποκορύφωμα φυσικά ήταν η… παρωδία του υποτιθέμενου «ωριαίου» αγώνα που εν τέλει διήρκεσε δέκα λεπτά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αντί να το… λήξουν μια ώρα αρχύτερα ώστε να κατευνάσουν τα πνεύματα, προχώρησαν σε έναν άνευ προηγουμένου εμπαιγμό θεατών και τηλεθεατών, με την ημίωρη καθυστέρηση της οριστικοποίησης του αποτελέσματος.

Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα, πολύ πιο «βαριά», όμως σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη στιγμή του σπορ, όσοι αγαπούμε τη Formula 1 θα πρέπει να «φιλτράρουμε» στο μέτρο του δυνατού τις σκέψεις και τα λόγια μας. Όμως δεν μπορείς και να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου…