Ferrari 75: Τα 10 καλύτερα μονοθέσια της Scuderia

10. Ferrari 375

O Charles Leclerc στο τιμόνι μίας ανακατασκευασμένης Ferrari 375

Νίκες: 3

Η συγκεκριμένη Ferrari αξίζει την θέση της στην πρώτη δεκάδα, όχι για τα πρωταθλήματα που (δεν) κατέκτησε, αλλά για την ιστορική σημασία που έχει, καθώς με αυτό το μονοθέσιο πήρε την πρώτη της νίκη η ομάδα. Κατάφερε να υπερισχύσει την πανίσχυρης Alfa Romeo στον αγώνα του Silverstone το 1951, με τον Jose-Froilan Gonzalez να παίρνει πρώτος την καρώ σημαία εκείνο το απόγευμα. Δύο νίκες του Alberto Ascari τον έφεραν κοντά στο πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν, που όμως δεν ήρθε ποτέ - αλλά προετοίμασε το έδαφος για τις δύο συνεχόμενες κατακτήσεις του 1952-1953. 

9. Ferrari 126C2/126C2B

O Patrick Tambay δίπλα σε μια Ferrari 126C2

Νίκες: 5

Πρωταθλήματα κατασκευαστών: 2 (1982-83)

Το 1980 είδε το σπορ να αγκαλιάζει την υπετροφοδότηση, με τη Renault να δείχνει τον δρόμο στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας. H Ferrari κατάφερε να εκμεταλλευτεί αυτή τη μετάβαση τις σεζόν 1982-1983, με την 126C2. Δημιούργημα του Harvey Postlethwaite, το εν λόγω μονοθέσιο έδωσε στη Scuderia τα πρωταθλήματα κατασκευαστών αυτές τις δύο χρονιές, και επρόκειτο για ένα από τα πρώτα μονοθέσια με μόνοκοκ από ανθρακόνημα για την εταιρεία. Το μελανό σημείο στην ιστορία του ήταν το γεγονός ότι σε αυτό έχασε τη ζωή του ο Gilles Villeneuve, ενώ ο Didier Pironi είχε το καταστροφικό ατύχημα το 1983, που του στέρησε τη συνέχεια της καριέρας του.

8. Ferrari 246 Dino

Νίκες: 5

Πρωταθλήματα οδηγών: 1 (Mike Hawthorn, 1958)

H 246 Dino ήρθε να βγάλει τη Ferrari από την «ξηρασία» του 1957, καθώς βοήθησε την ομάδα να φτάσει στην κατάκτηση 5 νικών, καθώς και του πρωταθλήματος του 1958 από τον Mike Hawthorn - το πρώτο από Βρετανό οδηγό στην ιστορία του σπορ. Αν κι η Vanwall είχε το καλύτερο μονοθέσιο εκείνη τη σεζόν, η Scuderia είχε τη συνέπεια και την αξιοπιστία σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, ενώ ήταν ένα από τα τελευταία μονοθέσια με τον κινητήρα μπροστά που γνώρισε επιτυχίες, καθώς η μετάβαση στα πισωκίνητα αυτοκίνητα είχε αρχίσει να βρίσκει υποστηρικτές εντός του grid. 

7. Ferrari 500

Νίκες: 14

Πρωταθλήματα οδηγών: 2 (Alberto Ascari, 1952-53)

Η στροφή στους κανονισμούς τύπου Formula 2 μετά το 1951 έδωσε την ευκαιρία στη Scuderia να τρέξει με ένα νέο μονοθέσιο, και να κυριαρχήσει με όλη τη σημασία της έννοιας τη διετία 1952-1953. Ο Alberto Ascari έγινε ο πρώτος back-to-back πρωταθλητής της F1, με ένα μονοθέσιο που κατέκτησε κάθε pole position και νίκη το 1952, ενώ δυσκολεύτηκε περισσότερο το 1953 χάρη στη Maserati, αν και τίποτα δεν μπόρεσε να σταματήσει τον φρενήρη ρυθμό των Ιταλών του Μαρανέλο.

6. Ferrari F2007

Νίκες: 9

Πρωτάθλημα οδηγών: 1 (Kimi Raikkonen, 2007)

Πρωτάθλημα κατασκευαστών: 1 (2007)

Η F2007 είναι σημαντική στην ιστορία της Ferrari, γιατί επανέφερε την Scuderia στην κορυφή, με το τελευταίο ως και σήμερα double της ομάδας. Η έλευση του Kimi Raikkonen και η αναδιοργάνωση στα υψηλά κλιμάκια, σε συνδυασμό με την άριστη ερμηνεία των νέων κανονισμών, προσέφεραν στους Ιταλούς τους δύο τίτλους της σεζόν, μετά από μία σφοδρή μάχη με τη McLaren και τους Fernando Alonso και Lewis Hamilton.

5. Ferrari 156 'Sharknose'

Νίκες: 5

Πρωτάθλημα οδηγών: 1 (Phil Hill, 1961)

Πρωτάθλημα κατασκευαστών: 1 (1961)

Γνωστή για το σχεδιασμό του εμπρός μέρους της, η 156 'Sharknose' είναι το τρίτο πιο επιτυχημένο μονοθέσιο στην μέχρι τώρα ιστορία της Ferrari, και κυριάρχησε έναντι των βρετανικών ομάδων εκείνη τη σεζόν. Ο Αμερικανός Phil Hill πήρε το πρωτάθλημα, εκμεταλλευόμενος τον ισχυρότατο κινητήρα 1,5 λίτρων, ενώ κι ο Sir Stirling Moss έδειξε τη δυναμική του, παρά το ότι και πάλι έμεινε μακριά από τον τίτλο που τόσο άξιζε στην καριέρα του.

4. Ferrari F1-2000

Νίκες: 10

Πρωτάθλημα οδηγών: 1 (Michael Schumacher, 2000)

Πρωτάθλημα κατασκευαστών: 1 (2000)

Με την F1-2000, η Ferrari βγήκε από τα πέτρινα χρόνια της. Είκοσι δύο χρόνια είχε να δει τίτλο οδηγού η Scuderia, και τα κατάφερε στην αυγή της νέας χιλιετίας. Ήδη από το 1999 είχε αρχίσει η ανάκαμψη κι η επιστροφή στην κορυφή για τους Ιταλούς, που ολοκλήρωσαν το 'master plan' με τον Michael Schumacher, τον Jean Todt, τον Ross Brawn και τον Rory Byrne να είναι οι εκφραστές του και αυτοί που κλήθηκαν να το υλοποιήσουν. Τo double εκείνης της σεζόν ήρθε να ανοίξει την χρυσή πενταετία της ομάδας, που ολοκληρώθηκε με το τέλος του 2004.

3. Ferrari F2002

O Mick Schumacher μαζί με την F2002 που οδηγούσε ο πατέρας του

Νίκες: 15

Πρωτάθλημα οδηγών: 1 (Michael Schumacher, 2002)

Πρωτάθλημα κατασκευαστών: 1 (2002)

«Το καλό πράγμα αργεί να γίνει,» λέει ο σοφός λαός, και αυτό σίγουρα ίσχυσε στην περίπτωση της F2002. Κι αυτό, γιατί η σχεδιασμένη από τον Ross Brawn έκανε το ντεμπούτο της στο GP Βραζιλίας, τον τρίτο αγώνα της σεζόν, και αποδείχθηκε γρήγορα ένα εξαιρετικά δυνατό αυτοκίνητο στους αγώνες - πολύ περισσότερο από ότι στις κατατακτήριες. Αυτό, άλλωστε, πιστοποιούν οι 15 νίκες που κατέκτησαν οι Michael Schumacher και Rubens Barrichello πίσω από το τιμόνι του, και ο τρίτος συνεχόμενος τίτλος του Γερμανού με την ομάδα - ο 5ος του συνολικά, γεγονός που τον έφερε στα ίσια με τον Juan Manuel Fangio. 

2. Ferrari 312T/312T2

Νίκες: 17

Πρωταθλήματα οδηγών: 2 (Niki Lauda, 1975 and 1977)

Πρωταθλήματα κατασκευαστών: 3 (1975-77)

Αν και δύο διαφορετικά μονοθέσια, στην πραγματικότητα οι 312T και 312T2 μοιράζονται πολλά στοιχεία στον σχεδιασμό τους, και σηματοδοτούν την επιστροφή της Ferrari στα πρωταθλήματα, μετά από μερικά δύσκολα χρόνια. Ο νεαρός Luca di Montezemolo στο τιμόνι της ομάδας, κι ο Niki Lauda στο cockpit, έφεραν τη Scuderia στην κατάκτηση τριών συνεχόμενων τίτλων κατασκευαστών, και δύο για τον Αυστριακό θρύλο. Ως τα μέσα του '77, η 312ΤΒ2 είχε πάψει να είναι το ταχύτερο μονοθέσιο, αυτό που υπήρξε τις δύο προηγούμενες χρονιές, όμως είχε ήδη γράψει με χρυσά γράμματα την ιστορία της στις σελίδες του βιβλίου των ρεκόρ και των επιτευγμάτων του αθλήματος.

1. Ferrari F2004

Νίκες: 15

Πρωτάθλημα οδηγών: 1 (Michael Schumacher, 2004)

Πρωτάθλημα κατασκευαστών: 1

Το κύκνειο άσμα της ομάδας ανθρώπων που συστάθηκε το 1996 και ολοκλήρωσε την κοινή πορεία του το 2005, είναι σίγουρα η F2004. Με αυτήν ολοκληρώθηκε η πορεία έξι συνεχόμενων πρωταθλημάτων κατασκευαστών, και πέντε οδηγών, με αυτήν έφτασε τους 7 τίτλους ο Michael Schumacher, και με αυτήν έκλεισα μία ολόκληρη γενιά μονοθέσιων. 15 νίκες σε 18 αγώνες, 12 pole positions, 8 τερματισμοί στο 1-2, καθιστούν την F2004 το κορυφαίο μονοθέσιο στην ιστορία της Scuderia Ferrari.