Timo Salonen: Ο απόλυτος αντιήρωας του WRC που του άρεσε να καπνίζει στις ειδικές διαδρομές

Ράλλυ Ακρόπολις 1981. Ειδική Διαδρομή 31, Ελικώνας 14.87 χλμ. Βρίσκομαι στο Stop της Ειδικής, στην είσοδο του χωριού Κυριάκι. Καταφθάνει το Datsun Violet GT με το νούμερο #3 στις πόρτες, συμμετοχή της N.I. Theocharakis, με πλήρωμα τους Timo Salonen – Seppo Harjanne. 

MUST READ

Στη μνήμη του Αντρέα Καλαφάτη: O «Mr. Fix» του Ράλλυ Ακρόπολις και ο ναός των θεών στην Ιτέα

Όπως όλοι οι πιτσιρικάδες -και όχι μόνο- της εποχής, πλησίασα το αυτοκίνητο «για να δω μέσα»… Τότε δεν υπήρχαν φινιστρίνια κλπ, υπήρχαν κανονικά παράθυρα που άνοιγαν με μανιβέλα. Το τζάμι είχε ήδη κατέβει. Το περίεργο βλέμμα μου άρχισε να περιεργάζεται το εσωτερικό της «ντατσούνας» που δεν έσπαγε δεν βρόνταγε, δεν χάλαγε.

Αλλά τίποτα δεν μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση από το ότι πέρα από roll-bars, πέρα από μπάκετ, πέρα από περίεργο ταμπλό, διαπίστωσα ότι το πλήρωμα είχε ήδη προλάβει να ανάψει τα τσιγάρα του… Δηλαδή μέσα σε 200 μέτρα, άντε 300 από το Flying (τερματισμός της Ε.Δ.) μέχρι το Stop, όπου σταμάτησαν να πάρουν τον χρόνο τους και να γραφτεί αυτός στο carnet de route, πότε στην ευχή πρόλαβαν και τα άναψαν;

«Χαρμάνηδες είναι», αποφάνθηκε ένας ντόπιος θεατής. «Μωρέ στο χέρι έτοιμα τα είχαν;» σχολίασε ένας άλλος… Για εμένα ήταν όντως ένα δυνάμει φολκλορικό σκηνικό, αλλά δεν με παραξένεψε, γιατί τότε οι ενοχές δεν είχαν ενσκήψει ακόμα… Τα χρόνια πέρασαν, όποτε και να έβλεπα το Φινλανδικό πλήρωμα στο Ακρόπολις, τα τσιγάρα είχαν την τιμητική τους!

Και βρισκόμαστε στο 1985, σε εκείνη την χρονιά όπου για πέντε ημέρες δύο σκανδιναβικά πληρώματα με γαλλικό και γερμανικό αυτοκίνητο πάλευαν λυσσαλέα στις 47 Ειδικές Διαδρομές για το ποιος θα κερδίσει. Salonen-Harjanne με το και Blomqvist-Cederberg με το «κοντό» Audi Quattro παρέδωσαν ένα σπάνιας τεχνικής και θεάματος ρεσιτάλ οδήγησης με τελικούς νικητές τους Φινλανδούς. 

Δύο Ε.Δ. πριν το τέλος του αγώνα, στην «μαραθώνια» εξαντλητική, σκληρή, όσο και υπέροχη σε ομορφιά «45η Ε.Δ. Πάρνων» βρίσκομαι παρόν, κάπου στα μέσα της διαδρομής, «κλεισμένος» για να δω όλα τα πληρώματα. Βλέπετε, μετά, έπρεπε -ως συνηθως- να περιμένεις έναν χρόνο για να τους ξαναδείς… Μάλιστα είχα επιλέξει την περιοχή εκεί που η αλλαγή του φυσικού κάλους έδινε τα ρέστα της την άνοιξη, αφού το βουνό διατρέχεται από μία νοητή γραμμή που χωρίζει τις καστανιές από τα πευκοέλατα.

Εκεί λοιπόν είδα αυτό που πια μου ήταν οικεία εικόνα: το Peugeot 205 T16 του πρωτοπόρου Salonen να πλαγιολισθαίνει σε μία ήπια δεξιά στροφή, ο φοβερός Timo να το στρίβει με το δεξί χέρι και από το ανοιχτό κράνος να εξέχει το τσιγάρο… Τσιγάρο που προφανώς θα άναψε ο συνοδηγός του, και του το έδωσε, γιατί, «πως να βγουν τα 46.64 χλμ. της Ειδικής;

???? Timo Salonen takes no prisoners

Rallye San Remo 1984 ???? #wrcwednesdaypic.twitter.com/SurgdhOyBV

— automobilista ? (@aut0mob) February 1, 2023

Μία ακόμα ιστορία

Ήταν αυτή που μου μετέφερε η «κινητή εγκυκλοπαίδεια των Ελληνικών αγώνων», aka Κώστας Στεφανής. Ήταν που λέτε η εποχή που ο Timo Salonen έτρεχε με την εργοστασιακή ομάδα της Datsun/Nissan. Τότε λοιπόν είχαν δει οι Ιάπωνες μηχανικοί κάποιες νυχτερινές φωτογραφίες ή ένα νυχτερινό video νομίζω (θα σας γελάσω) όπου μέσα στο κόκπιτ φαινόταν ένα κόκκινο λαμπάκι. Τυπικοί μέχρις υπερβολής οι Ιάπωνες έκαναν «φύλλο και φτερό» το Datsun για να βρουν το πρόβλημα που έδειχνε το κόκκινο «προειδοποιητικό» λαμπάκι για αυτούς. Το συζήτησαν με το πλήρωμα και αυτοί με την σειρά τους ισχυρίζονταν ότι όλα ήταν κανονικά και δεν είχαν καμία ένδειξη για κάτι τέτοιο. Μην σας τα πολυλογώ, αφού το φαινόμενο επαναλήφθηκε και την επόμενη ημέρα, έκπληκτοι, διαπίστωσαν ότι το κόκκινο ενδεικτικό σημείο στο εσωτερικό του Datsun, δεν ήταν κάποιο λαμπάκι, αλλά η κάφτρα του τσιγάρου του Timo!

Αντισυμβατικός

Έχετε μία εικόνα των σημερινών rally stars. Αλλά όχι μόνο των σημερινών κατ’ ανάγκη, όσο και εκείνων μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90. Που τα σωματότυπα των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν στο WRC είναι fit, καλογυμνασμένα, με υπερδίαιτες και διατροφές κλπ κλπ. Ε λοιπόν, καμία σχέση με τον Salonen που ακόμα και τότε ήταν μία κατηγορία από μόνος του!

Ο απόλυτος αντιήρωας

Ο Timo Salonen ήταν ο «απόλυτος αντιήρωας» του WRC! Με τα μεγάλα του γυαλιά έμοιαζε περισσότερο με λογιστή παρά με κάποιον ικανό να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο Ομάδας Β στο όριο. Ήταν επίσης μανιώδης καπνιστής, ελαφρώς υπέρβαρος και πολλοί λένε ότι πιθανότατα δεν μπορούσε καν να γράψει τη λέξη «fitness»... Αλλά σπάνια τον ένοιαζε τι σκέφτονταν οι επικριτές του. Μάλιστα, κάπνιζε ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα μεγάλης διαδρομής στην Ελλάδα, ή την Αργεντινή, και αν δεν ήταν ο μεγάλος αριθμός στροφών, σύμφωνα με όσους τον γνωρίζουν καλά, είναι πιθανό ότι θα το είχε κάνει και στην Κορσική!

Η εμφάνιση μπορεί να απατά, αφού πίσω σχεδόν από οποιονδήποτε μπορεί να βρεθεί ένας ταλαντούχος οδηγός, ικανός να τιθασεύσει ένα τέρας όπως το Group B 205 T16. Γι' αυτό ο αξιαγάπητος Timo είναι μέσα στις καρδιές μας!

Το τηλεφώνημα που άλλαξε τη ζωή του 

Όπως πολλά από τα αστέρια των ράλι της Φινλανδίας, ο Σάλονεν άρχισε να οδηγεί πολύ νωρίς. Στην ηλικία των 7 ετών τον σταμάτησε η αστυνομία ενώ οδηγούσε σπίτι από το οικογενειακό γκαράζ. Συμμετείχε στο πρώτο του ράλι το 1970 λίγο μετά τα 18α γενέθλιά του και η επιτυχία ακολούθησε γρήγορα. Τερμάτισε έκτος στον εντός έδρας γύρο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι τόσο το 1975 όσο και το 1976 οδηγώντας ένα Datsun, και στη συνέχεια είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει μαζί με τον Alen στην επιβλητική γκάμα της Fiat, τερματίζοντας δεύτερος στις 1.000 Λίμνες τόσο το 1977 όσο και το 1978. Σημείωσε επίσης την πρώτη του νίκη στο WRC στο Κεμπέκ του Καναδά, κερδίζοντας το Critérium du Québec του 1977, το οποίο ήταν μόλις ο πέμπτος αγώνας του στο WRC και ο πρώτος εκτός της πατρίδας του.

Η πρώτη του πλήρης συμμετοχή στο WRC επέστρεψε με το Datsun, με το οποίο τερμάτισε τέταρτος συνολικά στην κατάταξη του πρωταθλήματος το 1979. Ακολούθησαν νίκες στη Νέα Ζηλανδία το 1980, νικώντας τον Walter Rohrl, και στην Ακτή Ελεφαντοστού την επόμενη χρονιά. Ενώ η Datsun έγινε Nissan, οι ευκαιρίες για τον Salonen να αγωνιστεί για νίκες ενάντια σε ταχύτερα μηχανήματα σταμάτησαν. Αλλά τότε έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Jean Todt, επικεφαλής της ομάδας Peugeot, ο οποίος ήθελε έναν σταθερό οδηγό νούμερο δύο για να συνεργαστεί με τον Vatanen στο νέο αυτοκίνητο 205 T16 Group B το 1985. Ήταν ένα τηλεφώνημα που άλλαξε τη ζωή του.

Δαμάζοντας τα Group B

Ήδη νικητής τριών αγώνων με το Peugeot στο τέλος της προηγούμενης σεζόν, ο Vatanen ξεκίνησε το 1985 με νίκες στο Μόντε Κάρλο και τη Σουηδία, με τον Salonen τρίτο και στις δύο περιπτώσεις. Στο Ράλι Πορτογαλίας του 1985, ο Timo πέτυχε την πρώτη του νίκη με το Peugeot 205 T16 μετά από μια αμφίβολη πορεία με μη ανταγωνιστικά αυτοκίνητα. Ήταν ένα πραγματικό σημείο καμπής. Ήταν ένα ράλι που κέρδισε με το δικό του στυλ, βασισμένο στη στρατηγική και τον έλεγχο των αντιπάλων, χωρίς υπερβολές, και εξαπολύοντας επίθεση στις τελευταίες στιγμές για να εξασφαλίσει τη νίκη. Και δεν ήταν η μόνη, αφού την Πορτογαλία ακολούθησαν άλλες τέσσερις νίκες, ανακηρύσσοντας τον εαυτό του Παγκόσμιο Πρωταθλητή το 1985.

1986 Rally of the 1000 Lakes

Car 1

Timo Salonen and Seppo Harjanne in their works Peugeot 205 T16 E2.

The crew would win the event overall by 24secs over teammates Kankkunen and Piironen.

?? Credit to photographer ????@OfficialWRC@RallyFinland@peugeotsportpic.twitter.com/edzumk0ZUZ

— WRCPAST (@WRCPAST) August 28, 2025

Ο Vatanen άρχισε να υφίσταται μια σειρά από εγκαταλείψεις, μερικές από τις οποίες ήταν μηχανικές, αλλά και ένα μεγάλο ατύχημα στην Κορσική. Ο Salonen πρόσθεσε περαιτέρω νίκες στην Ελλάδα και τη Νέα Ζηλανδία καθώς πήρε την πρωτοπορία του πρωταθλήματος. Προσπαθώντας να αντεπιτεθεί, ο Vatanen είχε ένα τεράστιο ατύχημα στην Αργεντινή, με αποτέλεσμα να υποστεί απειλητικούς για τη ζωή του τραυματισμούς που τον άφησαν εκτός δράσης για το υπόλοιπο της χρονιάς. Ξαφνικά, ο «Slack» έγινε ο νούμερο ένα οδηγός της Peugeot, στον οποίο βασίζονταν οι ελπίδες των Γάλλων για τον τίτλο.

Ο Salonen κέρδισε στην Αργεντινή και άλλη μια στη Φινλανδία. Το σερί των τεσσάρων συνεχόμενων νικών του ήταν ένα ρεκόρ που καταρρίφθηκε μόλις 20 χρόνια αργότερα από τον Sebastien Loeb, και εξασφάλισε άνετα τον τίτλο του 1985. Καθόλου άσχημα για έναν οδηγό που κατέλαβε τη δεύτερη θέση... Για το 1986, ο Salonen ενώθηκε στη σύνθεση της Peugeot με έναν άλλο γρήγορο Φινλανδό, τον Juha Kankkunen. Ήταν ο Kankkunen που αυτή τη φορά πήρε γρήγορα το πάνω χέρι στην ενδοομαδική μάχη και κέρδισε τον τίτλο, ενώ ο Salonen έπρεπε να περιμένει μέχρι τη Φινλανδία τον Σεπτέμβριο για να κερδίσει ξανά. Στη συνέχεια, τα αυτοκίνητα της Ομάδας Β απαγορεύτηκαν για λόγους ασφαλείας και ως αποτέλεσμα το πρόγραμμα ράλι της Peugeot ακυρώθηκε. Με επτά νίκες, ο Salonen ήταν στατιστικά ο πιο επιτυχημένος οδηγός της εποχής, αλλά τώρα ήταν άνεργος.

Ο «Slack» θα συνέχιζε να συμμετέχει στη Mazda, κερδίζοντας στη δεύτερη συμμετοχή του στη Σουηδία το 1987, αλλά τα επόμενα χρόνια συμμετείχε μόνο σε τέσσερα ή πέντε ράλι ανά σεζόν και η καριέρα του έληξε το 1992, μετά από μια θητεία με τη Mitsubishi. Δέκα χρόνια αργότερα, συμμετείχε στο Ράλι Φινλανδίας για τον εορτασμό των 50ών γενεθλίων του -όπως κάνουν πολλά από τα Φινλανδικά αστέρια των ράλι- με ένα Peugeot 206 WRC.

Σήμερα

Πλέον, ο Salonen διατηρεί τη δική του αντιπροσωπεία αυτοκινήτων στη Φινλανδία και εξακολουθεί να κάνει περιστασιακές εμφανίσεις πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου ράλι σε ιστορικά γεγονότα - μερικές φορές με το ίδιο μοντέλο Peugeot που τον έκανε διάσημο. Μπορεί να μην έχει το προφίλ ορισμένων θρύλων των ράλι, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Salonen δάμασε την πιο εντυπωσιακή περίοδο του αθλήματος. Και όσον αφορά τα πάρτι, αυτός ο ήσυχος άνθρωπος από το Ελσίνκι μπορούσε με την προσωπικότητά του να «φωτίσει» ένα δωμάτιο τόσο αποτελεσματικά όσο φώτιζε τις Ειδικές Διαδρομές των ράλι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ράλλυ Ακρόπολις: Οι 5+1 σημαντικότεροι Έλληνες στην ιστορία του εθνικού μας αγώνα (photos)

Legends: Στο τιμόνι του Ford Sierra RS Cosworth

Ράλλυ Ακρόπολις: Βρήκαμε τον ζωγράφο του «Ταρζάν»!