Αυτά είναι τα επτά λάθη κατά την τοποθέτηση παιδιών σε παιδικά καθίσματα!


Σχεδόν ένα στα δύο παιδιά τοποθετούνται με λάθος τρόπο στο αυτοκίνητο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δύσκολες καταστάσεις και σε βαρείς τραυματισμούς. Ποια είναι τα επτά πιο συνηθισμένα λάθη;

  • 3/8/2021

Συνηθέστρο λάθος η κακή θέση της ζώνης ασφαλείας

Τα πιο συνηθισμένα λάθη γίνονταν σε σχέση με τη θέση της ζώνης ασφαλείας. Η τελευταία, είτε δεν περνούσε από τα προβλεπόμενα ανοίγματα, είτε δεν ήταν αρκετά σφικτά δεμένες. Ιδιαίτερα η χρήση των καθισμάτων για βρέφη (ομάδα 0/0 ) και μικρά παιδιά (ομάδα 1) κρύβει πολλές δυσκολίες για τους γονείς. Στα καθίσματα, που παραπέμπουν σε κέλυφος, συχνά μπερδεύονται και εναλλάσσονται με λάθος σειρά οι ζώνες για τη λεκάνη και τους ώμους. Πόσο σοβαρές μπορούν να είναι οι συνέπειες ενός τέτοιου λάθους σε ένα ατύχημα, έχει φανεί σε πολλά crash test: Αν οι ζώνες είναι τοποθετημένες με λάθος τρόπο, μπορούν απλώς να μην περιβάλλον το σώμα του παιδιού, με συνέπεια το κεφάλι να χτυπήσει με δύναμη στο μπροστινό κάθισμα.

Crashtest: Τα επτά λάθη κατά την ασφάλιση των παιδιών

Οι δοκιμές πρόσκρουσης, που έχουν πραγματοποιηθεί, γίνονται με ταχύτητα 50 km/h και σε μετωπική σύγκρουση του αυτοκινήτου. Πέρα από τη σχετική αξιολόγηση των ανδρεικέλων, έγινε εκτίμηση των δεδομένων, που συλλέχτηκαν από αισθητήρες και -κατ’ επέκτασιν- από μία παιδοχειρουργό. Έτσι, προέκυψε ότι είναι δυνατό να αποφευχθούν επτά σοβαρά λάθη:

  • Παιδί στην αγκαλιά: Ακόμα κι όταν η αναχώρηση των επιβατών γίνεται βιαστικά και η διαδρομή είναι σύντομη, προκύπτουν όλο και πιο συχνά τα παρακάτω: το παιδί κάθεται -χωρίς ζώνη ασφαλείας- στην αγκαλιά του συνοδηγού. Μάλιστα, στο πλαίσιο της δοκιμής, το ανδρείκελο αντιπροσώπευε ένα παιδί ηλικίας 12 μηνών. Παρά το γεγονός της αναδίπλωσης του αερόσακου συνοδηγού, το ανδρείκελο-παιδί χτύπησε με το πρόσωπο στο ταμπλό, καθώς δεν ήταν δυνατό να το συγκρατήσουν τα χέρια της μητέρας. Η ετυμηγορία της γιατρού: «Ένα ατύχημα του είδους έχει πιθανότατα για το παιδί θανατηφόρα κατάληξη.»
  • Χαλαρή ζώνη:  Τα παιδιά ασφαλίζονται στο κάθισμα με τη ζώνη ασφαλείας χαλαρή. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί με τη χρήση «χοντρών» μπουφάν, που θα κάνουν τη ζώνη να μην είναι σφικτή στο παιδικό σώμα και στην απευκτέα περίπτωση ενός ατυχήματος το σώμα να προστατευθεί σωστά. Στις δοκιμές τα ανδρείκελα αντιπροσώπευαν ένα παιδί 3 ετών σε ένα κάθισμα της ομάδας 1 και ένα εξάχρονο σε ένα κάθισμα της ομάδας 2/3. Το αποτέλεσμα: Στην πρώτη περίπτωση το κεφάλι του παιδιού θα χτυπούσε στο μπροστινό κάθισμα. Η μετατόπιση του μεγαλύτερου παιδιού θα παρέμενε εντός του νομικού πλαισίου. Ωστόσο, το ανδρείκελο μετακινείται προς τα επάνω και χτυπάει με το κεφάλι τον ουρανό του αυτοκινήτου. Οι συνέπειες και στα δύο «ατυχήματα» θα ήταν σοβαροί τραυματισμοί.
  • Το παιδί είναι μεγάλο για το κάθισμα: Δυστυχώς, συμβαίνει συχνά ένα παιδί να μεταφέρεται σε ένα κάθισμα, το οποίο είναι τελικά πολύ μεγάλο. Η δοκιμή έγινε με ένα ανδρείκελο, που αντιπροσωπεύει ένα παιδί 6 ετών, το οποίο είναι πολύ μεγαλόσωμο και πολύ βαρύ για ένα κάθισμα της ομάδας 1. Κατά την πρόσκρουση, η ζώνη συγκράτησε το ανδρείκελο σχετικά καλά, ωστόσο η μετατόπιση είναι τεράστια. Το κεφάλι και τα πόδια του παιδιού κινδυνεύουν από την πρόσκρουση. Επιπλέον, η δοκιμή δείχνει αυξημένη επιβάρυνση του αυχένα. Σε ένα ατύχημα του είδους το παιδί απειλείται σοβαρά με τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης, στη χειρότερη περίπτωση και με τραυματική εγκεφαλική βλάβη.
  • Το παιδί είναι μικρόσωμο για το κάθισμα: Στην αντίθετη περίπτωση, το ανδρείκελο αντιπροσωπεύει ένα παιδί 1,5 ετών, το οποίο είναι πολύ μικρόσωμο για ένα κάθισμα της ομάδας 2/3. Κατά την πρόσκρουση, το ανδρείκελο βγαίνει από τη ζώνη και ουσιαστικά συγκρατείται από τη ζώνη ασφαλείας στη μέση του. Στην πραγματικότητα, η περιστροφική κίνηση του σώματος θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς στο παιδί.
  • Το κάθισμα Isofix δεν έχει ασφαλιστεί σωστά: Ένα κάθισμα Isofix, το οποίο δεν έχει ασφαλιστεί σωστά στο κάθισμα του αυτοκινήτου, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα σοβαρές συνέπειες. Στο πλαίσιο της δοκιμής, το κάθισμα είχε στηριχτεί μόνο με τη βοήθεια ενός πτυσσόμενου βραχίονα. Έτσι, γίνεται εμφανές ότι το κάθισμα και το παιδί οδηγούνται σε μία περιστροφική κίνηση. Οι ελκτικές δυνάμεις, που ασκούνται στο κεφάλι είναι πολύ υψηλές, όπως επίσης η κάθετη επιτάχυνση στην περιοχή του στέρνου. Επίσης, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τραυματισμού του αυχενικού σπονδύλου.
  • Ανοικτές πόρπες της ζώνης ασφαλείας: Ακόμα ένας κίνδυνος προκαλείται στην περίπτωση, που οι ζώνες ασφαλείας δεν έχουν «κουμπώσει». Στο πλαίσιο της δοκιμής, οι ζώνες ήταν περασμένες από όπου έπρεπε, αλλά δεν ήταν «κουμπωμένες». Το αποτέλεσμα: Ολόκληρο το κάθισμα, μαζί με το παιδί, μετακινήθηκε πολύ προς τα εμπρός. Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει κίνδυνος το κεφάλι του παιδιού να χτυπήσει άσχημα στην πλάτη του μπροστινού καθίσματος.
  • Ο αερόσακος δεν είναι απενεργοποιημένος: Αυτό το σενάριο αφορά κατά βάση τα καθίσματα, που μοιάζουν με κέλυφος και είναι τοποθετημένα στο κάθισμα του συνοδηγού. Πάντως, οι γονείς δε θα πρέπει σε αυτές τις περιπτώσεις να ξεχνούν να απενεργοποιούν τον αερόσακο. Βέβαια, το αποτέλεσμα εκπλήσσει: Παρά τη λανθασμένη χρήση, οι δυνάμεις που ασκούνται στο ανδρείκελο δεν είναι υπερβολικές. Η επιτάχυνση του κεφαλιού αυξάνεται κατά περίπου 30% σε σχέση με αυτήν που θα είχε αν ο αερόσακος είχε απενεργοποιηθεί. Από την άλλη, όμως, οι δυνάμεις στον αυχένα ήταν πιο βίαιες, έστω κι αν δε θα οδηγούσαν σε επικίνδυνους τραυματισμούς. Το σίγουρο είναι πως το ήπιο αποτέλεσμα δε θα πρέπει να παρασύρει κανέναν, αφού δεν αποκλείεται μία πρόσκρουση του είδους να επέφερε πιο άσχημες συνέπειες.