Αν ταξιδεύατε τώρα στις χειμερινές δοκιμές του 2015, και λέγατε σε οποιονδήποτε βλέπει Formula 1 ότι σε 10 χρόνια η McLaren θα ήταν πρωταθλήτρια και μάλιστα με νταμπλ, θα γελούσε, θα σας περνούσε για τρελό και θα σας ρωτούσε πού βρήκατε αυτό το πορτοκαλί μπλουζάκι.
Δέκα χρόνια είναι μία αιωνιότητα στον χώρο της Formula 1, αλλά ακόμα κι έτσι, τα επιτεύγματα tων Βρετανών την τελευταία διετία έμοιαζαν μακρινό όνειρο μέχρι και το 2023.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πώς μία ομάδα που βρέθηκε στον πάτο της βαθμολογίας και ένα βήμα πριν την χρεωκοπία κατάφερε να ανατρέψει όλα τα προγνωστικά και να πετύχει ξανά, τιμώντας την ιστορία της και το έμψυχο δυναμικό της.
Είναι, επίσης, δύσκολο να αποδοθεί αυτή η επιτυχία σε έναν άνθρωπο - κι αυτό είναι εξαιρετικά θετικό. Δείχνει ότι το οικοδόμημα της McLaren δεν είναι προσωποπαγές, δε βασίζεται σε μία προσωπικότητα, δεν πατάει πάνω στις ικανότητες ενός και μόνο ενός ηγέτη - σε αντίθεση με το παρελθόν, που ο Ron Dennis ήταν η προσωποποίηση της ομάδας, ο άνθρωπος που χωρίς αυτόν δεν πετύχαινε όσα πέτυχε.
Για αυτό κι όταν ήρθε η ώρα να αποχωρήσει (τόσο λόγω ηλικίας, όσο και λόγω της αποτυχημένης συνεργασίας με τη Honda), ήταν δύσκολο για την ομάδα να μάθει να λειτουργεί χωρίς να έχει ένα σημείο αναφοράς, έναν άνθρωπο που να οργανώνει τα πάντα. Ο Zak Brown είχε ήδη έρθει στην ομάδα το 2016, αλλά ακόμα κι όταν αργότερα έγινε CEO, δεν ανέλαβε ποτέ τον ρόλο που είχε ο Dennis, του ανθρώπου που θα τα ορίζει όλα.
Σα να μην έφτανε η διαδικασία μετάβασης της ομάδας σε ένα περιβάλλον που μεταβαλλόταν συνεχώς γύρω της, ήρθε η πανδημία του κορωνοΐου που την έφτασε στο χείλος της καταστροφής. Χρειάστηκε να πουλήσει τις εγκαταστάσεις της στo Woking για να έχει ρευστό στα ταμεία της, έπρεπε να πάρει ένα δάνειο της τάξης των 185 εκ. δολαρίων από το κρατικό ταμείο του Μπαχρέιν (των ιδιοκτητών της, δηλαδή) για να μη χρεωκοπήσει, να κάνει περικοπές, να θέσει πολλούς από τους εργαζομένους της σε διαθεσιμότητα και να πονέσει μέχρι να ορθοποδήσει. Και τα κατάφερε.
Κι αφού σώθηκε από τις «Συμπληγάδες Πέτρες» και κατάφερε να δει τις πρώτες αχτίδες φωτός να ξεπροβάλουν, άρχισε να επενδύει για το μέλλον. Αναδιοργάνωσε δύο φορές το τεχνικό επιτελείο, αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος και παίρνοντας τη γενναία απόφαση να τα παραδεχτεί, να τα καταλάβει. Είναι δύσκολο για έναν οργανισμό με αυτήν την ιστορία και με έναν δεδομένο τρόπο λειτουργίας επί δεκαετίες να τα διαλύσει όλα για να τα χτίσει από το μηδέν.
Αυτό είναι -ίσως- το πιο σημαντικό από όλα. Είναι η βάση, τα γερά θεμέλια στα οποία βασίστηκε η σημερινή εικόνα της McLaren, της back-to-back πρωταθλήτριας κατασκευαστών και πλέον οδηγών διά χειρός Lando Norris. Κι είναι το στοιχείο που θα πρέπει να «αντιγράψουν» ομάδες όπως η Ferrari που αρνούνται πεισματικά να αποδεχτούν τα λάθη τους, να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνο ο δικός τους τρόπος και κανείς άλλος.
Για τη McLaren, η χαρά του ουδέτερου είναι διπλή: μία ιστορική ομάδα επέστρεψε εκεί που της πρέπει, και δίνεται η ελπίδα ότι μπορούν να την ακολουθήσουν κι άλλες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Έρχονται αλλαγές στη Red Bull - Άγνωστος ο ρόλος του μηχανικού αγώνα του Verstappen
F1: Γιατί δεν τιμωρήθηκε ο Norris για το προσπέρασμα στον Tsunoda; (video)






ΔΗΜΟΦΙΛΗ