Υδρογόνο vs Ηλεκτροκίνηση: Η αλήθεια πίσω από τους αριθμούς (Video)


Στο πρόσφατο παρελθόν δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι κατασκευαστές που επένδυσαν στην υδρογονοκίνηση, μπορεί όμως η συγκεκριμένη τεχνολογία να ανταγωνιστεί την ηλεκτροκίνηση και να υποκαταστήσει τη χρήση ορυκτών καυσίμων.

  • ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΝΑΛΗΣ, ΦΩΤ.: ΑΡΧΕΙΟ
  • 31/1/2021

Πριν μερικούς μήνες η Toyota ανακοίνωσε ότι το Mirai, το πρώτο υδρογονοκίνητο όχημα «μαζικής» παραγωγής στην ιστορία της, θα αποκτήσει διάδοχο, ωστόσο, δεν είναι μόνον η Toyota  η οποία επενδύει ακόμα και σήμερα σε μια τεχνολογία που όπως όλα δείχνουν δεν μπορεί να σταθεί -πόσο μάλλον να ανταγωνιστεί- τις σύγχρονες ηλεκτροκίνητες προτάσεις.

Ένα σύντομο video από το Real Engineering αποκαλύπτει την αλήθεια γύρω από την τεχνολογία του υδρογόνου, συγκρίνοντας την αποδοτικότητα ενός υδρογονοκίνητου οχήματος και ενός ηλεκτροκίνητου.

Ένα από τα σημαντικότερα μειονεκτήματα του υδρογόνου αποτελεί το γεγονός ότι πρόκειται για ένα στοιχείο το οποίο επί της ουσίας παράγεται με την ενεργοβόρα διαδικασία της ηλεκτρόλυσης. Ένα ακόμα πρόβλημα είναι η δυσκολία ανάπτυξης ενός επαρκούς δικτύου ανεφοδιασμού, δεδομένης και της επικινδυνότητας του υδρογόνου.

Και σε επίπεδο κόστους χρήσης, ωστόσο, οι υδρογονοκίνητες προτάσεις υστερούν σε σχέση με τις αμιγώς ηλεκτροκίνητες. Παρά το γεγονός ότι η ενεργειακή χωρητικότητα του συμπιεσμένου υδρογόνου φτάνει τα 40.000 Wh/Κg και στις μπαταρίες ιόντων λιθίου μόλις τα 278 Wh/Kg, παρά το γεγονός ότι η διαδικασία ανεφοδιασμού στην περίπτωση ενός υδρογονοκίνητου οχήματος διαρκεί μόλις λίγα λεπτά εξασφαλίζοντας μια ικανοποιητική αυτονομία, η διαφορά στο κόστος κίνησης ανάμεσα σε ένα υδρογοκίνητο και σε ένα ηλεκτροκίνητο όχημα είναι τέτοια που καθιστά τη λύση του υδρογόνου απαγορευτική.

Ειδικότερα, η διαδικασία φόρτισης ενός Tesla Model 3 κοστίζει περίπου 10 ευρώ και εξασφαλίζει μια αυτονομία περίπου 500 χιλιομέτρων, όταν το κόστος ανεφοδιασμού ενός Toyota Mirai ξεπερνά τα 80 ευρώ.

Ένα σημαντικό μειονέκτημα της τεχνολογίας του υδρογόνου είναι και η χαμηλός βαθμός αποδοτικότητας που την χαρακτηρίζει. Ήδη κατά τη φάση της ηλεκτρόλυσης που απαιτείται για την παραγωγή του υδρογόνου, η απώλεια ηλεκτρικής ενέργειας φτάνει έως και το 30%. Στη συνέχεια απαιτείται η μεταφορά και η αποθήκευση/συμπίεση του υδρογόνου γεγονός που οδηγεί στην απώλεια του 13% της συνολικής ενέργειας.

Στο ιδανικό σενάριο για την παραγωγή και τη μεταφορά/αποθήκευση του υδρογόνου απαιτείται το 33% της ενέργειας, όταν οι απώλειες στην περίπτωση του δικτύου παροχής ηλεκτρικής ενέργειας φτάνουν μόλις το 6%.

Ο βαθμός αποδοτικότητας των υδρογονοκίνητων οχημάτων περιορίζεται περαιτέρω κατά τη διαδικασία παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας μέσω των κυψελών καυσίμου. Αθροιστικά οι ενεργειακές απώλειες στην περίπτωση της τεχνολογίας του υδρογόνου υπερβαίνουν το 70% όταν το αντίστοιχο ποσοστό στα αμιγώς ηλεκτροκίνητα οχήματα δεν ξεπερνά το 30%. Τα συμπεράσματα δικά σας.