Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να παρεμβαίνει δυναμικά στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζονται και κατασκευάζονται τα αυτοκίνητα. Αυτή τη φορά, όμως, η νέα απόφαση δεν σχετίζεται με όρια εκπομπών ή με την ηλεκτροκίνηση, αλλά με τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τους. Απόφαση που θα έχει το ίδιο αντίκτυπο στη τελική τιμή αφού συνεπάγεται με αύξηση του κόστους παραγωγής και, αναπόφευκτα, των αύξηση τελικών τιμών.
Οι διαπραγματευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου κατέληξαν σε συμφωνία που προβλέπει ότι τα νέα αυτοκίνητα θα πρέπει να περιέχουν τουλάχιστον 25% ανακυκλωμένο πλαστικό. Ο στόχος αυτός θα πρέπει να επιτευχθεί μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, με ένα ενδιάμεσο ορόσημο στο 15% εντός εξαετίας από την εφαρμογή του κανονισμού.
Η λογική της κυκλικής οικονομίας στην αυτοκίνηση
Σύμφωνα με την Κομισιόν, η συγκεκριμένη ρύθμιση εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική για την ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας. Ο τομέας της αυτοκινητοβιομηχανίας αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους καταναλωτές πλαστικών υλικών, ενώ κάθε χρόνο περισσότερα από έξι εκατομμύρια οχήματα φτάνουν στο τέλος του κύκλου ζωής τους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η νέα νομοθεσία εισάγει για πρώτη φορά απαιτήσεις κυκλικότητας που καλύπτουν ολόκληρο τον κύκλο ζωής του αυτοκινήτου, από τον σχεδιασμό και την παραγωγή έως την απόσυρση και την ανακύκλωση. Στόχος είναι να περιοριστεί η απώλεια πολύτιμων υλικών, όπως το πλαστικό, το αλουμίνιο, ο χάλυβας και ο χαλκός, και να μειωθεί η εξάρτηση από πρωτογενείς πρώτες ύλες, οι οποίες συχνά προέρχονται από αγορές εκτός Ευρώπης.
Όταν η περιβαλλοντική φιλοδοξία συναντά το κόστος
Σε θεωρητικό επίπεδο, η κατεύθυνση αυτή δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Στην πράξη, όμως, η εφαρμογή της έχει σαφείς οικονομικές επιπτώσεις. Το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι σήμερα ακριβότερο από το αγνό, κυρίως λόγω των διαδικασιών συλλογής, διαλογής και επεξεργασίας που απαιτούνται για να καταστεί κατάλληλο για χρήση στην αυτοκινητοβιομηχανία. Σε αντίθεση, το αγνό πλαστικό επηρεάζεται άμεσα από τις διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου, κάτι που σε περιόδους χαμηλών τιμών το καθιστά πιο οικονομικό για τους κατασκευαστές. Επιπλέον, μέρος του ανακυκλωμένου υλικού που θα απαιτείται από τη νέα ρύθμιση θα πρέπει να προέρχεται από οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους, γεγονός που προσθέτει ακόμη μεγαλύτερη πολυπλοκότητα στην εφοδιαστική αλυσίδα.
Τι σημαίνει αυτό για την αγορά και τον καταναλωτή
Για τους κατασκευαστές, η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα θα απαιτήσει επενδύσεις, αλλαγές στις διαδικασίες παραγωγής και στενότερη συνεργασία με τον τομέα της ανακύκλωσης. Όλα αυτά μεταφράζονται σε αυξημένο κόστος, το οποίο δύσκολα θα απορροφηθεί πλήρως χωρίς να περάσει, έστω και εν μέρει, στον τελικό αγοραστή.
Για τον καταναλωτή, ειδικά σε μια περίοδο όπου τα καινούργια αυτοκίνητα έχουν ήδη απομακρυνθεί οικονομικά από ένα μεγάλο μέρος του κοινού, η εξέλιξη αυτή προσθέτει ακόμη έναν παράγοντα πίεσης. Η πρόθεση είναι περιβαλλοντικά ορθή, αλλά η χρονική συγκυρία και οι σωρευτικές επιβαρύνσεις δημιουργούν εύλογους προβληματισμούς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η ΕΕ πιέζει για φθηνά EV- Η νέα κατηγορία οχημάτων που θα αλλάξει την ηλεκτροκίνηση
Αυτές είναι οι χώρες της ΕΕ με την ακριβότερη βενζίνη - Η «πρωταθλήτρια» Ελλάδα





ΔΗΜΟΦΙΛΗ