29/10/2018
Αυτή η Rolls είναι νεότερη κατά 6 χρόνια του ξενοδοχείου, που βρίσκεται στο προάστιο Kowloon. Έκανε ντεμπούτο το 1934 στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Λονδίνου και από τότε έχει πωληθεί μόνο λίγες δεκάδες φορές. Μάλιστα, ένα ολόιδιο μοντέλο, κάνει την ίδια δουλειά στο Tokyo. Το ξενοδοχείο ποντάρει πολλά στη φήμη της Rolls-Royce ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Από τότε ποζάρει στη γρίλια τους το spirit of ecstasy, ωστόσο στο parking του ξενοδοχείου η Phantom βρίσκεται από το 1994.
Πριν από την πρώτη χρήση της, η Phantom ανανεώθηκε σε μεγάλο βαθμό και, όπως όλα τα οχήματα υπηρεσίας του ομίλου Peninsula, βάφτηκε με αυτό το παραδοσιακό πράσινο (Brewster green) χρώμα. Έτσι, η... τιμημένη Phantom, με την πινακίδα κυκλοφορίας “327”, δείχνει εξωτερικά ακριβώς όπως όταν παραδόθηκε από τη βρετανική εταιρεία. Πάντως, και στο εσωτερικό της λιμουζίνας η ατμόσφαιρα είναι μιας άλλης εποχής. Οι επιβάτες κάθονται σε ένα κάθισμα, που έχει σφικτή «γέμιση» και του οποίου το ανοικτόχρωμο δέρμα έχει σαφώς πιο περιορισμένη διακόσμηση σε σχέση με το κάθισμα του οδηγού. Την ίδια στιγμή, τα πόδια βυθίζονται μέσα στο παχύ χαλί. Όπου και να κοιτάξεις, βλέπεις ξύλο massif και φίνα χειρονακτική εργασία. Κι αν δεν έχετε όρεξη να μιλάτε άλλο με το σοφέρ, μπορείτε να σηκώσετε και να κλείσετε το τζάμι ανάμεσα στο cockpit και τις πίσω θέσεις του αυτοκινήτου. Το φως στο εσωτερικό είναι ένα ζεστό κίτρινο. Αν σας ανεβάσει τη διάθεση, η Rolls έχει διαθέσιμο ένα καλοδιατηρημένο ουίσκι, που θα βρείτε στο μικρό bar. Λίγο πιο πάνω, στο συρτάρι υπάρχουν δύο βαριά κρυστάλλινα ποτήρια... Ωστόσο, το ταξίδι στο χρόνο τελειώνει με το άνοιγμα από τα δύο ξύλινα ντουλαπάκια, μέσα στα οποία υπάρχουν δύο μοντέρνα smartphones, τα οποία δε συνάδουν με την ατμόσφαιρα. «Οι πελάτες μας θέλουν να διατηρούν τις σύγχρονες δυνατότητες επικοινωνίας», λέει ο Βρετανός υπεύθυνος των αυτοκινήτων του ξενοδοχείου και κλείνει: «Στο κάτω κάτω οι πελάτες δεν είναι και βασιλάδες...»
Η τεχνολογία της Rolls-Royce κρατά μέχρι σήμερα
Κάτω από το μακρύ καπό λειτουργεί ένας εξακύλινδρος εν σειρά κινητήρας 7,7 lt., ισχύος μόλις 120 PS. Δεδομένου και του αυξημένου βάρους, η Phantom δεν αναπτύσσει ταχύτητα ανώτερη από 120 ή 150 km/h, κάτι που δεν ενοχλεί ούτε τον εκάστοτε οδηγό, ούτε τους πελάτες, καθώς το όριο ταχύτητας είναι 80 km/h. Έτσι, μένει κανείς στην -αργότερη- αριστερή λωρίδα (πρώην αγγλική αποικία γαρ), «παλεύει» με τις 4 σχέσεις του κιβωτίου, με το όχι υδραυλικά υποβοηθούμενο τιμόνι και φροντίζει να ελέγχει το... ατελείωτο αμάξωμα των 5,60 m.
Το αυτοκίνητο έχει στην... πλάτη του πάνω από 80 χρόνια κυκλοφορίας, ενώ οι οδηγοί που έχουν περάσει από το τιμόνι και τα χειριστήριά του είναι αμέτρητοι. Παρόλ’ αυτά, σοβαρά ατυχήματα δεν έχει υποστεί, ενώ η τεχνολογία του κρατά μέχρι σήμερα. Υπάλληλος του εν λόγω parking πίστεύει ότι αυτή η διάρκεια οφείλεται, πέρα από την αξιοπιστία του κατασκευαστή, και στη φροντίδα του manager του parking, ο οποίος προτιμά να... ψάχνει τη Rolls-Royce κάτω από το καπό της παρά να κάθεται στο γραφείο του. Βέβαια, η τοποθέτηση του αγάλματος του θεού της τύχης, Guan Gong, δίπλα από την παλιά Phantom, μόνο τυχαία δεν έχει αποδειχθεί.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
