Mazda 3 Vs Toyota Corolla: Β-sides

Κείμενο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ

Σε μια εποχή που αυτοκινητικά μεταλλάσσεται και νέες φόρμες, νέα «ήθη» παγιώνονται, τα μικρoμεσαία sedan φαντάζουν σαν απομεινάρια μιας εποχής που το saloon και ο τρίτος όγκος είχαν τον πρώτο λόγο. Επειδή όμως ο πελάτης έχει πάντα δίκιο και οι παραδοσιακοί του τρίτου όγκου είναι πάρα πολλοί, οι κατασκευαστές καλά κάνουν και δίνουν λόγο ύπαρξης. Έτσι λοιπόν στη σκιά της νέας εποχής Toyota με το hatchback Auris, το θρυλικό πια όνομα Corolla θα ζει ακολουθώντας μάλλον τις ωριμότερες ηλικίες, ενώ από την άλλη το Mazda3 sedan συνεχίζει να πορεύεται υπό τη σκέπη των hatchback 3, αλλά κυρίως πίσω από τη βιτρίνα που ακούει στο όνομα Mazda6.

Γνωστό πια το σχήμα και η υπογραφή του sedan της Mazda, με την τυπική, αλλά πάντα δυναμική zoom zoom κοψιά, δείχνει κομψό και ολοκληρωμένο, ένα μίγμα από συντηρητικές γραμμές και επιθετικά highlights, όπως τα πίσω φωτιστικά σώματα και οι νευρώσεις του καπό. Είναι ελαφρώς μικρότερο από την Corolla, αλλά με μεγαλύτερο μεταξόνιο, κι αυτό έχει θετικό αντίκτυπο όχι μόνο στους χώρους, αλλά και στην... εμφάνιση, αφού δείχνει πιο αθλητικό με τους θόλους τραβηγμένους στα άκρα των προβόλων. Επίσης θετικότατη είναι η εικόνα συναρμογής και ποιότητας και σε τελική ανάλυση καλύτερη από αυτήν του Τoyota.

Πάντως η Toyota δεν έκατσε να χαρακτηριστεί μετριοπαθής. Σε ένα αμάξωμα τύπου sedan και με την προϊστορία να δείχνει έναν ήπιο σχεδιαστικό τόνο, η Toyota αποφάσισε με σαφείς κινήσεις σχεδιαστικού θάρρους (όχι όμως τόλμης) να ανακάμψει και να αποτινάξει το ρόλο του συντηρητικού. Τα φωτιστικά σώματα εμπρός και πίσω, οι άφθονες καμπύλες και μια σπορτίφ χροιά στην τελική αποτίμηση είναι αυτά που κάνουν την Corolla των 4,5 μέτρων να δείχνει λιγότερο ογκώδης απ ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Στο φινίρισμα έχει μια τάση στο ημιτελές, καθώς κάποιοι αρμοί, ειδικά στις εμπρός ενώσεις, έδειξαν μια τυπικότητα κι ένα επίπεδο που δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια στο Αvensis.

Εσωστρέφεια
Άξια λόγου είναι η εικόνα που αποκομίζει κανείς από το εσωτερικό και των δύο, και μάλιστα με αντιστοίχισή τους διαπιστώνει ότι κατά έναν παράδοξο τρόπο διαθέτουν ίδιο γονιδιακό υλικό. Όργανα με εντυπωσιακή εμφάνιση και χρωματισμό περικλείονται με μοντέρνο τρόπο, κονσόλα στο κέντρο, τυπικά γωνιώδης (θαρρείς και έχουν βγει από το ίδιο καλούπι) με επίσης τυπική, άρα καλή εργονομία και εξαιρετική ποιότητα υλικών. Εδώ η συνολική αισθητική αποτίμηση δίνει δυναμισμό στο Μazda και πολυτέλεια στο Τοyota. Εδώ το τελικό αποτέλεσμα και η πλάστιγγα γέρνουν προς την πλευρά της Corolla, καθώς η επιλογή υλικών και κυρίως το φινίρισμα είναι υψηλότατου επιπέδου. Στους δε χώρους γίνεται σφαγή, καθώς χιλιοστό χιλιοστό η μάχη είναι αμφίρροπη και τελικά το Mazda είναι πιο ευρύχωρο για τους επιβάτες, ενώ το Toyota για τις αποσκευές. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Corolla είναι στενόχωρη. Αντίθετα μάλιστα, καθώς είναι σαφώς πιο ευρύχωρη από την προηγούμενη γενιά, ενώ διαθέτει και πίσω καθίσματα συρόμενα, ανακλινόμενα και διαιρούμενα, προσδίδοντας έναν αέρα πολυμορφικότητας.

Δύναμις
Ίσως η σημαντικότερη ευχάριστη προσθήκη όχι μόνο για την Toyota, αλλά για ολόκληρη την κατηγορία είναι αυτή του ατμοσφαιρικού κινητήρα των 1,6 λίτρων και των 124 ίππων. Η τεχνολογία που κρύβεται πίσω από αυτόν (με χρονισμό βαλβίδων εισαγωγής ΚΑΙ εξαγωγής) προσδίδει στο ανανεωμένο σύνολο γραμμικότερη απόδοση, καλύτερες επιδόσεις και εξαιρετικότατη μέση κατανάλωση, με μόνο μειονέκτημα τον ελαφρώς αυξημένο θόρυβο, όταν πιεστεί, και την ολίγον ράθυμη λειτουργία κάτω από τις 2.500 σ.α.λ. Με τόση δύναμη περιμένεις ανυπόμονα να δεις το οδηγικό γίγνεσθαι της νέας Corolla. Ε, ναι. Η εξέλιξη είναι κάτι παραπάνω από προφανής. Παρά τη σκληρότερη σε σχέση με το παρελθόν ανάρτηση, η αίσθηση άνεσης είναι εντυπωσιακή, κυρίως γιατί η ακαμψία του αμαξώματος και η τοποθέτηση του πίσω ημιάκαμπτου άξονα κάνουν το αυτοκίνητο να μην κοπανάει σχεδόν πουθενά. Το σύστημα διεύθυνσης, από την άλλη, κι ο επιλογέας διαθέτουν ευχάριστη αίσθηση, με το δεύτερο να επιλέγει τις πέντε του σχέσεις εύκολα και με σωστή διάταξη. Δεν είναι το αυτοκίνητο που θα βάλει φωτιά στην άσφαλτο, αλλά περισσότερο προτάσσει έναν ολοκληρωμένο οδηγικό χαρακτήρα.

Στο Mazda3 ο κινητήρας είναι αποδοτικός μεν, διαθέτει όμως λιγότερη ισχύ και ροπή από το αστέρι της Toyota, συνδυάζεται δε με μακρύτερο σε κλιμάκωση κιβώτιο και τελικά το 3άρι τα καταφέρνει καλύτερα από την Toyota μόνο στις ταξιδιάρικες ρεπρίζ με 5η σχέση. Είναι επίσης ελαφρώς πιο θορυβώδες, έχοντας και ένα τυπικό φιλτράρισμα των αναρτήσεων, που κατά περίπτωση μπορεί να αφήσουν όλο και κάποιο κοπάνημα να περάσει. Εκεί όμως όπου το Mazda3 δείχνει να μην έχει αντίπαλο είναι στην αίσθηση του οδηγού. Στήσιμο υπεράνω κριτικής και όχι μόνο για τα δεδομένα της κατηγορίας, υψηλότατο περιθώριο πρόσφυσης και ελέγχου με την υδραυλική του κρεμαγέρα, την ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων και τα φρένα του (μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το πάτωμά του βασίζεται στο γνωστό μας Focus). Η αίσθηση δε που αποκομίζει κανείς με το Mazda3 είναι ότι μπορεί να κινηθεί με υψηλότερη ταχύτητα έχοντας καλύτερη αίσθηση παρά την κατά τι υποδεέστερη ποιότητα κύλισης.

Στο ταμείο πολλές είναι οι παράμετροι με τις οποίες πρέπει να πορευτεί κανείς προς την τελική του επιλογή. Το Mazda είναι όχημα αναφοράς στον τομέα της οδήγησης, και μάλιστα με τιμή και εξοπλισμό που για τη made in Japan καταγωγή του είναι εξαιρετικά ελκυστικά. Η Corolla, με τον αδαμάντινο κινητήρα και τον εξαιρετικό της εξοπλισμό, κινείται τιμολογιακά σε υψηλότερο επίπεδο, στο οποίο εξαργυρώνει κανείς ποιότητα κύλισης εξαιρετικού επιπέδου (πολύ κοντά στο Jetta της VW). Επιλογή μας είναι σίγουρα το Mazda3, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι ο πυρήνας του αγοραστικού κοινού της κατηγορίας θα προτιμήσει «δαγκωτή» τη νέα Corolla λόγω άνεσης, ποιότητας κύλισης και ονόματος.-